Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zaplanować

  • 1 zaplanować

    глаг.
    • запланировать
    • спланировать
    * * *
    zaplanowa|ć
    \zaplanowaćny сов. 1. запланировать;
    2. наметить; \zaplanować dzień wyjazdu наметить день отъезда
    +

    2. zaprojektować, zamierzyć

    * * *
    zaplanowany сов.
    1) заплани́ровать
    2) наме́тить

    zaplanować dzień wyjazdu — наме́тить день отъе́зда

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zaplanować

  • 2 zaplanować atak

    запланировать атаку

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zaplanować atak

  • 3 zaplanować eksperyment

    запланировать эксперимент

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zaplanować eksperyment

  • 4 zaplanować system

    запланировать систему

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zaplanować system

  • 5 zaplanować tok

    запланировать ход

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zaplanować tok

  • 6 zamierzyć

    глаг.
    • задумать
    * * *
    zamierz|yć
    \zamierzyćony сов. задумать, возыметь намерение
    +

    zaplanować, zamyślić, postanowić

    * * *
    zamierzony сов.
    заду́мать, возыме́ть наме́рение
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zamierzyć

  • 7 zamyślić

    глаг.
    • вздумать
    • задумать
    • замыслить
    * * *
    zamyśl|ić
    \zamyślićony сов. задумать, замыслить
    +

    zamierzyć, zaplanować, postanowić

    * * *
    zamyślony сов.
    заду́мать, замы́слить
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zamyślić

  • 8 obliczyć się

    сов.
    1) рассчита́ться, расплати́ться
    2) посчита́ть друг дру́га
    3) (zaplanować wydatki itp.) подсчита́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > obliczyć się

  • 9 założyć

    глаг.
    • доказать
    • заложить
    • констатировать
    • основать
    • основывать
    • открывать
    • предположить
    • создавать
    • устанавливать
    • установить
    • учредить
    • учреждать
    * * *
    1) (o ubraniu) надеть
    2) założyć (opatrunek) наложить
    3) założyć (podwinąć) завернуть, загнуть, подвернуть
    4) założyć (przyjąć) предположить, принять, предпослать
    5) założyć (rodzinę) обзавестись
    6) założyć (utworzyć) основать, создать, учредить
    7) założyć (zaplanować) запланировать, поставить себецель
    8) założyć (zapłacić za kogoś) заплатить
    9) założyć, włożyć, zastawić заложить (поместить)
    zastawić (oddać w zastaw) заложить (отдать в залог)
    * * *
    założ|yć
    załóż, \założyćony сов. 1. заложить (чём-л.);
    2. основать; учредить;

    \założyć bibliotekę основать библиотеку; \założyć miasto основать (заложить) город;

    3. завести; организовать;

    \założyć spółdzielnię организовать кооператив; \założyć hodowlę drobiu завести птицеферму;

    4. (park itp.) заложить, устроить, разбить;
    5. (gaz itp.) провести; 6. надеть;

    \założyć okulary надеть очки;

    7. (zagiąć) загнуть, подвернуть (край платья и ♂.ň);
    8. (za kogoś) заплатить (за кого-л., не имеющего при себе денег); 9. принять, предположить; z góry \założyć coś заранее предположить что-л.;

    ● \założyć rodzinę обзавестись семьёй; \założyć gniazdo свить гнездо; \założyć obóz (obozowisko) разбить лагерь; \założyć ręce а) скрестить руки;

    б) сложить руки;

    \założyć protest заявить протест; \założyć nogę na nogę положить ногу на ногу

    * * *
    załóż, założony сов.
    1) заложи́ть (чем-л.)
    2) основа́ть; учреди́ть

    założyć bibliotekę — основа́ть библиоте́ку

    założyć miasto — основа́ть (заложи́ть) го́род

    3) завести́; организова́ть

    założyć spółdzielnię — организова́ть кооперати́в

    założyć hodowlę drobiu — завести́ птицефе́рму

    4) (park itp.) заложи́ть, устро́ить, разби́ть
    5) (gaz itp.) провести́
    6) наде́ть

    założyć okulary — наде́ть очки́

    7) ( zagiąć) загну́ть, подверну́ть (край платья и т.п)
    8) ( za kogoś) заплати́ть (за кого-л., не имеющего при себе денег)
    9) приня́ть, предположи́ть

    z góry założyć coś — зара́нее предположи́ть что́-л.

