(χερσίν

χειρὸς ἔχειν τινά Hom. — держать кого-л. за руку;

πῆχυς χειρὸς δεξιτερῆς Hom. — локоть правой руки;

ἐπ΄ ἀριστερὰ χειρός Hom. — по правую сторону (руку);

ἀπέχειν χεῖρας (χέρας) τινός Hom., Aesch. — не прикасаться к кому-л.;

ὑπὸ χεῖρα ποιεῖσθαι Xen. — подчинять, покорять;

μεγάλη χ. πλήθεος Her. — большая толпа;

(χ. σιδηρᾶ Thuc., Diod.)

(ὅπλον ἥ χ. καλουμένη Xen.)

(γλαφυρὰ χ. Theocr.)

(τι χερσίν, ἐν и μετὰ χερσίν, χειρὸς ἑλεῖν τινα Hom.)

(λέοντα ἐν βρόχοις Eur.; τοὺς φεύγοντας Lys.; μέγαν ἰχθύν Theocr.)

(πόλιν Hom., Aesch., Her., Thuc.; χώραν Soph.)

ἱκανῶς αἱρήσειν τι Plat. — получить достаточное представление о чем-л.

(στεφάνους Pind.)

αἱ. δίκην или γραφήν Dem., Plut.— выигрывать судебный процесс;

(τινα χαλκῷ или ἔγχεσιν, Ἕκτωρ ἕλε Σχεδίον Hom.)

(τινα Hom.)

(τὰ πονηρὰ ἀνθρώπια Xen.; ὑπὸ χρημάτων αἱρεθῆναι Plut.)

ὅ τί μιν ὅ λόγος αἱρέει Her. — столько, сколько ему заблагорассудится;

τέν γνώμην τινὸς αἱρέεσθαι Her. — присоединяться к чьему-л. мнению;

(ἀχλὺν ἀπ΄ ὀφθαλμῶν Hom.)

(τινά τινος Arph., τινά τι Isocr.)

Ὠρίων΄ ἕλετο Ἠώς Hom. — Эос избрала себе Ориона (в мужья);

(τι πρό τινος Her., Xen., τι ἀντί τινος Xen., Arst., Dem. и τί τινος Soph.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(οἱ ἁλοῶντες καὴ λικμῶντες Xen.; οἱ σπείροντες καὴ ἁλοῶντες Plat.)

(γῆν χερσίν Hom.; τινα Arph.)

(τινα Arph.)

(τινά Hom., Arph.; τινὰ ταῖς χερσίν Plut.; ἑαυτόν Luc.)

(ἔκ τινος Aesch., Thuc.)

(τὸν βάρβαρον Her.; τὰς μυίας Arph.; τοὺς ἔξωθεν Plat.)

(τινα Hom. и τι Her.)

(κακὸν ἦμάρ τινι Hom.; τὰ κακά τινος Luc.)

(χερσίν Hom.; μεγέθει Arst.)

(τινὴ ἔπεσιν καὴ χερσίν Hom.; τινί Pind., Aesch., Her., Xen.)

(σιγᾶν ἀρήγει καὴ μαθεῖν τι Aesch.)

(ἅλωσιν Aesch.; φόνον τινί Eur.)

(τινά Hom., Soph.; ἀδελφαῖς χερσίν Aesch.; θῆρας Eur.; med. τινα Hom. и τινα χαλκῷ Hes.)

(πόλις ἐναίρεται Soph.)

(χρόα καλόν Hom.)

(ὀλίγον μιν ἄχθος ἐπείγει Hom.)

(χαλεπὸν γῆρας ἐπείγει Hom.)

θάμνοι ἐπειγόμενοι πυρὸς ὁρμῇ Hom. — кусты, пожираемые бушующим огнем;

(λαγωόν Hom.)

(ἐρετμὰ χερσίν Hom.)

(ὦνον ὁδαίων, med. γάμον Hom.; τὸν οἴκαδε στόλον Soph.; med. παρασκευήν Thuc.)

(ἐπί τινα и τι Her., Plut., εἴς и πρός τινα и τι Eur., Plut.; οἴκαδε Plat.)

(ἵππους ταῖς κραυγαῖς καὴ ταῖς μάστιξιν Plut.)

(ἅρματα Isocr.; πλάταν Eur.; ἡνίας Arph.)

(πόδα, ἀμφῆρες δόρυ Eur.)

(παῖδα χερσίν Soph.)

(τὰς ἀγέλας Xen.)

(στρατόν Aesch.)

(λαὸν δορί Eur.; πόλιν Soph.; οὐχ ὑφ΄ ἡνίας, ἀλλὰ λόγῳ Plut.)

(ὄλβον Pind.)

(ξύλον διαστρεφόμενον Plat.)

(δίκας σκολιάς Solon ap. Dem.; ἀπειλαῖς καὴ πληγαῖς τινα Plat.)

(τέν διάλεκτόν τινος Plut.)

(τινά Plat.)

(τῆς ἐφορίας Arst.)

(τινὰ κλοπῆς Plut.)

(οἴκαδε, ἐς πατρίδα γαῖαν Hom.; Ἄργος Soph.; οἶκον, γῆν Eur.; ὀπίσω Her.)

(ἐκ πυρὸς αἰθομένοιο Hom.)

(εἰς ἐκκλησίαν Arph.)

(τι ταῖς χερσίν Plat.)

(τὰς τρίχας Plat.)

(χείλεα χείλεσι Anth.)

(αἰχμήν, δοῦρε, λίθον Hom.; σάκος Hes.; ἄκοντα Pind.; λόγχην Eur.)

(κοῦφα π. Arph.)

δείματι πάλλων Soph. — дрожа от страха

(τὸ χωρίον, ἥ περιέχουσα πέλαγος γῆ Plat.)

(ὑπὸ τῶν πολεμίων Xen.) или теснимым (τοῖς πράγμασι Polyb.)

(τινὰ ἀμφοτέραις ταῖς χερσίν Plut.; πάντα τὰ μέρη ὑπὸ τοῦ ὅλου περιέχεται Plat.)

(τινος Hom.)

τωύτοῦ π. Her. — стремиться к одному и тому же;

(περιέχει ἐν τῇ γραφῇ NT.)

(τὸ χωρίον, ἥ περιέχουσα πέλαγος γῆ Plat.)

(ὑπὸ τῶν πολεμίων Xen.) или теснимым (τοῖς πράγμασι Polyb.)

(τινὰ ἀμφοτέραις ταῖς χερσίν Plut.; πάντα τὰ μέρη ὑπὸ τοῦ ὅλου περιέχεται Plat.)

(τινος Hom.)

τωύτοῦ π. Her. — стремиться к одному и тому же;

(περιέχει ἐν τῇ γραφῇ NT.)

(χερσίν τε ποσίν τε Hom.)

(δὸς δέ μοι ῥόπαλον σκηρίπτεσθαι Hom.)