-
21 religia
-i; -e; gen pl; -i; freligion; ( nauka religii) religious instruction* * *f.Gen. -ii religion; nauka l. lekcje religii religious instruction; wyznawać religię practise a religion.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > religia
-
22 wyznać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyznać
-
23 исповедовать
глаг.• przyznawać• przyznać• spowiadać• wyspowiadać• wyznawać• wyznać* * *(кого-л.) spowiadać, wyspowiadać -
24 открывать
глаг.• dostrzegać• objawiać• objawić• obnażać• odkrywać• odkryć• odmykać• odsłaniać• odsłonić• otwierać• otworzyć• rozpocząć• ujawniać• ujawnić• ustalać• wyjawiać• wyjawić• wykrywać• wykryć• wywoływać• założyć* * *objawiać, odkrywać, odmykać, odsłaniać, otwierać, rozwierać, roztaczać перен., udostępniać, wyznawać, (собрание и т. п.) zagajać -
25 открываться
odkrywać się, odsłaniać się, otwierać się, rozciągać się, roztaczać się, wywnętrzać się, wyznawać -
26 признавать
глаг.• dopuszczać• dopuścić• pogodzić• poznawać• poznać• pozwalać• przyjmować• przyjąć• przyznawać• przyznać• rozpoznawać• rozpoznać• spowiadać• uznawać• uznać• wpuszczać• wyspowiadać• wyznawać• wyznać• zezwalać• zgadzać* * *poczytywać книжн., przyznawać, uznawać -
27 признаться
глаг.• przyznawać• przyznać• spowiadać• wyspowiadać• wyznawać• wyznać* * *przyznać się do, wyznać, zwierzyć się -
28 разбираться
kapować się прост., rozeznawać się, rozpatrywać się, wyznawać się -
29 eingestehen
-
30 subscribe
[səb'skraɪb]vito subscribe to — (theory, values) wyznawać +acc; ( opinion) podpisywać się pod +instr; (fund, charity) wspierać finansowo +acc, łożyć na +acc; ( magazine etc) prenumerować +acc
* * *1) (to give money, with other people, to a charity or other cause: He subscribes to a lot of charities; We each subscribed $1 towards the present.) dawać (na cel dobroczynny)2) ((with to) to promise to receive and pay for a series of issues of (a magazine etc): I've been subscribing to that magazine for four years.) prenumerować•- subscription -
31 признать
глаг.• nadać• poznawać• poznać• przyjmować• przyjąć• przyznawać• przyznać• rozpoznawać• rozpoznać• uznawać• uznać• wyznawać• wyznać -
32 doktryn|a
f 1. książk. doctrine C/U- doktryna filozoficzna/religijna/polityczna (a) philosophical/religious/political doctrine- wyznawać/głosić doktrynę to profess/preach a doctrine2. pejor. dogmaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doktryn|a
-
33 praktyk|ować
impf Ⅰ vt (stosować) to practise GB, to practice US [metodę, magię, zwyczaj]- praktykować nową metodę leczenia genami to practise a new method of genetic treatment- tego obyczaju już się nie praktykuje this custom is no longer practised a. is no longer in use- praktykowanie zasady „wszystkie chwyty dozwolone” practising the principle of no holds barredⅡ vi 1. (wyznawać wiarę) to follow religious observances- jest praktykującym katolikiem he’s a practising Catholic- był wierzący, ale nie praktykował he was a believer, but he didn’t attend any church2. (pracować) to be in practice- praktykować jako lekarz/prawnik to practise GB a. practice US as a doctor/lawyer- praktykował w szpitalu/w prywatnym gabinecie he worked in hospital/in private practice3. (być na stażu) to be in training- praktykować u fryzjera/krawca to be apprenticed to a hairdresser/a tailor- po rocznym praktykowaniu after a year’s training period a. apprenticeshipThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > praktyk|ować
-
34 religi|a
