-
1 przystać
глаг.• пристать* * *1) (zatrzymać się) остановиться2) przystać (zgodzić się) принять, согласиться3) przystać (przyłączyć się) пристать (присоединиться)przyczepić się, przylepić się, przywrzeć пристать (прилипнуть)przybić (do brzegu) пристать (причалить)pot. przyczepić się разг. пристать (начать надоедать)* * *przyst|ać%1, \przystaćanę, \przystaćanie, \przystaćań, \przystaćał сов. 1. do czego пристать, прилипнуть, прильнуть к чему;2. па со согласиться на что, принять что; 3. do kogo-czego присоединиться, примкнуть к ко-му-чему+1. przywrzeć 2. zaakceptować, zgodzić się 3. przyłączyć się
jak \przystaćało (\przystaćoi) na kogoś, komuś как подобает кому-л.* * *I przystanę, przystanie, przystań, przystał сов.1) do czego приста́ть, прили́пнуть, прильну́ть к чему3) do kogo-czego присоедини́ться, примкну́ть к кому-чемуSyn:II przystoi несов. - jak przystoi na kogoś, komuś -
2 пристать
-
3 przywrzeć
глаг.• прикипеть• пристать* * *przyw|rzeć%1, \przywrzećrę, \przywrzećrze, \przywrzećarł сов. do czego 1. прижаться к чему;2. пристать, прилипнуть к чему; прикипеть (о mleku itp.)+1. przytulić się 2. przystać, przylepić się
* * *I przywrę, przywrze, przywarł сов. do czego1) прижа́ться к чему2) приста́ть, прили́пнуть к чему; прикипе́ть (o mleku itp.)Syn:II przywrę, przywrze, przywarł сов.притвори́тьSyn: -
4 przychylić się
-
5 przystąpić
глаг.• примыкать• присоединить• присоединять• приступить• соединить• соединять* * *сов. do kogo-czego1) подступи́ть, подойти́ к кому-чему2) присоедини́ться, примкну́ть к кому-чему3) приступи́ть к чему, взя́ться за что•- nie przystąpić do kogośSyn: -
6 zgodzić się
сов.1) согласи́тьсяzgodzić się się na coś — согласи́ться (дать согла́сие) на что́-л.
2) ( okazać się prawidłowym) оказа́ться пра́вильным (ве́рным)obliczenia — ( rachunki) zgodziły się подсчёты оказа́лись пра́вильными
3) уст. наня́тьсяzgodzić się się do koszenia siana — наня́ться коси́ть се́но
zgodzić się się za parobka — наня́ться в батраки́ (батрако́м)
4) помири́тьсяSyn: -
7 przychylić\ się
-
8 przystał
pić сов. do kogo-czego 1. подступить, подойти к кому-чему;2. присоединиться, примкнуть к кому-чему; 3. приступить к чему, взяться за что; ● ani (nie) \przystałp (\przystał) do kogoś приступу нет к кому-л., не подступишься к кому-л.+1. przybliżyć się 2. przystać 3. rozpocząć, zabrać się, wziąć się
-
9 zgodzić\ się
zgodzi|ć sięсов. 1. согласиться;\zgodzić\ się się na coś согласиться (дать согласие) на что-л.; 2. (okazać się prawidłowym) оказаться правильным (верным);obliczenia (rachunki) \zgodzić\ sięły się подсчёты оказались правильными;
3. уст. наняться;\zgodzić\ się się do koszenia siana наняться косить сено; \zgodzić\ się się za parobka наняться в батраки (батраком);
4. помириться+1. przystać 3. wynająć się 4. pojednać się, pogodzić się
См. также в других словарях:
przystać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przystawać I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}jak przystoi [przystało] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś, na kogoś} {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przystać — dk Vb, przystaćstanę, przystaćstaniesz, przystaćstań, przystaćstał przystawać ndk IX, przystaćstaję, przystaćstajesz, przystaćwaj, przystaćwał 1. «ściśle przylgnąć, przywrzeć do czegoś» Deski niezbyt szczelnie przystają do siebie. Spaczone ramy… … Słownik języka polskiego
przystawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przystawaćstaję, przystawaćstaje, przystawaćwaj {{/stl 8}}– przystać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, przystawaćstanę, przystawaćstanie, przystawaćstań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rad — nierad «wbrew własnej woli, będąc w sytuacji przymusowej, z konieczności; chcąc nie chcąc»: (...) naczelnik nie chciał jeszcze wypuścić z wioski podróżników, zanim nie wypalą z nim fajki w Domu Duchów. Smuga rad nierad musiał na to przystać. A.… … Słownik frazeologiczny
dopuścić — dk VIa, dopuścićpuszczę, dopuścićcisz, dopuścićpuść, dopuścićcił, dopuścićpuszczony dopuszczać ndk I, dopuścićam, dopuścićasz, dopuścićają, dopuścićaj, dopuścićał, dopuścićany 1. «pozwolić zbliżyć się, dać przystęp do kogoś, czegoś (często z… … Słownik języka polskiego
leśny — leśnyni przym. od las Leśna droga, polana. Przemysł leśny. Robotnicy leśni. Zwierzęta leśne. ∆ Szkółka leśna «młode drzewa i krzewy hodowane na wydzielonych terenach, przeznaczone do zalesiania» ∆ Oddziały leśne «oddziały partyzanckie… … Słownik języka polskiego
pocałowanie — n I rzecz. od pocałować Nadstawił policzek do pocałowania. Matka podała, wyciągnęła rękę do pocałowania. ◊ pot. Zrobić coś (przyjąć coś, zgodzić się, przystać na coś itp.) z pocałowaniem ręki «zrobić coś bardzo chętnie, skwapliwie, z… … Słownik języka polskiego
pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… … Słownik języka polskiego
przybłąkać się — dk I, przybłąkać sięam się, przybłąkać sięasz się, przybłąkać sięają się, przybłąkać sięaj się, przybłąkać sięał się «zwykle o zwierzętach: błąkając się przystać do kogoś, przyplątać się, przyczepić się» Przybłąkał się do nich pies … Słownik języka polskiego
przychylić — dk VIa, przychylićlę, przychylićlisz, przychylićchyl, przychylićlił, przychylićlony przychylać ndk I, przychylićam, przychylićasz, przychylićają, przychylićaj, przychylićał, przychylićany «nachylić coś ku komuś, czemuś; zbliżyć przez pochylenie… … Słownik języka polskiego
przystawać — I → przystać II → przystanąć … Słownik języka polskiego
