-
1 zincire vurmak
v. chain, iron, shackle -
2 zincire vurmak
to chain, to fetter, to clap sb in irons -
3 vurmak
vurmak <- ur> (-i -e) schlagen A an, auf, in A; einschlagen (z.B. Nagel in A); den Weg einschlagen zu, nach D, zugehen auf A; klopfen (z.B. Herz; an die Tür); schießen (auf einen Vogel), treffen A, abschießen A, erschießen A; fam multiplizieren (z.B. ikiyi dörde 2 × 4); krank machen A, schlagen auf A; fam einen heben; z.B. Arm sich (D) stoßen an D; Farbe auftragen auf A, anstreichen A; Kälte schaden (dem Obst); Licht dringen in A; im Lotto gewinnen, einen Treffer erzielen; Sonne direkt scheinen (ins Gesicht); MED Spritze geben D; Stempel setzen auf A;vur emri Erschießungsbefehl m;ateşe vurmak etwas aufs Feuer stellen;ayağını (güm güm) yere vurmak mit dem Fuß (heftig) aufstampfen;dışarıya vurmak nach außen dringen;dişleri birbirine vurmak mit den Zähnen klappern;-in ateşi başına vurmuş fig er/sie spinnt;sola vurmak (nach) links abbiegen;-i şakaya vurmak ins Lächerliche ziehen A;-e yama vurmak einen Flicken aufsetzen auf A;-i zincire vurmak in Ketten legen A;vur aşağı tut yukarı nach langem Feilschen;vur abalıya immer auf die Kleinen -
4 vurmak
бить ударя́ть шлёпать* * *- ur1) -e врз. бить, уда́рить; нанести́ уда́рbaşına vurmak — а) бить по голове́; б) перен. уда́рить в го́лову
masaya vurmak — бить по столу́
tuşlara vurmak — ударя́ть по кла́вишам
elmaları dolu vurdu — я́блоки поби́ло гра́дом
2) -e стуча́тьcama vurmak — стуча́ть в окно́
soğuktan dişleri birbirine vuruyordu — он стуча́л зуба́ми от хо́лода
3) проника́ть, проса́чиваться, пробива́тьсяışık dışarıya vurdu — свет прони́к нару́жу
kalbinin temizliği çehresine vurmuş — его́ че́стность напи́сана у него́ на лице́
rüzgâr buraya vurmuyor — ве́тер сюда́ не проника́ет
4) -i срази́ть, уби́ть, застрели́тьayıyı vurmak — застрели́ть медве́дя
haydudu vurmuşlar — банди́та уби́ли
5) -i, -den тж. перен. ра́нитьonu kolundan vurmuşlar — его́ ра́нили в ру́ку
duvara boya vurmak — покра́сить сте́ны
tahtaya cıla vurmak — покрыва́ть ла́ком до́ску
yakı vurmak — прикла́дывать пла́стырь
damga vurmak — поста́вить печа́ть
bir yere destek vurmak — ста́вить подпо́рку
yama vurmak — положи́ть запла́ту
zincire vurmak — закова́ть в кандалы́
7) -i, -e умножа́тьikiyi dörde vurursak sekiz eder — е́сли помно́жить два на четы́ре бу́дет во́семь
8) -i, -e превраща́ть что во чтоişi şakaya vurmak — обрати́ть де́ло в шу́тку
9) -i, -e вонза́ть, втыка́ть, вса́живатьbıçak vurmak — втыка́ть нож
hastaya iğne vurmak — сде́лать больно́му уко́л
10) -i разг. присва́ивать; гра́бить11) -e вреди́ть, причиня́ть вред здоро́вьюkömür başıma vuruyor — у́голь вызыва́ет у меня́ головну́ю боль
12) появи́ться; пойти́ (откуда-л.)su dışarı vurdu — вода́ пошла́
13) -i натира́тьçizme ayağmı vurdu — сапо́г натёр мне но́гу
14) арго пить, выпива́ть, закла́дывать••vur patlasın çal oynasın — погов. дым коромы́слом, пир горо́й (букв. бей, пусть ло́пнет, игра́й, пусть пля́шет)
vurdukça tozar — погов. чем да́льше в лес, тем бо́льше дров
- vur aşağı tut yukarıvur dedimse ya, vur dedikse öldür demedim ya, vur demedik ya — погов. е́сли сказа́ли "уда́рь", то ведь не говори́ли "убе́й"
- vurduğu yerden ses gelmek -
5 chain
adj. seri————————n. zincir, dizi, silsile, boyunduruk, sınırlama, ölçme zinciri————————v. zincirlemek, zincire vurmak, kayıt altına almak, ölçme zinciri ile ölçmek* * *1. zincirle bağla (v.) 2. zincirle (v.) 3. zincir (n.)* * *[ ein] 1. noun1) (a series of (especially metal) links or rings passing through one another: The dog was fastened by a chain; She wore a silver chain round her neck.) zincir2) (a series: a chain of events.) dizi2. verb(to fasten or bind with chains: The prisoner was chained to the wall.) zincirlemek, zincire vurmak- chain store -
6 fetter
