спешить

σπεύδω να βοηθήσω — или σπεύδω προς ( — или σε) βοήθεια — спешить на помощь;

σπεύδω σε ( — или προς) συνάντηση — спешить навстречу;

θ. πτέρυγας Eur. — махать крыльями;

(πόνον ἡδύν Eur.)

(τίς ὅδ΄ ἀγὼν θοάζων σε; Eur.)

(ἐν ὄρεσι Eur.; ἐξ Ἀτλαντικῆς ἁλός Eur. ap. Plut.)

τίνας ποθ΄ ἕδρας τάσδε μοι θοάζετε ; Soph. — отчего сидите вы (как просители) на этих местах? (по друг., отчего устремляетесь вы к этим местам?, т.е. в знач. θοάζω I)

τέν ἐπιχείρησιν σ. Her. — поспешно действовать

σ. ἀναγκάζειν Her. — заставлять спешить, торопить;

επείγει η ώρα — или ο καιρός επείγει — время не терпит;

επείγει η λήψη απόφασης — нужно срочно принять решение;

τό πράγμα επείγει — дело не терпит отлагательства;

επείγει να εγχειρηθεί ο ασθενής — больному нужна срочная операция;

δεν επείγει — не к спеху;

επείγομαι — спешить, торопиться;

επείγομαι να προφτάσω το τραίνο — спешить на поезд

(ὑψόσε τι Hom.; τινὰ ἀπὸ γῆς Plat.)

(τεῖχος Thuc.)

(μῆλα ἐξ Ἰθάκης Hom.)

(τινὰ ἐκ τῆς πόλεως Plat.)

(οὔτε αἴρειν τι, οὔτε τίθεσθαι Sext.)

ἕως ἂν ἥλιος αἴρῃ Soph. — пока будет восходить солнце

(μόρον πολυπενθῆ Aesch.; ἆθλον Soph.)

ἕλκος ἀρέσθαι Hom. — получить рану;

(πόλεμον Aesch., Her., Thuc., Xen.; πόνον Eur.)

ἀπὸ σμικροῦ μέγα τι αἴ. Aesch. — вернуть былое величие чему-л.

(οῖνόν τινι Arph.)

τὰς ναῦς ἄραντες ἀπὸ τῆς γῆς Thuc. — выйдя на кораблях в море;

ἄρας τῷ στρατῷ Thuc. — выступив в поход с войском;

ὑψοῦ αἴ. θυμὸν λύπαισι Soph. — целиком предаваться своему горю;

(τινι Her., Eur. и πρός τινα Eur.; τι Plat., τινι Eur., Plat.; περί τινι Pind., ἐπί и πρός τι Plat., περί τινος Luc., ὑπέρ τινος Polyb.): (τὰ) ἁμιλληθέντα Eur. предметы спора; ἁμιλληθείς (pass. = act.) τινι Eur., Thuc.; поспорив(ший) с кем-л.

(ἐπί τι Xen., πρός τι Plat., Arst. и ὑπέρ τινος Polyb., Plut.)

ἁ. τι βίῳ Eur. — отстаивать что-л., не щадя жизни;

(ἔργον Hom.; εἰκονα Anth.)

(πολλέν κέλευθον Aesch.; χιλίους σταδίους Plut.)

(πρὸς πόλιν Soph.; ἐπὴ ἀκτάν Eur.)

(οὐ μέλλειν, ἀλλ΄ ἀνύτειν Arph.)

(ἐς τέλος μοίρας Theocr.)

(γαστρὴ φορβάν Soph.; med. τὰν ἀμνόν Theocr.)

(φλὸξ ἤνυσέν τινα Hom.; τρίτον μέρος τινός Pind.)

(ἔργον Hom.; εἰκονα Anth.)

(πολλέν κέλευθον Aesch.; χιλίους σταδίους Plut.)

(πρὸς πόλιν Soph.; ἐπὴ ἀκτάν Eur.)

(οὐ μέλλειν, ἀλλ΄ ἀνύτειν Arph.)

(ἐς τέλος μοίρας Theocr.)

(γαστρὴ φορβάν Soph.; med. τὰν ἀμνόν Theocr.)

