zdobycze

См. также в других словарях:

• zdobycz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y 1. «to, co zostało zdobyte, zagarnięte przemocą (w walce, na polowaniu itp.) lub uzyskane po zabiegach, staraniach; łup» Cenna zdobycz. Zdobycz wojenna. Czatować na zdobycz. Walczyć o zdobycz. 2. zwykle w lm «to, co… …   Słownik języka polskiego

• asymilować — ndk IV, asymilowaćluję, asymilowaćlujesz, asymilowaćluj, asymilowaćował, asymilowaćowany 1. «przyswajać, upodabniać, wchłaniać» Asymilować obcą kulturę, zdobycze techniki. 2. biol. «pobierać z zewnątrz stosunkowo proste związki chemiczne i… …   Słownik języka polskiego

• cywilizacyjny — przym. od cywilizacja Postęp cywilizacyjny. Zdobycze cywilizacyjne …   Słownik języka polskiego

• nowy — nowywi, nowywszy 1. «nie zniszczony, niedawno zrobiony, nabyty; świeżo powstały, świeżo założony» Nowy kapelusz. Nowe rękawiczki, ubranie. Nowy samochód. Nowe meble. Nowe domy, osiedla. Rzecz całkiem nowa, prawie nowa, zupełnie nowa. Wszystko… …   Słownik języka polskiego

• pozytywizm — m IV, D. u, Ms. pozytywizmzmie, blm 1. «kierunek filozoficzny XIX i XX w. pojmujący naukę jako badanie faktów oparte na metodach nauk przyrodniczych, głoszący hasła usunięcia z myślenia naukowego wszelkiej metafizyki; wskazywał na społeczne… …   Słownik języka polskiego

• ustrojowy — przym. od ustrój (zwykle w zn. 1 i 3) a) w zn. 1: Forma ustrojowa. Przemiany, zdobycze ustrojowe. b) w zn. 3: ∆ Płyn ustrojowy «płyn krążący w naczyniach krwionośnych lub w przestrzeniach śródtkankowych» …   Słownik języka polskiego

• współczesność — ż V, DCMs. współczesnośćści, blm 1. «to, co jest (lub było) komuś współczesne, ludzie żyjący we współczesnej komuś epoce, sprawy, zdarzenia, życie współczesne komuś; zwłaszcza: życie, czasy obecne» Współczesność architektury, sztuki. Zdobycze… …   Słownik języka polskiego

• cywilizować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, cywilizowaćzuję, cywilizowaćzuje, cywilizowaćany {{/stl 8}}– ucywilizować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wprowadzać cywilizację, upowszechniać zdobycze cywilizacyjne; propagować wśród społeczeństw… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cywilizować się– ucywilizować się — {{/stl 13}}{{stl 33}} przyjmować cywilizację, stawać się cywilizowanym; poznawać i stosować zdobycze wyżej rozwiniętej cywilizacji :{{/stl 33}}{{stl 10}}Stopniowo cywilizujące się ludy, kraje. Mógłbyś się choć odrobinę ucywilizować (żartobliwe) …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cywilizowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cywilizowanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który przyjął zdobycze cywilizacji; postępowy, oświecony, kulturalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cywilizowany człowiek. Społeczeństwo wysoko cywilizowane. Jak to możliwe w tak… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stulecie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. stulecieci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okres obejmujący sto lat; wiek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdobycze techniczne minionego stulecia. Dwa stulecia dominacji sąsiedniego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień