Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

wzbogacić

См. также в других словарях:

  • wzbogacić — dk VIa, wzbogacićcę, wzbogacićcisz, wzbogacićać, wzbogacićcił, wzbogacićcony wzbogacać ndk I, wzbogacićam, wzbogacićasz, wzbogacićają, wzbogacićaj, wzbogacićał, wzbogacićany 1. «uczynić kogoś bogatszym, majętniejszym» Spadek bardzo ich wzbogacił …   Słownik języka polskiego

  • wzbogacać się – wzbogacić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się bogatym, powiększać swój majątek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzbogacić się na handlu, na operacjach giełdowych. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzbogacać — → wzbogacić …   Słownik języka polskiego

  • obrosnąć — dk Vc, obrosnąćnę, obrosnąćrośniesz, obrosnąćrośnij, obrosnąćrósł, obrosnąćrosła, obrosnąćrośli, obrosnąćrósłszy obrastać ndk I, obrosnąćam, obrosnąćasz, obrosnąćają, obrosnąćaj, obrosnąćał, obrosnąćany 1. «rosnąc, wyrastając pokryć coś, wyrosnąć …   Słownik języka polskiego

  • obrosnąć — 1. Obrosnąć, porosnąć w pióra, w piórka, w pierze «osiągnąć dobrobyt, nabrać znaczenia»: Leon wyjął z kieszeni kluczyki z pilotem, nowiutki cadillac mlasnął centralnym zamkiem. Glisnerowie musieli obrosnąć w piórka, za moich czasów tylko stary… …   Słownik frazeologiczny

  • obrastać — 1. Obrosnąć, porosnąć w pióra, w piórka, w pierze «osiągnąć dobrobyt, nabrać znaczenia»: Leon wyjął z kieszeni kluczyki z pilotem, nowiutki cadillac mlasnął centralnym zamkiem. Glisnerowie musieli obrosnąć w piórka, za moich czasów tylko stary… …   Słownik frazeologiczny

  • dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

  • kabza — ż IV, CMs. kabzazie; lm D. kabz przestarz. «torba, woreczek na pieniądze, sakiewka» dziś zwykle we fraz. Zbić, nabić, napełnić, wypchać kabzę «dorobić się majątku, wzbogacić się» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… …   Słownik języka polskiego

  • naładować — dk IV, naładowaćduję, naładowaćdujesz, naładowaćduj, naładowaćował, naładowaćowany rzad. naładowywać ndk VIIIa, naładowaćowuję, naładowaćowujesz, naładowaćowuj, naładowaćywał, naładowaćywany 1. «ładując wypełnić coś po brzegi; zatłoczyć, wypełnić …   Słownik języka polskiego

  • napchać — dk I, napchaćpcham, napchaćpchasz, napchaćpchają, napchaćpchaj, napchaćpchał, napchaćpchany napychać ndk I, napchaćam, napchaćasz, napchaćają, napchaćaj, napchaćał, napchaćany «wtłoczyć, wepchnąć coś do czegoś; wypełnić coś czymś, zwykle… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»