-
1 stopień
„uwaga \stopień!” Vorsicht, Stufe!\stopień naukowy akademischer Grad\stopień wojskowy Dienstgrad m\stopień Celsjusza Grad Celsiuspokrewieństwo trzeciego stopnia eine Verwandtschaft des dritten Gradesw pewnym stopniu [ lub do pewnego stopnia] in gewissem Maße [ lub Grade], bis zu einem gewissen Maße [ lub Grade]w najwyższym stopniu in höchstem Maße6) ling\stopień równy/wyższy/najwyższy Positiv m Komparativ m Superlativ m7) mat\stopień pierwiastka Wurzelexponent m\stopień równania Grad m einer Gleichung8) muzpierwszy \stopień Grundton m -
2 stopień
stopień m (- pnia; - pnie) schodów Stufe f (a fig); (ocena) Note f; (jednostka miary) Grad m (a MAT, GEOGR); MIL Dienstgrad m;stopień naukowy akademischer Grad m;stopień wyższy GR Komparativ m;stopień najwyższy Superlativ m;stopień rozwoju Entwicklungsstufe f;stopień trudności Schwierigkeitsgrad m;stopień skalny Fels(en)vorsprung m;do tego stopnia, że … dermaßen, dass …;w mniejszym stopniu weniger;w wysokim stopniu hochgradig;w pewnym stopniu gewissermaßen -
3 Grad
Grad [gra:t] <-[e]s, -e> mzwanzig \Grad Wärme stopni [powyżej zera]zehn \Grad Kälte stopni poniżej zeraein Winkel von 60 \Grad kąt sześćdziesięciu stopniVerbrennung ersten/zweiten \Grades oparzenie pierwszego/drugiego stopniaakademischer \Grad stopień [o tytuł m ] naukowy4) ( Ausmaß)bis zu einem gewissen \Grad[e] do pewnego stopniaim höchsten \Grad[e] w najwyższym stopniu -
4 Stufe
Stufe ['ʃtu:fə] <-, -n> f5) sich mit jdm auf eine \Stufe stellen stawiać się na równi z kimś -
5 Alarmstufe
-
6 belka
belka nośna BUD Träger m -
7 licencjat
-
8 naukowy
-
9 niedostateczny
niedostateczny ungenügend, unzulänglich; stopień mangelhaft -
10 równy
równy (-no) (gładki) glatt; (płaski) eben, flach; (prosty) gerade; (jednakowy) gleich; oddech, krok gleichmäßig; suma, kilogram fam. rund;być w równym wieku gleichaltrig sein;to równy gość fam. er ist ein toller Kerl;rozmawiać jak z równym (sobie) wie mit seinesgleichen sprechen; -
11 doktor
-
12 doktorat
\doktorat honoris causa Ehrendoktorwürde f -
13 hierarchiczny
hierarchiczny [xjɛrarxiʧ̑nɨ] adj -
14 magisterium
magisterium [magistɛrjum] nt -
15 marynarski
-
16 miara
brać czyjąś miarę bei jdm Maß nehmenzachować miarę w czymś bei etw Maß halten, bei etw ein vernünftiges Maß wahrennie znać miary w czymś in etw +dat weder Maß noch Ziel kennen ( fig), in etw +dat maßlos seinbez miary maßlosw dużej mierze in hohem Maßeponad miarę über alle Maßen, übermäßigze wszech miar in jeder Hinsichtżadną miarą unter keinen Umständen, keinesfallsw miarę jak... in dem Maße, wie...mierzyć kogoś jakąś miarą an jdn einen Maßstab anlegen -
17 moc
moc [mɔʦ̑] f\moc lecznicza [roślin] Heilkraft f [der Pflanzen]\moc produkcyjna Produktionskapazität f\moc prawna Rechtskraft fmieć/posiadać \moc prawną rechtskräftig seinna \mocy ustawy/porozumienia kraft des Gesetzes/aufgrund [ lub auf Grund] des Abkommenspozostawać w \mocy/tracić \moc in Kraft bleiben/außer Kraft treten\moc elektryczna elektrische Kraftcoś leży w czyjejś \mocy etw steht in jds Macht -
18 najwyższy
