-
1 zmieść
глаг.• смести* * *zmi|eść\zmieśćotę, \zmieśćecie, \zmieśćeć, \zmieśćótł, \zmieśćotła, \zmieśćeciony сов. 1. смести;2. разг. уписать, уплести; \zmieść z talerza опустошить тарелку+2. spałaszować
* * *zmiotę, zmiecie, zmieć, zmiótł, zmiotła, zmieciony сов.1) смести́2) разг. уписа́ть, уплести́zmieść z talerza — опустоши́ть таре́лку
Syn:spałaszować 2) -
2 zmieść
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmieść
-
3 zmieść*
zmieść* pf →LINK="zmiatać" zmiatać -
4 zmieść
-
5 zmieść
dégager -
6 zmieść
scuab -
7 zmieść
[змєшьчь]v.dk -
8 zmieść
змести -
9 zmieść z powierzchni ziemi
= zgładzić z powierzchni ziemi или zetrzeć z powierzchni ziemi стере́ть (смести́) с лица́ земли́ -
10 zmieść budynek
смести зданиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zmieść budynek
-
11 zetrzeć z powierzchni ziemi
= zmieść z powierzchni ziemi -
12 zgładzić z powierzchni ziemi
= zmieść z powierzchni ziemi -
13 zmieścić\ się
zmieśc|ić sięсов. поместиться, уместиться;● со się \zmieścić\ sięi разг. сколько влезет
+ pomieścić się -
14 opędzlować
opędzlowa|ć\opędzlowaćny сов. прост. 1. слопать, сожрать;2. загнать, спустить (сбыть)+1. zmieść 2. opylić
* * *opędzlowany сов. прост.1) сло́пать, сожра́ть2) загна́ть, спусти́ть ( сбыть)Syn: -
15 podgarnąć
podgarn|ąć\podgarnąćięty сов. 1. подобрать; подоткнуть;\podgarnąć spódnicę подобрать юбку;
2. подгрести, собрать (в кучу)+1. podwinąć, podetknąć 2. zgarnąć, zmieść
* * *podgarnięty сов.1) подобра́ть; подоткну́тьpodgarnąć spódnicę — подобра́ть ю́бку
2) подгрести́, собра́ть (в ку́чу)Syn: -
16 powierzchnia
сущ.• верх• зона• лик• лицо• область• обличье• площадка• площадь• поверхностность• поверхность• пространство• раздолье• район• сфера* * *powierzchn|ia♀, мн. Р. \powierzchniai 1. площадь;\powierzchnia mieszkalna жилая площадь; \powierzchnia zasiewów посевная площадь;
2. поверхность;szorstka \powierzchnia шероховатая поверхность; ● zniknąć z \powierzchniai ziemi исчезнуть с лица земли; zmieść (zgładzić, zetrzeć) z \powierzchniai ziemi стереть (смести) с лица земли
* * *ж, мн P powierzchni1) пло́щадьpowierzchnia mieszkalna — жила́я пло́щадь
powierzchnia zasiewów — посевна́я пло́щадь
2) пове́рхностьszorstka powierzchnia — шерохова́тая пове́рхность
•- zmieść z powierzchni ziemi
- zgładzić z powierzchni ziemi
- zetrzeć z powierzchni ziemi -
17 spałaszować
глаг.• слопать• снести* * *spałaszowa|ć\spałaszowaćny сов. разг. уплести+spuco-wać, sprzątnąć, zmieść
* * *spałaszowany сов. разг.уплести́Syn: -
18 sprzątnąć
глаг.• прибрать• убрать* * *sprzątn|ąć\sprzątnąćięty сов. 1. убрать; прибрать;\sprzątnąć mieszkanie убрать квартиру, прибрать в квартире; \sprzątnąć ze stołu убрать со стола;
2. собрать урожай, убрать;\sprzątnąć pszenicę убрать пшеницу;
3. разг. отнять, похитить; перехватить;\sprzątnąć zdobycz sprzed nosa выхватить добычу из-под носа;
\sprzątnąć komuś dziewczynę отбить у кого-л. девушку;4. разг. уплести, уписать;\sprzątnąć z talerza опустошить тарелку;
5. разг. ухлопать, укокошить+4. spałaszować, zmieść 5. zabić
* * *sprzątnięty сов.1) убра́ть; прибра́тьsprzątnąć mieszkanie — убра́ть кварти́ру, прибра́ть в кварти́ре
sprzątnąć ze stołu — убра́ть со стола́
2) собра́ть урожа́й, убра́тьsprzątnąć pszenicę — убра́ть пшени́цу
3) разг. отня́ть, похи́тить; перехвати́тьsprzątnąć zdobycz sprzed nosa — вы́хватить добы́чу из-под но́са
