-
1 πονος
ὅ1) труд, работа, усилие, напряжениеμετὰ πολλοῦ πόνου Plat. и μαχρῷ πόνῳ Aesch. — с большим трудом;
πόνον τίθεσθαι Hom. или παρέχειν τινί Plat. — заставлять кого-л. трудиться, доставить кому-л. хлопоты;τετραπλάσιον πόνον ἀναλίσκειν ἐπί τινι Plat. — затрачивать вчетверо больше труда на что-л.;μηδένα πόνον λαβών Her. — не затрачивая никакого труда;οἱ κατὰ τὰ σώματα πόνοι Plat. — телесные напряжения, физический труд2) дело, занятиеπ. ἄλλος ἔπειγεν Hom. — другое дело звало (меня);
ἐνάλιος π. Pind. — рыболовство;π. ὅ μέ φοβῶν Soph. — дело, не сопряженное с опасностями3) тягота, забота(στρατιωτικοὴ πόνοι Xen.)
π. πόνῳ πόνον φέρει погов. Soph. — одна забота порождает другую4) страдание, мучение, мука, боль, скорбь(π. καὴ κήδεα Hom.)
πόνους πονεῖν Soph. — испытывать страдания5) заболевание, болезньἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ κατέβαινεν ἐς τὰ στήθη ὅ π. Thuc. — за короткое время болезнь спускалась в грудную полость
6) плод трудов, произведениеμελισσᾶν π. Pind. = τὸ μέλι;
τεκτόνων π. Soph. = ἥ οἰκία;τοὺς πόνους τινὸς ἔχειν Xen. — пользоваться плодами чужих трудов7) битва, бой(π. καὴ νεῖκος Hom.)
ἔχειν πολὺν πόνον Hom. — вести большое сражение;ἐν τούτῳ τῷ πόνῳ ὅ πολέμαρχος διαφθείρεται Her. — в этом-то сражении убит (был) полемарх -
2 αναιρεω
(aor. 2 ἀνεῖλον, pf. ἀνῄρηκα)1) поднимать(ἀπὸ χθονός Hom.)
2) преимущ. med. ( о павших на поле битвы) подбирать, уносить для погребения (sc. νεκρούς Her., Arph., Xen., Plat.; τὰ ὀστᾶ Thuc.; ἀ. καὴ θἀπτειν Dem.)3) получать в награду(ἀέθλια Hom.)
4) преимущ. med. побеждать, выигрывать(ἀγῶνας, Ὀλυμπιάδα или Ὀλύμπια τεθρίππῳ Her.)
5) med. брать, приниматьἀνείλετο ἔγχος Hom. — он вооружился копьем;ἀναιρέεσθαι σῖτα Her. — добывать продовольствие;ἀναιρεῖσθαι κλῆρος Plat. — вынимать жребий;τὰ δικτύα ἀναιρεῖσθαι Arst. — тянуть невод;ποινέν ἀνελέσθαι τῆς ψυχῆς τινος Her. — взять выкуп за убийство кого-л.;ἀνελέσθαι γνώμην Her. — усвоить мнение;ἔχθρας ἀναιρεῖσθαι Plat. — начать враждовать;ἐπιφροσύνας ἀνελέσθαι Hom. — взяться за ум6) med. предпринимать(πόνους ὑπέρ τινος, πόλεμον Her. - ср. 13; ἔργον Plat.; πρᾶξιν Plut.)
7) подхватывать, уносить(τινα и τι Hom., Plat.)
8) med. становиться беременной, зачать(τινα Her.)
9) преимущ. med. ( о символическом обряде признания своего отцовства) поднимать, брать на руки (sc. παῖδα Isocr., Plut.), тж. усыновлять Arph.10) снимать, убирать (sc. τὰς σκηνάς Xen.)11) разрушать, уничтожать(πύργους Xen.; πόλεις Dem.)
ἀ. τινας θανάτοις Plat. — умерщвлять кого-л.12) убивать, истреблять(πολλούς Aesch., Her.; τὸ Φωκέων ἔθνος ἀνῃρημένον Dem.)
φαρμάκοις ἀνελεῖν Plut. — отравить13) прекращать(πόλεμον Polyb. - ср. 6; νεῖκος Theocr.)
ἀνελεῖν ἐκ μέσου τι Dem. — положить конец чему-л.;ἀνελεῖν τέν παρακαταθήκην Plat. — изъять (свой) денежный вклад14) свергать, сокрушать15) тж. med. расторгать(συνθήκας Isocr.; διαθήκας Isae.; συμμαχίαν Polyb.)
16) упразднять, отменять(νόμους Aeschin.): (μόρια)
, ὧν ἀναιρουμένων ἀναιρεῖται καὴ τὸ ὅλον Arst. части, с устранением которых устраняется и целое17) med. брать назад(γραφήν Dem.)
18) возражать, опровергать(τὰς ὑποθέσεις Plat.)
19) (воз)вещать, изрекать(χρηστήριον Her.; μαντείας Dem.)
Πλάτων ἀναιρεῖ, ὅτι οὔκ ἐστιν ἡδονέ τἀγαθόν Arst. — Платон утверждает, что наслаждение не есть благо;ἀνεῖλεν ἥ Πυθία Her., Plat. — Пифия изрекла;ἐν ταῖς μαντείαις ἀνῃρημένον Dem. — возвещенное в оракулах;ἀ. τι περί τινος Plat. — предписать (в оракуле) что-л. относительно чего-л.;οὓς ἂν ὅ θεὸς ἀνέλῃ Plat. — те, кого укажет божество -
3 απαντλεω
1) черпать, вычерпывать(ὑγρόν Arst., Plut.)
2) уменьшать, убавлять(ὕβρισμα θνητῶν Eur.; σώματα διαίταις Plat.)
3) облегчать(πόνους τινί Aesch.; βάρος ψυχῆς Eur.)
-
4 απαυδαω
-
5 απειργω
ион. ἀπ-έργω, эп. ἀπο-έργω1) удерживать, отстранять, препятствовать, не давать, не допускать(τινά τινος Hom., Her., Aesch., Soph., Plut. и τινὰ ποιεῖν или μέ ποιεῖν τι Soph., Eur., Plat.)
ἀ. τοὺς πρὸς ἀνάγκην πόνους Arst. — удерживать от чрезмерного труда;οὐκ ἔστι νόμος, ὅστις ἀπείρξει τούτου Thuc. — нет закона, который мог бы воспрепятствовать этому;ἀπείργοι θεός Soph. — не дай бог2) задерживать, отгонять(λίθος κῦμ΄ ἀποέργει Hom.)
3) отвращать, предупреждать(νόσους Eur.)
4) заключать, запирать(τινὰ ἐν τῇ ἀκροπολει Her.)
5) загораживать, отгораживать, отделятьτὸ ἀπεργμένον Her. — плотина6) (проходя) оставлять в стороне -
6 αποναρκαω
-
7 διαμεριζω
разделять, распределять(τι Plat.; τοὺς πόνους εἰς ἅπαν τὸ σῶμα Arst.)
διαμερισθεὴς κατὰ μῆνα Arst. — распределенный помесячно;med. — делить между собой (τὰ ἱμάτιά τινος NT.) -
8 διαντλεω
досл. вычерпывать до конца, исчерпывать, перен. претерпевать, переносить, выдерживать(νοῦσον Pind.; πόνους, μακρὰς οἰκουρίας Eur.)
οὗτος μὲν δέ πάσῃ τῇ πόλει διηντλήθη ὅ πόλεμος Plat. — так вот какую войну вынесло все это государство -
9 διεξερχομαι
(fut. διεξελεύσομαι, aor. 2 διεξῆλθον, pf. διεξελήλῠθα)1) до конца или насквозь проходить, переходить(χωρίον Her.; ὁδόν Plat., Plut.; ἴσον τόπον Arst.; перен. καθαρῶς τὸν βίον διεξελθεῖν Plat.)
