-
1 τωφθαλμω
-
2 τωφθαλμώ
-
3 τὠφθαλμῷ
-
4 τωφθαλμώ
-
5 τὠφθαλμώ
-
6 προς-τιλάω
προς-τιλάω, anscheißen, Ar. Nubb. 410, τὠφϑαλμώ μου.
-
7 παρα-βάλλω
παρα-βάλλω (s. βάλλω), 1) bei Einem hinwerfen, vorwerfen, z. B. den Thieren Futter; Hom. in tmesi, wie man Il. 5, 369 παρὰ δ' ἀμβρόσιον βάλεν εἶδαρ ἵπποις, 8, 504 παρὰ δέ σφισι βάλλετ' ἐδωδήν, zu erkl. pflegt, obwohl auch hier παρά richtiger als Adverbium gefaßt wird; so Plat. Phaedr. 247 e, παρέβαλε τοῖς ἵπποις τὴν ἀμβροσίαν; u. Sp., παραβληϑῆναι τοῖς ϑηρίοις, D. C. 59, 10; auch παρέβαλε τοὺς ἀνϑρώπους τοῖς ὄχλοις, Pol. 40, 4, 2. – Auch vorhalten, zeigen u. dadurch anlocken, bes. med., Plut. Dion. 4. – 2) daneben, zur Seite hinwerfen, Thuc. 2, 77. 6, 99; dah. beim Würfelspiel, daneben, dagegen setzen, u. übertr., aufs Spiel setzen, wagen, bes. im med., αἰεὶ ἐμὴν ψυχὴν παραβαλλόμενος πολεμίζειν, immer mein Leben daransetzend, Il. 9, 322; vgl. πόρναισι καὶ κύβοισι παραβεβλημένος, preisgeben, Ar. Plut. 243; οἳ ἂν μὴ παῖδας παραβαλλόμενοι κινδυνεύσωσιν, Thuc. 2, 44; auch παραβάλλεσϑαι τὸν κίνδυνον, 3, 14, vgl. 3, 65; Folgde; παρεβάλλετο καὶ προςεκαρτέρει, Pol. 1, 70, 2; καὶ τολμᾶν, 18, 36, 2; τοῖς ὅλοις, Alles aufs Spiel setzen, 2, 26, 6; πρός τι, 1, 37, 9, wie Plut. Lucull. 2, u. c. intinit., Pelop. 8. – Nach den VLL. betrügen, täuschen, wie man Her. 1, 108 μηδὲ ἐμὲ παραβάλῃ u. Thuc. 1, 133 ὡς οὐδὲν πώποτε αὐτὸν ἐν ταῖς πρὸς βασιλέα διακονίαις παραβάλοιτο erklären kann; vgl. Alcae. com. bei Schol. Ar. Av. 1647. – 3) neben einander stellen, vergleichen, ὥςτε Ἀσίῃ παραβληϑῆναι, Her. 4, 198; ὁ ἔλεγχος παρὰ τὸν ἔλεγχον παραβαλλόμενος, Plat. Gorg. 475 e; gew. πρός τι, πρὸς ποῖον κτῆμα παραβαλλόμενος φίλος, Xen. Mem. 2, 4, 5; εἰ μὲν πρὸς ἕκαστον αὐτῶν τὰς πράξεις τὰς Εὐαγόρου παραβάλλοιμεν, Isocr. 9, 34; Sp. Hierher kann man auch ziehen Soph. O. C. 231, ἀπάτα δ' ἀπάταις ἑτέραις ἑτέρα παραβαλλομένα, an die Seite gestellt, vergolten; auch Eur. I. T. 1094, ἐγώ σοι παραβάλλομαι ϑρήνους (vgl. aber 1). – 4) auf die Seite werfen, seitwärts drehen, τὠφϑαλμώ, Ar. Nubb. 362; vgl. Plat. Conv. 221 b; u. Ar. Equ. 173, τὸν ὀφϑαλμὸν παράβαλλ' εἰς Καρίαν τὸν δεξιόν, τὸν δ' ἕτερον εἰς Καλχηδόνα; auch Aesch. frg. 292 bei Ath. VII, 303 c; τὴν κεφαλήν, den Kopf wohin richten, Plat. Phaed. 103 a, wie τὰ ὦτα, Rep. VII, 531 a; auch τοὺς γομφίους, Ar. Pax 34; παραβαλοῦ τὸ ϑυρίον τοῦ λόγου, mache die Thür zu, Plut. de fac. orb. lun. 26. – 5) bei Einem niederlegen, ihm Etwas anvertrauen, Her. 2, 154, u. im med., τὰ τέκνα παραβάλλεσϑαι, sich gegenseitig seine Kinder anvertrauen, 7, 10, 8 (s. unter 2); vgl. Λακεδαιμονίοις καὶ τύχῃ καὶ ἐλπίσι πλεῖστον δὴ παραβεβλημένοι καὶ πιστεύσαντες, Thuc. 5, 103; Sp., wie D. Sic. 12, 14 Plut. Cat. min. 44. – 6) intrans., wie das med., sich nähern, herangehen (vgl. 4 a. E.), οὐ παραβάλλεις, Plat. Lys. 203 b; εἰς τὸν τόπον, B. A. 112, wie Pol. 12, 5, 1 εἰς τὴν πόλιν, öfter; Plut. Demetr. 