-
1 φλόγα
η1) пламя, огонь; 2) πλ. языки пламени;παραδίνω στίς φλόγες — поджигать;
З) перен. пыл, жар, горение -
2 φλόγα
пламенемпламяΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > φλόγα
-
3 φλόγα
[флога] ουσ θ огонь, пламя, (μεταφ) жар, пыл. -
4 αναβλεπω
(fut. ἀναβλέψω и ἀναβλέψομαι)1) смотреть вверх или вперед, взирать, глядеть(τι и τινί Eur., πρός и εἴς τι Plat.)
ἀ. ὀρθοῖς ὄμμασιν Xen. — глядеть прямо, перен. не падать духом;ἀ. φλόγα Eur. — сверкать глазами2) (вновь) открывать глазаἀναβλέψας ἐρωτᾷ Xen. — открыв глаза, он спрашивает (= спросил)
3) (вновь) обрести зрение, прозреть Her., Arph., Plat. -
5 αναιθυσσω
-
6 αναρριπιζω
вновь раздувать, возбуждать, разжигать(τὸ θερμόν Arst., Plut.; τέν φλόγα Plut.; τὸν κεραυνόν Luc.)
ἥ στάσις ἀνερριπίζετο Plut. — восстание разгорелось с новой силой -
7 ανιημι
1) пускать или посылать вверх, испускать(ἀήτας Hom.; ἄφρον Aesch.; πνεῦμ΄ ἐκ πνευμόνων Eur.)
κρῆναι, ἃς ἀνῆκε θεός Eur. — источники, которые забили по велению божества;φόνου σταγόνας ἀ. Soph. — покрываться каплями крови;πῦρ καὴ φλόγα ἀπ΄ αὐτοῦ ἀνεῖναι Thuc. — воспламениться2) выпускать, рождать, производить(καρπόν HH.; κνώδαλα Aesch.; βλαστούς Plut.)
; med. возникатьκίνδυνος ἀνεῖταί τινος Arph. — возникает опасность для чего-л.
3) отпускать, освобождать(δεσμῶν, sc. τινα Hom.; ἐκ κατώρυχος στέγης τινα Soph.; τὸν αἴτιον Lys.)
ὕπνος ἀνῆκέ με Hom., Plat.; — сон оставил меня, т.е. я проснулся;ὥς μιν ὅ οἶνος ἀνῆκε Her. — когда хмель вышел у него из головы;ἄνετέ με παράγοροι Soph. — перестаньте меня утешать;ἀ. τινὴ τὸν δασμόν Plut. — освобождать кого-л. от дани;ἀνειμένος Soph., Eur., Plat.; — несдержанный, разнузданный;τὸ ἀνειμένον εἴς и πρός τι Plut. — неудержимое влечение к чему-л.;θάνατόν τινι ἀ. Eur. — даровать кому-л. жизнь;ἀ. τέν πόλιν τῆς φρουρᾶς Plut. — вывести гарнизон из города;ἀ. κόμαν Eur., Plut.; — распускать волосы;πέπλοι ἀνειμένοι Eur. — распущенные одежды4) освобождать от запоров, т.е. открывать, отворять(πύλας Hom.; θύρετρα Eur.)
; снимать, вскрывать(σήμαντρα Eur.)
5) med. обнажать(κόλπον Hom.)
; сдирать шкуру, обдирать(αἶγας Hom., λαγόνας Eur.)
6) отпускать; ослаблять(τόξον Her.; ἡνίας τινί Plut.)
; перен. смягчать(λόγον Eur.; πόλεμον Thuc.)
ἀνεὴς ἵππον Soph. — дав повод коню;εἰς τάχος ἀ. τοὺς ἵππους Xen. — пускать коней во весь опор;ἀ. φυλακάς Eur. и φυλακήν Thuc. — ослаблять бдительность;ἀ. τὸν δρόμον Plut. — замедлять продвижение;τὸ ἀνειμένον τῆς γνώμης Thuc. — упадок духа, уныние;ὅ νόμος ἀνεῖται Eur. — закон теряет силу;ὁρᾶν, ὅτῳ τρόπῳ μέ ἀνεθήσεται τὰ πράγματα Thuc. — следить, как бы дела не пришли в расстройство7) спускать с привязи, натравливать(τὰς κύνας Xen.)