n. zincir, köstek————————v. zincir vurmak, köstek olmak, engellemek* * *1. ayağına zincir vur (v.) 2. zincir (n.)* * *['fetə] 1. noun(a chain that holds the foot or feet of a prisoner, animal etc to prevent running away: The prisoner was in fetters.) pranga, ayak zinciri2. verb(to fasten with a fetter: She fettered the horse.) zincire vurmak -
7 shackle
n. zincir, kelepçe, köstek, zincir baklası, palamar ağzı————————v. zincirlemek, kelepçelemek, zincire vurmak, köstek olmak, elini kolunu bağlamak, engel olmak* * *1. zincirle (v.) 2. zincir (n.)* * *verb (to put shackles on.) prangaya vurmak -
8 zincir
zincir s1) Kette fbirine \zincir vurmak ( elini ayağını bağlamak); jdn an Händen und Füßen fesseln; ( fig) ( özgürlüğünü elinden almak) jdn fesselnbirini \zincire vurmak jdn in Ketten legen [o schlagen]olaylar \zinciri eine Kette von Ereignissen -
9 fetter
pranga, zincir,pranga vurmak, zincire vurmak -
10 zincir
око́вы (мн) цепь (ж)* * *1) врз. цепь; цепо́чкаdemir zincir — я́корная цепь
otomobillerin bitmez tükenmez zinciri — бесконе́чная цепо́чка автомоби́лей
olaylar zinciri — цепь собы́тий
2) око́вы, кандалы́zincire vurmak — закова́ть кого-л. в кандалы́
-
11 кандалы
-
12 сковывать
несов.; сов. - скова́ть1) (döverek) yapmak; döverek birleştirmek ( соединять ковкой)2) ( заключать в оковы) zincire vurmak3) перен. bağlamakстрах скова́л его́ движе́ния — korkudan kımıldayamaz oldu
4) воен. bağlamak, tesbit etmek5) перен. dondurmakрека́ ско́вана льдом — nehir donmuş durumdadır
-
13 iron
adj. demir, demirden yapılmış, demir gibi, sapasağlam, turp gibi, sıkı, güçlü, sert————————n. demir, ütü, golf sopası, zincir, güç————————v. ütülemek, demir kaplamak, zincire vurmak, prangalamak* * *1. ütüle (v.) 2. demir (n.)* * *1. noun1) (( also adjective) (of) an element that is the most common metal, is very hard, and is widely used for making tools etc: Steel is made from iron; The ground is as hard as iron; iron railings; iron determination (= very strong determination).) demir2) (a flat-bottomed instrument that is heated up and used for smoothing clothes etc: I've burnt a hole in my dress with the iron.) ütü3) (a type of golf-club.) maden uçlu golf sopası2. verb(to smooth (clothes etc) with an iron: This dress needs to be ironed; I've been ironing all afternoon.) ütü yapmak- ironing- irons
- ironing-board
- ironmonger
- ironmongery
- have several, too many irons in the fire
- iron out
- strike while the iron is hot -
14 fesseln
fesseln v/t <h> bağlamak, zincire vurmak; fig büyülemek -
15 Kette
jemanden an die Kette legen b-ni zincire vurmak;eine Kette bilden bir sıra/zincir oluşturmak -
16 zincir
zincir Kette f; Reihe f (von Autos);dümen zinciri Ankerkette f;patinaj zinciri Schneekette f;tırtıllı zincir Raupenkette f;-i zincire vurmak in Ketten schlagen;olaylar zinciri eine Kette ( oder Reihe) von Ereignissen -
17 Fessel
Fessel <-n> ['fɛsəl] fjdm \Fesseln anlegen birini bağlamak, birini zincire vurmak2) ( Kette oder Strick um Füße von Tieren) köstekein schwarzes Pferd mit weißen \Fesseln bilekleri beyaz olan siyah bir at, bukağılı siyah bir at -
18 Kette
-
19 Fesseln
pl.büyülemekpl.cezbetmekpl.köstekpl.zincirpl.zincire vurmak -
20 chain
zincir; (olay, dükkân, dag, vb. için) zincir,zincirlemek, zincirle baglamak, zincire vurmak; elini kolunu baglamak
См. также в других словарях:
zincire vurmak — (birini) prangaya vurmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
prangaya vurmak — ayağına pranga bağlamak, zincire vurmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
zincir — is., Far. zencīr 1) Birbirine geçmiş bir sıra metal halkadan oluşan bağ 2) Art arda gelen şeylerin oluşturduğu dizi Otomobillerin bitmez tükenmez zinciri üzerinden geçiyor. A. İlhan 3) Taşıtların kar veya buzda kaymaması için tekerleklerine… … Çağatay Osmanlı Sözlük
TENKİL — Uzaklaştırmak. Tepeleyip sindirmek. * Başkalarına ders ve ibret olacak şekilde ceza vermek. Rezil ve rüsvay eylemek. * Zincire vurmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük