-
1 zrzędzić
-
2 zrzędzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrzędzić
-
3 zrzędzić
-
4 zrzędzić
глаг.• брюзжать• ворчать• пилить* * *несов. брюзжать, ворчать+* * *несов.брюзжа́ть, ворча́тьSyn: -
5 zrzędzić
1. bougonner2. chigner3. criailler4. grognasser5. maugréer6. ronchonner -
6 zrzędzić
1 cearc 2 ceasnaigh -
7 zrzędzić
буркотати -
8 zrzędzić
1 bumulong-bulong2 dumabog -
9 zrzędzić
hoňuldamak; hüňürdemek; igenmek -
10 marudzić
(-dzę, -dzisz); imp -dź; vi( zrzędzić) to whine, to grumble ( guzdrać się)* * *ipf.1. pot. (= zrzędzić) grouch, whine; nie marudź! stop whining!, don't you start!2. pot. (= guzdrać się) dawdle, lag behind.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > marudzić
-
11 burczeć
глаг.• брюзжать• бурчать• ворчать• гудеть• урчать* * *несов. 1. жужжать, гудеть; тарахтеть;2. урчать (в животе); 3. брюзжать; ворчать+1. warkotać, furczeć 2. kruczeć 3. gderać, zrzędzić
* * *несов.1) жужжа́ть, гуде́ть; тарахте́ть2) урча́ть ( в животе)3) брюзжа́ть; ворча́тьSyn: -
12 gderać
глаг.• брюзжать• ворчать• пилить* * *gde|rać\gderaćrze несов. разг. ворчать, брюзжать+zrzędzić, utyskiwać
* * *gderze несов. разг.ворча́ть, брюзжа́тьSyn: -
13 mantyczyć
несов. брюзжать, ворчать+zrzędzić, gderać, nudzić
* * *несов.брюзжа́ть, ворча́тьSyn: -
14 pokwękiwać
несов. сетовать, хныкать; брюзжать (время от времени)+narzekać, utyskiwać, zrzędzić
* * *несов.се́товать, хны́кать; брюзжа́ть ( время от времени)Syn: -
15 tetryczyć
-
16 burczeć
(-ę, -ysz); vi* * *ipf.- ę -ysz2. pot. (= zrzędzić) grumble, gripe, bitch, belly-ache; burczeć coś pod nosem grumble under one's breath; burczeć na męża gripe at one's husband.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > burczeć
-
17 maru|dzić
impf vi pot., pejor. 1. (narzekać, zrzędzić) to gripe pot. (na coś about sth); to whinge GB pot. (na coś about sth)- chore dzieci zwykle marudzą sick children tend to be fretful- ciągle marudzi na niskie zarobki he’s constantly griping about his low salary2. (grzebać się, guzdrać) to dawdle; to dilly-dally pot.- marudzić z robotą to dawdle over one’s work3. (nudzić mówieniem) to go on (and on); to witter on GB pot.- przez godzinę marudził o dyscyplinie w pracy he wittered on for an hour about discipline at workThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > maru|dzić
-
18 burczeć
burczeć [burʧ̑ɛʨ̑]1) ( terkotać) knattern2) ( zrzędzić)\burczeć na coś über etw +akk murren [ lub nörgeln]burczy mi w brzuchu mir knurrt der Magen -
19 marudzić
-
20 motzen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zrzędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, zrzędzićdzę, zrzędzićdzi, zrzędź, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać wyraz swojemu niezadowoleniu ciągłymi skargami, utyskiwaniem, narzekać, gderać, ciągle zgłaszać jakieś uwagi i pretensje : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zrzędzić — ndk VIa, zrzędzićdzę, zrzędzićdzisz, zrzędź, zrzędzićdził pot. «wyrażać swoje niezadowolenie, strofować kogoś w sposób nudny, dokuczliwy; mówić gderliwie; narzekać, gderać, utyskiwać» Zrzędzić cały dzień. Zrzędzić na domowników, na nieporządki w… … Słownik języka polskiego
burczeć — ndk VIIb, burczećczę, burczećczysz, burcz, burczećczał, burczećczeli 1. częściej nieos. pot. «o brzuchu, kiszkach: wydawać charakterystyczny dźwięk, spowodowany zwykle głodem, zaburzeniami w trawieniu; kruczeć» Burczy komuś w brzuchu (z głodu). 2 … Słownik języka polskiego
gdakać — ndk IX, gdaczę, gdaczesz, gdacz, gdakał, rzad. ndk I, gdakaćam, gdakaćasz, gdakaćają, gdakaćaj gdaknąć dk Va, gdakaćnę, gdakaćniesz, gdakaćnij, gdakaćnął, gdakaćnęła, gdakaćnęli, gdakaćnąwszy 1. «o kurze (rzadko o innych ptakach): wydawać głośne… … Słownik języka polskiego
gderać — ndk I, gderaćam, gderaćasz, gderaćają, gderaćaj, gderaćał, rzad. ndk IX, gderzę, gderzesz, gderz pot. «ustawicznie zwracać komuś uwagę, pouczać kogoś w sposób nudny, dokuczliwy, narzekać stale na coś; zrzędzić, utyskiwać» Stale gderała na dzieci … Słownik języka polskiego
mantyczyć — ndk VIb, mantyczyćczę, mantyczyćczysz, mantyczyćtycz, mantyczyćczył pot. «zrzędzić, nudzić, dziwaczyć; być mantyką» … Słownik języka polskiego
margać — ndk I, margaćam, margaćasz, margaćają, margaćaj, margaćał rzad. margnąć dk Va, margaćnę, margaćniesz, margaćnij, margaćnął, margaćnęła, margaćnęli, margaćnąwszy, pot. «narzekać na coś, na kogoś, skarżyć się, zrzędzić» … Słownik języka polskiego
marudzić — ndk VIa, marudzićdzę, marudzićdzisz, marudzićudź, marudzićdził 1. «robić coś powoli, ślamazarnie, opieszale, długo; zwlekać, guzdrać się, grzebać się» Marudzić z robotą. 2. «ględzić, nudzić, gderać, zrzędzić; grymasić, kaprysić» Chore dziecko… … Słownik języka polskiego
tetryczka — ż III, CMs. tetryczkaczce; lm D. tetryczkaczek rzad. «kobieta zgryźliwa, zgorzkniała, lubiąca zrzędzić; nudziara» … Słownik języka polskiego
tetryk — m III, DB. a, N. tetrykkiem; lm M. tetrykycy, DB. ów «człowiek zgryźliwy, zgorzkniały, lubiący zrzędzić; zrzęda, nudziarz» ‹z łc.› … Słownik języka polskiego
truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować … Słownik języka polskiego