1) ( mający największą wysokość) liczba, dźwięk höchste(r, s), am höchsten; człowiek, drzewo, góra größte(r, s), am größten2) ( położony najwyżej)najwyższe piętro der oberste Stock\najwyższy czas [coś zrobić] es ist höchste Zeit [etw zu tun]w \najwyższym stopniu im höchsten Maßestopień \najwyższy ling Superlativ m\najwyższy wymiar kary jur das höchste StrafmaßSąd Najwyższy der Oberste Gerichtshofkonferencja na \najwyższym szczeblu Gipfelkonferenz f -
19 naukowy
dyskusja, praca, pracownik wissenschaftlich; wydawnictwo Wissenschafts-; ekspedycja, zespół Forschungs-; stopień, tytuł akademischpomoce naukowe Lehrmittel ntPl -
20 poziom
\poziom morza Meeresspiegel m\poziom życia Lebensstandard m5) ktoś/coś jest [nie] na \poziomie ( pot) jd/etw hat [kein] Niveau
См. также в других словарях:
stopień — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. stopieńpnia; lm D. stopieńpni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najmniejszy element schodów w kształcie prostopadłościanu; występ w jakimś podwyższeniu; uskok, występ w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stopień — m I, D. stopieńpnia; lm M. stopieńpnie, D. stopieńpni 1. «pojedynczy element schodów; także: występ w jakimś podwyższeniu, w pochyłości terenu, umożliwiający wchodzenie lub schodzenie» Wygodne, szerokie stopnie. Stopnie z cementu, z marmuru.… … Słownik języka polskiego
gorzej — «stopień wyższy od źle» Pracować, uczyć się coraz gorzej. Chory czuje się gorzej … Słownik języka polskiego
balkon — stopień w tramwaju … Słownik gwary warszawskiej
stary — starzy, staryrszy 1. «mający wiele lat, liczący wiele lat; niemłody» Stary ojciec, dziadek. Stare drzewa, domy. Stary las. Stary pies, koń. Najstarsi ludzie już tego nie pamiętają. ∆ Starszy syn, brat, starsza córka, siostra «o synu, bracie,… … Słownik języka polskiego
doktor — m IV, DB. a Ms. doktororze; lm DB. ów (w języku mówionym używana także forma: doktór zwłaszcza w zn. 2) 1. lm M. doktororzy a. doktororowie «stopień naukowy nadawany przez wyższe uczelnie i instytuty naukowe po napisaniu rozprawy, obronie jej w… … Słownik języka polskiego
wysoki — wysokiocy, wyższy 1. «mający wymiar pionowy większy niż przeciętny dla danej grupy przedmiotów; mający duży wzrost» Wysoki mężczyzna. Wysoki dom. Wysokie drzewa, kominy, wieże. Wysoka fala. Wysoki poziom wody. Wysoki brzeg rzeki. Wysokie zaspy … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
doktorat — m IV, D. u, Ms. doktoratacie; lm M. y «stopień naukowy uprawniający do używania tytułu doktora; egzamin na stopień naukowy doktora» Uzyskać, pot. zrobić doktorat z filozofii. ∆ Doktorat honoris causa «honorowy stopień naukowy nadawany przez… … Słownik języka polskiego
dostateczny — dostatecznyni, dostatecznyniejszy «wystarczający, zadowalający» Dostateczna opieka, troskliwość. Dostateczna gwarancja bezpieczeństwa. ∆ Stopień dostateczny, nota, ocena dostateczna «stopień, nota, ocena stwierdzające, że czyjś poziom wiadomości… … Słownik języka polskiego
major — I m IV, DB. a, Ms. majororze; lm M. owie a. majororzy, DB. ów «oficerski stopień wojskowy, wyższy od kapitana; w Wojsku Polskim najniższy stopień w grupie oficerów starszych; oficer mający ten stopień» ‹z łac.› II muz. → II dur ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