(φλὸξ ἤνυσέν τινα Hom.; τρίτον μέρος τινός Pind.)

(ἐς или ἐπὴ τόπον τινά Her., Thuc., Xen. и πρὸς πόλιν τινά Plut.; τινι ἀντία τινός Her.; τινι πρός τινα и πρός τι Xen.)

(τινι χρήμασι Arst.)

(τῶν ἰατρῶν οὐδεὴς ἐθάρρει βοηθήσειν Plut.)

στόρεσαν λέχος ἐγκονέουσαι Hom. — (служанки) быстро приготовили постель;

(ἐκ τῶν Μεγάρων Thuc.)

(πυλῶν, νομόνδε Hom.)

(ἅρμα καὴ ἵππους Hom.; ταῦρον διὰ τοῦ ἄστεος Plut.; γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνεσθαι Aesch.)

(ἀρίστας βοῶν Hom.; ὅ τι δύναιντο Xen.)

(βόας καὴ μῆλα Hom.; τὰς βοῦς Plat.; λείαν Plut.)

(τινὰ ἐκ δήμου Hom.; τινὰ ἐκ δόμων и ἀφ΄ ἑστίας Aesch.; ἐκ γῆς Soph. и γῆς Eur.; μίασμα Soph. и ἄγος Thuc.)

(νῆα Hom.; τὰς ναῦς Arph.; τριήρεις Plat.)

(τινά Hom.)

(τινὰ σκήπτρῳ Hom.)

(στρατόν Pind.; στρατιήν Her.)

(δόρυ διὰ στήθεσσιν Hom.; χαλκὸν ἐν πλευραῖσι Pind.)

(τινὰ ὦμον φασγάνῳ Hom.; ἐλαύνεσθαι εἰς τὸν μηρόν Luc.)

(τέν οὐλέν ὀδόντι Hom.)

(τι διὰ μέσου τινός Plat.)

πνεῦμα σφοδρῶς ἐλαυνόμενον Arst. — сильный взрыв (сжатого) воздуха;

(τὸν ἑαυτοῦ ὁδόν Arph.)

(τὰ τέλη ἐπὴ τὰς ἐσχάτας τιμάς Plut.)

(τινὰ εἰς ὀργήν Eur.)

(τάφρον Hom.; αὔλακα Hes., Pind.; ἀμπελίδος ὄρχον Arph.)

(τεῖχος Hom.)

(δάκρυ εἰς γαῖαν Eur.)

(κολῳὸν ἔν τισι Hom.)

(ἀρετάς Pind.)

(ἀσπίδα χαλκείην Hom.; ἐληλαμένος σίδηρος Plut.)

(Ἰωνίαν πᾶσαν Aesch.)

(ἐπὴ κύματα Hom.)

(νύκτα διὰ δνοφερήν Hom.)

(ἐς τὸ ἄστυ Her.)

(ἐπὴ τέν Ἀττικήν Plut.)

(εἰς τὰς τάξεις τῶν Ἑλλήνων Xen.)

ἐς πᾶσαν κακότητα ἐλάσαι Her. — совершить всяческие злодеяния;

(ὀλίγον μιν ἄχθος ἐπείγει Hom.)

(χαλεπὸν γῆρας ἐπείγει Hom.)

θάμνοι ἐπειγόμενοι πυρὸς ὁρμῇ Hom. — кусты, пожираемые бушующим огнем;

(λαγωόν Hom.)

(ἐρετμὰ χερσίν Hom.)

(ὦνον ὁδαίων, med. γάμον Hom.; τὸν οἴκαδε στόλον Soph.; med. παρασκευήν Thuc.)

(ἐπί τινα и τι Her., Plut., εἴς и πρός τινα и τι Eur., Plut.; οἴκαδε Plat.)

(κῆτος μέγα τινί Hom.; κύνας Anth.)

(ὀνείρατα κακά τινι Hom.)

(εἴς τινα, ἀγορήνδε Hom.)

(τινι, νηυσίν, τεῖχος Hom.; πέδον Aesch.; τάνδε γαῖαν Eur.)

(τινά Xen., Theocr.; τι Her., Plat., Arst., Isocr.)

(πρός τινα Xen.; εἴς τι Xen.)

(τινί Plat.)