zjawiska

См. также в других словарях:

• zjawisko — n II, N. zjawiskokiem; lm D. zjawiskoisk 1. «to, co zaszło, co się wydarzyło, przejawiło, ukazało, fakt, zdarzenie; w teorii nauki: wszelki przedmiot postrzegania zmysłowego (fakt empiryczny)» Charakterystyczne, ciekawe, codzienne, częste, dziwne …   Słownik języka polskiego

• Третья палатализация — Первооткрыватель третьей палатализации И. А. Бодуэн де Куртенэ Третья палатализация  общеславянское фонетическое изменение. Заключается в переходе заднеязычных согласных k …   Википедия

• spirala — 1. Nakręcać, rozkręcać spiralę czegoś «powodować lawinowe narastanie jakiegoś zjawiska, procesu itp.»: (...) wyższe ceny przyczyniają się do wzrostu płac, rośnie więc popyt, który nakręca spiralę inflacji. Wprost 899/2000. 2. Rozwija się spirala… …   Słownik frazeologiczny

• biologizować — ndk IV, biologizowaćzuję, biologizowaćzujesz, biologizowaćzuj, biologizowaćował «tłumaczyć procesy, zjawiska itp. czynnikami biologicznymi» Biologizować zjawiska społeczne …   Słownik języka polskiego

• częstotliwość — ż V, DCMs. częstotliwośćści, blm 1. «częste występowanie, powtarzanie się jakiejś czynności, zjawiska» Duża, mała częstotliwość występowania czegoś. Częstotliwość opadów. Częstotliwość zebrań. 2. fiz. «liczba zdarzeń lub cyklów zjawiska… …   Słownik języka polskiego

• galwanomagnetyczny — ∆ fiz. Zjawiska galwanomagnetyczne «zjawiska elektryczne i cieplne wywołane jednoczesnym działaniem pola magnetycznego i prądu elektrycznego, występujące w metalach i półprzewodnikach» …   Słownik języka polskiego

• magnetodynamika — ż III, CMs. magnetodynamikaice, blm «dział nauki o magnetyzmie obejmujący zjawiska magnetyczne, których przebieg zależy od czasu, np. zjawiska zachodzące w okresowo zmiennych polach magnetycznych» …   Słownik języka polskiego

• miernik — m III, D. a, N. miernikkiem; lm M. i 1. «miara, wskaźnik określający wielkość, jakość, wartość jakiegoś przedmiotu lub zjawiska fizycznego» Mierniki czasu. Miernik pracy. przen. «wartość, wielkość służąca za podstawę oceny jakiegoś zjawiska;… …   Słownik języka polskiego

• noumenon — [wym. nou menon] m IV, D. u, Ms. noumenonnie; lm M. y filoz. «istota rzeczy, w odróżnieniu od zjawiska, poznawalna tylko za pomocą rozumu (termin Platona); w filozofii Kanta: rzecz sama w sobie, rzeczywisty, choć niepoznawalny przedmiot… …   Słownik języka polskiego

• orograficzny — «odnoszący się do orografii, związany z orografią» ∆ Orograficzne zjawiska meteorologiczne «zjawiska meteorologiczne wywołane wpływem ukształtowania terenu na procesy atmosferyczne» …   Słownik języka polskiego

• przedmiotowy — 1. «dotyczący przedmiotu lub przedmiotów, odnoszący się do rzeczy, wytworów produkcji» Nazwy przedmiotowe. Wyobrażenia przedmiotowe. ∆ Katalog przedmiotowy «rodzaj katalogu rzeczowego zawierającego spis dzieł, ułożonego alfabetycznie według… …   Słownik języka polskiego