-
1 względny
خويشاوند ; راجع ; نسبواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > względny
-
2 corrélatif
względny -
3 relative entry number
względny numer pozycjiEnglish-Polish dictionary for engineers > relative entry number
-
4 relative entry number
względny numer pozycjiEnglish-Polish dictionary of Electronics and Computer Science > relative entry number
-
5 относительный
прил.• odnośny• relatywny• stosunkowy• względny* * *stosunkowy, względny -
6 relate
[rɪ'leɪt] 1. vt 2. vito relate to — ( other people) nawiązywać (nawiązać perf) kontakt z +instr, znajdować (znaleźć perf) wspólny język z +instr; ( idea) identyfikować się z +instr; (subject, thing) odnosić się do +gen
* * *[rə'leit] 1. verb1) (to tell (a story etc): He related all that had happened to him.) zrelacjonować2) ((with to) to be about, concerned or connected with: Have you any information relating to the effect of penicillin on mice?) odnosić się (do)3) ((with to) to behave towards: He finds it difficult to relate normally to his mother.) odnosić się (do)•- related- relation
- relationship
- relative 2. adjective1) (compared with something else, or with each other, or with a situation in the past etc: the relative speeds of a car and a train; She used to be rich but now lives in relative poverty.) stosunkowy, względny2) ((of a pronoun, adjective or clause) referring back to something previously mentioned: the girl who sang the song; the girl who sang the song.) względny• -
7 relative
['rɛlətɪv] 1. nkrewny(na) m(f)2. adj( not absolute) względny; ( comparative) względny, stosunkowyrelative to — w stosunku do +gen
* * *['relətiv]noun (a member of one's family; a relation: All his relatives attended the funeral.) krewny -
8 приличный
прил.• dorzeczny• godziwy• odpowiedni• porządny• przyzwoity• stosowny• właściwy* * *przyzwoity, względny -
9 сносный
прил.• dopuszczalny• znośny* * *względny, znośny -
10 соответственный
-
11 соответствующий
прил.• adekwatny• celny• celowy• homologiczny• kompetentny• odnośny• odpowiedni• poprawny• poszczególny• przydatny• stosowny• słuszny• trafny• wygodny• względny• właściwy• zdolny• zgodny* * *godziwy книжн., należny, należyty, odnośny, odpowiedni, sposobny, stosowny, właściwy -
12 сравнительный
прил.• porównawczy* * *porównawczy, względny -
13 relativ
-
14 address
[ə'drɛs] 1. n 2. vtletter, parcel adresować (zaadresować perf); meeting, rally przemawiać (przemówić perf) do +gen; person zwracać się (zwrócić się perf) do +gento address (o.s. to) a problem — zajmować się (zająć się perf) problemem
what form of address do you use for …? — jak należy zwracać się do +gen ?
absolute/relative address ( COMPUT) — adres bezwzględny/względny
* * *1. [ə'dres] verb1) (to put a name and address on (an envelope etc): Address the parcel clearly.) adresować2) (to speak or write to: I shall address my remarks to you only.) kierować2. ( American[) 'ædres] noun1) (the name of the house, street, town etc where a person lives: His address is 30 Main St, Edinburgh.) adres2) (a speech: He made a long and boring address.) wystąpienie, przemówienie• -
15 comparative
[kəm'pærətɪv]adjpeace, safety względny; study, literature porównawczy; adjective, adverb w stopniu wyższym post* * * -
16 relative pronoun
nzaimek m względny -
17 advance coefficient
posuw względny śmigławspółczynnik posuwu śmigłaEnglish-Polish dictionary for engineers > advance coefficient
-
18 advance ratio
posuw względny śmigławspółczynnik posuwu śmigła -
19 atomic weight
ciężar atomowyciężar atomowy względnymasa atomowa względna -
20 f-number
otwór względny obiektywu
См. также в других словарях:
względny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, względnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zależny od różnych czynników, ujmowany z różnych punktów widzenia, różnorodnie oceniany; relatywny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Względna wartość… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
względny — względnyni 1. «zależny od różnych względów, ujmowany w rozmaitych relacjach; relatywny» Względna wartość czegoś. Względna ocena czegoś, opinia o czymś. Wielkość względna. ∆ fiz. Ruch względny, prędkość względna «ruch, prędkość rozpatrywane w… … Słownik języka polskiego
aerodynamiczny — fiz. «odnoszący się do aerodynamiki, przystosowany do jej wymagań, wynikający z jej zasad» Badania aerodynamiczne. ∆ Kształt aerodynamiczny «kształt przedmiotu zapewniający jak najmniejszy opór ośrodka podczas ruchu tego przedmiotu; kształt… … Słownik języka polskiego
czyj — + czyja, czyje, czyi, odm. jak przym. 1. «zaimek pytajny lub względny zawierający treść dzierżawczą» a) «używany w pytaniach» Czyj to głos? Czyja to sprawka? Czyje to dziecko? b) «używany w pytaniach zależnych rozwijających jeden z członów zdania … Słownik języka polskiego
homosfera — ż IV, CMs. homosferaerze, blm meteor. «warstwa atmosfery ziemskiej od powierzchni Ziemi do wysokości 90 95 km, w której względny skład podstawowych gazów (tlenu, azotu i argonu) oraz ciężar cząsteczkowy powietrza w zasadzie nie ulegają zmianom… … Słownik języka polskiego
kto — DB. kogo, C. komu, NMs. kim, blm «zaimek pytający lub względny zastępujący nazwy osób (niezależnie od ich płci), rzadziej zwierząt, lub nawiązujący do tych nazw» a) «używany w zdaniach o formie pytajnej lub ich równoważnikach» Kto to? Kto tam?… … Słownik języka polskiego
który — którzy, odm. jak przym. 1. «zaimek pytajny używany w pytaniach niezależnych i zależnych» Która to godzina? Którego dzisiaj mamy? (w pytaniu o datę dnia). Nie wiem, która wersja jest prawdziwa. 2. «zaimek względny używany w zdaniach podrzędnych… … Słownik języka polskiego
relatywizm — m IV, D. u, Ms. relatywizmzmie, blm filoz. «pogląd filozoficzny, według którego wartości logiczno poznawcze (prawda, fałsz), etyczne (dobro, zło) i estetyczne oraz związane z nimi normy i oceny mają charakter względny» ∆ filoz. Relatywizm… … Słownik języka polskiego
relatywny — książk. «względny, warunkowy, uzależniony od czegoś» Relatywna ocena. Pojęcia relatywne. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
stosunkowy — 1. «oparty na stosunku, związku zachodzącym między dwiema rzeczami, osobami, dwoma pojęciami itp., zestawianymi ze sobą; proporcjonalny do czegoś» Wielkości stosunkowe. Rozliczenia stosunkowe. 2. «zależny od wielu względów, zmieniający się… … Słownik języka polskiego
szesnastka — ż III, CMs. szesnastkatce; lm D. szesnastkatek 1. pot. «szesnaście jedności, cyfry oznaczające łącznie liczbę 16» 2. pot. «pokój, tramwaj, autobus, budynek itp. oznaczony numerem szesnastym» Jechać szesnastką. Mieszkać pod szesnastką. 3. pot.… … Słownik języka polskiego