f (G D Gpl religii) 1. (wiara) religion- religia chrześcijańska/mahometańska Christian/Muslim religion- religia katolicka/protestancka/prawosławna Catholic/Protestant/Orthodox religion- religie monoteistyczne/politeistyczne monotheistic/polytheistic religions- wyznawać/zmienić religię to practise a religion/change religion- krzewić a. szerzyć religię to spread religion2. przen. religion- konsumpcjonizm jako nowa religia consumerism as a new religion3. Szkol. (przedmiot) religious instruction; (lekcja) religion (class)- co masz z religii? what mark have you got in religion?- część uczniów nie chodzi na religię tylko na etykę some pupils don’t have religion –they have ethics instead- □ religia panująca Polit. official religionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > religi|a
-
35 spowiada|ć
impf Ⅰ vt 1. Relig (słuchać wyznania grzechów) to confess, to hear [sb’s] confession- księża spowiadali dzieci the priests confessed the children, the priests were hearing the children’s confessions- spowiadanie wiernych jest obowiązkiem każdego księdza hearing the confessions of the faithful is every priest’s duty ⇒ wyspowiadać2. (żądać wyjaśnienia) to grill; to give [sb] the third degree pot.- matka spowiadada go za każdym razem, gdy ten wraca późno do domu his mother gives him the third degree whenever he comes home lateⅡ spowiadać się 1. Relig. (wyznawać grzechy) to confess, to go to confession- spowiadać się (księdzu) ze swoich grzechów to confess one’s sins (to the priest)- wierni spowiadają się przy konfesjonale the faithful confess their sins in the confessional ⇒ wyspowiadać się2. (zwierzać się) to confide vt (komuś to a. in sb)- przy każdym spotkaniu spowiadała mi się ze swoich kłopotów whenever we met she confided her problems to me ⇒ wyspowiadać się3. (być zmuszonym do wyjaśnień) to give a report- po powrocie z delegacji musiał się spowiadać żonie ze wszystkiego, co robił after his business trip he had to give a report on every detail to his wife ⇒ wyspowiadać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spowiada|ć
-
36 wi|ara
f 1. (religia, wyznanie) faith- akt/dogmaty wiary an act/dogmas of faith- głęboka/niezachwiana/słaba wiara a deep/an unshakable/a weak faith- wiara chrześcijańska/katolicka/mahometańska/protestancka/żydowska the Christian/Catholic/Muslim/Protestant/Jewish faith- wiara w Boga belief in God- wyznawcy wiary believers- nawrócić się na/przyjąć jakąś wiarę to convert to/to adopt a faith- oddać życie za wiarę to give a. lay down one’s life for one’s faith- odstąpić od wiary to abjure a. to renounce one’s faith- stracić a. utracić wiarę to lose one’s faith- trwać/utwierdzać się w wierze to adhere to/to reaffirm one’s faith- wyznawać jakąś wiarę to practice a faith2. sgt (przeświadczenie, ufność) belief, faith- głęboka/niezachwiana/ślepa wiara w coś a deep/an unshakable a. unwavering/a blind belief a. faith in sth- podważyć czyjąś wiarę to challenge sb’s belief a. faith- wiara w człowieka belief a. faith in humanity- wiara w siebie self-confidence3. sgt (pewność) belief- wiara w tajemną moc ziół a belief in the secret power of herbs- dozgonna/wzajemna wiara an undying/a mutual faith- nie był godzien takiej wiary, jaką go obdarzyła he was not worthy of the faith she bestowed upon him- stara, żołnierska wiara old comrades- zeszła się cała wiara all the lads got together- wyznanie wiary the Creed- dać a. dawać wiarę czemuś/komuś książk. to give a. to lend credence to sth/sb, to have a. to put faith in sth/sb- dotrzymać a. dochować komuś wiary to remain faithful to sb, to keep faith with sb- nie do wiary pot. incredible, unbelievable- pokładać wiarę w czymś/kimś książk. to place a. to put one’s faith in sth/sb- działać w dobrej a. najlepszej/złej a. najgorszej wierze to act in good/bad faith- wiara czyni cuda faith can work miracles- wiara góry przenosi książk. faith can move mountains- żyć z kimś na wiarę pot. to shack up with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wi|ara
