zmęczyć

См. также в других словарях:

• zmęczyć — dk VIb, zmęczyćczę, zmęczyćczysz, zmęcz, zmęczyćczył, zmęczyćczony 1. «spowodować (u kogoś, u czegoś) wyczerpanie fizyczne lub psychiczne, osłabienie, złe samopoczucie jako następstwo fizycznego lub psychicznego wysiłku; znużyć» Zmęczył go… …   Słownik języka polskiego

• zmęczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}męczyć (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uchodzić — VIa, uchodzićdzę, uchodzićdzisz, uchodź, uchodzićdził, uchodzićdzony 1. ndk → ujść 2. dk pot. «zmęczyć chodzeniem» zwykle we fraz. Uchodzić nogi, uchodzić nogi do kolan «chodząc bardzo się zmęczyć; nachodzić się» uchodzić się dk «zmęczyć się… …   Słownik języka polskiego

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• nagimnastykować się — dk IV, nagimnastykować siękuję się, nagimnastykować siękujesz się, nagimnastykować siękuj się, nagimnastykować sięował się 1. «wykonać wiele ćwiczeń gimnastycznych, zmęczyć się gimnastyką» Nagimnastykował się i bolą go nogi. 2. pot. «zmęczyć się… …   Słownik języka polskiego

• nagnieść — dk XI, nagnieśćgniotę, nagnieśćgnieciesz, nagnieśćgnieć, nagnieśćgniótł, nagnieśćgniotła, nagnieśćgnietli, nagnieśćgniótłszy, nagnieśćgnieciony nagniatać ndk I, nagnieśćam, nagnieśćasz, nagnieśćają, nagnieśćaj, nagnieśćał, nagnieśćany 1. «lekko… …   Słownik języka polskiego

• nalatać się — dk I, nalatać sięam się, nalatać sięasz się, nalatać sięają się, nalatać sięaj się, nalatać sięał się 1. «o ptakach: zmęczyć się fruwaniem; o ludziach: przebyć wiele kilometrów drogą powietrzną, samolotem» Nalatał się na myśliwcach w czasie wojny …   Słownik języka polskiego

• namordować — dk IV, namordowaćduję, namordowaćdujesz, namordowaćduj, namordowaćował 1. «nazabijać, pomordować wielu ludzi, wiele zwierząt» 2. «zmęczyć, nadręczyć, natrudzić kogoś» Namordować kogoś utyskiwaniem, prośbami. namordować się pot. «bardzo się… …   Słownik języka polskiego

• przemęczyć — dk VIb, przemęczyćczę, przemęczyćczysz, przemęczyćmęcz, przemęczyćczył, przemęczyćczony przemęczać ndk I, przemęczyćam, przemęczyćasz, przemęczyćają, przemęczyćaj, przemęczyćał, przemęczyćany 1. «przeciążyć kogoś (coś) pracą, dać komuś do… …   Słownik języka polskiego

• sfatygować — dk IV, sfatygowaćguję, sfatygowaćgujesz, sfatygowaćguj, sfatygowaćował, sfatygowaćowany 1. przestarz. «narazić kogoś na fatygę; zmęczyć, utrudzić, zmordować» Sfatygować kogoś czymś. 2. żart. «zużyć, zniszczyć» Sfatygować ubranie. Mocno… …   Słownik języka polskiego

• strudzić — dk VIa, strudzićdzę, strudzićdzisz, strudź, strudzićdził, strudzićdzony przestarz. «pozbawić sił, osłabić trudami, mocno zmęczyć; utrudzić, zmordować» dziś żywe w imiesł. biernym. Strudzeni żołnierze. Strudzone konie. Dzieci strudzone zabawą.… …   Słownik języka polskiego