    - założyć gniazdo
    - założyć obóz
    - założyć obozowisko
    - założyć ręce
    - założyć protest
    - założyć nogę na nogę

    Słownik polsko-rosyjski > założyć

  • 10 obliczyć\ się

    сов. 1. рассчитаться, расплатиться;
    2. посчитать друг друга; 3. (zaplanować wydatki itp.) подсчитать; ● \obliczyć\ się się z siłami соразмерить свой силы
    +

    l, 2. rozliczyć się, obrachować się

    Słownik polsko-rosyjski > obliczyć\ się

См. также в других словарях:

  • zaplanować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}planować I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaplanować — dk IV, zaplanowaćnuję, zaplanowaćnujesz, zaplanowaćnuj, zaplanowaćował, zaplanowaćowany «zrobić, ułożyć plan, projekt czegoś; umieścić coś w planie; zaprojektować, zamierzyć coś» Zaplanowano powołanie komitetu. Skończyć pracę w zaplanowanym… …   Słownik języka polskiego

  • planować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, planowaćuję, planowaćuje, planowaćany {{/stl 8}}– zaplanować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} snuć, układać plany, projekty; zamierzać coś : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obliczyć — dk VIb, obliczyćczę, obliczyćczysz, obliczyćlicz, obliczyćczył, obliczyćczony obliczać ndk I, obliczyćam, obliczyćasz, obliczyćają, obliczyćaj, obliczyćał, obliczyćany 1. «dokonać obrachunku» Obliczyć dochód, stratę. Obliczyć swoje oszczędności.… …   Słownik języka polskiego

  • metodycznie — «według ustalonej metody, planowo, systematycznie; pod względem metody» Metodycznie coś zbadać, zaplanować. Niesłuszne metodycznie twierdzenie …   Słownik języka polskiego

  • przewidzieć — dk VIIa, przewidziećdzę, przewidziećdzisz, przewidziećwidź, przewidziećdział, przewidziećdzieli, przewidziećdziany przewidywać ndk VIIIa, przewidziećduję, przewidziećdujesz, przewidziećduj, przewidziećywał, przewidziećywany 1. «przeczuć, odgadnąć …   Słownik języka polskiego

  • sześciolatka — ż III, CMs. sześciolatkatce; lm D. sześciolatkatek 1. pot. «dziewczynka sześcioletnia» Zaczęła się uczyć tańca jako sześciolatka. 2. pot. «sześcioletnia samica zwierzęcia, zwłaszcza klacz; rzadziej roślina mająca sześć lat» Klacz sześciolatka.… …   Słownik języka polskiego

  • ukartować — dk IV, ukartowaćtuję, ukartowaćtujesz, ukartowaćtuj, ukartowaćował, ukartowaćowany rzad. ukartowywać ndk VIIIa, ukartowaćowuję, ukartowaćowujesz, ukartowaćowuj, ukartowaćywał, ukartowaćywany «obmyślić, zaplanować coś złego przeciw komuś w… …   Słownik języka polskiego

  • uknuć — dk Xa, uknuję, uknujesz, uknuj, uknuł, uknuty «zaplanować coś przeciw komuś w tajemnicy, podstępnie, zwykle wspólnie z kimś; ukartować» Uknuć intrygę, spisek przeciw komuś. Uknuć plan zemsty …   Słownik języka polskiego

  • umyślić — dk VIa, umyślićlę, umyślićlisz, umyśl, umyślićlony rzad. «ułożyć sobie coś w myśli; postanowić, zaplanować» Umyślić sobie małżeństwo z kimś …   Słownik języka polskiego

  • zakroić — dk VIa, zakroićkroję, zakroićisz, zakroićkrój, zakroićił, zakroićkrojony przestarz. «zaplanować, przedsięwziąć coś» dziś tylko we fraz. Coś zakrojone na wielką miarę, skalę «coś zaplanowane z rozmachem, mające szerokie perspektywy» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»