39; übertr., παραβάλλειν εἰς τὰς ἡδονάς, Arist. Eth. 7, 14; auch ὅταν παραβάλλωσιν ἀλλήλοις οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἀρχόμενοι ἐν ὁδῶν πορείαις, wenn sie sich begegnen, Plat. Rep. VIII, 556 c, u. πρὶν ἂν τοῖς φιλοσόφοις ἀνάγκη τις ἐκ τύχης παραβάλῃ, VI, 499 b, wie accidit; bes. sich zu Schiffe nähern, übersetzen, παρέβαλε νηυσὶ ἰϑὺ Σκιάϑου, Her. 7, 179; im Ggstz von ἀπαίρειν, Arist. H. A. 8, 12; ταῖς ναυσὶν εἰς τὸν Ἑλλήςποντον παραβαλεῖν, Dem. 12, 16 (epist. Phil.), man ergänzt gew. ἑαυτόν; so auch Pol. παραβαλόντες τῇ 'Ρωμαϊκῇ πεντήρει, 15, 2, 12, vgl. 1, 22, 9, wie Ar. Ran. 180 das med. braucht, παραβαλοῦ, lege an, vgl. 269 Equ. 762; Thuc. transit., ναῠς παραβάλλεινἰς Ἰωνίαν, die Schiffe nach Ionien übersetzen, 3, 32. – Harpocr. führt aus Aesch. in Ctesiph. παραβάλοιτο an und erklärt παραπέμψαιτο.
-
8 ἀπ-όλλυμι
ἀπ-όλλυμι (s. ὄλλυμι), auch ἀπολλύω, bes. Sp.; ἀπολλύον, partic., Plat. Rep. X, 608 e; ἀπολλύουσι, von Möris als unattisch verworfen, Xen. Cyr. 4. 5, 20; ἀπολλύειν Dem. 42, 25; fut. ἀπολέσσω, Hom. in tmesi, Iliad. 12, 250 ἀπὸ ϑυμὸν ὀλέσσεις, att. ἀπολῶ; aor. ἀπώλεσα, Hom. Iliad. 18, 82, ἀπόλεσσαν 1, 268; perf. ἀπολώλεκα. – Med. ἀπόλλυμαι; ἀπόλλυται Hom. Od. 7, 117, ἀπολλυμένους Iliad. 7, 27; fut. ἀπολοῦμαι; aor. ἀπωλόμην; ἀπ ολέσκετο Od. 11, 586; perf. ἀπόλωλα, Iliad. 15, 129, in tmesi 10, 186; plusqu. ἀπολώλειν u. ἀπωλώλειν, die Lesart schwankt, Thuc. 4, 133; in tmesi Iliad. 10, 187. Bei Hom. wird die Präposition oft vom Verbum getrennt, auch nachgesetzt, Od. 9, 534. 11, 114. 12, 141. 13, 340. 2, 174. – 1) vernichten, zu Grunde richten, tödten, Ἴλιον ἀπώλεσεν Il. 5, 648; so bei allen Folgdn; οἱ ἀπολλύντες, die Mörder, Soph. El. 1397; ἀπολῶ σε λέγων, ich werde dich mit Reden todt machen, Ar. Nub. 891; ἀπολεῖς με, du machst mich todt, Ach. 469 u. oft; in Prosa selten tödten, gew. verderben, u., bes. im aor., verlieren; so schon Hom., πατέρ' ἐσϑλὸν ἀπώλεσα Od. 2, 46; νόστιμον ἦμαρ Od. 1, 354; häufig ἀπὸ ϑυμὸν ὄλεσσε, er verlor (gewaltsam, durch einen Andern) das Leben; Iliad. 5, 852 μεμαὼς ἀπὸ ϑυμὸν ὀλέσσαι, (einem Anderen) das Leben zu rauben, v. l. ἑλέσϑαι; Soph. El. 26; ἔλεον Il. 24, 44; dem λαμβάνειν u. ἔχειν entgeggstzt, Plat. Parmen. 163 d Phaed. 75 d; τὴν ἀρχὴν ἀπώλεσεν ὑπὸ τῶν Μήδων, durch die Meder, Legg. III, 695 b; Xen. An. 3, 4, 11; μνήμην Plat. Phil. 34 b; ὅπλα Legg. IV, 706 c, wegwerfen. – 2) Med. u. perf. II, ἀπόλωλα, untergehen, zu Grunde gehen, durch fremde, gewaltsame Einwirkung, von Hom. an sehr häufig, umkommen, sterben, ὄλεϑρον Od. 9, 303, μόρον 1, 166; vgl. ἀπ' αἰῶνος ὀλέσϑαι Il. 24, 725; sonst ὀλέϑρῳ, u. ähnl., φόβῳ Xen. Cyr. 6, 1, 2; ὑπό τινος 7, 1, 41; Plat. Rep. IX, 578 e; dem γίγνεσϑαι oft entgeggstzt bei Plat., z. B. Parm. 156 b Crat. 50 b; übh. verloren gehen, ὕδωρ, das Wasser verschwand, Od. 11, 586; καρπὸς ἀπόλλυται, neben ἀπολείπει, 7, 117; – ἀπόλωλα, ich bin verloren, es ist aus mit mir, Soph. Phil. 732 u. öfter; Xen. Cyr. 1, 3, 9; ἀπόλωλα τὠφϑαλμώ Ar. Ach. 991; häufig sind die Verwünschungsformeln: κακῶς, κάκιστα ἀπ ολοίμην, ἀπόλοιτο, bes. Ar., vgl. Ach. 151. 888; Eubul. Ath. XIII, 559 b. – D. Hal. 9, 40 vrbdt τὴν παρϑενίαν ἀπόλωλε, vielleicht in Beziehung auf ihre Jungfrauenschaft, oder zu ändern in ἀπολώλεκε, vgl. aber Lob. Phryn. 528.
-
9 ὀφθαλμός
ὀφθαλμός, ὁ (ΟΠ, ὤφϑην, nicht zusammengesetzt), das Auge, Hom. u. Folgde überall; ὃν ὀφϑαλμοῦ ἀλάωσεν, Od. 1, 69; κατὰ δ' ὀφϑαλμῶν κέχυτ' ἀχλύς, Il. 16, 344; ὀφϑαλμοὶ δ' ὡςεὶ κέρα ἕστασαν ἠὲ σίδηρος, Od. 19, 211; auch ὀφϑαλμοῖσιν ἰδεῖν, u. ἐν ὀφϑαλμοῖς, Hom.; ἀνδρὸς ἐς ὀφϑαλμοὺς ἐλϑέμεν, Il. 24, 520, wie auch wir sagen: vor die Augen kommen, vor sein Angesicht; ὄφρ' ἤτοι τοῦτον ἐπιφλέγῃ ἀκάματον πῦρ ϑᾶσσον ἀπ' ὀφϑαλμῶν, 23, 53; u. so ἀπ' ὀφϑαλμῶν γενέσϑαι, aus den Augen kommen, wie γίγνεσϑαί τινι ἐξ ὀφϑαλμῶν, Her. 5, 106, Xen. Hier. 6, 13; τὠφϑαλμὼ παραβάλλων, Plat. Conv. 221 b; τὸ δὲ δεῖξαι λέγω εἰς τὴν τῶν ὀφϑαλμῶν αἴσϑησιν καταστῆσαι, Crat. 430 e; er verbindet τὰ παρὰ ποδὸς καὶ τὰ ἐν ὀφϑαλμοῖς, das was vor Augen offen daliegt, Theaet. 174 c; κατ' ὀφϑαλμοὺς λέγειν τινί, Einem ins Gesicht Etwas sagen, Ar. Ran. 626, wie τυράννου κατ' ὀφϑαλμοὺς κατηγορεῖν, Xen. Hier. 1, 14; ἐν ὀφϑαλμοῖς ἔχειν τινά, Jem. in den Augen behalten, nicht aus den Augen lassen, An. 4, 5, 29; πρὸ ὀφϑαλμῶν λαμβάνειν τι, τιϑέναι τί τινι, Pol. 2, 35, 8. 3, 108, 1. – Uebertr., αἰϑέρος ὀφϑαλμός, von der Sonne u. dem Monde, poet. bei Suid.; ὅλον ἑσπέρας ὀφϑαλμόν, Pind. Ol. 3, 21; νυκτός, Aesch. Spt. 372; auch ὀφϑαλμὸν οἴκων, Ch. 922; auch übh. das Köstlichste, Beste, Σικελίας, Pind. Ol. 2, 11; στρατιᾶς, 6, 16; καὶ μὴν μέγας γ' ὀφϑαλμός οἱ πατρὸς τάφος, Soph. O. R. 987; εἷς παῖς ὅδ' ἦν μοι λοιπὸς ὀφϑαλμὸς βίου, Eur. Andr. 407; sp. D. – Bei den Persern heißen βασιλέως ὀφϑαλμοί des Königs Räthe, durch welche er seine Unterthanen sah, Aesch. Pers. 941; vgl. Schol. Ar. Ach. 92; Xen. Cyr. 8, 2, 12; Plut. Artax. 12. – Beim Schiffe ist es nach Schol. Ar. a. a. O. κώπης τρῆμα, Ruderpforte; nach Poll. 1, 86 u. Att. Seew. II, 68. 75 ein runder Schild mit dem Namen des Schiffes am Vordertheile angebracht. – Auch die Knospen und Augen der Bäume und Pflanzen, Theophr. u. Sp.
