-
1 zaprzeczać
zaprzeczać (-am) < zaprzeczyć> (-ę) (D) abstreiten, bestreiten (A); (powiedzieć nie) verneinen;zaprzeczać zarzutom Vorwürfe zurückweisen;zaprzeczać k-u jemandem widersprechen;zaprzeczać ruchem głowy den Kopf verneinend schütteln; -
2 zaprzeczać
zaprzeczać [zapʃɛʧ̑aʨ̑] < perf zaprzeczyć>vi1) ( kwestionować prawdziwość) bestreiten, abstreiten\zaprzeczać komuś jdm widersprechen2) ( negować) leugnen, verneinen\zaprzeczać czemuś einer S. +dat widersprechen, zu etw im Widerspruch stehen -
3 zaprzeczyć
zaprzeczać (-am) < zaprzeczyć> (-ę) (D) abstreiten, bestreiten (A); (powiedzieć nie) verneinen;zaprzeczać zarzutom Vorwürfe zurückweisen;zaprzeczać k-u jemandem widersprechen;zaprzeczać ruchem głowy den Kopf verneinend schütteln; -
4 kręcić
kręcić [krɛɲʨ̑iʨ̑]I. vt\kręcić gałką/korbą den Knopf/die Kurbel drehen\kręcić ogonem mit dem Schwanz wedeln\kręcić wąsa den Bart zwirbeln\kręcić film einen Film drehen6) \kręcić na siebie bat sich +dat selbst einen Strick drehenkręci mnie w nosie es kribbelt mich [ lub mir] in der Nase\kręcić na coś nosem ( pot) die Nase über etw +akk rümpfento mnie nie kręci das spricht [ lub macht] mich nicht anIII. vr3) ( układać się w kształt linii falistej) włosy: sich +akk wellen, sich +akk locken4) ( poruszać się gdzieś)\kręcić się po świecie in der Welt herumreisen [ lub herumkommen]\kręcić się w kółko sich +akk im Kreis drehen -
5 negować
vt -
6 zaprzeczyć
zaprzeczyć [zapʃɛʧ̑ɨʨ̑] -
7 Abrede
-
8 bestreiten
bestreiten *vt irr1) ( leugnen)2) ( abstreiten)jdm das Recht auf etw \bestreiten odmówić komuś prawa do czegoś -
9 verneinen
verneinen *vt1) (mit „nein“ antworten) Frage[etw] \verneinen odpowiadać [ perf odpowiedzieć] [na coś] przecząco2) ( leugnen)[etw] \verneinen zaprzeczać [ perf zaprzeczyć] [czemuś][etw] \verneinen negować [ perf za-] [coś]; Vorschlag odrzucać [ perf odrzucić] [coś]; den Sinn des Lebens kwestionować [ perf za-] [coś]; die Gewalt nie uznawać [czegoś] -
10 widersprechen
widersprechen *vi irrjdm \widersprechen sprzeciwiać [ perf sprzeciwić] się komuś2) ( nicht übereinstimmen)
См. также в других словарях:
zaprzeczać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaprzeczaćam, zaprzeczaća, zaprzeczaćają, zaprzeczaćany {{/stl 8}}– zaprzeczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaprzeczaćczę, zaprzeczaćczy, zaprzeczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} uważać, że coś nie jest prawdą,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaprzeczać — → zaprzeczyć … Słownik języka polskiego
żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… … Słownik języka polskiego
dementować — ndk IV, dementowaćtuję, dementowaćtujesz, dementowaćtuj, dementowaćował, dementowaćowany «ujawniać niezgodność szerzonych wiadomości z prawdą; oficjalnie prostować, odwoływać, zaprzeczać» Dementować fałszywe wieści, krążące opinie, pogłoski.… … Słownik języka polskiego
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
gorąco — I n I, blm «ciepło, upał, skwar» Dokuczliwe, straszliwe gorąco. Pracował w strasznym gorącu. Gorąco doskwiera, dokucza. II gorącoręcej 1. «bardzo ciepło, upalnie, skwarno» Było nieznośnie, potwornie gorąco. W łaźni coraz goręcej … Słownik języka polskiego
kontestować — ndk IV, kontestowaćtuję, kontestowaćtujesz, kontestowaćtuj, kontestowaćował, kontestowaćowany «zaprzeczać czemuś, kwestionować coś, podawać w wątpliwość, demonstrować, manifestować swój sprzeciw» Kontestująca młodzież. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
kwestionować — ndk IV, kwestionowaćnuję, kwestionowaćnujesz, kwestionowaćnuj, kwestionowaćował, kwestionowaćowany «podawać w wątpliwość, wątpić o czymś, zaprzeczać» Kwestionował prawdomówność rozmówcy … Słownik języka polskiego
negować — ndk IV, negowaćguję, negowaćgujesz, negowaćguj, negowaćował, negowaćowany «przeczyć, zaprzeczać; nie uznawać czegoś» Negować czyjeś prawa do czegoś. Negować czyjś dorobek. Nie neguję, że tak było. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
zaprzeczyć — dk VIb, zaprzeczyćczę, zaprzeczyćczysz, zaprzeczyćprzecz, zaprzeczyćczył, zaprzeczyćczony zaprzeczać ndk I, zaprzeczyćam, zaprzeczyćasz, zaprzeczyćają, zaprzeczyćaj, zaprzeczyćał, zaprzeczyćany 1. «odmówić słuszności komuś, czemuś, nie zgodzić… … Słownik języka polskiego
negować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, negowaćguję, negowaćguje, negowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przeczyć, zaprzeczać, nie uznawać, odmawiać czemuś prawdziwości, słuszności; podważać, podawać w wątpliwość :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień