Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zabrać+się

  • 1 zabrać się

    сов.
    1) do kogo-czego взя́ться, приня́ться за кого-что; приступи́ть к чему
    2) z kim присоеди́ниться к кому, отпра́виться с кем

    zabrać się się czyimś samochodem — подсе́сть к кому́-л. в маши́ну

    zabrać się się z wycieczką — присоедини́ться к экску́рсии

    3) уйти́, убра́ться posp.

    zabrać się się z domu — уйти́ из до́ма

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zabrać się

  • 2 zabrać\ się

    сов. 1. do kogo-czego взяться, приняться за кого-что; приступить к чему;
    2. z kim присоединиться к кому, отправиться с кем; \zabrać\ się się czyimś samochodem подсесть к кому-л. в машину;

    \zabrać\ się się z wycieczką присоединиться к экскурсии;

    3. уйти, убраться posp.;
    \zabrać\ się się z domu уйти из дома
    +

    1. wziąć się, rozpocząć, zacząć

    Słownik polsko-rosyjski > zabrać\ się

  • 3 zabrać się do rzeczy

    = wziąć się do rzeczy

    Słownik polsko-rosyjski > zabrać się do rzeczy

  • 4 wziąć się do rzeczy

    = zabrać się do rzeczy приступи́ть к де́лу

    Słownik polsko-rosyjski > wziąć się do rzeczy

  • 5 jąć się

    сов. czego книжн.
    взя́ться за что, приня́ться за что
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > jąć się

  • 6 ubrać się

    одеться
    posprzątać разг. убраться (навести порядок)
    pot. zabrać się, wynieść się разг. убраться (уйти)
    * * *
    сов.
    1) оде́ться

    nie mam w co się ubrać się — мне не́чего наде́ть

    2) разг., ирон. наде́лать себе́ хлопо́т

    Słownik polsko-rosyjski > ubrać się

  • 7 jąć\ się

    сов. czego книжн. взяться за что, приняться за что;

    ● \jąć\ się się środków принять меры

    + zabrać się, wziąć się

    Słownik polsko-rosyjski > jąć\ się

  • 8 zabierać\ się

    zabiera|ć się
    несов. 1. do kogo-czego браться, приниматься за кого-что; приступать к чему, 2. z kim присоединяться к кому, отправляться с кем;
    3. уходить, убираться posp.; \zabierać\ sięj się (stąd)! разг. убирайся (отсюда)!; ср. zabrać się
    +

    1. brać się, rozpoczynać, zaczynać

    Słownik polsko-rosyjski > zabierać\ się

  • 9 zabierać się

    несов.
    1) do kogo-czego бра́ться, принима́ться за кого-что; приступа́ть к чему
    2) z kim присоединя́ться к кому, отправля́ться с кем
    3) уходи́ть, убира́ться posp.

    zabieraj się( stąd)! разг. убира́йся (отсю́да)!; ср. zabrać się

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zabierać się

  • 10 rzecz

    сущ.
    • вещь
    • вопрос
    • дело
    • имущество
    • объект
    • повод
    • предмет
    • пункт
    • случай
    • факт
    * * *
    вещь
    mowa, przemowa, przemówienie речь
    * * *
    ♀, мн. И. \rzeczу вещь;

    spakować \rzeczу уложить вещи; biuro \rzeczy znalezionych бюро находок; ● spis \rzeczу содержание, оглавление; \rzecz gustu дело вкуса; istota (sedno) \rzeczy суть дела; stan (postać) \rzeczу положение вещей; niestworzone \rzeczу чепуха, небылицы; wziąć się (zabrać się) do \rzeczy приступить к делу;

    znać się na \rzeczу быть знатоком своего дела, хорошо разбираться (в чём-л.);
    \rzecz dzieje się w... дело происходит в...; w gruncie \rzeczу в сущности, собственно говоря; па \rzecz kogoś, czegoś в пользу кого-л. (чыо-л.), чегол.; nie od \rzeczy będzie przypomnieć... нелишне напомнить..; \rzecz w tym..., \rzecz polega na tym... дело в том...
    * * *
    ж, мн И rzeczy

    spakować rzeczy — уложи́ть ве́щи

    biuro rzeczy znalezionych — бюро́ нахо́док

    - rzecz gustu
    - istota rzeczy
    - sedno rzeczy
    - stan rzeczy
    - postać rzeczy
    - niestworzone rzeczy
    - wziąć się do rzeczy
    - zabrać się do rzeczy
    - znać się na rzeczy
    - rzecz dzieje się w...
    - w gruncie rzeczy
    - na rzecz kogoś, czegoś
    - nie od rzeczy będzie przypomnieć...
    - rzecz w tym...
    - rzecz polega na tym...

    Słownik polsko-rosyjski > rzecz

  • 11 dzieło

    сущ.
    • акт
    • действие
    • дело
    • деяние
    • занятие
    • поступок
    • произведение
    • работа
    • сочинение
    • творение
    • творчество
    • труд
    * * *
    1) (utwór) произведение, сочинение, творение, труд
    2) dzieło, czyn, fach, interes, praca, robota, rzecz, sprawa,
    uczynek, zajęcie дело, работа
    prawn. sprawa юр. дело
    * * *
    dzieł|o
    1. дело, работа ž;
    zabrać się do \dziełoa приняться за работу; взяться за что-л., приступить к чему-л.; 2. произведение, сочинение;

    \dzieło artystyczne художественное произведение; \dziełoа zebrane собрание сочинений; \dziełoa sztuki произведения искусства; ● \dzieło przypadku дело случая; to jest jego \dziełoem, to \dzieło jego rąk это дело его рук;

    a więc do \dziełoa! давайте начнём!, к делу!
    +

    1. praca, działanie 2. utwór

    * * *
    c
    1) де́ло, рабо́та ż

    zabrać się do dzieła — приня́ться за рабо́ту; взя́ться за что́-л., приступи́ть к чему́-л.

    2) произведе́ние, сочине́ние

    dzieło artystyczne — худо́жественное произведе́ние

    dzieła zebrane — собра́ние сочине́ний

    dzieła sztuki — произведе́ния иску́сства

    - to jest jego dziełem
    - to dzieło jego rąk
    - a więc do dzieła!
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dzieło

  • 12 przystąpić

    глаг.
    • примыкать
    • присоединить
    • присоединять
    • приступить
    • соединить
    • соединять
    * * *
    сов. do kogo-czego
    1) подступи́ть, подойти́ к кому-чему
    2) присоедини́ться, примкну́ть к кому-чему
    3) приступи́ть к чему, взя́ться за что
    - nie przystąpić do kogoś
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przystąpić

  • 13 przystał

    pić сов. do kogo-czego 1. подступить, подойти к кому-чему;
    2. присоединиться, примкнуть к кому-чему; 3. приступить к чему, взяться за что; ● ani (nie) \przystałp (\przystał) do kogoś приступу нет к кому-л., не подступишься к кому-л.
    +

    1. przybliżyć się 2. przystać 3. rozpocząć, zabrać się, wziąć się

    Słownik polsko-rosyjski > przystał

  • 14 głos

    сущ.
    • вотум
    • глас
    • голос
    • голосование
    * * *
    ♂, Р. \głosu голос;

    na \głos вслух, громко; w \głos, na cały \głos во весь голос; ● \głos doradczy совещательный голос; dać \głos, udzielić \głosu дать (предоставить) слово; zabrać \głos взять слово, выступить; wstrzymać się od \głosu воздержаться от голосования; być przy \głosie a) иметь слово, говорить;

    б) (о śpiewaku) быть в голосе;
    dać (oddać) \głos na kogoś голосовать за кого-л.
    * * *
    м, Р głosu
    го́лос

    na głos — вслух, гро́мко

    w głos, na cały głos — во весь го́лос

    - dać głos
    - udzielić głosu
    - być przy głosie
    - dać głos na kogoś
    - oddać głos na kogoś

    Słownik polsko-rosyjski > głos

  • 15 wynieść

    глаг.
    • вынести
    * * *
    1) (pochwalić, wywyższyć) возвысить, восхвалить, превознести
    2) wynieść (równać się) равняться, составить
    3) wynieść (w górę) поднять (наверх)
    4) wynieść (zabrać) вынести (забрать)
    5) wynieść (zdobyć doświadczenie) вынести (получить опыт)
    wystawić (w przód) вынести (вперёд)
    wydać (np. postanowienie, wyrok) вынести (напр. постановление, приговор)
    znieść (wytrzymać) вынести (перенести, стерпеть)
    * * *
    wyni|eść
    \wynieśćosę, \wynieśćesie, \wynieśćósł, \wynieśćosła, \wynieśćeśli, \wynieśćesiony сов. 1. вынести;

    \wynieść przeświadczenie вынести убеждение;

    2. (ukraść) унести, утащить;
    3. (uczynić jakąś sumę) составить;

    ● \wynieść korzyść (pożytek) извлечь пользу; \wynieść (całą) głowę спастись, уцелеть; \wynieść statek kosmiczny na orbitę вывести космический корабль на орбиту

    * * *
    wyniosę, wyniesie, wyniósł, wyniosła, wynieśli, wyniesiony сов.
    1) вы́нести

    wynieść przeświadczenie — вы́нести убежде́ние

    2) ( ukraść) унести́, утащи́ть
    3) ( uczynić jakąś sumę) соста́вить
    - wynieść pożytek
    - wynieść głowę
    - wynieść statek kosmiczny na orbitę

    Słownik polsko-rosyjski > wynieść

См. также в других словарях:

  • zabrać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zabierać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zabrać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIb, zabrać siębiorę się, zabrać siębierze się, zabrać siębierz się, pot. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabrać się — euf. Zabrać się (z tego świata) «umrzeć»: (...) tak szybko zabrał się z tego świata... Roz bezp 1999. Zabierać się do czegoś jak pies do jeża zob. pies 24 …   Słownik frazeologiczny

  • zabierać się – zabrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przystępować do robienia czegoś; zaczynać, rozpoczynać robienie czegoś; brać się za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabierać się do pracy. Nie mogę zabrać się do pisania pracy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wziąć się [zabrać się] do pióra — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostać pisarzem, zacząć pisać zawodowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął się do pióra jeszcze w czasie studiów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zabrać — dk IX, zabraćbiorę, zabraćbierzesz, zabraćbierz, zabraćał, zabraćany zabierać ndk I, zabraćam, zabraćasz, zabraćają, zabraćaj, zabraćał, zabraćany 1. «pozbawić kogoś czegoś, odebrać coś komuś, wziąć coś sobie» Zabrać koleżance książkę. Złodzieje… …   Słownik języka polskiego

  • zabierać się — euf. Zabrać się (z tego świata) «umrzeć»: (...) tak szybko zabrał się z tego świata... Roz bezp 1999. Zabierać się do czegoś jak pies do jeża zob. pies 24 …   Słownik frazeologiczny

  • brać – wziąć [zabierać – zabrać] kuper [tyłek] w garść [w troki] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} opuszczać jakieś miejsce, pomieszczenie, wynosić się, odchodzić skądś; zabierać się, zbierać się skądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął kuper w garść i więcej się nie pokazywał. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odezwać się — dk IX, odezwać sięzwę się, odezwać sięzwiesz się, odezwać sięzwij się, odezwać sięał się odzywać się ndk I, odezwać sięam się, odezwać sięasz się, odezwać sięają się, odezwać sięaj się, odezwać sięał się 1. «przemówić, powiedzieć coś; zagadnąć… …   Słownik języka polskiego

  • ozwać się — dk IX, ozwę się, ozwiesz się, ozwij się, ozwać sięał się ozywać się ndk I, ozwać sięam się, ozwać sięasz się, ozwać sięają się, ozwać sięaj się, ozwać sięał się 1. przestarz. «zwrócić się bezpośrednio do kogoś, zabrać głos; powiedzieć, odezwać… …   Słownik języka polskiego

  • zabierać – zabrać — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}czas {{/stl 13}}{{stl 7}} zajmować, absorbować kogoś czymś, zwykle swoimi sprawami, problemami, swoją osobą itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przepraszać kogoś, że zabiera mu się czas. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pakować się — I – spakować się {{/stl 13}}{{stl 7}} tak układać swoje rzeczy, aby móc je zabrać ze sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pakować się do szkoły, przed podróżą. Czy już się spakowałeś? {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pakować się II – …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»