-
37 avouer
1. przyznawać2. przyznać3. uznawać4. wyznawać5. wyznać6. zatwierdzać -
38 confesser
1. badać2. przyznawać3. spowiadać4. wyspowiadać5. wyznawać6. wyznać7. zeznać8. zgłębiać -
39 professer
1. głosić2. trudnić3. wykładać4. wyznawać -
40 admhaigh
1 kajać 2 podziękować 3 potwierdzać 4 potwierdzić 5 przyznawać 6 przyznać 7 spowiadać 8 uznawać 9 uznać 10 wyspowiadać 11 wyznawać 12 wyznać
См. также в других словарях:
wyznawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wyznawaćznaję, wyznawaćznaje, wyznawaćwaj, wyznawaćany {{/stl 8}}– wyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wyznawaćznam, wyznawaćzna, wyznawaćznają, wyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przyznawać się do czegoś, wyjawiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznawać — ndk IX, wyznawaćznaję, wyznawaćznajesz, wyznawaćwaj, wyznawaćwał, wyznawaćwany 1. forma ndk czas. wyznać (p.) 2. «uznawać coś za prawdziwe, wierzyć w coś» Wyznawać jakąś religię, filozofię. Wyznawać jakąś zasadę, jakieś poglądy … Słownik języka polskiego
wyznawać się – wyznać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} znać się na czymś, orientować sięwczymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyznawać się dobrze na jakichś sprawach. Nie mogę się wyznać w nowych przepisach podatkowych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznawać — Wyznać (coś) jak na spowiedzi zob. spowiedź … Słownik frazeologiczny
wyznać — dk I, wyznaćznam, wyznaćznasz, wyznaćznają, wyznaćznaj, wyznaćznał, wyznaćznany wyznawać ndk IX, wyznaćznaję, wyznaćznajesz, wyznaćwaj, wyznaćwał, wyznaćwany 1. «wyjawić coś, zwykle jakąś tajemnicę, coś ważnego; przyznać się do czegoś, ujawnić… … Słownik języka polskiego
czcić — ndk VIa, czczę, czcisz, czcij, czcił, czczony 1. «oddawać cześć, wyznawać, wielbić, otaczać wielkim szacunkiem» Czcić pamięć zmarłych. 2. «obchodzić jako święto; świętować» Czcić rocznicę wyzwolenia … Słownik języka polskiego
hinduizm — m IV, D. u, Ms. hinduizmzmie, blm «religia indyjska, będąca kontynuacją braminizmu; jej zasadą jest swoisty monoteizm (kult jednego Boga przejawiającego się pod różnymi postaciami)» Wyznawać hinduizm. ‹z pers.› … Słownik języka polskiego
nieodmiennie — «w ten sam sposób, tak samo, bez żadnych zmian; niezmiennie, jednakowo» Ktoś nieodmiennie młody. Wyznawać nieodmiennie te same poglądy. Wszystkie uroczystości kończono nieodmiennie bankietem … Słownik języka polskiego
pogląd — m IV, D. u, Ms. poglądądzie; lm M. y «sąd, opinia o czymś, sposób zapatrywania się na coś, punkt widzenia» Błędny, słuszny pogląd. Poglądy polityczne, społeczne. Wymiana poglądów. Wyznawać jakiś pogląd na coś. Wyrobić sobie pogląd na coś.… … Słownik języka polskiego
prawosławie — n I, blm «wyznanie chrześcijańskie obrządku wschodniego, powstałe w wyniku zerwania stosunków między patriarchą konstantynopolitańskim a papieżem, odrzucające celibat, stosujące chrzest przez zanurzenie i komunię pod dwiema postaciami; wyznanie… … Słownik języka polskiego
religia — ż I, DCMs. religiagii; lm D. religiagii (religiagij) «zespół wierzeń dotyczących genezy, struktury i celu istnienia człowieka, ludzkości i świata, wiara w Boga, bóstwa i w nieśmiertelność duszy; związane z nią zachowania oraz formy organizacyjne» … Słownik języka polskiego