διεξελθεῖν (πολλοὺς) πόνους Soph. — совершить много трудных дел;διεξελθεῖν διὰ πασῶν τῶν ζημιῶν Thuc. — перепробовать все виды кар;ὡς διεξέλθοι πωλέων τι Her., — закончив продажу чего-л.;διὰ πάντων διεξελθόντες Her. — покончив со всеми;ἀπὸ τῆς ἀρῆς διὰ πάντων ἄχρι τῆς τελευτῆς διεξελθεῖν Dem. — испытать все средства от начала до конца;διεξελθεῖν πάντας φίλους Eur. — подвергнуть испытанию всех друзей2) по порядку или обстоятельно излагать, рассказывать, передавать(τι Her., Plat., Arst., Plut. и περί τινος Plat.)
δ. πρὸς ἑαυτὸν περί τινος Plat. — размышлять о чем-л.3) прочитывать(δὴς τὸ βιβλίον Plut.)
4) ( о времени или событиях) проходить, протекатьπάντα διεξελήλυθεν Dem. — все кончилось;ἥ ἡμέρα διεξηλθεν ἀργή Plut. — (весь) день прошел в бездействии -
10 εκλυω
1) развязывать, отвязывать(ἁρμούς Eur.)
2) разверзать, открывать3) ослаблять, отпускать(τὰ τόξα Her.)
4) расслаблять, лишать сил(τινά Arst.; τέν δύναμιν Plut.)
; преимущ. pass. слабеть, ослабевать, уставать(ἐκλελυμένος πρὸς τὸν πόλεμον Isocr., πρὸς τοὺς πόνους Arst. и διὰ τέν νίκην Plut.)
ἐκλελυμένος τῷ σώματι Arst., Polyb. — изнуренный, усталый;ὅ ἐκλυόμενος ῥοῦς Polyb. — замедленное течение5) ослаблять, уменьшать(τέν ἄγαν λαμπρότητα Plut.)
6) реже med. кончать, прекращать(μόχθον и μόχθων Eur.; ἔριν Dem.; τὰς ταραχάς Plut.; med. πάσας τὰς παρασκευὰς τὰς τοῦ πολέμου Dem.)
ἐκλῦσαι σκληρᾶς ἀοιδοῦ δασμόν Soph. — положить конец дани жестокой певице, т.е. Сфинксу7) уплачивать(δάνειον Plut.)
8) тж. med. освобождать, избавлять(τινά τινος Aesch., Eur., Plut. и τινα ἔκ τινος Plat., Polyb.; med. τινά τινος Hom., Trag., Plat.; ἐκλύσασθαι τοὺς πολιορκουμένος Xen.)
-
11 εκμοχθεω
1) с большим трудом делать(πέπλους Eur.)
, добывать(εὔκλειάν τινι Eur.) или переносить (πόνους Eur.; τλήμονας ἄθλους Plut.)
ἃ ἐκμεμόχθηκεν Aesch. — тяготы, которые перенесла (Ио);πλείονα βίον ἐ. τινι Eur. — тяжелым трудом обеспечивать кому-л. богатую жизнь;2) мучительно сопротивляться, с трудом побеждать(τὰς τῶν θεῶν τύχας Eur.)
-
12 εξαγω
(fut. ἐξάξω, aor. 2 ἐξήγαγον)1) выводить, уводить, вести(τινὰ μάχης и ἐκ μεγάροιο Hom.; τινὰ τήνδε τέν ὁδόν Soph.; τινὰ ἐπ΄ ἀνθηρὸν δάπεδον Arph.; τινὰς ἐς μάχην Her.)
2) отправляться, идти(ἐπὴ θήραν Xen.)
3) ( о шествии) совершать, справлять(τὸν μυστικὸν Ἴακχον Plut.)
4) (sc. στρατόν) выводить войско, выступать в походγνόντες δὲ ταῦτα ἐξάγουσι Xen. — приняв эти решения, они выступают в поход
5) вести на казнь(τινά Her., Xen.)
6) вывозить:(πολλὰ τάλαντα ἐκ τῆς πόλεως Thuc.; σῖτον παρά τινος Dem.)
7) похищать, (тайно) увозить(τινὰ ἀνδράποδον Lys.)
8) выводить прочь, удалять из организма(περίττωσιν Plut.)
9) отводить(ὕδωρ τάφροις Xen.)
10) вызывать, исторгать(τινὴ δάκρυ Eur. и δάκρυον Plut.; med. γέλωτα ἔκ τινος Xen.)
ἐξάγεσθαι πῦρ ἔκ τινος Xen. — высекать огонь из чего-л.11) med. влечь за собой, причинять12) производить, рождать(τινὰ πρὸ φόωσδε Hom.; σκύμνους Arst.)
13) выводить, высиживать (sc. νεοττούς Arst.)14) высовывать15) удалять, изгонять(τινά Dem.; τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ θερμοῦ Arst.)
16) производить (на свет), приносить(καρπόν Soph. ap. Plut.)
17) продвигать(ἔξω τέν αἱμασιάν Dem.)
18) проводить, строитьὁ περίβολος πανταχῇ ἐξήχθη τῆς πόλεως Thuc. — ограда была построена вокруг всего города
19) проводить (в жизнь), претворять(εἰς ἔργον τὸ πρόβλημα Plut.)
20) направлять21) приводить, доводить(τινὰ ἐπ΄ οἶκτον Eur.)
ἐξαχθῆναι ὀλοφύρασθαι ὑπέρ τινος Lys. — быть вынужденным оплакивать что-л.;εἰς ἅπασαν αἰσχύνην ἐξαχθῆναι Plut. — быть доведенным до крайнего позора22) побуждать, возбуждать, вовлекать, увлекать(τινὰ ἐπὴ τὰ πονηρότερα Thuc.; τὸν δῆμον πρὸς ἀπόστασιν Plut.; ἐξαχθεὴς πρᾶξαί τι Dem.)
ταῦτα ἐπὴ πλέον ἐξήχθημεν εἰπεῖν Plat. — здесь мы расширили рамки своего обсуждения;23) выводить, освобождать(ἀχέων τινά Pind.; τὰ ποιήματα τοῦ μύθου Plut.)
24) лишать(τινά τοῦ βίου и τοῦ ζῆν Plut. или ἐκ τοῦ ζῆν Polyb.; med. φρενῶν τινα Eur.)
25) лишать жизни, умерщвлятьἑαυτὸν ἐ. Plut. — покончить жизнь самоубийством;
νόσος αὐτοὺς ἐξήγαγεν Plut. — болезнь унесла их26) кончаться(οἱ μεγάλοι πόνοι συντόμως ἐξάγουσιν Epicur. ap. Plut.)
27) передавать, выражатьπερὴ τούτων ἐμαυτὸν οὕτως ἐξάγω Diog.L. — относительно них вот мои указания -
13 εξακοντιζω
(ἐπί τινα Plut. и κατά τινος Diod.)
2) вонзать(φάσγανον πρὸς ἦπαρ Eur.)
3) стремительно вскидыватьγενείου χεῖρας ἐξακοντίσαι Eur. — касаться руками (чьего-л.) подбородка ( в знак мольбы):
ἐ. κῶλον τῆς γῆς Eur. — поспешно покидать страну4) повествовать, рассказывать, говорить, возвещать(τοὺς Ὀδυσσέως πόνους Eur.; ματαίους λόγους Men.)
ἐξακοντίσαι τι πρός τι Eur. — возразить чем-л. на что-л. -
14 επικουφιζω
(fut. ἐπικουφίσω - атт. ἐπικουφιῶ)1) делать легче, облегчать(νῆα Her.; τοὺς πόνους τινί Xen.; τὰς συμφοράς Dem.; μόχθου Eur.; τοῦ φορτίου Plut.)
2) поднимать(πατρὸς πλευράς = σῶμα Soph.)
