-
1 zdenerwować
глаг.• дразнить• раздражать• разозлить* * *zdenerwowa|ć\zdenerwowaćny сов. взволновать; расстроить* * *zdenerwowany сов.взволнова́ть; расстро́итьSyn: -
2 zdenerwować się
сов.взволнова́ться; расстро́итьсяzdenerwować się się czymś — расстро́иться из-за чего́-л.
bardzo się zdenerwować się — разволнова́ться
Syn: -
3 zdenerwować\ się
сов. взволноваться; расстроиться;\zdenerwować\ się się czymś расстроиться из-за чего-л.;bardzo się \zdenerwować\ się разволноваться
+ zirytować się -
4 zdenerwować doktor
разозлить докторOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zdenerwować doktor
-
5 poirytować
глаг.• раздражить* * *poirytowa|ć\poirytowaćny сов. раздражить, вызвать раздражение; рассердить+podenerwować, zdenerwować
* * *poirytowany сов.раздражи́ть, вы́звать раздраже́ние; рассерди́тьSyn:podenerwować, zdenerwować -
6 zirytować
глаг.• дразнить• злить• раздосадовать• раздражать• раздражить• сердить* * *zirytowa|ć[z-irytować], \zirytowaćny сов. рассердить, разозлить+zdenerwować, rozgniewać
* * *zirytowany сов.рассерди́ть, разозли́тьSyn: -
7 poirytować się
-
8 zirytować się
-
9 poirytować\ się
сов. раздражиться; рассердиться+podenerwować się, zdenerwować się
-
10 zirytować\ się
[z-irytować się] сов. рассердиться, разозлиться;\zirytować\ się się czymś разозлиться из-за чего-л.+zdenerwować się, rozgniewać się
См. также в других словарях:
zdenerwować — dk IV, zdenerwowaćrwuję, zdenerwowaćrwujesz, zdenerwowaćrwuj, zdenerwowaćował, zdenerwowaćowany «wyprowadzić z równowagi; rozdrażnić, zirytować» Zdenerwowało go to wydarzenie. Był okropnie zdenerwowany. zdenerwować się «stracić równowagę, wpaść w … Słownik języka polskiego
zdenerwować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}denerwować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
denerwować się – zdenerwować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić wewnętrzny spokój z powodu styczności z czymś, czego się boi, obawia, nie lubi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwować się brakiem pieniędzy, pracy. Denerwować się przed sprawdzianem, występem. Denerwować się z byle powodu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poirytować — dk IV, poirytowaćtuję, poirytowaćtujesz, poirytowaćtuj, poirytowaćował, poirytowaćowany «zdenerwować kogoś, rozgniewać» Poirytowała go jej głupota. Poirytowana przez dzieci zaczęła krzyczeć. poirytować się 1. «wpaść na jakiś czas w irytację, w… … Słownik języka polskiego
rozgorączkować — dk IV, rozgorączkowaćkuję, rozgorączkowaćkujesz, rozgorączkowaćkuj, rozgorączkowaćował, rozgorączkowaćowany rozgorączkowywać ndk VIIIa, rozgorączkowaćowuję, rozgorączkowaćowujesz, rozgorączkowaćowuj, rozgorączkowaćywał, rozgorączkowaćywany… … Słownik języka polskiego
wkurzyć — dk VIb, wkurzyćrzę, wkurzyćrzysz, wkurz, wkurzyćrzył, wkurzyćrzony pot. «wywołać w kimś gniew, irytację; rozzłościć, zdenerwować» Wkurzył go swoim zachowaniem. Był na nich wkurzony. wkurzyć się «wpaść w gniew, w irytację; rozzłościć się,… … Słownik języka polskiego
zirytować — [wym. z irytować] dk IV, zirytowaćtuję, zirytowaćtujesz, zirytowaćtuj, zirytowaćował, zirytowaćowany «przyprawić kogoś o irytację; rozdrażnić, zdenerwować, rozgniewać» Bardzo, trochę kogoś zirytować. Zirytować kogoś swoją arogancją, swoim… … Słownik języka polskiego
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było … Słownik frazeologiczny
równowaga — Wytrącić, wyprowadzić kogoś z równowagi «sprawić, że ktoś stracił spokój, odporność psychiczną; zdenerwować, zirytować»: Ogłoszenie kolejnej przerwy ostatecznie wyprowadziło z równowagi posłów opozycji. Część z nich wyszła z sali. ŻW 18/12/2001.… … Słownik frazeologiczny
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny