ὑψοῦ

ὑ. ἐξᾶραί τι Her. — превознести что-л.;

(ὑψόσε τι Hom.; τινὰ ἀπὸ γῆς Plat.)

(τεῖχος Thuc.)

(μῆλα ἐξ Ἰθάκης Hom.)

(τινὰ ἐκ τῆς πόλεως Plat.)

(οὔτε αἴρειν τι, οὔτε τίθεσθαι Sext.)

ἕως ἂν ἥλιος αἴρῃ Soph. — пока будет восходить солнце

(μόρον πολυπενθῆ Aesch.; ἆθλον Soph.)

ἕλκος ἀρέσθαι Hom. — получить рану;

(πόλεμον Aesch., Her., Thuc., Xen.; πόνον Eur.)

ἀπὸ σμικροῦ μέγα τι αἴ. Aesch. — вернуть былое величие чему-л.

(οῖνόν τινι Arph.)

τὰς ναῦς ἄραντες ἀπὸ τῆς γῆς Thuc. — выйдя на кораблях в море;

ἄρας τῷ στρατῷ Thuc. — выступив в поход с войском;

ὑψοῦ αἴ. θυμὸν λύπαισι Soph. — целиком предаваться своему горю;

(τινὰ ἐκ τῶν βάθρων Soph.; γλῶτταν Arst.; τὰς χεῖρας Polyb.)

(θώρακα Arph.)

τὸ τεῖχος ἐξῄρετο διπλήσιον τοῦ ἀρχαίου Her. — стена была доведена до двойной высоты против прежнего;

(τινὰ θανεῖν Eur.)

(τέν οἰκίαν τινός Her.)

(τινά Luc. и τινὰ ὑψοῦ Her.)

(τὸν τῶν ἐκκλησιαζόντων θυμόν Diod.)

(ἐξᾶραι καὴ πέτεσθαι Diod.)

(πολλὰ Τροίης Hom.: κάλλιστον ἕδνον Pind.; ἆθλα Theocr.)

(τινά Plat.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(πολιὸν κάρη Hom.)

γέλωτι φαιδρὸν κάρα Soph. — сияющее улыбкой лицо

ὦ κράτιστον Οἰδίπου κάρα! Soph. — о, могущественнейший Эдип!;

(ναῦν Hom.)

(ὁ. ὕψι или ὁ. ὑψοῦ ἐν νοτίῳ Hom.; περὴ τον Θύμβριν ποταμόν Plut.; παρὰ τῇ Χερρονήσῳ Xen.)

(ἕκαστον ἀσκόν Xen.)

(πλάτην οἴκαδε Eur.; τινὰ εἰς λιμένας Anth.)

(ἐν σπαργάνοισι, sc. τὸν παῖδα Aesch.)

μέ ἐκ τύχης ὡρμισμένος Eur. — не завися от (превратностей) судьбы

(ἐν μεσουρανήματι NT.)

(ἐκ χειρῶν Hom.)

οὐδέπω μακρὰ πτέσθαι σθένοντες Soph. — (дети), еще не умеющие долго бегать;

π. ἐλπίσιν Soph. — находиться в нерешительности, быть в тревоге

μεγάλα βάθη — большая глубина;

στο βάθος τού δάσους — а) в глубине леса; — б) вглубь леса;

σε βάθος — на глубине;

βάθος σκέψης (γνώσεων) — глубина мысли (знаний);

βάθος εννοίας — филос, глубина понятия;

βάθ των πραγμάτων — сущность вещей;

ζώα απαντώντα εις το βάθος των θαλασσών - — животные, обитающие на дне морском;

§ (γνωρίζω κάτι) κατά βάθος ( — знать что-л.) глубоко, основательно;

εκ βάθους ψυχής και καρδίας — от всей души и от всего сердца;

ή τού ΰψου(ς) ή τού βάθου(ς) ≈ — либо пан, либо пропал;

χαίρε βάθος αμέτρητον! ирон. — не предела (наивности, глупости)

ύψος πυραμίδας (δρους) — высота пирамиды (горы);

ύψος πτήσης — высота полёта;

από το ύψος — с высоты;

ύψους είκοσι μέτρων — высотой в двадцать метров;

δεν ταιριάζει στο ύψ (μου) — не (подходит) по росту;

στο ύψος των ώμων (των οφθαλμών) — на уровне (на высоте) плеч (глаз);

από τού ύψους της καθηγητικής έδρας μου... — с высоты своей профессорской кафедры...;

είμαι ( — или στέκομαι, βρίσκομαι) στο ύψος της θέσεως — быть (оказаться) на высоте положения;

ηθικόν ύψος — высокий моральный уровень;

ύψος λόγου — величие слова;

ύψος αμαθείας' (αναίδειας) — верх невежества (нахальства);

ύψος της φωνής — высота тона;

απ' τα ύψη — или εξ ύψους — с неба; — свыше;

αναμένει την εξ ύψους βοήθεια — он ждёт помощи от бога;

ή τού ύψου(ς) ή τού βάθου(ς) — либо пан, либо пропал