zmykać

См. также в других словарях:

• zmykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zmykaćam, zmykaća, zmykaćają {{/stl 8}}– zemknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zmykaćnę zmykaćnie, zmykaćnij, zmykaćnął, zmykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} szybko się oddalać, uciekać, umykać : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zmykać — Zmykać, gdzie pieprz rośnie zob. rosnąć 4 …   Słownik frazeologiczny

• zmykać — ndk I, zmykaćam, zmykaćasz, zmykaćają, zmykaćaj, zmykaćał rzad. zemknąć dk Va, zmykaćnę, zmykaćniesz, zmykaćnij, zmykaćnął, zmykaćnęła, zmykaćnęli, zmykaćnąwszy «uciekać, umykać» Zmykali przed burzą, przed deszczem. Zmykać ile sił w nogach, co… …   Słownik języka polskiego

• pieprz — m II, D. u, blm 1. «Piper, roślina zielna lub krzew z rodziny pieprzowatych rosnąca w krajach tropikalnych i subtropikalnych obu półkul; występuje w kilkuset gatunkach, z których najbardziej znany jest pieprz czarny, rosnący jako pnącze; owoce… …   Słownik języka polskiego

• kurzyć się — 1. pot. Kłamać, łgać, aż się za kimś kurzy «kłamać, łgać bez zachowania pozorów prawdy»: (...) łżecie obaj, aż się za wami kurzy! – dziadek stuknął laską w podłogę. H. Ożogowska, Głowa. 2. przestarz. Kurzy się komuś z czupryny, z głowy, pot. z(e) …   Słownik frazeologiczny

• pieprz — 1. Suchy jak pieprz «bardzo suchy»: Woda nie docierała od dawna do tego miejsca i w zakamarku zebrał się pokład suchych jak pieprz gałązek. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Wysuszyć coś na pieprz «bardzo coś wysuszyć» Uciekać, zmykać, wiać, gdzie pieprz …   Słownik frazeologiczny

• rosnąć — 1. Coś komuś rośnie w gardle, w ustach, pot. w gębie «coś nie daje się przełknąć, wywołuje obrzydzenie»: Z trudem przełyka tłusty kawałek mięsa. Widzę, jak rośnie jej w ustach. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rosnąć w oczach a) «rosnąć bardzo szybko» …   Słownik frazeologiczny

• drałować — ndk IV, drałowaćłuję, drałowaćłujesz, drałowaćłuj, drałowaćował pot. «iść, gnać, zwłaszcza gdy się jest zmuszonym do wędrowania, odbywania drogi piechotą; uciekać, zmykać» Drałował kilka kilometrów do stacji. Drałował do domu …   Słownik języka polskiego

• pierzchać — ndk I, pierzchaćam, pierzchaćasz, pierzchaćają, pierzchaćaj, pierzchaćał pierzchnąć dk Vc, pierzchaćnę, pierzchaćniesz, pierzchaćnij, pierzchaćnął a. pierzchł, pierzchaćchła, pierzchaćnęli a. pierzchaćchli, pierzchaćnąwszy 1. «uciekać w popłochu …   Słownik języka polskiego

• rosnąć — rzad. róść ndk Vc, rosnąćnę, rośniesz, rośnij, rósł, rosła, rośli 1. «o żywych organizmach: rozwijać się do momentu osiągnięcia dojrzałości; wzrastać» Dziecko rośnie. Drzewa, kwiaty rosną. Rośnij kwiecie wysoko. (Mickiewicz) ◊ Rosnąć jak na… …   Słownik języka polskiego

• szurać — ndk I, szuraćam, szuraćasz, szuraćają, szuraćaj, szuraćał szurnąć dk Va, szuraćnę, szuraćniesz, szuraćnij, szuraćnął, szuraćnęła, szuraćnęli, szuraćnąwszy 1. «posuwać, przesuwać coś, trzeć czymś o coś ze szmerem, z szelestem; ocierając się o coś… …   Słownik języka polskiego