-
1 zaginać
zaginać k-o jemanden verblüffen; -
2 zaginąć
zaginąć pf (-nę) osoba vermisst werden, verschollen sein; zwierzę entlaufen; rzecz verloren gehen, verschollen sein;ślad po nim zaginął er ist spurlos verschwunden -
3 zaginać
I. vt3) (pot: udowadniać komuś niewiedzę)zagiąć kogoś jdn auf dem falschen Fuß erwischen ( fam), jdm Fangfragen stellenII. vr sich +akk [ver]biegen -
4 zaginąć
vi perf verschwinden, verloren gehensłuch po niej zaginął sie ist spurlos verschwunden -
5 zaginąć
vi pfverloren gehen, verschollen sein -
6 zagiąć
-
7 znikać
znikać z półek reißenden Absatz finden, fam. wie warme Semmeln weggehen;znikać z ekranu vom Bildschirm verschwinden;znikać bez śladu spurlos verschwinden -
8 zniknąć
znikać z półek reißenden Absatz finden, fam. wie warme Semmeln weggehen;znikać z ekranu vom Bildschirm verschwinden;znikać bez śladu spurlos verschwinden -
9 zagiąć
-
10 knicken
bitte nicht \knicken! proszę nie zaginać rogów! -
11 vermissen
vermissen *vt1) ( sich nach jdm sehnen)ich vermisse dich [so] [tak] tęsknię za tobą2) ( als abwesend feststellen)vermisst werden Kind: zaginąć3) ( nicht finden können)4) ( wünschenswert finden)an einem Auto jeden Komfort \vermissen odczuwać brak jakiegokolwiek komfortu w samochodzie
См. также в других словарях:
zaginać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaginaćam, zaginaća, zaginaćają, zaginaćany {{/stl 8}}– zagiąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, zaginaćgnę, zaginaćgnie, zaginaćgnij, zaginaćgiął, zaginaćgięli, zaginaćgięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaginąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, zaginąćnę, zaginąćnie, zaginąćgiń, zaginąćnął, zaginąćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} przepaść bez wieści, zniknąć bez śladu, nie wiadomo gdzie i jak; zniknąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie ustają poszukiwania pary turystów,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaginać się – zagiąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} być zaginanym, zagiętym; zakrzywiać się, załamywać, wyginać, odchylać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brzeg dywanu się zagiął. Ta bluzka stale zagina się w tym miejscu! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaginać — Zagiąć parol na kogoś zob. parol … Słownik frazeologiczny
zaginąć — Ślad po kimś, po czymś zaginął; słuch o kimś, o czymś zaginął; wieść o kimś, o czymś zaginęła «nie wiadomo, co się z kimś, z czymś stało, gdzie się ktoś, coś znajduje; brak o kimś, o czymś wszelkich wiadomości»: Żonę wywieziono do obozu… … Słownik frazeologiczny
zaginać — → zagiąć … Słownik języka polskiego
zaginąć — dk Vb, zaginąćnę, zaginąćniesz, zaginąćgiń, zaginąćnął, zaginąćnęła, zaginąćnęli «przepaść nie wiadomo gdzie, nie dając znaku życia; zostać zgubionym; zginąć» Ktoś zaginął w czasie wojny. Zaginęła cenna biżuteria. Dokumenty zaginęły. ◊ Słuch o… … Słownik języka polskiego
zagiąć — dk Xc, zagiąćgnę, zagiąćgniesz, zagiąćgnij, zagiąćgiął, zagiąćgięła, zagiąćgięli, zagiąćgięty, zagiąćgiąwszy zaginać ndk I, zagiąćam, zagiąćasz, zagiąćają, zagiąćaj, zagiąćał, zagiąćany 1. «gnąc odchylić w jakąś stronę, w górę lub w dół koniec,… … Słownik języka polskiego
słuch — 1. Powiedzieć coś komuś do słuchu «ostro do kogoś przemówić, nawymyślać komuś»: No, coś podobnego – pomyślał z oburzeniem pan Jankowiak. – Nie, nie zmilczy. Powie mu coś do słuchu. M. Musierowicz, Dziecko. 2. Zamienić się w słuch «słuchać bardzo… … Słownik frazeologiczny
ślad — 1. Ani śladu kogoś, czegoś; ani śladu, ani popiołu «kogoś, czegoś nie ma, nie widać»: Carlos jeszcze raz rozgląda się po cudzym wnętrzu, ale na próżno. Ani jednego zdjęcia. Notatnika z adresami też ani śladu. P. Siemion, Łąki. Z Rzeczypospolitej… … Słownik frazeologiczny
wieść — I. Głucha wieść zob. głuchy 1. Hiobowa wieść zob. hiobowy. Wieść głosi, niesie zob. głosić. Wieść gruchnęła zob. gruchnąć. Wieść o kimś, o czymś zaginęła zob. zaginąć. II. Wieść, wodzić prym, rej «górować, celować w czymś, mieć … Słownik frazeologiczny