Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

zamożności

См. также в других словарях:

  • zamożność — ż V, DCMs. zamożnośćści, blm rzecz. od zamożny Dojść do znacznej zamożności. Zamożność kogoś, czegoś wzrasta, zwiększa się. Widoczna, rzucająca się w oczy zamożność. Oznaka zamożności społeczeństwa …   Słownik języka polskiego

  • bogato — bogatoaciej 1. «zamożnie, majętnie» Ożenić się bogato. 2. «w sposób świadczący o zamożności; kosztownie, wystawnie, strojnie» Bogato umeblowany dom. Bogato ubrany, ozdobiony. Żyć coraz bogaciej. 3. «obficie, licznie, różnorodnie» Teren bogato… …   Słownik języka polskiego

  • bogaty — bogatyaci, bogatytszy 1. «posiadający duży majątek, duże dochody; zamożny, majętny» Bogaci ludzie. Być bogatszym od niejednego magnata. Stać się bogatym dzięki własnej pracy. Byli najbogatsi w okolicy. 2. «świadczący o zamożności, dostatku;… …   Słownik języka polskiego

  • fikcja — ż I, DCMs. fikcjacji; lm D. fikcjacji (fikcjacyj) «coś urojonego, wymysł, fantazja, pozór, złudzenie» Fikcja małżeństwa, zamożności. Budować, podtrzymywać, stwarzać fikcję. Coś jest fikcją. ∆ Fikcja literacka «swoiste, artystyczne przekształcenie …   Słownik języka polskiego

  • lato — n III, Ms. lecie; lm D. lat 1. «najcieplejsza pora roku, trwająca na naszej półkuli od 24 czerwca do 23 września; okres upałów» Gorące, skwarne, upalne, chłodne, deszczowe lato. Wyjechać na lato. Wynająć pokój na lato. W lecie a. latem dni są… …   Słownik języka polskiego

  • stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… …   Słownik języka polskiego

  • ulica — ż II, DCMs. ulicacy; lm D. ulic 1. «droga wytyczona w mieście, w osiedlu, składająca się z jezdni, przeznaczonej do ruchu kołowego i chodników do pieszego» Główna ulica. Wąska, szeroka, boczna ulica. Ruchliwa, rojna, uczęszczana, odludna,… …   Słownik języka polskiego

  • wystawny — wystawnyniejszy «świadczący o zamożności; okazale urządzony, zorganizowany; bogaty, wspaniały, suty» Wystawny obiad. Wystawne przyjęcie. Wystawne życie …   Słownik języka polskiego

  • zbytkowny — zbytkownyniejszy książk. «odznaczający się zbytkiem, świadczący o zbytku, o zamożności; bogaty, wystawny, luksusowy» Zbytkowny strój. Zbytkowne przyjęcie …   Słownik języka polskiego

  • życiowy — życiowywi 1. «związany z życiem organicznym, biologiczny; będący przejawem życia; niezbędny dla rozwoju żywego organizmu» Funkcje życiowe, przejawy życiowe. ∆ Procesy życiowe «procesy fizykochemiczne zachodzące w organizmach żywych» 2. «dotyczący …   Słownik języka polskiego

  • dezintegracyjny — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. dez integracyjny] {{/stl 7}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. dezintegracja: Objawy, zaburzenia dezintegracyjne. Procesy dezintegracyjne. Dezintegracyjny wpływ zwiększającej się zamożności. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»