3) возбуждать, ободрять, воодушевлять(τινὰ ταῖς ἐλπίσιν Xen.)
-
15 ερρωμενως
1) крепко, сильно(πασσαλεύειν Aesch.)
2) решительно, энергично(ἐπιτιμᾶν Isocr.)
3) мужественно, стойко(χωρεῖν Xen.; τοὺς πόνους ὑπομένειν Arst.; ἀγωνίσασθαι πρὸς τοὺς πολεμίους Plut.)
4) усердно, основательно(μαθεῖν Plat.)
5) пристально, внимательно(σκοπεῖν Isocr.)
-
16 θρηνεω
1) петь погребальную песньτίς ὅ θρηνήσων ; Aesch. — кто споет скорбную песнь (об Агамемноне)?;ἱκανῶς τεθρήνηται! (pf. pass., impers.) Luc. — довольно скорбных воплей!2) (о стенаниях, сетованиях) издавать, испускать(στονόεσσαν ἀοιδήν Hom.; γόον Aesch.; ἐπῳδάς Soph.)
ἅλις μοι τεθρήνηται γόοις Soph. — (Троя) исторгла у меня достаточно сетований3) жалобно петь(ὕμνους Arph.)
4) скорбеть, сетовать, оплакивать(πόνους Aesch.; τὸν δύστηνον πατέρα Soph.; θάνατον Plat.; πρὸς ἑαυτόν Isocr.)
-
17 ιδιωτης
I1) отдельный человек, отдельное лицоφιλία ἰδιώταις καὴ κοινωνία πόλεσιν Thuc. — дружба между отдельными людьми и общение между государствами
2) частный человек, не должностное лицо(οὔτ΄ ἰ. οὔτε ἄρχων Lys.)
ἔτι ἰδιώτῃ ἐόντι Δαρείῳ Her. — когда Дарий был еще частным лицом3) простой солдат, рядовой боец(οὔτε στρατηγὸς οὔτε ἰ. Xen.; ἡγεμόνες ἄνευ ἰδιωτῶν Arst.)
4) простой человек, простолюдин(οἱ ἰδιῶται καὴ πένητες Plut.; ἄνθρωποι ἀγράμματοι καὴ ἰδιῶται NT.)
5) несведущий человек, не имеющий профессионального образованияοἱ δημιουργοὴ καὴ ἰδιῶται Plat. — мастера и люди без специальности;
οἱ ἰατρικῆς ἰδιῶται Plat. — несведущие в медицине, не врачи;ἰ. τῷ λόγῳ NT. — неискушенный в красноречии6) необученный солдатἰδιῶται, ὡς εἰπεῖν χειροτέχναι Thuc. — неопытные бойцы, чуть ли не чернорабочие
7) новичок, неопытный человек(ἰ. ἔργου Xen.)
ἰ. κατὰ τοὺς πόνους Xen. — не приученный к трудам8) прозаик9) здешний человек, земляк(οἱ ξένοι καὴ οἱ ἰδιῶται Arph.)
II1) частный, стоящий в стороне от общественных дел, непричастный к политической жизни(ἀνήρ Her.)
2) личный, особый, частный, домашний(θεοί Arph.; βίος Plat., Plut.)
3) несведущий, непросвещенный, неученый(ὄχλος Plut.)
-
18 ικανος
эол. ἴκᾰνος 31) достаточный (достаточно многочисленный, достаточно сильный и т.п.)(εἴς τι Her., Xen., πρός и ἐπί τι Plat. и κατά τι Polyb.)
