-
1 zaburzenie
ازار ; اشفتگي ; اشفت ; اشوب ; تعرض ; حق ; رنه ; كسالت ; مزاحت ; ناراحتواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > zaburzenie
-
2 displacement of strata
zaburzenie warstwEnglish-Polish dictionary for engineers > displacement of strata
-
3 faulting
zaburzenie uskokowe -
4 gammopathy
zaburzenie metabolizmu gamma-globulin -
5 Gehstörung
zaburzenie chodu -
6 Geistesstörung
zaburzenie umysłowe -
7 Resorptionsstörung
zaburzenie resorpcjiDeutsch-Polnisch medizinisches Wörterbuch > Resorptionsstörung
-
8 Verdauungsstörung
zaburzenie trawieniaDeutsch-Polnisch medizinisches Wörterbuch > Verdauungsstörung
-
9 беспокойство
сущ.• ambaras• angstrem• dokuczanie• dręczenie• fatyga• fatygowanie• hałas• kłopot• lęk• niepokojenie• niepokój• nieprzyjemność• obawa• podniecenie• poruszenie• skrępowanie• tarapaty• troska• trwoga• utrapienie• wrzawa• wzburzenie• zaburzenie• zakłócenie• zamieszanie• zaniepokojenie• zmartwienie* * *ambaras уст., dolegliwość, fatyga, ferment перен., kłopot, niepokój, trwoga, zaniepokojenie -
10 беспорядки
сущ.• bałagan• bezład• kotłowanina• niepokojenie• nieporządek• nieład• rozruchy• zaburzenie• zakłócenie* * *zaburzenia, zamieszki -
11 беспорядок
сущ.• anarchizm• babranina• bałagan• bałaganiarstwo• bezład• dezorganizacja• dezorientacja• dolegliwość• hałas• kotłowanina• kłopot• mieszanina• mętlik• niejasność• niepokój• nieporozumienie• nieporządek• nieregularność• nieład• papranina• podniecenie• pogmatwanie• pomieszanie• pomylenie• rozgardiasz• rozprzężenie• rozstrojenie• rozstrój• wrzawa• zaburzenie• zamieszanie• zamęt• zawstydzenie• zmieszanie* * *bałagan разг., bezład, bezrząd, chaos, galimatias, groch z kapustą, nieład, kram перен.; разг., mętlik, nieporządek, rozgardiasz -
12 возбуждение
сущ.• afekt• agitacja• alteracja• bieganina• denerwowanie• dolegliwość• egzaltacja• ekscytacja• emocja• fermentacja• hałas• musowanie• niepokój• nieporządek• nieład• ożywienie• pobudzanie• pobudzenie• podniecenie• podniesienie• podrażnienie• poruszenie• przewrót• rozczulenie• stymulacja• trzęsienie• uczucie• wrzenie• wykipienie• wyniesienie• wzbudzenie• wzburzenie• wzruszenie• zaburzenie• zamieszanie* * *podniecenie, poruszenie -
13 волнение
сущ.• afekt• agitacja• alteracja• ambaras• bieganina• choroba• czucie• denerwowanie• dręczenie• ekscytacja• emocja• fatyga• fatygowanie• fermentacja• hałas• krzątanina• kłopot• lęk• musowanie• niepokój• nieporozumienie• nieporządek• nieprzyjemność• nieład• obawa• odczucie• ożywienie• pobudzenie• poczucie• podekscytowanie• podniecenie• podniesienie• podrażnienie• poruszenie• przewrót• rozczulenie• tarapaty• troska• trwoga• trzęsienie• uczucie• utrapienie• wrażenie• wrzawa• wrzenie• wstrząs• wyniesienie• wzbudzenie• wzburzenie• wzruszenie• zaburzenie• zamieszanie• zamęt• zaniepokojenie• zgiełk• zmartwienie• zmieszanie* * *emocja, podniecenie, poruszenie, przejęcie, ruchawka, (перед выступлением, экзаменом и т. п.) trema, wzburzenie, wzruszenie, zdenerwowanie -
14 забота
сущ.• dbałość• dokuczanie• dozór• dręczenie• fatyga• fatygowanie• frasunek• kłopot• lęk• niepokój• nieprzyjemność• obawa• opieka• piecza• pomoc• pomocnik• staranie• staranność• strapienie• tarapaty• troska• troskliwość• trud• trwoga• utrapienie• wzgląd• zaburzenie• zaniepokojenie• zapobiegliwość• zmartwienie* * *dolegliwość, frasunek, mól, opieka, strapienie, troska, zgryz, zgryzota, zmartwienie -
15 кавардак
сущ.• babranina• bajzel• bałagan• bezład• mętlik• nieporządek• nieład• papranina• pomieszanie• rozgardiasz• zaburzenie• zamieszanie• zamęt• zmieszanie* * *groch z kapustą, mętlik -
16 нарушение