8) оставлять невозделаннымἀ. χώραν μηλοβότον Isocr. — превратить страну в пастбище
9) культ. сохранять нетронутым, т.е. посвящать(τέμενος ἅπαν Thuc.; χωρίον τῷ θεῷ Plut.)
ἄλσος ἀνειμένον Plat. — священная роща10) побуждать, заставлять(ἄοιδὸν ἀειδέμεναι, τινὰ Αἴγυπτόν δ΄ ἰέναι Hom.)
11) разрешать, позволять, допускать(τινὰ πρός τι Her.; τὸ σῶμα ἐπὴ ῥᾳδιουργίαν Xen.)
ἀ. ἑωυτὸν ἐς παιγνίην Her. — предаваться забавам;ἀνειμένος ἐς τὸ ἐλεύθερον Her. — предоставленный самому себе;ἀ. τρίχας αὔξεσθαι Her. — отращивать волосы;οἱ ἐς τέν πόλεμον ἀνειμένοι Her. — посвятившие себя военному делу;ὅ εἰς τὸ κέρδος λῆμ΄ ἔχων ἀνειμένον Eur. — своекорыстный человек12) слабеть, утихать, уменьшаться(οὐκ ἀνίει τὰ πνεύματα Her.; αἱ ἐπιθυμίαι ἄνείκασι Arst.)
ὅ Κῦρος οὐδὲν μᾶλλον ἀνίει Xen. — Кир не унимался;αἱ τιμαὴ ἀνείκασι Dem. — цены упали;οὐκ ἀνίει ἐπιών Her. — он неотступно преследовал (противника);ἀ. τινός Thuc., Eur., Arph.; — прекращать что-л. -
8 δαιω
Iтолько med.-pass.1) med. делить, разделять(κτήματα δάσσασθαί τινος, ἄνδιχα πάντα Hom.; τρεῖς μοίρας πάντα τὸν στρατόν Her.)
2) med. распределять, раздавать, оделять(κρέα μνηστῆρσι Hom.; πήματα βροτοῖς Pind.)
3) pass. быть разделяемым или разделенным(διχθά, δίχα и τριχθά Hom.)
4) pass. разрываться(ἀλλά μοι δαίεται ἦτορ Hom.)
II1) зажигать(πῦρ Hom.; φλόγα Hom., Aesch.)
2) pass. загораться, гореть(ἐδαίετο φλόξ Soph.; λύχνοι δαιόμενοι Theocr.)
; перен. загораться, вспыхивать(πόλεμος δέδηε Hom.)
πυρὴ ὄσσε δεδήει Hom. — (его) глаза сверкали огнем;μετὰ σφίσιν ὄσσα δεδήει Hom. — носилась между ними молва;οἰμωγέ δέδηε Hom. — раздался вопль3) поджигать, воспламенять(ξύλα Hom.)
4) сжигать, опустошать огнем(χώραν Dem.)
-
9 εγειρω
(pf. ἐγήγερκα; pass.: fut. ἐγερθήσομαι, aor. ἐγέρθην, pf. ἐγήγερμαι, ppf. ἐγηγέρμην)1) будить, пробуждать(τινὰ ἐξ ὕπνου Hom.; τινά Aesch.; ὑπνώδεα εὐνᾶς Eur.; ἀπὸ и ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι NT.)
; med. пробуждаться, просыпаться, вставать(ἐξ ὕπνου Hom.)
κἂν ἔγρῃ μεσημβρινός Arph. — даже если ты проснешься не раньше полудня2) воскрешать(τοὺς νεκρούς, ἀπὸ τῶν и ἐκ νεκρῶν NT.)
; перен. восстанавливать, отстраивать(ναόν NT.)
3) побуждать, подгонять, тж. поощрять(τινὰ ἐπὴ ἔργον Hes.; τὸν ἀκόλαστον ἐπὴ τέν ἡδονήν Plut.)
4) разжигать раздувать(λαμπάδας Arph.; φλόγα Xen.)
; перен. разжигать, возбуждать(μάχην Hes.; πόλεμον Thuc.; ἐπιθυμίας, ὠδῖνας Plat.; Κύπριν Anth.)
ἐγειρομένου χειμῶνος Her. — в случае, если разразится буря;ἐγηγερμένοι ἦσαν Thuc. — они воспрянули духом5) заставлять звучатьἐ. λύραν Pind. — играть на лире;
ἐ. θρῆνον Soph. — поднимать жалобный вопль;ἐ. τὸν μῦθον Plat. — начинать рассказ6) воздвигать, строить(ἐγεῖραι νεών Luc.; πόλιν Anth.)
7) (pf. в знач. praes. ἐγρήγορα, ppf. в знач. impf. ἐγρηγόρειν и ἠγρηγόρειν) проснуться, встатьἐγρήγορθε ἕκαστος Hom. — пусть никто из вас не спит;
τὸ ἐγρηγορέναι Arst. — бодрствование;перен. — быть настороже, быть бдительным (φρονεῖν καὴ ἐγρηγορέναι Xen.) -
10 ειλισσω...
εἱλίσσω...ἑλίσσω, εἱλίσσωатт. ἑλίττω и εἱλίττω (impf. εἵλισσον, fut. ἑλίξω, aor. εἵλιξα; pass.: aor. εἱλίχθην, pf. εἵλιγμαι, ppf. εἱλίγμην)1) кружить, крутить(στρόμβοι κόνιν εἱλίσσουσι Aesch.)
2) вращать, поворачиватьε. βλέφαρα Eur. — оглядываться вокруг, озираться;
ἑλίξασθαι ἔν τινι Hom. — повернуться лицом к кому-л.;ἑλιξάμενος καθ΄ ὅμιλον Hom. — повернувшись к толпе;ἑλίσσεσθαι ἔνθα καὴ ἔνθα Hom. — поворачиваться с боку на бок;ε. (v. l. ἐρέσσειν) πλάταν Soph. — грести, плыть;ἐν τούτοις ἑλίττεται ἥ δόξα ἀληθής Plat. — это и является областью правильного мнения3) катить(αἰθέρ κοινὸν φάος εἱλίσσων Aesch.; Ἥλιος ἵπποισιν εἱλίσσων φλόγα Eur.)
ἑλίξασθαί τι σφαιρηδόν Hom. — бросить что-л. словно мяч4) наматывать(πλόκαμον περὴ ἄτρακτον Her.; λίνον ἡλακάτᾳ Eur.)
τὰς κεφαλὰς εἱλίχατο μίτρῃσι Her. — головы они обвязывали митрами5) обвивать, охватывать, окружать(ὅπλοις Ἀργείων στρατόν Eur.)
ἑλίξαι χεῖρας ἀμφὴ γόνυ τινός Eur. — обнять руками чьи-л. колени;ὅ περὴ πᾶσαν εἱλισσόμενος χθόνα Ὠκεανός Aesch. — обтекающий всю землю Океан6) обдумывать(μῆτίν τινα Soph. - v. l. ἐρέσσειν)
τοιαῦθ΄ ἑλίσσων Soph. — размышляя таким образом7) объезжать, огибать(περὴ τέρματα Hom.)
8) (тж. ε. πόδα и ε. θιάσους Eur.) кружиться в пляске, водить хоровод(εἱλίσσων χορός Eur.)
Λατοῦς γόνον ε. καλλίχορον Eur. — пышными плясками славить детей Лето;εἱλισσόμεναι κύκλια κόραι Eur. — ведущие хоровод девы9) скручивать, свивать, свертывать(τὸ περιβόλαιον NT.)
; med. извиваться, быть извилистым(ποταμὸς εἱλιγμένος Hes.; πόροι ἑλισσόμενοι Arst.; ὅ Νεῖλος ἐλίττεται πρὸς τέν μεσημβρίαν Diod.)
