względny

См. также в других словарях:

• względny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, względnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zależny od różnych czynników, ujmowany z różnych punktów widzenia, różnorodnie oceniany; relatywny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Względna wartość… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• względny — względnyni 1. «zależny od różnych względów, ujmowany w rozmaitych relacjach; relatywny» Względna wartość czegoś. Względna ocena czegoś, opinia o czymś. Wielkość względna. ∆ fiz. Ruch względny, prędkość względna «ruch, prędkość rozpatrywane w… …   Słownik języka polskiego

• aerodynamiczny — fiz. «odnoszący się do aerodynamiki, przystosowany do jej wymagań, wynikający z jej zasad» Badania aerodynamiczne. ∆ Kształt aerodynamiczny «kształt przedmiotu zapewniający jak najmniejszy opór ośrodka podczas ruchu tego przedmiotu; kształt… …   Słownik języka polskiego

• czyj — + czyja, czyje, czyi, odm. jak przym. 1. «zaimek pytajny lub względny zawierający treść dzierżawczą» a) «używany w pytaniach» Czyj to głos? Czyja to sprawka? Czyje to dziecko? b) «używany w pytaniach zależnych rozwijających jeden z członów zdania …   Słownik języka polskiego

• homosfera — ż IV, CMs. homosferaerze, blm meteor. «warstwa atmosfery ziemskiej od powierzchni Ziemi do wysokości 90 95 km, w której względny skład podstawowych gazów (tlenu, azotu i argonu) oraz ciężar cząsteczkowy powietrza w zasadzie nie ulegają zmianom… …   Słownik języka polskiego

• kto — DB. kogo, C. komu, NMs. kim, blm «zaimek pytający lub względny zastępujący nazwy osób (niezależnie od ich płci), rzadziej zwierząt, lub nawiązujący do tych nazw» a) «używany w zdaniach o formie pytajnej lub ich równoważnikach» Kto to? Kto tam?… …   Słownik języka polskiego

• który — którzy, odm. jak przym. 1. «zaimek pytajny używany w pytaniach niezależnych i zależnych» Która to godzina? Którego dzisiaj mamy? (w pytaniu o datę dnia). Nie wiem, która wersja jest prawdziwa. 2. «zaimek względny używany w zdaniach podrzędnych… …   Słownik języka polskiego

• relatywizm — m IV, D. u, Ms. relatywizmzmie, blm filoz. «pogląd filozoficzny, według którego wartości logiczno poznawcze (prawda, fałsz), etyczne (dobro, zło) i estetyczne oraz związane z nimi normy i oceny mają charakter względny» ∆ filoz. Relatywizm… …   Słownik języka polskiego

• relatywny — książk. «względny, warunkowy, uzależniony od czegoś» Relatywna ocena. Pojęcia relatywne. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• stosunkowy — 1. «oparty na stosunku, związku zachodzącym między dwiema rzeczami, osobami, dwoma pojęciami itp., zestawianymi ze sobą; proporcjonalny do czegoś» Wielkości stosunkowe. Rozliczenia stosunkowe. 2. «zależny od wielu względów, zmieniający się… …   Słownik języka polskiego

• szesnastka — ż III, CMs. szesnastkatce; lm D. szesnastkatek 1. pot. «szesnaście jedności, cyfry oznaczające łącznie liczbę 16» 2. pot. «pokój, tramwaj, autobus, budynek itp. oznaczony numerem szesnastym» Jechać szesnastką. Mieszkać pod szesnastką. 3. pot.… …   Słownik języka polskiego