πλοῖα ἱκανά (ἀριθμῷ) Xen. — суда в достаточном количестве;(ἄνδρες) ἱκανοὴ τὰς ἀκροπόλεις φυλάττειν Xen. — люди, которых достаточно для охраны городских крепостей;οὐκ εἶχον ἱκανὰς (sc. χιμαίρας) εὑρεῖν Xen. — (афиняне) не смогли найти достаточного количества коз (для жертвоприношения);ἥ χώρα ἱκανέ τρέφειν Plat. — страна, могущая достаточно прокормить;ἱ. γνώμην Her. — достаточно умный;ἱ. τέν ἰατρικήν Her. — достаточно сведущий в медицине;ἱ. ἐμπειρίᾳ καὴ ἡλικίᾳ Plat. — вполне опытный и зрелый;ἱ. τὸ εἶδος Plut. — довольно красивый;ἱκανέ μαρτυρία Plat. и ἱκανὸν τεκμήριον Arst. — достаточное (= надежное) свидетельство;ἑφ΄ ἱκανόν Polyb. — достаточно, довольно или немало;τὰ ἱκανά Isocr. — достаточные средства, необходимые условия;ἐπηρώτα αὐτὸν ἐν λόγοις ἱκανοῖς NT. — он задавал ему много вопросов;λαβεῖν τὸ ἱκανὸν παρά τινος NT. — получив достаточные доказательства от кого-л.2) (при)годный, подходящий или способный, умелый, тж. знающий, компетентныйἱ. πολεμεῖν Xen. — способный воевать;
τινὰ ἱκανὸν κρίνειν συνεργὸν εἶναι Xen. — считать кого-л. способным исполнить (что-л.);ἱ. τεκμηριῶσαι Thuc. — способный убедить, убедительный, т.е. достоверный;ἱκανῷ λόγῳ ἀποδείξω Plat. — я убедительно докажу;σῶμα ἱκανὸν πόνους φέρειν Xen. — тело выносливое к трудам;ἱ. ὡς πρὸς τὸν ἰδιώτην Plat. — неплохой по сравнению с неученым;ἱ. ἀμφότερα Plat. — способный как на одно, так и на другое;ἱ. τὸ κελευόμενον ποιεῖν Xen. — умеющий исполнять приказания;πρὸς ταῦτα τίς ἱ. ; NT. — кто способен к этому?3) имеющий возможность, облеченный правом, могущественныйἱ. ζημιοῦν Xen. — имеющий право карать;
ἱ. Ἀπόλλων Soph. — Аполлон (достаточно) могуществен4) значительный, немалый(χρόνος Arph.; οὐσία Arst.; πλῆθος Polyb.; ἀργύρια NT.)
φῶς ἱκανόν NT. — яркий свет;ἐξ ἱκανῶν χρόνων NT. — с давнего времени5) могущий совладать, достойный(τοῖς Ῥωμαίοις Polyb.)
οὐχ εἰμὴ ἱ., ἵνα μου ὑπὸ τέν στέγην εἰσέλθῃς NT. — я недостоин, чтобы ты вошел под мой кров -
19 καρτερικος
31) выносливый(πρὸς χειμῶνα καὴ θέρος καὴ πάντας πόνους Xen.; ἀνδρεῖος καὴ κ. Plut.)
2) терпеливый, упорный(κ. καὴ φιλόπονος Isocr.)
-
20 κατοικτιζω
(fut. κατοικτίσω - атт. κατοικτιῶ) тж. med.1) чувствовать сострадание, жалеть, сочувствовать(πάθος, τινά Aesch.; τοὺς πόνους τινός Soph.; συμφοράς τινος Eur.)
2) вызывать или внушать сострадание(ῥήματα κατοικίσαντα Soph.)
3) жаловаться, плакаться, сетовать(ἐπί τι Her.)
4) жалеть, щадить(χιτῶνος ἔργον Aesch.)