10) сплетать, вплетать11) med. хлопотать, быть занятым, трудиться -
11 ειλυφαζω
-
12 εκπνεω
ион. ἐκπνείω1) выдыхать(τῶν ἀναπνεόντων ἐκπνεῖ τε καὴ ἀναπνεῖ τὸ πνεῦμα Plat.: μαλακέν αὖραν Plut.; τὸ ἐκπνεόμενον θερμόν Arst.)
2) веять, дуть(ἄνεμοι ἔσωθεν ἐκπνέοντες Her.; ἐκ τοῦ κόλπου Thuc.; βορέας τὰς νύκτας ἐκπνεῖ Arst.)
3) извергать, метать(φλόγα Aesch.; ἀράς τινι Eur.)
ἐ. θυμόν Eur. — клокотать от гнева;σμικροῦ νέφους ἐκπνεύσας μέγας χειμών Soph. — сильная буря, разразившаяся из малой тучки4) (тж. ἐ. βίον Aesch., Eur. и ἐ. ψυχήν Eur.) испускать дух, умирать Plut.; pass. быть убиваемым(ὑπό τινος Soph. и πρός τινος Eur.)
5) задыхаться, тяжело дышать(ἐπὴ τοῖς καμπτῆρσιν ἐκπνέουσι, sc. οἱ δρομεῖς Arst.)
6) досл. выдыхаться, перен. успокаиваться(ἴσως ἂν ἐκπνεύσειεν Eur.)
-
13 ελισσω
ἑλίσσω, εἱλίσσωатт. ἑλίττω и εἱλίττω (impf. εἵλισσον, fut. ἑλίξω, aor. εἵλιξα; pass.: aor. εἱλίχθην, pf. εἵλιγμαι, ppf. εἱλίγμην)1) кружить, крутить(στρόμβοι κόνιν εἱλίσσουσι Aesch.)
2) вращать, поворачиватьε. βλέφαρα Eur. — оглядываться вокруг, озираться;
ἑλίξασθαι ἔν τινι Hom. — повернуться лицом к кому-л.;ἑλιξάμενος καθ΄ ὅμιλον Hom. — повернувшись к толпе;ἑλίσσεσθαι ἔνθα καὴ ἔνθα Hom. — поворачиваться с боку на бок;ε. (v. l. ἐρέσσειν) πλάταν Soph. — грести, плыть;ἐν τούτοις ἑλίττεται ἥ δόξα ἀληθής Plat. — это и является областью правильного мнения3) катить(αἰθέρ κοινὸν φάος εἱλίσσων Aesch.; Ἥλιος ἵπποισιν εἱλίσσων φλόγα Eur.)
ἑλίξασθαί τι σφαιρηδόν Hom. — бросить что-л. словно мяч4) наматывать(πλόκαμον περὴ ἄτρακτον Her.; λίνον ἡλακάτᾳ Eur.)
τὰς κεφαλὰς εἱλίχατο μίτρῃσι Her. — головы они обвязывали митрами5) обвивать, охватывать, окружать(ὅπλοις Ἀργείων στρατόν Eur.)
ἑλίξαι χεῖρας ἀμφὴ γόνυ τινός Eur. — обнять руками чьи-л. колени;ὅ περὴ πᾶσαν εἱλισσόμενος χθόνα Ὠκεανός Aesch. — обтекающий всю землю Океан6) обдумывать(μῆτίν τινα Soph. - v. l. ἐρέσσειν)
τοιαῦθ΄ ἑλίσσων Soph. — размышляя таким образом7) объезжать, огибать(περὴ τέρματα Hom.)
8) (тж. ε. πόδα и ε. θιάσους Eur.) кружиться в пляске, водить хоровод(εἱλίσσων χορός Eur.)
Λατοῦς γόνον ε. καλλίχορον Eur. — пышными плясками славить детей Лето;εἱλισσόμεναι κύκλια κόραι Eur. — ведущие хоровод девы9) скручивать, свивать, свертывать(τὸ περιβόλαιον NT.)
