Перевод: с польского на русский

с русского на польский

wzbijać

  • 1 wzbijać

    глаг.
    • взвивать
    • поднимать
    * * *
    wzbija|ć
    \wzbijaćny несов. поднимать, взвивать; ср. wzbić
    * * *
    wzbijany несов.
    поднима́ть, взвива́ть; ср. wzbić

    Słownik polsko-rosyjski > wzbijać

  • 2 wzbijać się

    несов.
    поднима́ться, взвива́ться; взлета́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wzbijać się

  • 3 wzbijać\ się

    несов. подниматься, взвиваться; взлетать

    Słownik polsko-rosyjski > wzbijać\ się

  • 4 śmigać

    глаг.
    • мелькать
    • шуршать
    * * *
    śmiga|ć
    \śmigaćny несов. 1. хлестать, стегать;
    2. нестись, мчаться; мелькать; 3. кидать, швырять; 4. взметаться, взмывать
    +

    1. smagać 2. pędzić, pomykać;

    migać 3. ciskać, rzucać 4. wzbijać się, wznosić się
    * * *
    śmigany несов.
    1) хлеста́ть, стега́ть
    2) нести́сь, мча́ться; мелька́ть
    3) кида́ть, швыря́ть
    4) взмета́ться, взмыва́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > śmigać

  • 5 wznosić

    глаг.
    • взойти
    • возводить
    • возвышать
    • воздвигать
    • возделывать
    • вознести
    • возносить
    • воспитать
    • воспитывать
    • восходить
    • выращивать
    • облагораживать
    • победить
    • побеждать
    • повысить
    • повышать
    • поднести
    • поднимать
    • подносить
    • поднять
    • построить
    • превозмочь
    • преодолевать
    • приподнимать
    • расти
    • растить
    • соорудить
    • сооружать
    • строить
    • устанавливать
    * * *
    wzno|sić
    \wznosićszę, \wznosićszony несов. 1. поднимать;
    2. воздвигать, возводить; строить; 3. взвивать, поднимать; ср. wznieść
    +

    1. podnosić 3. wzbijać

    * * *
    wznoszę, wznoszony несов.
    1) поднима́ть
    2) воздвига́ть, возводи́ть; стро́ить
    3) взвива́ть, поднима́ть; ср. wznieść
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wznosić

  • 6 podrywać się

    несов.
    1) вска́кивать, ре́зко поднима́ться
    2) взлета́ть, взмётываться
    3) do czego перен. встава́ть, поднима́ться на что; ср. poderwać się 1)-3)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podrywać się

  • 7 podrywać\ się

    несов. 1. вскакивать, резко подниматься;
    2. взлетать, взмётываться; 3. do czego перен. вставать, подниматься на что; ср. poderwać się 1—3
    +

    l, 3. zrywać się 2. wzbijać się, wzlatywać

    Słownik polsko-rosyjski > podrywać\ się

См. также в других словарях:

  • wzbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wzbijaćam, wzbijaća, wzbijaćają, wzbijaćany {{/stl 8}}– wzbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wzbiję, wzbije, wzbity {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować wzniesienie się do góry czegoś lotnego, lekkiego, sypkiego, np.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzbijać się – wzbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wznosić się w powietrze, wzlatywać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jastrząb wzbił się wysoko. Opary znad bagien wzbiły się w górę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzbijać — → wzbić …   Słownik języka polskiego

  • wzbić — dk Xa, wzbiję, wzbijesz, wzbij, wzbił, wzbity wzbijać ndk I, wzbićam, wzbićasz, wzbićają, wzbićaj, wzbićał, wzbićany «spowodować uniesienie się czegoś w górę (np. kurzu, śniegu); podrzucić coś ponad ziemię» Wzbijać tumany kurzu. Wiatr wzbił w… …   Słownik języka polskiego

  • duma — ż IV, CMs. dumamie 1. blm «poczucie osobistej godności, wartości własnej, własnego środowiska; ambicja; także nieraz zbyt wygórowane pojęcie o sobie, nieprzystępność, wyniosłość, pycha» Szlachetna, niepohamowana, obrażona duma. Duma rozpiera,… …   Słownik języka polskiego

  • lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 …   Słownik języka polskiego

  • piąć się — ndk Xc, pnę się, pniesz się, pnij się, piął się, pięła się, pięli się «posuwać się w górę, drapać się, wspinać, zwykle z trudem, pokonując opór; o roślinach: rosnąć czepiając się podpory» Piąć się po schodach, pod górę. Bluszcz, winogrona pną się …   Słownik języka polskiego

  • śmigać — ndk I, śmigaćam, śmigaćasz, śmigaćają, śmigaćaj, śmigaćał śmignąć dk Va, śmigaćnę, śmigaćniesz, śmigaćnij, śmigaćnął, śmigaćnęła, śmigaćnęli, śmigaćnąwszy 1. «wykonywać szybki ruch czymś trzymanym w ręce (zwykle czymś wąskim i długim); ciąć,… …   Słownik języka polskiego

  • podnosić się – podnieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać swemu ciału pozycję pionową lub unosić je na czymś; powstawać; wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podnieść się z fotela. Podniosła się zza biurka. Podniósł się na rękach.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ulatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ulataćam, ulataća, ulataćają, {{/stl 8}}ulatywać {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Ib, ulataćtuję, ulataćtuje {{/stl 8}}– ulecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, ulataćcę, ulataćci, ulataćciał, ulataćcieli {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • unosić się — I – unieść się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: przemieszczać swe ciało do góry, wzwyż, podnosić je w górę z pozycji leżącej, siedzącej; dźwigać, podciągać, wspinać się : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»