sprzątnąć komuś dziewczynę — отби́ть у кого́-л. де́вушку
4) разг. уплести́, уписа́тьsprzątnąć z talerza — опустоши́ть таре́лку
5) разг. ухло́пать, укоко́шитьSyn: -
19 spucować
spucowa|ć\spucowaćny сов. разг. уплести, уписать, слопать+spałaszować, zmieść
* * *spucowany сов. разг.уплести́, уписа́ть, сло́патьSyn: -
20 zmiatać
1. (-am, -asz); perf; zmieść; vt 2. vizmiataj (stąd)! — clear off! (pot)
* * *ipf.1. (= usuwać miotłą) sweep.2. pot. (= znikać) leave, disappear; zmiataj stąd! clear off!, go away!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmiatać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zmieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zmiatać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmieść — dk XI, zmiotę, zmieciesz, zmieć, zmiótł, zmiotła, zmietli, zmieciony zmiatać ndk I, zmieśćam, zmieśćasz, zmieśćają, zmieśćaj, zmieśćał, zmieśćany 1. «zgarnąć, usunąć coś skądś za pomocą miotły, szczotki» Zmieść okruchy, śmiecie. Zmieść śnieg ze… … Słownik języka polskiego
pozmiatać — dk I, pozmiataćam, pozmiataćasz, pozmiataćają, pozmiataćaj, pozmiataćał, pozmiataćany 1. «zmieść (szczotką, miotłą) wiele czegoś, jedno po drugim, zmieść coś z wielu miejsc» Pozmiatać ścinki z podłogi. 2. pot. «zjeść wiele czegoś szybko, z… … Słownik języka polskiego
zmiatać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zmiataćam, zmiataća, zmiataćają, zmiataćany {{/stl 8}}– zmieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zmiotę, zmiecie, zmieć, zmiótł, zmiotła, zmietli, zmieciony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powierzchnia — 1. Utrzymać się na powierzchni «nie zmienić swojego statusu społecznego, nie zubożeć, nie stracić na znaczeniu; także: pozostać przy władzy, na stanowisku itp.»: (...) musieli zadowolić się zapłatą tak mizerną, że trudno pojąć, jakim cudem, przy… … Słownik frazeologiczny
kruszynka — ż III, CMs. kruszynkance; lm D. kruszynkanek zdr. od kruszyna (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Zmieść kruszynki ciasta ze stołu. b) w zn. 2: Kruszynka płakała całą noc … Słownik języka polskiego
okruch — m III, D. a ( u); lm M. y zwykle w lm «drobny odkruszony kawałeczek czegoś; odłamek, okruszyna» Okruchy ciasta. Okruchy złota, bursztynu. Nie zostało ani okrucha chleba. Zmieść ze stołu okruchy. przen. Okruchy łaski, prawdy … Słownik języka polskiego
okruszek — m III, D. okruszekszka, N. okruszekszkiem; lm M. okruszekszki, D. okruszekszków zdr. od okruch Zjadł bułkę do ostatniego okruszka. Zmieść okruszki z obrusa … Słownik języka polskiego
okruszynka — ż III, CMs. okruszynkance; lm D. okruszynkanek zdr. od okruszyna Zmieść okruszynki ze stołu. Nie zostało ani okruszynki ciasta … Słownik języka polskiego
omieść — dk XI, omiotę, omieciesz, omieć, omiótł, omiotła, omietli, omieciony omiatać ndk I, omieśćam, omieśćasz, omieśćają, omieśćaj, omieśćał, omieśćany «usunąć, zebrać, zmieść kurz, śmieci itp., oczyścić coś ze śmieci, kurzu itp.; zamieść» Omieść kurz … Słownik języka polskiego
podmieść — dk XI, podmieśćmiotę, podmieśćmieciesz, podmieśćmieć, podmieśćmiótł, podmieśćmiotła, podmieśćmietli, podmieśćmieciony, podmieśćmiótłszy podmiatać ndk I, podmieśćam, podmieśćasz, podmieśćają, podmieśćaj, podmieśćał, podmieśćany 1. «zmieść, zgarnąć … Słownik języka polskiego