-
1 αγριος
3 и 21) дикий(αἶξ Hom.; δένδρεα Her.; ἔλαιον Soph.; τόπος Plat.)
μητρὸς ἀγρίας ἄπο ποτός Aesch. — вино из дикого винограда2) жестокий, свирепый, лютый, злой(ἀνήρ, πτόλεμος Hom.; δρακαίνης φύσις Eur.)
3) неукротимый, необузданный, грубый(θυμός Hom.; ἤθεα Her.; ὀργή Soph.; ἔρωτες Plat.)
4) мучительный, тяжелый(νόσος Soph.; τραύματα Eur.)
5) бурный, ужасный(νύξ Her.; χεῖμα Eur.)
-
2 Αγριος
ὁ Агрий (брат Энея - см. Οἰνεύς См. Οινευς, - царь Калидона) Hom., Hes. -
3 ἄγριος
ἄγριος, α, оν ['полевой'] сельский, дикий, грубый (лат. rusticus) (ср. агро; акр; лат. ager) -
4 ἄγριος
66 ἄγριος{прил., 3}1. дикий, полевой;2. свирепый, неистовый, лютый.Ссылки: Мф. 3:4; Мк. 1:6; Иуд. 1:13.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > ἄγριος
-
5 άγριος
66 ἄγριος{прил., 3}1. дикий, полевой;2. свирепый, неистовый, лютый.Ссылки: Мф. 3:4; Мк. 1:6; Иуд. 1:13.*Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > άγριος
-
6 άγριος
α, ο [ία, ον] 1.1) дикий, неприручённый; одичалый; 2) дикий, дикорастущий; 3) дикий, глухой, пустынный; 4) дикий, первобытный;άγριες φυλές — дикие племена;
5) злой, свирепый, лютый;зверский, жестокий; яростный, ожесточённый;άγρια επίθεση — яростная атака;
άγρια τρομοκρατία — жестокий террор;
6) дикий, необузданный, грубый;άγριον βλέμμα — дикий взгляд;
άγριες κραυγές — дикие вопли;
άγρια ήθη — грубые нравы;
2. (ο) дикарь -
7 ἄγριος
1. дикий, полевой; 2. свирепый, неистовый, лютый.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > ἄγριος
-
8 άγριος
[агриос] επ дикий, свирепый. -
9 αμαθης
21) непросвещенный, неученый, невежественный(τινος Thuc., Eur., περί τινος, πρός τι и τι Plat.)
ὄνειδος ἀμαθές Eur. — неосновательное порицание2) тупой, непонятливый(ὗς ἄγριος Arst.)
3) грубый(παρρησία Eur.; δύναμις Plut.)
4) неведомыйἀ. ἔρρει Eur. — он погиб без вести
-
10 ασυμβολος
21) не участвующий в складчине, уклоняющийся от взноса(πολυτελῆ δεῖπνα δειπνεῖν ἀσύμβολον Aeschin.)
2) перен. не принимающий участия(ἔν τινι Plut.)
3) сторонящийся общества, одинокий(ἄγριος καὴ ἀ. βίος Plut.)
4) не приносящий пользы, бесполезный Plut., Luc. -
11 βους
дор. βῶς, βοός1) ὅ и ἥ (gen. поэт. тж. βοῦ, dat. βοΐ, acc. βοῦν - эп. тж. βῶν, поэт. тж. βόα; pl.: βόες и βοῦς, gen. βοῶν, dat. βουσί и βόεσσι - поэт. тж. βοσί, acc. βοῦς и βόας, дор. βῶς; nom.- acc. dual. βόε) бык (тж. β. ἄρσην и ταῦρος β. Hom.); вол или короваἔκοψε νόμισμα βοῦν ἐγχαράξας Plut. — (Тесей) велел отчеканить монету с изображением быка;отсюда:β. ἐπὴ γλώσσης μέγας βέβηκεν Aesch. — бык наступил ему на язык, т.е. его подкупом заставили молчать, по друг. - у него язык отнялся;2) ἥ(1) щит из воловьей шкуры(νωμῆσαι βῶν ἀζαλέην Hom.)
(2) воловья шкура3) ὅ зоол. «бык» (вид ската, предполож. Raja oxyrihynchus) Arst. -
12 ελαιος
ὁ (тж. ἔ. ἄγριος Pind.) маслина, преимущ. дикая Pind., Soph. -
13 επιγρυπος
21) слегка изогнутый(ῥίς Arst.)
πρόσωπον ἐς τὰ μάλιστα ἐπίγρυπον Her. — сильно изогнутый клюв (ибиса)2) горбоносый(ἵππος, Μέλητος Plat.; βοῦς ἄγριος Arst.)
-
14 ζωαγριος
-
15 ιονθας
-
16 ισχυρος
31) могущественный, грозный(Διὸς ἄλοχος, т.е. Ἥρα Aesch.; ἐν πολέμῳ NT.)
2) могущественный, сильный(πόλις Eur.)
οἱ ἰσχυροί Xen. — власть имущие, господствующие слои3) могучий(ἀνήρ Soph.)
; сильный, мощный(φάλαγξ Xen.; ὗς ἄγριος Arst.)
4) сильный, укрепленный, неприступный(χωρία Xen.)
5) твердый(χθών Aesch.)
6) твердый, незыблемый(νόμος Her.)
7) прочный, крепкий(φιλία Plat.)
8) прочный, надежный(ἀναγκαίη, σύμβασις Her.)
9) решительный, резкий(γνώμη Her.)
10) бурный, стремительный(ῥεύματα Her.)
11) сильный, мучительный(βήξ Thuc.)
12) сильный, страшный(σιτοδηΐη Her.; λιμός NT.)