; med. извиваться, быть извилистым(ποταμὸς εἱλιγμένος Hes.; πόροι ἑλισσόμενοι Arst.; ὅ Νεῖλος ἐλίττεται πρὸς τέν μεσημβρίαν Diod.)
10) сплетать, вплетать11) med. хлопотать, быть занятым, трудиться -
14 εξανθεω
1) покрываться цветами, расцветать(γῆ ἐξανθοῦσα Xen.)
2) (пышно) разрастаться, вырастать(ἥ τῆς ἥβης τρίχωσις ἐξανθεῖ Arst.)
3) ( о кожных болезнях) появляться на коже, высыпать(ἐξήνθει τὸ ἐρύθημα Plut.; ἕλκεσιν ἐξηνθηκὸς σῶμα Thuc.)
4) перен. (пышно) расцветать, возникать, появляться(ὕβρις ἐξανθοῦσα Aesch.; ἐξήνθησαν αἱ κακίαι Plut.)
ὡς αἱματηρὸν πέλανον ἐξανθεῖ ἁλός Eur. — море покрылось словно кровавой пеной;πυρετὸς ἐξήνθησεν αὐτῷ Plut. — у него появилась лихорадка;ἐκ ταύτης τῆς ὑπολήψεως ἐξήνθησεν ἥ ἀκροτάτη δόξα τῶν εἰρημένων Arst. — из этого допущения развилось самое крайнее из когда-л. высказанных мнений5) перерастать, перерождаться, превращаться(ἥ ἀνδρεία τελευτῶσα ἐξανθεῖ μανίαις Plat.; εἰς κακίαν Plut.)
6) отцветать, увядать(τελευτῶντος τοῦ χρόνου ἐξανθεῖ ὅ κόσμος Plat.)
7) выцветать, блекнуть(τάχυ ἐξανθεῖ τὸ μίλτινον Plut.)
8) выдыхаться, терять аромат(ὅ οἶνος ἐξανθεῖ Plut.)
9) (по)рождать, производить(ποικίλα καὴ πολυειδῆ, sc. ἄνθη Luc.; πολὺ κώνειον Plut.)
τὸ πεδίον ἐξήνθησεν ἁλμυρίδα Plut. — поле покрылось солончаками;ἐ. τὸ ἁλουργόν Plut. — багроветь;ἐξανθῆσαι φλόγα Plut. — воспламениться, вспыхнуть -
15 ζωπυρεω
1) раздувать, разжигать(τοὺς ἄνθρακας Men.; φλόγα Plut.)
2) вызывать, пробуждать, возбуждать(τάρβος Aesch.; νείκη νέα Eur.; τρυφήν Plut.)
3) раздражать, выводить из себя(τινα Arph.)
-
16 κλονεω
1) гнать, теснить(πρὸ ἕθεν φάλαγγας, βοῶν ἀγέλην, νέφεα Hom.)
κλονέεσθαι ὁμίλῳ Hom. — устремляться беспорядочной толпой2) бурно раздувать, развевать(φλόγα Hom.)
3) стремительно преследовать(Ἕκτορα Hom.)
4) вздымать, клубить(ψάμαθοι κύμασι κλονέονται Pind.)
ἰχθύες ἐκλονέοντο Hes. — рыбы резвились стаями5) потрясать, колебать, волновать(ἀκτὰ κυματοπλέξ κλονεῖται Soph.)
φιλότης μήποτέ σε κλονέοι Anth. — пусть никогда не мучает тебя любовная страсть;pass. — биться в судорогах (σῶμα κεκλονημένον Plut.) -
17 κοιμαω
ион. κοιμέω (fut. κοιμήσω - дор. κοιμάσω; med.: praes. ион. 3 л. pl. κοιμέονται; pass.: aor. ἐκοιμήθην - дор. ἐκοιμάθην с ᾱ, pf. κεκοίμημαι)1) укладывать спать(τινα Hom.)
