-
1 zdolny
2) ( gotowy na wszystko)\zdolny do [zrobienia] czegoś fähig, etw zu tun -
2 dobry
I. adjbądź tak \dobry i zrób to sei so gut [ lub nett] und tu[e] dasdziałać w dobrej wierze im guten Glauben handelndzień \dobry! guten Tag!\dobry wieczór! guten Abend!wszystkiego dobrego! alles Gute!ona jest dobra z chemii sie ist gut in Chemie\dobry środek/sposób na coś das beste Mittel/die beste Lösung für etw12) ( z nadwyżką)\dobry kilogram ein gutes Kiloczekam już dobrą godzinę ich warte schon eine gute Stunde14) być na dobrej drodze [do czegoś] auf dem richtigen Weg[e] [zu etw] seinbyć dobrej myślina dobrą sprawę ehrlich gesagt, streng genommendobra wola guter Wille m\dobry znajomy guter Bekannter m, guter Hoffnung seindostać się w dobre ręce in gute Hände geratenna dobre i złe in guten und in schlechten Zeiten1) ( dobro) das Guteobrócić się ku dobremu sich +akk zum Guten wenden4) ( zupełnie)na dobre endgültig5) ( dobrowolnie)po dobremu freiwilligdobra! einverstanden!, in Ordnung! ( fam) -
3 słaby
czyjaś słaba strona jds schwache Seitemieć słabą głowę nicht viel vertragen können ( fam)3) (opp: mężny) schwachczłowiek słabego ducha ein willensschwacher Mensch m
См. также в других словарях:
zdolny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zdolnyni, zdolnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający szczególne predyspozycje do uczenia się czegoś, nabywania różnych umiejętności; bystry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdolny… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybitnie — wybitnieej 1. «nieprzeciętnie, w sposób wyróżniający się; niezwykle, wyjątkowo» Wybitnie zdolny uczeń. 2. «wyraźnie, bardzo» Warunki wybitnie nie sprzyjały realizacji zamierzeń … Słownik języka polskiego
bystry — bystrytrzy, bystrytrzejszy 1. «poruszający się, odbywający się szybko; prędki, szybki, wartki, rączy» Bystry potok, nurt. Bystra rzeka, woda. Bystry koń. 2. «odznaczający się żywością myślenia, szybko orientujący się; sprytny, wnikliwy, zdolny»… … Słownik języka polskiego
pojętny — pojętnyni, pojętnyniejszy «łatwo coś pojmujący; bystry, rozgarnięty, zdolny» Pojętny słuchacz, uczeń. Pojętne dziecko. Pojętny pies … Słownik języka polskiego
słaby — słabybi, słabybszy 1. «odznaczający się niewielką siłą fizyczną, nie mający silnej budowy; wątły, chorowity, bezsilny» Być słabego zdrowia. Mieć słabe ręce, słabe płuca. Był słaby po chorobie. Był za słaby do pracy fizycznej. ◊ Słaba płeć… … Słownik języka polskiego