сущ.• bałagan• bezład• dolegliwość• gwałcenie• nadłamanie• naruszenie• niepokojenie• niepokój• nieporządek• nieład• pogwałcenie• profanacja• przekroczenie• przestępstwo• przewinienie• transgresja• uchybienie• wykroczenie• występek• zaburzenie• zakłócenie• zgwałcenie* * *łamanie, obraza, uchybienie, zaburzenia, zakłócenie, ( naruszenie) złamanie -
17 неприятность
сущ.• dokuczanie• dokuczliwość• dręczenie• fatyga• fatygowanie• kłopot• niepokój• nieporządek• nieprzyjemność• przykrość• smutek• tarapaty• troska• trud• utrapienie• zaburzenie• zamieszanie• zmartwienie* * * -
18 проблема
сущ.• dręczenie• fatyga• fatygowanie• kwestia• kłopot• niepokój• nieprzyjemność• problem• tarapaty• trud• utrapienie• wyzwanie• zaburzenie• zadanie• zagadnienie• zaskarżanie• zaskarżenie* * *kwestia, problem, zagadnienie -
19 розлад
I rozład ч.нервовий / шлунковий розлад — rozstrój nerwowy / żołądka
II rozład ч.розлад травлення — niestrawność мед.
zaburzenie мед. -
20 speech impediment
nzaburzenie nt mowy
См. также в других словарях:
zaburzenie — n I 1. rzecz. od zaburzyć. 2. lm D. zaburzenieeń zwykle w lm «zakłócenia, nieprawidłowości w działaniu, funkcjonowaniu czegoś; stan odbiegający od normy, zwłaszcza w czynnościach fizjologicznych organizmu» Zaburzenia hormonalne, psychiczne,… … Słownik języka polskiego
amuzja — ż I, DCMs. amuzjazji, blm med. «niezdolność do rozpoznawania melodii lub zaburzenie umiejętności śpiewu, gry na instrumencie muzycznym wskutek uszkodzenia kory mózgowej, występujące zwykle z objawami afazji» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
arytmia — ż I, DCMs. arytmiamii, blm 1. «brak rytmu; nierytmiczność» Arytmia silnika. Arytmia w pracy maszyny. 2. med. «zaburzenie rytmu pracy serca wskutek chorób mięśnia sercowego lub zmian w układzie przewodzącym serca; niemiarowość tętna» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
asfiksja — ż I, DCMs. asfiksjasji, blm med. «zaburzenie procesu oddychania wywołane wadliwym funkcjonowaniem narządów oddechowych; powoduje niedobór tlenu w tkankach przy jednoczesnym nadmiarze dwutlenku węgla we krwi; zamartwica» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
asynergia — ż I, DCMs. asynergiagii, blm med. «zaburzenie koordynacji ruchów wskutek uszkodzenia móżdżku, polegające na braku współdziałania grup mięśniowych» … Słownik języka polskiego
biseksualizm — m IV, D. u, Ms. biseksualizmzmie, blm med. «zaburzenie popędu płciowego polegające na tym, że jest on skierowany zarówno ku osobnikom płci przeciwnej, jak i własnej» ‹łac. + seksualizm› … Słownik języka polskiego
degradacja — ż I, DCMs. degradacjacji; lm D. degradacjacji (degradacjacyj) 1. «przeniesienie ze stanowiska wyższego na niższe, obniżenie stopnia służbowego, pozbawienie stanowiska, stopnia służbowego, godności; w wojskowości także: karne przeniesienie do… … Słownik języka polskiego
depersonalizacja — ż I, DCMs. depersonalizacjacji 1. książk. «utrata poczucia odrębności, indywidualności, tożsamości; zanikanie wartości humanistycznych i humanitarnych w sferze stosunków międzyludzkich» 2. psych. «zaburzenie psychiki dotyczące pojmowania własnej… … Słownik języka polskiego
dysfazja — ż I, DCMs. dysfazjazji, blm med. psych. «lekkie, chwilowe zaburzenie mowy» ‹n. łac.› … Słownik języka polskiego
dysfunkcja — ż I, DCMs. dysfunkcjacji; lm D. dysfunkcjacji (dysfunkcjacyj) med. «zaburzenie czynności, nieprawidłowa czynność komórki, tkanki, narządu lub całego ustroju» … Słownik języka polskiego
dyskordancja — ż I, DCMs. dyskordancjacji, blm geol. «zaburzenie we wzajemnym układzie warstw skalnych spowodowane ruchami tektonicznymi lub erozją» ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