; pass. ложиться спать(κοιμήσαντο καὴ ὕπνου δῶρον ἕλοντο, sc. οἱ Ἀχαιοί Hom.)
; pass. засыпать, aor. заснуть или спать(χάλκεον ὕπνον Hom.; βαθύν или ὕπνον βαθύν Luc.)
ὑπαίθριος κοιμώμενος Plat. — спящий под открытым небом2) усыплять(τινα ὕπνῳ Hom.)
3) смежать сном(ὄσσε τινός Hom.)
4) смежать, смыкать(βλέφαρα ὕπνῳ Aesch.)
5) pass. ( о карауле) бодрствоватьφρουρὰν κοιμώμενος Aesch. — неся стражу6) успокаивать, унимать(ἀνέμους, κύματα, ὀδύνας Hom.)
κ. τὸ ἕλκος Soph. — успокаивать боль от раны;κ. στόμα Aesch. — замолчать7) умерять, смягчать(μένος Aesch.; τὸ ἐπιθυμητικόν Plat.)
8) гасить, тушить(φλόγα Aesch.)
9) pass. умиратьὁ ποντισθεὴς Μυρτίλος ἐκοιμάθη Soph. — брошенный в море, Миртил погиб;
οἱ κοιμηθέντες и οἱ κεκοιμημένοι NT. — почившие, усопшие -
18 παρακαλεω
1) призывать, звать(τινα εἴσω Xen.; τινα ἐς πόλεμον Her.; τοὺς θεούς Dem.)
παρακαλούμενος καὴ ἄκλητος Thuc. — званый или незваный;2) звать, приглашать(ἐπὴ δαῖτα Eur.; ἐπὴ θήραν Xen.; τινα ἰδεῖν καὴ προσλαλῆσαι NT.)
3) звать, поощрять, ободрять, побуждать, увлекать(τινα ἐπὴ τὰ κάλλιστα ἔργα Xen.; τινα εἰς μάχην Eur.; τινα προσμένειν τινί NT.)
ἥ διάνοια παραχέκληται Arst. — мысль поглощена4) убеждать, просить(τινα NT.)
5) доводить(τινα ἐς δάκρυα Eur.)
π. (τινα) ἐς φόβον Eur. — пугать кого-л.6) советовать, рекомендовать(τὰ πρέποντα Polyb.)
τὰ παρακαλούμενα Dem. — предложения, требования7) звать на помощь или в свидетели(τινα Lys., Dem.)
8) утешать(μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὴ παρακληθήσονται NT.)
9) разжигать, раздувать, разводить(πολλέν φλόγα Xen.)
-
19 προσαιθριζω
поднимать на воздух, ( об огне) вздувать, раздувать(πόμπιμον φλόγα Aesch.)
-
20 πυροω
1) жечь, истреблять огнем(τὰς Ἀθῆνας Her.; ναούς Soph.)
πυρωθὲν ψῆγμα Aesch. — сожженные останки;2) жечь на алтаре, сжигать в жертву(μακρὰν ὀσφύν Aesch.)
3) выжигать(Κύκλωπος ὄψιν Eur.)
4) поджаривать(τὸ σταῖς Arst.)
5) воспламенять, зажигать(φλόγα ποιεῖν καὴ π. Arst.; μέρος πεπυρωμένον Plat.)
βέλη πεπυρωμένα NT. — огненные стрелы6) распалять, волновать, возбуждать(τινα Anacr.; κρεῖσσον γαμῆσαι ἢ πυροῦσθαι NT.)
πυρωθεὴς καρδίαν Aesch. — охваченный волнением;πυρούμενός τινι Anth. — влюбленный в кого-л.7) окуривать(δῶμα θεείῳ Theocr.)
