Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

zaprawiać

  • 1 zaprawiać

    глаг.
    • заправлять
    * * *
    1) (uczyć, trenować) обучать, приучать, тренировать
    2) zaprawiać (o jedzeniu) заправлять (о пище)
    wkładać, wsuwać заправлять (засовывать)
    tankować, napełniać заправлять (машину, устройство)
    rozporządzać, rządzić разг. заправлять (распоряжаться)
    * * *
    zaprawia|ć
    \zaprawiaćny несов. 1. do czego приучать, готовить к чему; тренировать в чём;
    2. кул. приправлять
    +

    1. wdrażać 2. przyprawiać

    * * *
    zaprawiany несов.
    1) do czego приуча́ть, гото́вить к чему; тренирова́ть в чём
    2) кул. приправля́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zaprawiać

  • 2 zaprawiać się

    несов.
    1) do czego приуча́ться, гото́виться к чему; тренирова́ться в чём
    2) прост. ( upijać się) напива́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zaprawiać się

  • 3 zaprawiać\ się

    несов. 1. do czego приучаться, готовиться к чему; тренироваться в чём;
    2. прост. (upijaćsię} напиваться
    +

    1. wdrażać się

    Słownik polsko-rosyjski > zaprawiać\ się

  • 4 заправлять

    Słownik polsko-rosyjski > заправлять

  • 5 podbijać

    глаг.
    • завоевать
    • завоевывать
    • закабалять
    • побеждать
    • подбивать
    • подчинить
    • подчинять
    • покорить
    • покорять
    • поработить
    • порабощать
    * * *
    podbija|ć
    \podbijaćny несов. 1. завоёвывать, покорять;
    2. поддавать, подбрасывать, подталкивать (ударом снизу); 3. подбивать, подшивать; 4. приправлять; ср. podbić
    +

    1. zdobywać, zawojowy-wać 4. podprawiać, przyprawiać, zaprawiać

    * * *
    podbijany несов.
    1) завоёвывать, покоря́ть
    2) поддава́ть, подбра́сывать, подта́лкивать ( ударом снизу)
    3) подбива́ть, подшива́ть
    4) приправля́ть; ср. podbić
    Syn:
    zdobywać, zawojowywać 1), podprawiać, przyprawiać, zaprawiać 4)

    Słownik polsko-rosyjski > podbijać

См. также в других словарях:

  • zaprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaprawiaćam, zaprawiaća, zaprawiaćają, zaprawiaćany {{/stl 8}}– zaprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaprawiaćwię, zaprawiaćwi, zaprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaprawiać się – zaprawić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabierać sprawności, wprawy w czymś; wprawiać się, wdrażać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaprawiać się do ciężkiej pracy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaprawić — dk VIa, zaprawićwię, zaprawićwisz, zaprawićpraw, zaprawićwił, zaprawićwiony zaprawiać ndk I, zaprawićam, zaprawićasz, zaprawićają, zaprawićaj, zaprawićał, zaprawićany 1. «dodać coś do czegoś, wymieszać coś z czymś dla nadania odpowiedniego… …   Słownik języka polskiego

  • alkoholizować — ndk IV, alkoholizowaćzuję, alkoholizowaćzujesz, alkoholizowaćzuj, alkoholizowaćował, alkoholizowaćowany 1. «nasycać, zaprawiać coś alkoholem» Czekoladki alkoholizowane. ∆ Alkoholizować wino «dodawać spirytus do wina w celu podniesienia jego mocy… …   Słownik języka polskiego

  • cementować — ndk IV, cementowaćtuję, cementowaćtujesz, cementowaćtuj, cementowaćował, cementowaćowany 1. «spajać, wiązać, zaprawiać, zalewać cementem» Cementować szpary w ścianach. przen. «łączyć, zespalać, jednoczyć; wzmacniać, umacniać» Cementować stosunki… …   Słownik języka polskiego

  • chmielić — ndk VIa, chmielićlę, chmielićlisz, chmiel, chmielićlił, chmielićlony «dodawać chmielu; zaprawiać chmielem; chmielować» Chmielić piwo …   Słownik języka polskiego

  • chmielować — ndk IV, chmielowaćluję, chmielowaćlujesz, chmielowaćluj, chmielowaćował, chmielowaćowany «dodawać do czegoś chmielu; zaprawiać coś chmielem; chmielić» Chmielować piwo …   Słownik języka polskiego

  • ćwiczyć — ndk VIb, ćwiczyćczę, ćwiczyćczysz, ćwicz, ćwiczyćczył, ćwiczyćczony 1. «zaprawiać, sposobić do czegoś, doskonalić w czymś; wprawiać, kształcić» Ćwiczyć umysł, wolę. Ćwiczyć kogoś w sztuce wojennej. W czasie zabawy dzieci ćwiczyły sprawność… …   Słownik języka polskiego

  • krasić — ndk VIa, kraszę, krasićsisz, kraś, krasićsił, kraszony 1. «zaprawiać jedzenie okrasą; dodawać do jedzenia tłuszczu, śmietany itp.» Krasić kaszę masłem, słoniną. 2. poet. «zdobić, upiększać» Krasił ją wdzięk młodości. 3. reg. «barwić, farbować… …   Słownik języka polskiego

  • masło — n III, Ms. maśle, blm «produkt spożywczy zawierający około 85% tłuszczu, otrzymywany przez ubijanie (albo mieszanie) i ochładzanie śmietany (słodkiej lub kwaśnej) zebranej z mleka krowiego» Masło śmietankowe, deserowe, dietetyczne, wiejskie.… …   Słownik języka polskiego

  • paprykować — ndk IV, paprykowaćkuję, paprykowaćkujesz, paprykowaćkuj, paprykowaćował, paprykowaćowany «zaprawiać coś papryką, przyrządzać coś z papryką» Paprykować sos, gulasz. Paprykowana słonina …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»