względem

См. также в других словарях:

• względem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} w stosunku do; w porównaniu z; w zestawieniu z; wobec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyciel był wyrozumiały względem uczniów. Mam względem niej pewne plany. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pod względem — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na aspekt, kryterium, punkt widzenia; jeżeli chodzi o, co do : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pod względem liczby mieszkańców miasto zajmuje drugie miejsce w kraju.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wzgląd — m IV, D. względu, Ms. względzie; lm M. względy 1. «branie czegoś lub kogoś pod uwagę, zwracanie uwagi na kogoś albo na coś, liczenie się z kimś, z czymś» Wzgląd na zdrowie. Wzgląd na pokrewieństwo, na czyjś wiek. ∆ Bez względu na coś «nie biorąc… …   Słownik języka polskiego

• przed — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w narzędniku, niekiedy w bierniku» 1. «z narzędnikiem oznacza miejsce czynności lub miejsce położenia przedmiotu obserwowanego lub osoby obserwującej, z biernikiem …   Słownik języka polskiego

• apsyda — ż IV, CMs. apsydaydzie; lm D. apsydayd 1. archit. «pomieszczenie w kościele, najczęściej półkoliste lub wieloboczne, zamykające prezbiterium lub nawę; absyda» 2. astr. apsydy «punkty największego przybliżenia i największego oddalenia orbity… …   Słownik języka polskiego

• drobny — drobnyni, drobnyniejszy 1. «mały, niewielki» a) «pod względem objętości, rozmiarów» Drobne muszki, komary, owady, rybki. Drobna zwierzyna. Drobny druk. Drobne pismo. Talerz rozbił się w drobne kawałki. Chodzić drobnymi kroczkami. ∆ Drobny inwenta …   Słownik języka polskiego

• modalność — ż V, DCMs. modalnośćści, blm 1. filoz. «w tradycyjnej ontologii: charakterystyka stanów, rzeczy i zjawisk pod względem sposobu, w jaki one istnieją, zachodzą» ∆ Modalność zdań «w tradycyjnej logice: charakterystyka zdań pod względem sposobu… …   Słownik języka polskiego

• obniżać — ndk I, obniżaćam, obniżaćasz, obniżaćają, obniżaćaj, obniżaćał, obniżaćany obniżyć dk VIb, obniżaćżę, obniżaćżysz, obniżaćniż, obniżaćżył, obniżaćżony 1. «czynić niższym, przesuwać, przestawiać na niższy poziom» Obniżyć lot. Obniżyć poziom wody.… …   Słownik języka polskiego

• podwyższać — ndk I, podwyższaćam, podwyższaćasz, podwyższaćają, podwyższaćaj, podwyższaćał, podwyższaćany podwyższyć dk VIb, podwyższaćszę, podwyższaćszysz, podwyższaćwyższ, podwyższaćszył, podwyższaćszony 1. «czynić wyższym, podnosić, powiększać wysokość… …   Słownik języka polskiego

• spójnik — m III, D. a, N. spójnikkiem; lm M. i «wyraz nieodmienny łączący zdania lub ich części w odróżnieniu od przyimków nie rządzący formami przypadków» ∆ Spójnik łączny «spójnik łączący dwa zdania (lub ich części) pozostające względem siebie w związku… …   Słownik języka polskiego

• upodobnić — dk VIa, upodobnićnię, upodobnićnisz, upodobnićnij, upodobnićnił, upodobnićniony upodabniać ndk I, upodobnićam, upodobnićasz, upodobnićają, upodobnićaj, upodobnićał, upodobnićany 1. «uczynić kogoś lub coś podobnym do kogoś lub czegoś;… …   Słownik języka polskiego