-
10 ἐκ-καίω
ἐκ-καίω (s. καίω), att. ἐκκάω, ausbrennen; τὸ φῶς Κύκλωπος Eur. Cycl. 633; ἐκκαυϑήσεται τὠφϑαλμώ Plat. Rep. II, 361 e; τοὺς ὀφϑαλμοὺς ἐκκάηται Gorg. 473 c; – anbrennen, τὰ πυρά Her. 4, 134; πυρσά Eur. Rhes. 97; Theophr.; übertr., anzünden, anfachen, τὸ τοιοῠτον κακὸν ἐκκαόμενον ἀποσβεννύναι Plat. Rep. VIII, 556 a; ἐλπίδα, πόλεμον, Pol. 5, 108, 5. 2, 1, 3; Plut. öfter τὴν ὀργήν, Fab. 7; τινὰ πρός τινα, Agis 2; Luc. Alex. 30; ἐκκαίεται, er geräth in Hitze, Plut. Tib. Graech. 13; φιλονεικίᾳ Alex. 31; οὕτως ἐξεκαύϑην εἰς ἔρωτα Alciphr. 3, 67.
-
11 απολλυμι
(pf. 1 ἀπολώλεκα)1) губить, уничтожать(πόλιν Hom., Plut.; λαὸν Ἀχαιῶν Hom.)
ἀπολεῖς με Arph. — ты уморишь меня;οἱ ἀπολλύντες Soph. — убийцы2) терять, утрачивать(τινά Hom.; τέν ἀρχέν ὑπό τινος Xen.; ἔχειν τι καὴ μέ ἀπολωλεκέναι Plat.; τὸν καιρόν Plut.)
3) med. (с pf. 2 ἀπόλωλα и ppf. ἀπολώλειν) гибнуть, погибать, тж. пропадать(λυγρῷ ὀλέθρῳ Hom.; ὑπό τινος Her.)
ὕδωρ ἀπολέσκετ΄ ἀναβροχέν Hom. — вода, впитавшись, пропадала;ἀπόλωλα τὠφθαλμὼ δακρύων Arph. — я выплакал все глаза;βαρέως ἤνεγκεν τοῦ μὲν ἀπολωλότος, τοῦ δὲ ἀπολλυμένου Plut. — он был потрясен гибелью одного и смертельной опасностью для другого;ὅ ἀπολοῦμενος Arph., Luc. — пропащий человек, отъявленный негодяй -
12 δακνω
(fut. δήξομαι, aor. 2 ἔδᾰκον - 3 л. sing. эп. δάκε, Anth. δέδακε, pf. δέδηχα; pass.: fut. δηχθήσομαι, aor. ἐδήχθην, pf. δέδηγμαι)1) кусать Hom., Plat., Arst., Plut.δακεῖν στόμα ἑαυτοῦ Soph. или δακεῖν ἑαυτόν Arph. — закусить губы, т.е. заставить себя молчать
2) грызть(στόμιον ὡς νεοζυγές πῶλος Aesch.)
3) колоть, жалить(μυῖα ἰσχανάᾳ δακέειν Hom.; δηχθῆναι ὑπὸ φαλαγγίων Arst.)
4) быть едким, разъедать(ὅ καπνὸς τὠφθαλμὼ δάκνει Arph.; τὸ κρόμμυον δάκνει τοὺς ὀφθαλμούς Arst.; φαρμάκῳ τῷ δάκνοντι χρῆσθαι Plut.)
5) больно уязвлять, мучить, терзать, тревожить(φρένας τινί Hom.; τινά Arph., Arst.)