5) жалеть, оплакивать(στρατόν Aesch.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
πόνους — πόνος work masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ελλαδα - Μυθολογία — ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ Το μυθολογικό υλικό είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας των αρχαίων κοινωνιών να ερμηνεύσουν τον κόσμο, τη ζωή και τις σχέσεις των ανθρώπων. Οι ελληνικοί μύθοι αποτελούν μια κοινωνική, συλλογική προσπάθεια κατανόησης και… … Dictionary of Greek
επικουφίζω — ἐπικουφίζω (AM) [κουφίζω] μσν. μέσ. επικουφίζομαι ανακουφίζομαι από τα οικονομικά βάρη αρχ. 1. ελαφρύνω, ελαττώνω το βάρος («ἐκπηδᾶν ἐς τὴν θάλασσαν καὶ τὴν νέα ἐπικουφισθεῑσαν», Ηρόδ.) 2. σηκώνω ψηλά κάτι («σὺ δὲ πατρός... πλευρὰς σὺν ἐμοὶ τάσδ’ … Dictionary of Greek
ερέχθω — ἐρέχθω (Α) 1. σχίζω, διασχίζω, διαρρηγνύω, σπάζω 2. σπαράζω, κατασπαράζω («δάκρυσι και στοναχῇσι καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἐρέχθων» αυτός που σπαράζει από δάκρυα και στεναγμούς και πόνους, Ομ. Οδ.) 3. παθ. ἐρέχθομαι φέρομαι εδώ κι εκεί, κτυπιέμαι απ’ τους … Dictionary of Greek
καρδιαλγής — ές (Α καρδιαλγής, ές) νεοελλ. 1. αυτός που έχει πόνους στην καρδιά, που πάσχει από καρδιαλγία, ο καρδιακός 2. μτφ. περίλυπος, βαθύτατα λυπημένος αρχ. αυτός που έχει πόνους στο στομάχι, ο στομαχικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < καρδι(ο) * + αλγής (< ἄλγος),… … Dictionary of Greek
λιχάς — I Μυθολογικό πρόσωπο. Κήρυκας του Ηρακλή, είναι γνωστός από το έργο του Σοφοκλή Τραχινίαι. Σύμφωνα με τη μυθολογική παράδοση, ο Ηρακλής, μετά την επιτυχία της εκστρατείας της Οιχαλίας, είχε φέρει σπίτι του αιχμάλωτη την πριγκίπισσα της Οιχαλίας,… … Dictionary of Greek
νεύρωση — I (Βοτ.). Η διάταξη των νεύρων ή φλεβών του φύλλου. Στη ν. παρατηρείται το διάμεσο νεύρο και οι διακλαδώσεις του ή φλέβες. Τα φύλλα ως προς τη ν. διακρίνονται σε παραλληλόνευρα, όταν τα νεύρα βαίνουν παράλληλα, όπως στα περισσότερα… … Dictionary of Greek
παγκρεατίτιδα — Οξεία ή χρόνια φλεγμονή του παγκρέατος. Μπορεί να είναι οιδηματώδης, αιμορραγική, νευρωτική ή πυώδης. Προέρχεται από υπερφαγία, από ασθένειες του στομάχου, του δωδεκαδακτύλου, των χοληφόρων αγωγών ή του ήπατος ή και από στένωση των αγωγών του… … Dictionary of Greek
σκορβούτο — (Ιατρ.). Νόσος που προκαλείται από ένδεια των βιταμινών C και Ρ. Είναι γνωστή από αιώνες και πολλές επιδημίες έχουν παρουσιαστεί κατά το παρελθόν και στην Ευρώπη· ιδιαίτερα προσβάλλονταν οι ναυτικοί κατά την εποχή των μεγάλων εξερευνήσεων,… … Dictionary of Greek
αναλγητικά — Φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη συμπτωματική αντιμετώπιση του άλγους, δηλαδή του πόνου. Τα α. είναι διαφόρων κατηγοριών. Τα ειδικά α. είναι φάρμακα που με τις ενέργειές τους είτε εμποδίζουν τις αλγογόνες ουσίες να ερεθίσουν τις νευρικές… … Dictionary of Greek
χοληδόχος κύστη — Σακκοειδής σχηματισμός που επικοινωνεί με τις χοληφόρους οδούς μέσω του κυστικού πόρου. Βρίσκεται κάτω από το συκώτι, μαζεύει τη χολή, τη συμπυκνώνει και όταν συσπάται την εκχύνει στο δωδεκαδάκτυλο κατά τα γεύματα ή μετά από άλλα ερεθίσματα. Η… … Dictionary of Greek