13) сильный, неумеренный(γέλως Plat.)
14) сильный, неукротимый, неодолимый(ἵμερος, ἐπιθυμίαι Plat.)
15) враждебный, злобный(διαβολή Plat.)
16) жаркий, горячий(μάχη Plat.)
17) страстный, пламенный(ἔχθρα Plat.)
18) жестокий, свирепый(τιμωρίαι Her.)
19) суровый, очень холодный(χειμών Xen.)
20) сильный, жестокий(ψῦχος Her.)
21) суровый, резкий, строгий(ἐπιστολαί NT.). - см. тж. ἰσχυρά и ἰσχυρόν
-
17 μωλος
-
18 ονος
ὅ и ἥ1) осел, ослица(βραδὺς ὥσπερ ὄ. Arph.; τῶν ὄνων ὑβριστότερος Xen.)
ὄ. ἄγριος Xen. — дикий осел, онагр;ὄνου σκιά погов. Plat. — тень осла, т.е. сущий вздор, пустяки;ἀπ΄ ὄνου πεσεῖν Plat. или καταπεσεῖν погов. Arph. — свалиться с осла, т.е. потерпеть провал, «сесть в лужу»;2) «ослик» ( разновидность трески) Arst.3) мокрица Soph., Arst.4) тех. ворот, лебедка Her.5) верхний жернов(ὄ. ἀλέτης Xen.)
6) кубок, чаша Arph.7) астр. Ослы ( звезды γ и δ в созвездии Рака)ὄνων φάτνη Theocr. — Ясли Ослов ( звездное скопление между звездами γ и δ в созвездии Рака)
-
19 συς
συός ὅ и ἥ (= ὖς)(dat. pl. συσί - эп. σύεσσι, acc. pl. σύας - стяж. σῦς; ῡ только в односложных формах)
1) домашняя свинья Hom.2) (тж. σ. ἄγριος и σ. ἀγρότερος Hom.) дикий кабан Hom., Eur., Xen. -
20 υς
ὗςὑός ὅ и ἥ (dat. ὑΐ, acc. ὗν; pl.: ὗες, ὑῶν, ὑσί, ὗς - с ῡ в односложн. формах и с ῠ в двусложн.) кабан, свинья Hom.ὗς ἄγριος Her., Xen. — дикий кабан;
ὗς ποτ΄ Ἀθαναίαν ἔριν ἤρισεν Theocr. или ὗ. τέν или πρὸς Ἀθηνᾶν Plut. — бралась свинья учить Афину (погов. о самонадеянных невеждах);λύειν τέν ἑαυτοῦ ὗν Arph. — давать волю своим звериным инстинктам, т.е. гневу
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ἄγριος — living in the fields masc nom sg ἄγριος living in the fields masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄγριος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άγριος — Εκείνος που ζει στα χωράφια και γενικά σε απομονωμένες περιοχές, ο απολίτιστος, αυτός που δεν έχει εξημερωθεί. Ο χαρακτηρισμός ά. συνηθίζεται κυρίως προκειμένου να επισημανθούν οι κάτοικοι ορισμένων περιοχών της Αφρικής και της Πολυνησίας, που… … Dictionary of Greek
άγριος — α, ο 1. για ζώα, αυτά που δεν έχει εξημερώσει ο άνθρωπος. 2. για φυτά, αυτά που δεν καλλιεργούνται, τα αυτοφυή: Αγόρασα αγριοράδικα. 3. για ανθρώπους, αυτοί που μένουν απολίτιστοι, βάρβαροι: Οι άγριοι της Αφρικής. 4. γενικά για άψυχα, αυτά που… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
άγριος πεύκος — ο το αγριόπευκο* … Dictionary of Greek
άγριος σόχος — ο ο αγριοζοχός* … Dictionary of Greek
άγριος αγιασμός — Κοινή ονομασία των φυτών μέντα η μακρόφυλλος και μέντα η πρασίνη (βλ. λ. μέντα, δυόσμος) … Dictionary of Greek
ζαμπούκος, άγριος — Φυτό της οικογένειας των βαλεριανιδών. Είναι γνωστό και με την επιστημονική ονομασία νάρδος η κονδυλόρριζοςβαλεριάνα η διοσκουρίδειος. Πρόκειται για πολυετή πόα, με βλαστό όρθιο και φύλλα με αραιό τρίχωμα. Τα άνθη της είναι ρόδινα ή άσπρα. Απαντά … Dictionary of Greek
ζοχός, άγριος — Φυτό της οικογένειας των συνθέτων. Η επιστημονική ονομασία του είναι ελμίνθια εχιδιοειδής (helminthia echioides) και ουρόσπερμα το πικριδιοειδές (urospermum picroides). Πρόκεται για μονοετή πόα, με βλαστό ύψους 10 40 εκ., όρθια και διακλαδισμένη … Dictionary of Greek
ἀγριώτερον — ἄγριος living in the fields adverbial comp ἄγριος living in the fields masc acc comp sg ἄγριος living in the fields neut nom/voc/acc comp sg ἄγριος living in the fields masc acc comp sg ἄγριος living in the fields neut nom/voc/acc comp sg ἄγριος… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αγρι(ο)- — [άγριος] θέμα τού επιθέτου άγριος. Χρησιμοποιείται ως πρώτο συνθετικό για να δηλώσει: 1. αυτόν που ζει στους αγρούς σε άγρια κατάσταση, αυτόν που δεν εξημερώθηκε, τον ατίθασο (αγριόγατα, αγριοδάμαλο, αγριοκάτσικο) 2. αυτόν που δεν καλλιεργείται… … Dictionary of Greek