ἔδακέ (με) λύπη Her. — я был огорчен;οὔ με τἄλγος τῶν παρελθόντων δάκνει Soph. — меня тревожат не воспоминания о прошлом;ἀκούσας ταῦτα ἐδήχθη Xen. — услышав это, он пришел в негодование;δάκνεσθαι ὑπό τινος Arph. и ἐπί τινι Xen., Plut. — быть раздраженным или огорченным чем-л., но ἐπὴ γυναιξὴ δάκνεσθαι Plut. быть без ума от женщин;δέδηγμαι τέν καρδίαν Arph. — я в отчаянии, но ποιεῖν (τινα) δακεῖν τέν καρδίαν погов. Arph. показать кому-л., где раки зимуют ( точнее сделать так, чтобы у кого-л. заскребло на сердце) -
13 προστιλαω
-
14 υπαλειφω
подмазывать, намазыватьὑπαλεῖψαι τὠφθαλμώ τινι Arph. — подмазать оба глаза чем-л.;
οἱ ὀφθαλμοὴ ὑπαληλιμμένοι Xen. — подведенные глаза;ὑπαλείφεσθαι φάρμακον Plat. — смазывать себя лекарством -
15 κεντέω
Aἐκέντησα Hp. Epid.5.45
, [dialect] Dor.κέντᾱσα Theoc.19.1
; [dialect] Ep.inf. κένσαι (as if from Κέντω) Il.23.337:—[voice] Pass., [tense] fut. - ηθήσομαι ( συγ-) Hdt.6.29: [tense] aor. , Thphr.HP9.15.3: [tense] pf.κεκέντημαι Hp.Anat. 1
:—prick, goad, spur on, Il.l.c., Ar.Nu. 1300, etc.: prov., κ. τὸν πῶλον περὶ τὴν νύσσαν, of impetuous haste, Suid.2 of bees and wasps, sting, Ar.V. 226, al.; Ἔρωτα κακὰ κέντασε μέλισσα Theoc.l.c.; ; of the porcupine, Ael.NA12.26: then,3 generally, prick, stab, Pi.l.c., Theoc.15.130, etc.;μηδ' ὀλωλότα κέντει S.Ant. 1030
;τὴν γλῶσσαν καὶ τὴν ψυχὴν αὐτῶν κέντησον Tab.Defix.97.26
; (troch.), etc.; κ. τὸν ἀέρα Theo Sm.p.61 H., cf. p.72 H.;τύπτειν οὐδὲ κ. Pl.Grg. 456d
:—[voice] Pass., κεντηθείσης τῆς φλεβός Thphr.l.c.;παιομένους καὶ κεντουμένους Th.4.47
;μαστιγούμενος καὶ κεντούμενος X.HG3.3.11
, cf. An.3.1.29: metaph., σὺν δόλῳ κ. stab in the dark, S.Aj. 1245;λιμῷ κεντούμενος Alciphr.3.4
.4 = βινέω, Mnesim.4.55. -
16 πάλη
A wrestling, Il.23.635;ἢ πὺξ ἠὲ πάλῃ ἢ καὶ ποσίν Od. 8.206
:κρατέων πάλα Pi.O.8.20
;νικᾶν πυγμὴν καὶ π. E.Alc. 1031
. cf. Hp.Acut.(Sp.) 62, Th.1.6, Pl.Lg. 795b, Plu.2.638d, Antyll. ap. Orib. 6.28.3;τίνα π. ἐμάνθανες
;Ar.
Eq. 1238; παίδων, ἐφήβων νεωτέρων, μέσων, πρεσβυτέρων, ἀνδρῶν π., SIG 959 ([place name] Chios), cf. IG5(2).549.16,30 (Lycosura, iv B. C.), etc.2 generally, fight, battle,ἅπτειν πάλην τινί A.Ch. 866
(anap.);π. δορός E.Heracl. 159
.------------------------------------A the finest meal,π. ἀλφίτου Hp.Mul.1.64
, cf. Ruf.Ren.Ves.6.7, Arching. ap. Gal.12.791;π. πυρίνη Lycus
ap. Orib.9.51.1;νάρθηκος πάλαι Zopyr.
