Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zagiąć

  • 1 zagiąć

    глаг.
    • загнуть
    • загнуться
    • заломить
    * * *
    zagi|ąć
    \zagiąćety сов. 1. загнуть;
    2. kogo разг. задать задачу, задать каверзный вопрос кому
    * * *
    zagięty сов.
    1) загну́ть
    2) kogo разг. зада́ть зада́чу, зада́ть ка́верзный вопро́с кому

    Słownik polsko-rosyjski > zagiąć

  • 2 zagiąć parol na kogoś, coś

    точи́ть зуб (зу́бы) на кого́-л., что́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > zagiąć parol na kogoś, coś

  • 3 zagiąć się

    сов.
    загну́ться

    Słownik polsko-rosyjski > zagiąć się

  • 4 zagiąć\ się

    сов. загнуться

    Słownik polsko-rosyjski > zagiąć\ się

  • 5 parol

    сущ.
    • пароль
    * * *
    (zagiąć na kogoś, coś) зуб, зубы (точить на кого-л., что-л.)
    hasło (kod) пароль
    * * *
    ♂, Р. \parol u пароль;
    ● zagiąć \parol na kogoś, coś точить зуб (зубы) на кого-л., что-л.
    * * *
    м, P parolu
    паро́ль
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > parol

  • 6 zakrzywić

    глаг.
    • изогнуть
    • искривить
    * * *
    zakrzywi|ć
    \zakrzywićony сов. закривить, искривить;

    \zakrzywić gwóźdź закривить (загнуть) гвоздь

    + zagiąć

    * * *
    zakrzywiony сов.
    закриви́ть, искриви́ть

    zakrzywić gwóźdź — закриви́ть (загну́ть) гвоздь

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zakrzywić

  • 7 założyć

    глаг.
    • доказать
    • заложить
    • констатировать
    • основать
    • основывать
    • открывать
    • предположить
    • создавать
    • устанавливать
    • установить
    • учредить
    • учреждать
    * * *
    1) (o ubraniu) надеть
    2) założyć (opatrunek) наложить
    3) założyć (podwinąć) завернуть, загнуть, подвернуть
    4) założyć (przyjąć) предположить, принять, предпослать
    5) założyć (rodzinę) обзавестись
    6) założyć (utworzyć) основать, создать, учредить
    7) założyć (zaplanować) запланировать, поставить себецель
    8) założyć (zapłacić za kogoś) заплатить
    9) założyć, włożyć, zastawić заложить (поместить)
    zastawić (oddać w zastaw) заложить (отдать в залог)
    * * *
    założ|yć
    załóż, \założyćony сов. 1. заложить (чём-л.);
    2. основать; учредить;

    \założyć bibliotekę основать библиотеку; \założyć miasto основать (заложить) город;

    3. завести; организовать;

    \założyć spółdzielnię организовать кооператив; \założyć hodowlę drobiu завести птицеферму;

    4. (park itp.) заложить, устроить, разбить;
    5. (gaz itp.) провести; 6. надеть;

    \założyć okulary надеть очки;

    7. (zagiąć) загнуть, подвернуть (край платья и ♂.ň);
    8. (za kogoś) заплатить (за кого-л., не имеющего при себе денег); 9. принять, предположить; z góry \założyć coś заранее предположить что-л.;

    ● \założyć rodzinę обзавестись семьёй; \założyć gniazdo свить гнездо; \założyć obóz (obozowisko) разбить лагерь; \założyć ręce а) скрестить руки;

    б) сложить руки;

    \założyć protest заявить протест; \założyć nogę na nogę положить ногу на ногу

    * * *
    załóż, założony сов.
    1) заложи́ть (чем-л.)
    2) основа́ть; учреди́ть

    założyć bibliotekę — основа́ть библиоте́ку

    założyć miasto — основа́ть (заложи́ть) го́род

    3) завести́; организова́ть

    założyć spółdzielnię — организова́ть кооперати́в

    założyć hodowlę drobiu — завести́ птицефе́рму

    4) (park itp.) заложи́ть, устро́ить, разби́ть
    5) (gaz itp.) провести́
    6) наде́ть

    założyć okulary — наде́ть очки́

    7) ( zagiąć) загну́ть, подверну́ть (край платья и т.п)
    8) ( za kogoś) заплати́ть (за кого-л., не имеющего при себе денег)
    9) приня́ть, предположи́ть

    z góry założyć coś — зара́нее предположи́ть что́-л.

    - założyć gniazdo
    - założyć obóz
    - założyć obozowisko
    - założyć ręce
    - założyć protest
    - założyć nogę na nogę

    Słownik polsko-rosyjski > założyć

  • 8 zakrzywić się

    сов.
    закриви́ться, искриви́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zakrzywić się

  • 9 zakrzywić\ się

    сов. закривиться, искривиться

    Słownik polsko-rosyjski > zakrzywić\ się

См. также в других словарях:

  • zagiąć — parol na kogoś zob. parol …   Słownik frazeologiczny

  • zagiąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaginać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zagiąć — dk Xc, zagiąćgnę, zagiąćgniesz, zagiąćgnij, zagiąćgiął, zagiąćgięła, zagiąćgięli, zagiąćgięty, zagiąćgiąwszy zaginać ndk I, zagiąćam, zagiąćasz, zagiąćają, zagiąćaj, zagiąćał, zagiąćany 1. «gnąc odchylić w jakąś stronę, w górę lub w dół koniec,… …   Słownik języka polskiego

  • zagiąć parol — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś, na coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} uwziąć się na kogoś, na coś, dążyć nieustępliwie do zrealizowania swojego zamiaru względem kogoś lub czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zagięła na niego parol i zaprowadziła go w końcu do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaginać się – zagiąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} być zaginanym, zagiętym; zakrzywiać się, załamywać, wyginać, odchylać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brzeg dywanu się zagiął. Ta bluzka stale zagina się w tym miejscu! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaginać — → zagiąć …   Słownik języka polskiego

  • parol — Zagiąć parol na kogoś «powziąć wobec kogoś jakieś plany i konsekwentnie dążyć do ich realizacji»: (...) tej tam, no, Beacie, nie brakuje tupetu. Widzisz, że zagięła parol na tego nieśmiałego chłopczynę? E. Nowacka, Może. W styczniu tego roku na… …   Słownik frazeologiczny

  • zaginać — Zagiąć parol na kogoś zob. parol …   Słownik frazeologiczny

  • zaginać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaginaćam, zaginaća, zaginaćają, zaginaćany {{/stl 8}}– zagiąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zaginaćgnę, zaginaćgnie, zaginaćgnij, zaginaćgiął, zaginaćgięli, zaginaćgięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pozaginać — dk I, pozaginaćam, pozaginaćasz, pozaginaćają, pozaginaćaj, pozaginaćał, pozaginaćany «zagiąć w wielu miejscach, ze wszystkich stron, zagiąć wiele czegoś, jedno po drugim» Pozaginać rogi zeszytu. Pozaginać obcęgami gwoździe, blachę …   Słownik języka polskiego

  • zagięcie — n I 1. rzecz. od zagiąć. 2. lm D. zagięcieęć «miejsce, w którym coś jest zagięte; załamek, fałda» Zagięcie na spódnicy. zagięcie się rzecz. od zagiąć się …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»