8) очищать огнем9) подвергать действию огня(νεῦρον φθείρεται πυρωθέν Arst.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
φλόγα — Θερμικό και φωτεινό φαινόμενο, που συνοδεύει την καύση αερίων. Τα υγρά και τα στερεά (πετρέλαιο, ξύλο κλπ.) καίγονται με φ. μόνο αν, με τη θερμότητα, δώσουν αεριώδη προϊόντα αποσύνθεσης. Η φωτεινότητα μιας φ. εξαρτάται από την παρουσία… … Dictionary of Greek
φλόγα — η 1. γλώσσα φωτιάς που ακτινοβολεί φως και θερμότητα: Τα ξύλα στο τζάκι βγάζουν φλόγα. 2. το κατακόκκινο χρώμα, η κοκκινάδα: Ντράπηκε και τα μάγουλά της πήραν φλόγα. 3. μτφ. (για ψυχικά φαινόμενα), έξαψη, θέρμη, ορμή, παραφορά: Η φλόγα του έρωτα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
φλόγα — φλόξ flame fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
φλόγ' — φλόγα , φλόξ flame fem acc sg φλόγε , φλόξ flame fem nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καύση — Αντίδραση οξείδωσης, η οποία συντελείται γενικά στις ουσίες που περιέχουν άνθρακα και υδρογόνο. Στον ευρύτερο ορισμό της, η κ. περιλαμβάνει γρήγορες εξώθερμες χημικές αντιδράσεις σωμάτων που βρίσκονται στην αέρια φάση, χωρίς να εξαιρείται η… … Dictionary of Greek
κάμινος — Μηχάνημα και εγκατάσταση (ονομάζεται και φούρνος ή καμίνι) που παράγει θερμότητα με τη χρησιμοποίηση καύσιμων στερεών υγρών και αερίων ή με την εκμετάλλευση της ηλεκτρικής ενέργειας. Εκτός από αυτές τις κ. υπάρχουν επίσης κ. που αξιοποιούν τη… … Dictionary of Greek
пламы — ПЛАМ|Ы (164), ЕНЕ с. 1.Пламя, огонь: ѡ||баче къ нѥмѹ не приближитес˫а да не пожьжеть вы пламень дьржѧ въ ѹстѣхъ. (φλόγα) ЖФСт к. XII, 134–135; пламень великъ зѣло. ѿ вьрьха цр҃квьнааго ишьдъ… прѣиде на дрѹгыи хълъмъ. ЖФП XII, 56а; ини же видѧхѹ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ασετιλίνη — Αέριο με χαρακτηριστικά δυσάρεστη οσμή, που παράγεται όταν στο κοινό ανθρακασβέστιο επιδράσει νερό. Η αντίδραση είναιπολύ ζωηρή ακόμα και στη συνηθισμένη θερμοκρασία. Η α. είναι εύφλεκτη και εκρηκτική και δίνει μια φλόγα πλούσια σε καπνό. Παρά τα … Dictionary of Greek
σ, συγκόλλησης — Συσκευή συγκόλλησης που αποτελείται από μεταλλικό σωλήνα, ο οποίος καταλήγει σε ράμφος, που συνδέεται με δύο εύκαμπτους αγωγούς, οι οποίοι διατρέχονται ένας από οξυγόνο και ο άλλος από το καύσιμο που τροφοδοτεί τη φλόγα. Ανάλογα με το καύσιμο που … Dictionary of Greek
λάμπα — Συσκευή κατάλληλη να παράγει τεχνητό φως με τη χρήση εύφλεκτων ουσιών, στερεών, υγρών ή αερίων, ή με τη μετατροπή της ηλεκτρικής ενέργειας σε φωτεινή ενέργεια. Ονομάζεται και λυχνία ή λαμπτήρας. Λ. ονομάζονται επίσης οι συσκευές που εκπέμπουν… … Dictionary of Greek
εκρηκτικές ύλες — Ουσίες ή μείγματα ουσιών, τα οποία σε συνθήκες μιας εξωτερικής διέγερσης μπορούν να μετατραπούν ταχύτατα –με μία εξώθερμη αντίδραση αποσύνθεσης που συνοδεύεται συνήθως από καύση– σε έναν μεγάλο όγκο αερίων και ουσιών πτητικών σε υψηλή θερμοκρασία … Dictionary of Greek