ap. eund.14.61.1.2 any fine dust,ἀνέπλησα τὠφθαλμὼ πάλης φυσῶν τὸ πῦρ Pherecr.60
, cf. Hsch. (Cf. Lat. pollen, pulvis.) -
17 παραβάλλω
A throw beside or by, throw to one, as fodder to horses,παρὰ δέ σφισι βάλλετ' ἐδωδήν Il.8.504
, cf. 5.369;πὰρ δ' ἔβαλον ζειάς Od.4.41
;π. [τοῖς ἵπποις] ἀμβροσίαν Pl.Phdr. 247e
;π. τοὺς ἀνθρώπους τοῖς ὄχλοις Plb.38.17.2
; πυρὶ φρύγανα π. add fuel to the flame, Arr.Epict.2.18.5, cf. 2.18.12:— [voice] Pass., παραβληθῆναι [τοῖς θηρίοις] D.C.59.10; τάριχος.. ἀπόνως παραβεβλημένον thrown carelessly before people, Ar.Fr. 333:—[voice] Med., μάζας ἐπὶ κάλαμον παραβαλλόμενοι ordering them to be served up, Pl.R. 372b.3 cast in one's teeth,τινί τι Aeschin.3.189
; object, offer in rejoinder,τῷ πρώτῳ -βληθήσεται τοιοῦτος λόγος Phld.Ir.p.95
W.II expose, παρέβαλέν τ' ἐμὲ παρὰ γένος ἀνόσιον put me in their power, Ar.Av. 333 (lyr.);τῇ τύχῃ.. αὑτὸν π. Philippid.6
(v.l. for προ-) ; ἂν δ' ἀληθινὸν σαυτὸν παραβάλλῃς if you present, show yourself.., Posidipp.26:—freq. in [voice] Med., expose oneself or what is one's own to hazard or danger, αἰὲν ἐμὴν ψυχὴν παραβαλλόμενος πολεμίζειν risking it in war, Il.9.322; π. τὰ τέκνα risk the lives of one's children, Hdt.7.10.θ; παῖδας Th.2.44
; πλείω παραβαλλόμενοι having greater interests at stake, Id.3.65;οὐκ ἴσα π. X.Cyr.2.3.11
: [tense] pf. [voice] Pass. in med. sense, Λακεδαιμονίοις πλεῖστον δὴ παραβεβλημένοι having risked far the most upon them, Th.5.113; also ; venture,πρὸς τὴν θάλατταν ὅταν -βάλωνται Plb.1.37.9
;π. καὶ τολμᾶν Id.18.53.2
: c. dat.,π. τοῖς ὅλοις Id.2.26.6
;τῷ βίῳ IG12(3).1286.22
([place name] Astypalaea): c. inf., venture to do, Plu.Pel.8:—[voice] Pass., παραβεβλημένον τι εἰπεῖν make an unguarded statement, Philostr.VA4.42.b in wagering, deposit one's stake, Plu.Cat.Mi.44.2 [voice] Pass., c. dat., to be given up to, .III set beside or parallel with, Arist.PA 668a17 ([voice] Pass.), cf. Rh. 1419b35; Εὔβοια τῇ ἠπείρῳ παραβεβλημένη lying parallel with, Str.9.1.22: hence,2 compare one with another, Isoc.9.34, etc.;τι παρά τι Pl.Grg. 472c
; π. [ἵππον] ἵππῳ match one against another, X.Eq.9.8:—in [voice] Med., παραβάλλομαί σοι (sc. ὄρνιθι) θρήνους I set my songs against.., E.IT 1094 (lyr.): abs., παραβαλλόμεναι vying with one another, Id.Andr. 289 (lyr.); [ἀφορμὰς] αἷς οὔτε Ἁρμόδιος παραβεβλήσεται Philostr.VA5.34
:—freq. in [voice] Pass.,π. τινί Hdt.4.198
;πρός τι Hp.Art.51
, X.Mem.2.4.5; ; ἀπάτα δ' ἀπάταις παραβαλλομένα one piece of treachery set against another, S.OC 231 (lyr.).3 bring alongside, in [voice] Med., τὴν ἄκατον παραβάλλου bring your boat alongside, heave to, Ar.Eq. 762;ἐφόλκιον Plu.Pomp.73
; alsoπ. τὼ κωπίω Ar.Ra. 269
: abs., παραβαλοῦ ib. 180: metaph., παραβάλλου λοιδορῶν avast with your abuse! Plu.2.711d.IV throw, turn, bend sideways, ὄμμα π. θύννου δίκην cast it askance, A.Fr. 308; ;τὠφθαλμὼ παραβάλλεις Id.Nu. 362
(referred to by Pl.Smp. 221b);π. τὸ ἕτερον οὖς πλάγιον X.Cyn.5.32
; π. τὰ ὦτα apply one's ears to listen, Pl.R. 531a;παραβαλὼν τὴν κεφαλήν Id.Phd. 103a
; Ἡρακλεῖ στόμα π. lend one's mouth to Heracles, i.e. join in his praise, Pi.P.9.87 (v.l. περιβ-) ; π. τοὺς γομφίους lay to one's grinders, Ar. Pax34; π. τὸ θύριον τοῦ λόγου, metaph., put to the door.., close it, Plu.2.94 of.VI in [voice] Med., deceive, betray, Id.1.108, Th.1.133, Alc.Com.30 ([voice] Act. in the same sense, Hsch.; cf. παραβαλλέταιρος).VII Geom., π. παρά .. apply a figure to a finite line,παραλληλόγραμμον π. παρὰ εὐθεῖαν Euc.6.27
, cf. Archim.Aequil.2.1.2 since to apply an area xy to a line of length x is to divide xy by x, π. = divide,τι παρά τι Dioph.5.10
, al.; cf. παρά C. 1.4c.B intr., come near, approach, Pl.Ly. 203b, PPetr.3p.102 (iii B. C.), etc.; enter, Arist.Pol. 1331a34; π. ἀλλήλοις meet one another, Pl.R. 556c; f.l. for περιβάλῃ, ib. 499b; was a pupil ofA.
