-
1 zmartwić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zmartwić
-
2 zmartwić
martwić się sich Sorgen machen (o A um A) -
3 zmartwić
-
4 zmartwić
глаг.• беспокоить• беспокоиться• огорчать• огорчить• опечалить* * *zmartwi|ć\zmartwićony сов. огорчить; озаботить+zasmucić, zatroskać
* * *zmartwiony сов.огорчи́ть; озабо́титьSyn: -
5 zmartwić
1. affliger2. mortifier3. peiner4. préoccuper -
6 zmartwić
vt pf→ martwić -
7 zmartwić
suaitheadh -
8 zmartwić
[змартвічь]v.dkзажурити, опечалити -
9 zmartwić
зажурити -
10 zmartwić się
-
11 zmartwić\ się
сов. огорчиться; озаботиться;\zmartwić\ się się czymś огорчиться из-за чего-л.+zasmucić się, zatroskać się
-
12 zmartwić się
[змартвічь шіê]v.dk -
13 zmartwić się
зажуритися -
14 przybić
1. -biję, -bijesz; vb od przybijać 2.( zmartwić) to upset, to depress* * *pf.- biję -bijesz, - bij1. zob. przybijać.2. (= zmartwić) depress, upset.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przybić
-
15 struć
(-ję, -jesz); vt perf* * *pf.1. (= wywołać chorobę) poison.2. (= zmartwić) dishearten, daunt.pf.1. (= ulec zatruciu) get poisoned.2. (= zmartwić się) become disheartened, become daunt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > struć
-
16 przygnębić
глаг.• подавить• удручить* * *przygnębi|ć\przygnębićony сов. подавить, удручить+przytłoczyć, przybić, zmartwić
* * *przygnębiony сов.подави́ть, удручи́тьSyn: -
17 zatroskać
глаг.• озаботить* * *zatroska|ć\zatroskaćny сов. озаботить, обеспокоить+zaniepokoić, zmartwić
* * *zatroskany сов.озабо́тить, обеспоко́итьSyn: -
18 zakłopotać
(-czę, -czesz); vt perf* * *pf.- oczę -oczesz l. -ocę -ocesz, -ocz embarrass.pf.1. (= zmartwić się) become concerned (o kogoś/coś about sb/sth).2. (= zmieszać się) become embarrassed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakłopotać
-
19 struć się
сов.1) отрави́ться2) перен. си́льно огорчи́ться, расстро́итьсяSyn:zatruć się 1), zmartwić się 2) -
20 zatroskać się
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zmartwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zmartwićwię, zmartwićwi, zmartwićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} spowodować, że ktoś stanie się smutny; zasmucić, strapić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bardzo zmartwiło mnie jej nieszczęście. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmartwić — dk VIa, zmartwićwię, zmartwićwisz, zmartw, zmartwićwił, zmartwićwiony «stać się przyczyną czyjegoś smutku, czyjejś zgryzoty; zasmucić» Matkę zmartwiła choroba syna. Zmartwić nauczyciela nieposłuszeństwem. zmartwić się «pogrążyć się w smutku,… … Słownik języka polskiego
zmartwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pogrążyć się w smutku; zasmucić się, strapić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmartwił się chorobą żony. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podłamać — dk IX, podłamaćmię, podłamaćmiesz, podłamaćłam, podłamaćał, podłamaćany podłamywać ndk VIIIa, podłamaćmuję, podłamaćmujesz, podłamaćmuj, podłamaćywał, podłamaćywany 1. pot. «osłabić czyjąś odporność psychiczną, lekko przygnębić, zmartwić»… … Słownik języka polskiego
strapić — dk VIa, strapićpię, strapićpisz, strap, strapićpił, strapićpiony «przyprawić kogoś o zmartwienie, troskę, smutek; zmartwić» To go bardzo strapiło. Strapiła go ta wiadomość. strapić się «odczuć smutek, troskę; zmartwić się» Strapić się czyjąś… … Słownik języka polskiego
struć — dk Xa, struję, strujesz, struj, struł, struty «zaszkodzić czyjemuś zdrowiu, zwykle przez podanie niewłaściwego pokarmu, wywołać niedomagania, chorobę» Struć kogoś nieświeżym mięsem. ◊ Chodzić, wyglądać jak struty «być zmartwionym, przygnębionym,… … Słownik języka polskiego
zafrasować — dk IV, zafrasowaćsuję, zafrasowaćsujesz, zafrasowaćsuj, zafrasowaćował, zafrasowaćowany przestarz. «sprawić komuś przykrość, przysporzyć komuś zmartwienia; zasmucić, zmartwić» Mocno zafrasował ojca swoim zachowaniem. zafrasować się «zmartwić się … Słownik języka polskiego
zakłopotać — dk IX, zakłopotaćoczę a. zakłopotaćocę, zakłopotaćoczesz, zakłopotaćocz, zakłopotaćał «zmartwić, stropić, zmieszać; wprawić w kłopot» Zakłopotało go jej milczenie. Stanął zakłopotany. zakłopotać się «zatroszczyć się o coś, zmartwić się czymś,… … Słownik języka polskiego
zmartwienie — n I 1. rzecz. od zmartwić a. zmartwieć. 2. lm D. zmartwienieeń «to, co kogoś martwi, co wywołuje smutek; stan tego, kto się martwi» Ciężkie zmartwienie. Przysporzyć, oszczędzić komuś zmartwienia. Schudnąć, rozchorować się ze zmartwienia. ∆ Mieć… … Słownik języka polskiego
kwinta — Spuścić, zwiesić, opuścić itp. nos na kwintę «stracić humor, posmutnieć, zmartwić się»: Leśniczego uderzyło milczenie chłopców. – Co tak spuściliście nosy na kwintę? Panny odjechały? Jeszcze jedna została. H. Ożogowska, Dziewczyna. Głód nam gra… … Słownik frazeologiczny
kwinta — ż IV, CMs. kwintancie; lm D. kwint 1. muz. «interwał prosty, w którym wyższy dźwięk jest w stosunku do niższego piątym stopniem w podstawowym szeregu dźwięków» ◊ pot. Spuścić nos na kwintę «stracić humor, posmutnieć, zmartwić się» 2. sport. «w… … Słownik języka polskiego