zwój

См. также в других словарях:

• zwój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. zwoju; lm D. zwojów {{/stl 8}}{{stl 7}} coś zwiniętego, skręconego razem w kształt rulonu, kłębka, rolki, walca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwoje papirusu. Zwój papieru. Zwój drutu, kabla, taśmy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwój — m I, D. zwoju; lm M. zwoje, D. zwojów «coś zwiniętego na kształt kłębka, walca; coś ułożonego, układającego się w pasma, sploty, skręty itp.; kształt czegoś tak zwiniętego, ułożonego, skręconego; rulon, rola, bela» Zwój drutu, taśmy, papieru,… …   Słownik języka polskiego

• papirus — m IV, D. u, Ms. papirussie; lm M. y 1. «materiał pisarski, sporządzany w starożytności z włókien rośliny cibory papirusowej, głównie przez Egipcjan; zwój tego materiału z napisanym na nim tekstem» Zwój papirusu. Odczytać papirus. 2. bot. «cibora… …   Słownik języka polskiego

• rolka — ż III, CMs. rolkalce; lm D. rolkalek 1. «zwój jakiejś materii, np. papieru, blachy itp. nawinięty zwykle na wałku, szpuli itp.; wałek, szpula, na które się coś nawija; zwój» Rolka papieru, tapety. Rolka filmu. Nawinąć nici na rolkę. 2. «ruchomy… …   Słownik języka polskiego

• papirus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. papirussie {{/stl 8}}{{stl 7}} na starożytnym Bliskim Wschodzie: główny materiał pisarski otrzymywany ze specjalnej trzciny rosnącej w delcie Nilu, sklejany w długie pasy, używany zwłaszcza w kancelariach… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bela — ż I, DCMs. belali; lm D. bel a. beli 1. «zwój tkaniny, papieru itp.» Bela sukna, firanek. 2. «sprasowany i opakowany prostopadłościan różnych materiałów» Bele bawełny, ziół, siana, makulatury. Prasować torf w bele. Sprzedawać wełnę w belach. 3.… …   Słownik języka polskiego

• bobina — ż IV, CMs. bobinanie; lm D. bobinain 1. «rolka, zwój wąskiej wstęgi papieru, bibułki itp. (często nawinięty na tuleję), o szerokości nie przekraczającej 1/4 średnicy, np. rolka taśmy papierowej używanej w maszynach do liczenia» 2. techn. → cewa… …   Słownik języka polskiego

• cewka — ż III, CMs. cewkawce; lm D. cewkawek 1. rzad. «rurka» 2. anat. «przewód, naczynie przewodzące w kształcie rurki w organizmie ludzkim i zwierzęcym» Cewka moczowa, łzowa. Cewka wydalnicza (np. u owadów). 3. bot. cewki «martwe, wydłużone komórki o… …   Słownik języka polskiego

• drut — m IV, D. u, Ms. drucie; lm M. y 1. «giętki, cienki pręt metalowy o znacznej długości i małym przekroju poprzecznym, najczęściej okrągłym, otrzymywany głównie przez walcowanie lub wyciąganie sztab różnych metali» Drut aluminiowy, metalowy,… …   Słownik języka polskiego

• fascykuł — m IV, D. u, Ms. fascykułule; lm M. y 1. przestarz. «zeszyt dzieła, wydawnictwa periodycznego» 2. przestarz. «zwój, plik papierów, dokumentów» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• girlanda — ż IV, CMs. girlandandzie; lm D. girlandaand «podwieszony w dwóch końcach zwój liści lub kwiatów, ujęty wstęgami lub kokardami; niekiedy, np. we fryzach barokowych, występuje jako motyw ciągły» Girlanda kwiatów. Girlandy z róż. Kolumny oplecione… …   Słownik języka polskiego