, Plu.2.846f.II go by sea, cross over,παρέβαλε νηυσὶ ἰθὺ Σκιάθου Hdt.7.179
, cf. Philipp. ap. D.12.16, Arist.Mir. 836a29; of ships,ναῦς Πελοποννησίων ἐς Ἰωνίαν π. Th.3.32
.III come alongside, bring to, ; παραβαλόντες τῇ πεντήρει having come alongside of her, in a sea-fight, Plb.15.2.12, cf. 1.22.9: generally, come to land, of quails, Arist.HA 597b15:—in [voice] Med., put in,πρός τινας Philostr. VA6.16
.IV metaph., direct one's course towards,εἰς ἡδονάς Arist.EN 1153b34
.V Astrol., to be in the same right ascension as, c. dat., Cat.Cod.Astr.1.113, 5(1).188.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραβάλλω
-
18 περιμάσσω
A wipe all round, τὠφθαλμὼ τούτῳ (sc. τῷ σύκῳ) π. Pherecr.132 ;τοὺς ὀδόντας ὀθονίοις Plu.2.976b
;σπόγγῳ τι Aët.8.3
, cf. Gal.12.840;τὸ πρόσωπον Sor.2.28
:—[voice] Med.,περιμάξασθαι τὸν κόλπον Id.1.61
, cf. Philum. ap. Orib.45.29.44.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περιμάσσω
-
19 ἐκκόπτω
A cut out, knock out,τοὺς γομφίους Phryn.Com.68
;τῶν ἑρπετῶν ἐξέκοψε τὸ φθέγμα Call.Iamb.1.163
:—[voice] Pass., ἢν..τωφθαλμὼ' κκοπῇς have your eyes knocked out, Ar.Av. 342 ;τὸν ὀφθαλμὸν ἐκκεκομμένος D.18.67
; ἐξεκέκοπτο τὴν φωνήν had lost his voice, Luc.JTr.16.2 cut [trees] out of a wood, fell, Hdt.6.37 ([voice] Pass.), 9.97, Th.6.99, etc. ;δένδρα ἐκκεκόφασι X.HG6.5.37
; παράδεισον laid waste the park, Id.An.1.4.10 ;χωρία D.H.8.87
;νήσους καὶ πόλεις Plu.Pomp.24
: hence,b metaph., cut off, make an end of,τοὺς ἄνδρας Hdt.4.110
; ἐ. φενακισμόν, ἱεροσυλίαν, Din.2.4, Is.8.39 ; eradicate abuses, OGI669.64 (Egypt, i A.D.) ;τὴν αἰσθητικὴν ἐνέργειαν Arist.PA 656b5
; extirpate, [ λύπας] Diog.Oen.2 :—[voice] Pass.,ἡ θρασύτης ἐξεκέκοπτο Pl.Chrm. 155c
.3 as military term, beat off, repulse,τὰς ἀκροβολίσεις X.Cyr.6.2.15
;τοὺς ἐπὶ τῷ λόφῳ Id.HG7.4.26
.4 win, in throwing the dice, Alex.44, Menecr.ID.:— [voice] Pass., to be ruined at play, Hsch.5ἐ. θύρας
break open,Lys.
3.6 ;οἰκίαν ἐ. Plb.4.3.10
.6 cut out or erase an inscription, SIG38.38 (Teos, V B.C.), Arist.Rh. 1400a33 ;οὐδενὶ ἐξέσται..γράμμα ἐκκόψαι CIG3028
([place name] Ephesus), al. ;ἐ. τὴν χεῖρα Ev.Matt.5.30
; cut out, as a surgeon does, Luc.Cat.24.7 coin, stamp money, D.S.11.26.b metaph., φαντασίαν ἐ. ὡς.. Phld.Lib.p.56 O. ; γένη οὐκ ἐκκοπτόμενα ἰδίοις τέλεσι genders not marked by different terminations, A.D. Synt.104.23 ; ἐ. ἀναφθέγματα coin expressions, Phld.D.3.14.8 hinder, bring to a stop, PAlex.4.1 (iii B.C.), Vett.Val.268.6.II intr., pause, come to a stop, Id.260.24.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐκκόπτω
-
20 ὀρύσσω
Aὄρυγε IG12(5).519
([place name] Seriphos)): [tense] fut.ὀρύξω Il.7.341
: [tense] aor. ὤρυξα, [dialect] Ep. ὄρυξα as always in Hom., Od.11.25, al.: [tense] pf. ὀρώρῠχα ([etym.] κατ-) Pherecr.145.19 : [tense] plpf.ὠρωρύχειν App.BC4.107
:—[voice] Med., [tense] aor.ὠρυξάμην Hdt.1.186
, A.R.3.1032, etc.:—[voice] Pass., [tense] fut. ὀρυχθήσομαι ([etym.] κατ-) Antipho 3.2.10, also ὀρῠχήσομαι ([etym.] κατ-) Ar.Av. 394 (Elmsl.) andὀρωρύξομαι Suid.
s.v. ὤρυσσον (prob.): [tense] aor.ὠρύχθην Hdt.1.186
, etc.: [tense] pf.ὀρώρυγμαι Id.2.158
, etc.; in compds., ὤρυγμαι ( codd.,ὑποκατ- Sophr.3
,δι- Luc.Tim. 53
, etc.): [tense] plpf.ὀρωρύγμην Hdt.1.186
, Pl.Criti. 118c, also ὠρωρύγμην ([etym.] δι-) X.An.7.8.14.—An [tense] aor. 2 [voice] Act. ὤρῠγον occurs in Philostr. VA1.25: [voice] Pass. ,673.6 (Egypt, i A. D.), ([etym.] δι-) Hld.9.7, Gp.4.3.2, ([etym.] κατ-) f.l. in X.An.5.8.11 :—dig,ὀρύξομεν ἐγγύθι τάφρον Il.7.341
;βόθρον ὄρυξα Od.11.25
;ἔλυτρον Hdt.1.186
;ὀρύγματα Id.4.200
;ταῖς ὁπλαῖς εὐνάς Ar.Eq. 605
;ὑπόνομον ἐκ τῆς πόλεως Th.2.76
: abs.,ὤρυσσον ὑπὸ μαστίγων Hdt.7.22
;ἐὰν ὀρύξῃ τις παρὰ τὴν θάλασσαν Arist.Pr. 933b33
:—[voice] Med.,δεξαμενὰς ὀρύξασθαι Hdt.3.9
:—[voice] Pass., ὀρώρυκται (sc. ἡ διῶρυξ) Id.2.158 ; τὸ ὀρυχθέν, = τὸ ὄρυγμα, the trench, Id.1.186.II dig up,[μῶλυ] Od.10.305
;κυκλάμινον Theoc.5.123
: [voice] Med., λίθους ὠρύξατο had stones dug or quarried, Hdt.1.186:—[voice] Pass., ὁ ὀρυσσόμενος χοῦς the soil that was dug up, ib. 185 ;ὑπὸ μεταλλείας ὀρύττεσθαι Pl.Criti. 114e
.III dig through, i. e. make a canal through (like διορύσσειν), τὸν ἰσθμὸν ὀ. Orac. ap. Hdt.1.174 ;τὸ χωρίον ὀρώρυκτο Id.1.186
; of moles, burrow, either abs., as Arist.HA 606a2 ; or γῆν ὀ., Id.Mir. 842b4.IV bury, ἔγχος.. γαίας ὀρύξας ἔνθα μήτις ὄψεται (where γαίας depends on ἔνθα) S.Aj. 659, cf. X.Oec.19.2.V of a wrestler, dig into, gouge a tender part, , cf. Pax 899, Philostr. VA8.25 ; gouge out,ὀφθαλμὸν ὤρυττέν τις ὥσπερ ἰχθύος Antiph.119
.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
τὠφθαλμῷ — ὀφθαλμῷ , ὀφθαλμός eye masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τὠφθαλμώ — ὀφθαλμώ , ὀφθαλμός eye masc nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πάλη — Αγώνισμα σώμα με σώμα ανάμεσα σε δύο άτομα που προσπαθούν να καταρρίψουν το ένα το άλλο. Μεταφορικά ονομάζεται και η μάχη μεταξύ στρατευμάτων (μάχη πυροβολικού), καθώς και η προσπάθεια υπερνίκησης αντίθετων δυνάμεων ή εμποδίων (πάλη των τάξεων,… … Dictionary of Greek
φυσώ — φυσῶ, άω, ΝΜΑ, και ιων. τ. φυσῶ, έω, Α [φῡσα] 1. παράγω, προξενώ αέρα 2. (για άνεμο) πνέω 3. (για πρόσ.) κατευθύνω ρεύμα αέρα προς μία κατεύθυνση με το στόμα ή με φυσερό 4. προσπαθώ να ανάψω ή να δυναμώσω τη φωτιά με φύσημα (α. «φύσα λίγο τη… … Dictionary of Greek