-
1 estrapasser
zmęczyć -
2 lacigi
-
3 ulropić sie
zmęczyć się -
4 tire
['taɪə(r)] 1. n, see tyre (US) 2. vt 3. vito tire of — męczyć się (zmęczyć się perf) +instr
Phrasal Verbs:- tire out* * *I see tyre II verb(to make, or become, physically or mentally in want of rest, because of lack of strength, patience, interest etc; to weary: Walking tired her; She tires easily.) męczyć- tired- tiredness
- tireless
- tirelessly
- tirelessness
- tiresome
- tiresomely
- tiresomeness
- tiring
- tire out -
5 изнурять
глаг.• dokuczać• dręczyć• męczyć• nękać• osłabiać• torturować• wycieńczać• wycieńczyć• wyczerpywać• wyjaławiać• wyniszczać• zamorzyć• zmęczyć* * *drążyć, nużyć, wycieńczać, wyczerpywać, ( wycieńczać) wyniszczać -
6 надоедать
глаг.• denerwować• dokuczać• drażnić• droczyć• dręczyć• ględzić• irytować• martwić• molestować• męczyć• naprzykrzać• niepokoić• nudzić• nużyć• nękać• przeszkadzać• rozdrażniać• rozdrażnić• szykanować• trapić• trudzić• zakłócać• zanudzać• zmęczyć• znudzić• złościć* * *bombardować перен., dokuczać, molestować, nachodzić, napastować, naprzykrzać się, nudzić, przykrzyć się, zanudzać -
7 осилить
глаг.• pokonać* * *przemóc, uporać się, (с трудо́м) zmęczyć разг., zmordować, zmóc, zwalczyć -
8 переутомлять
глаг.• nużyć• przeciążać• przeciążyć• przemęczać• przepracować• przepracowywać• zmęczyć* * *forsować, przemęczać -
9 томить
-
10 устать
( о многих) pomęczyć się, sfatygować się, zziajać się, zmachać się, zmęczyć się, znużyć się -
11 утомлять
глаг.• dokuczać• fatygować• męczyć• nudzić• nużyć• zmordować• zmęczyć• znużyć* * *mordować, męczyć, nużyć, trudzić, wyczerpywać -
12 виснажити
-
13 виснажитися
-
14 втомити
wtomytyдієсл. -
15 втомитися
wtomytysjaдієсл. -
16 знесилити
znesyfytyдієсл. -
17 знесилитися
znesyłytysjaдієсл. -
18 стомити
stomytyдієсл. -
19 стомитися
stomytysjaдієсл. -
20 ermüden
vt
См. также в других словарях:
zmęczyć — dk VIb, zmęczyćczę, zmęczyćczysz, zmęcz, zmęczyćczył, zmęczyćczony 1. «spowodować (u kogoś, u czegoś) wyczerpanie fizyczne lub psychiczne, osłabienie, złe samopoczucie jako następstwo fizycznego lub psychicznego wysiłku; znużyć» Zmęczył go… … Słownik języka polskiego
zmęczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}męczyć (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uchodzić — VIa, uchodzićdzę, uchodzićdzisz, uchodź, uchodzićdził, uchodzićdzony 1. ndk → ujść 2. dk pot. «zmęczyć chodzeniem» zwykle we fraz. Uchodzić nogi, uchodzić nogi do kolan «chodząc bardzo się zmęczyć; nachodzić się» uchodzić się dk «zmęczyć się… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
nagimnastykować się — dk IV, nagimnastykować siękuję się, nagimnastykować siękujesz się, nagimnastykować siękuj się, nagimnastykować sięował się 1. «wykonać wiele ćwiczeń gimnastycznych, zmęczyć się gimnastyką» Nagimnastykował się i bolą go nogi. 2. pot. «zmęczyć się… … Słownik języka polskiego
nagnieść — dk XI, nagnieśćgniotę, nagnieśćgnieciesz, nagnieśćgnieć, nagnieśćgniótł, nagnieśćgniotła, nagnieśćgnietli, nagnieśćgniótłszy, nagnieśćgnieciony nagniatać ndk I, nagnieśćam, nagnieśćasz, nagnieśćają, nagnieśćaj, nagnieśćał, nagnieśćany 1. «lekko… … Słownik języka polskiego
nalatać się — dk I, nalatać sięam się, nalatać sięasz się, nalatać sięają się, nalatać sięaj się, nalatać sięał się 1. «o ptakach: zmęczyć się fruwaniem; o ludziach: przebyć wiele kilometrów drogą powietrzną, samolotem» Nalatał się na myśliwcach w czasie wojny … Słownik języka polskiego
namordować — dk IV, namordowaćduję, namordowaćdujesz, namordowaćduj, namordowaćował 1. «nazabijać, pomordować wielu ludzi, wiele zwierząt» 2. «zmęczyć, nadręczyć, natrudzić kogoś» Namordować kogoś utyskiwaniem, prośbami. namordować się pot. «bardzo się… … Słownik języka polskiego
przemęczyć — dk VIb, przemęczyćczę, przemęczyćczysz, przemęczyćmęcz, przemęczyćczył, przemęczyćczony przemęczać ndk I, przemęczyćam, przemęczyćasz, przemęczyćają, przemęczyćaj, przemęczyćał, przemęczyćany 1. «przeciążyć kogoś (coś) pracą, dać komuś do… … Słownik języka polskiego
sfatygować — dk IV, sfatygowaćguję, sfatygowaćgujesz, sfatygowaćguj, sfatygowaćował, sfatygowaćowany 1. przestarz. «narazić kogoś na fatygę; zmęczyć, utrudzić, zmordować» Sfatygować kogoś czymś. 2. żart. «zużyć, zniszczyć» Sfatygować ubranie. Mocno… … Słownik języka polskiego
strudzić — dk VIa, strudzićdzę, strudzićdzisz, strudź, strudzićdził, strudzićdzony przestarz. «pozbawić sił, osłabić trudami, mocno zmęczyć; utrudzić, zmordować» dziś żywe w imiesł. biernym. Strudzeni żołnierze. Strudzone konie. Dzieci strudzone zabawą.… … Słownik języka polskiego