-
1 zaniechać
-
2 zaniechać
-
3 abkommen
-
4 ablassen
ab|lassenI. vtWasser/Luft [aus etw] \ablassen spuszczać [ perf spuścić] wodę/powietrze [z czegoś]II. vi1) (geh: abgehen)[von etw] \ablassen zaniechać [czegoś] ( liter)2) ( in Ruhe lassen)von jdm \ablassen odstępować [ perf odstąpić] od kogoś -
5 beruhen
beruhen *viauf etw ( dat) \beruhen Angelegenheit, Bericht: opierać się na czymś, być opartym na czymś; Brauch: wywodzić się z czegośetw auf sich ( dat) \beruhen lassen zaniechać czegoś -
6 einstellen
ein|stellenI. vtjdn [als Buchhalter] \einstellen zatrudnić kogoś [jako księgowego]2) ( beenden) Arbeit, Erscheinen przerywać [ perf przerwać]; Projekt wstrzymywać [ perf wstrzymać]; Prozess zatrzymywać [ perf zatrzymać]; Zahlungen zawieszać [ perf zawiesić]; Attacken zaniechać [ perf zaprzestać]das Verfahren \einstellen umorzyć postepowanie4) ( regulieren, justieren) Uhr, Radio nastawiać [ perf nastawić] a. tech Apparat ustawiać [ perf ustawić], regulować [ perf u-, wy-]II. vr1) ( auftreten)sich \einstellen Zweifel: pojawiać [ perf pojawić] się, Beschwerden, Schmerzen: wystąpować [ perf wystąpić]sich auf jdn/etw \einstellen dostosować się do kogoś/czegoś3) ( sich einfinden)sich \einstellen Person: stawić sięIII. vi Firma: zatrudniać -
7 fallen
fallen ['falən] <fällt, fiel, gefallen>vi sein1) (hinab\fallen)[auf den Boden] \fallen [s]padać [ perf [s]paść] [na ziemię][ins Wasser] \fallen spadać [ perf spaść] [do wody][vom Pferd/von der Leiter] \fallen spaść [z konia/drabiny][aus einem Fahrzeug/aus dem Fenster] \fallen wypaść [z pojazdu/przez okno]der Vorhang fällt kurtyna opadadurch/in etw ( akk) \fallen Licht: padać przez coś/do czegoś2) ( stolpern)3) (fam: nicht bestehen)durch die Prüfung \fallen oblać egzamindie Aktien sind ge\fallen kursy akcji spadły6) ( treffen)auf jdn \fallen Wahl, Verdacht: paść na kogośauf einen Dienstag \fallen przypaść we wtorekan den Erben \fallen przypadać [ perf przypaść] spadkobiercyjdm leicht \fallen łatwo komuś przychodzićes fällt mir schwer das zu sagen z trudem [o przykrością] muszę [to] powiedzieć -
8 unterlassen
unterlassen * [ʊntɐ'lasən]vt irr1) ( nicht ausführen)es \unterlassen etw zu tun zaniechać czegośetw nicht \unterlassen können nie móc sobie czegoś darowaćunterlass das! daruj sobie! -
9 zukünftig
I. adj2) ( designiert)die \zukünftige Ministerin osoba f desygnowana na stanowisko ministraII. advetw \zukünftig unterlassen zaniechać czegoś w przyszłości
См. также в других словарях:
zaniechać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zaniechaćam, zaniechaća, zaniechaćają, zaniechaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zrezygnować z czegoś, porzucić jakąś myśl, plan, cel; dać za wygraną, poniechać czegoś, cofnąć się przed czymś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaniechać — dk I, zaniechaćam, zaniechaćasz, zaniechaćają, zaniechaćaj, zaniechaćał, zaniechaćany «zaprzestać czegoś, odstąpić od czegoś, zrezygnować z czegoś, dać czemuś spokój» Zaniechać dalszych badań, starań, prób. Zaniechać budowy czegoś. Zaniechać… … Słownik języka polskiego
porzucić — dk VIa, porzucićcę, porzucićcisz, porzucićrzuć, porzucićcił, porzucićcony porzucać ndk I, porzucićam, porzucićasz, porzucićają, porzucićał, porzucićany 1. «opuścić, zostawić kogoś, coś; rozstać się z kimś, czymś; odstąpić» Porzucić kraj, ojczyznę … Słownik języka polskiego
ad acta — Odłożyć coś ad acta a) «zaniechać czegoś, odłożyć na bok»: Do dzisiaj, odłożona ad acta, leży przygotowana jeszcze przez radnych poprzedniej kadencji, uchwała o nadaniu Honorowego Obywatelstwa Miasta Sokołowa, ówczesnemu prezydentowi Lechowi… … Słownik frazeologiczny
siedzieć — 1. pot. żart. Mieć na czym siedzieć «mieć duże pośladki, szerokie biodra»: – Nie zaprzeczę, że masz na czym siedzieć... – zaczął żartować. W. M. Korczyńska, Wróć. 2. Siedzieć komuś na karku, na głowie a) «naprzykrzać się komuś»: Przecież nie będę … Słownik frazeologiczny
spokój — 1. Dać komuś (święty) spokój «przestać się wtrącać do kogoś, nie przeszkadzać komuś, nie niepokoić kogoś»: (...) dajcie mi święty spokój, sami sobie właźcie do zimnej wody, jeśli wola, a mnie nie zawracajcie głowy. Z. Żurakowska, Jutro. 2. Dać… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… … Słownik języka polskiego
poniechać — dk I, poniechaćam, poniechaćasz, poniechaćają, poniechaćaj, poniechaćał książk. «przestać o czymś myśleć, coś robić, porzucić jakiś zamiar, zrezygnować z czegoś; zaniechać» Poniechać zemsty … Słownik języka polskiego
przestać — I dk, przestaćstanę, przestaćstaniesz, przestaćstań, przestaćstał przestawać ndk IX, przestaćstaję, przestaćstajesz, przestaćwaj, przestaćwał 1. «przerwać jakąś czynność, nie kontynuować, zaniechać czegoś; ustać» Przestań płakać. Deszcz przestał… … Słownik języka polskiego
rozstać się — dk, rozstać sięstanę się, rozstać sięstaniesz się, rozstać sięstań się, rozstać sięstał się rozstawać się ndk IX, rozstać sięstaję się, rozstać sięstajesz się, rozstać sięwaj się, rozstać sięwał się 1. «oddalić się, odejść od kogoś, zwykle… … Słownik języka polskiego