Перевод: с польского на русский

с русского на польский

wysyłać

  • 1 wysyłać

    глаг.
    • выслать
    • выстлать
    • высылать
    • издавать
    • испускать
    • направить
    • направлять
    • отправить
    • отправлять
    • передавать
    • переслать
    • пересылать
    • послать
    • посылать
    • препровождать
    • прислать
    • присылать
    • разослать
    • слать
    • ссылать
    • экспедировать
    * * *
    wysyła|ć
    \wysyłaćny несов. 1. высылать, посылать, отправлять; ср. wysłać1;
    2. (promienie itp.) испускать (лучи etc.)
    * * *
    wysyłany несов.
    1) высыла́ть, посыла́ть, отправля́ть; ср. wysłać I
    2) (promienie itp.) испуска́ть (лучи и т. п.)

    Słownik polsko-rosyjski > wysyłać

  • 2 wysyłać

    (promienie lub cząstki) испускать, эмиттировать

    Krótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > wysyłać

  • 3 wysyłać alimenty

    посылать алименты

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wysyłać alimenty

  • 4 wysyłać broń

    посылать оружие

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wysyłać broń

  • 5 wysyłać dziecko

    посылать ребёнка

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wysyłać dziecko

  • 6 wysyłać list

    посылать письмо

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wysyłać list

  • 7 nadawać

    глаг.
    • вещать
    • выслать
    • выстлать
    • высылать
    • давать
    • дать
    • делать
    • дозволить
    • издавать
    • испускать
    • надавать
    • отправить
    • отправлять
    • пересылать
    • послать
    • посылать
    • препровождать
    • придавать
    • разрешить
    • сделать
    • слать
    • удостаивать
    * * *
    nada|wać
    %1, \nadawaćje, \nadawaćwaj, \nadawaćwany несов. 1. давать, предоставлять; присваивать;
    2. придавать, давать; 3. отправлять, высылать; 4. передавать, транслировать; ср. nadać; 5. разг. болтать, тараторить; 6. na kogo разг. оговаривать, чернить кого
    +

    1. przyznawać, obdarzać 3. wysyłać 4. transmitować

    * * *
    I nadaje, nadawaj, nadawany несов.
    1) дава́ть, предоставля́ть; присва́ивать
    2) придава́ть, дава́ть
    3) отправля́ть, высыла́ть
    4) передава́ть, трансли́ровать; ср. nadać
    5) разг. болта́ть, тарато́рить
    6) na kogo разг. огова́ривать, черни́ть кого
    Syn:
    II nadaję, nadawał сов. разг.
    надава́ть, надари́ть

    Słownik polsko-rosyjski > nadawać

  • 8 opaska

    сущ.
    • банда
    • группа
    • диапазон
    • круг
    • лента
    • обод
    • обруч
    • повязка
    • полоса
    • поясок
    * * *
    1) (banderola) бандероль
    2) opaska (przepaska) повязка
    obawa разг. опаска
    * * *
    opas|ka
    ♀, мн. Р. \opaskaek 1. повязка;

    \opaska żałobna траурная повязка;

    \opaska lepowa (chwytna) сад. ловчий пояс;
    2. бандероль; wysyłać pod \opaskaką посылать бандеролью
    +

    1. przepaska 2. banderola

    * * *
    ж, мн Р opasek
    1) повя́зка

    opaska żałobna — тра́урная повя́зка

    opaska lepowa (chwytna)сад. ло́вчий по́яс

    2) бандеро́ль

    wysyłać pod opaską — посыла́ть бандеро́лью

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > opaska

  • 9 słać

    глаг.
    • стелить
    • стлать
    * * *
    sła|ć

    %1, śle, ślij, \słaćny несов. книжн. слать, посылать, отправлять;

    \słać po kogoś посылать за кем-л.
    +

    wyprawiać, wysyłać

    ● \słać gniazdo вить гнездо

    + ścielić

    * * *
    I śle, ślij, słany несов. книжн.
    слать, посыла́ть, отправля́ть

    słać po kogoś — посыла́ть за ке́м-л.

    Syn:
    II ściele, ściel, słany несов.
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > słać

См. также в других словарях:

  • wysyłać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wysyłaćam, wysyłaća, wysyłaćają, wysyłaćany {{/stl 8}}– wysłać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wysyłaćślę, wysyłaćśle, wysyłaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać komuś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wysyłać — Wysłać coś na czyjeś ręce zob. ręka 53. Wysłać kogoś do diabła, w diabły, do wszystkich diabłów, do stu diabłów zob. diabeł 9. Wysłać kogoś na tamten świat zob. świat 36. Wysłać kogoś na zieloną trawkę, na grzybki zob. zielony 2 …   Słownik frazeologiczny

  • wysyłać — → I wysłać …   Słownik języka polskiego

  • wysłać — I dk IX, wyślę, wyślesz, wyślij, wysłaćsłał, wysłaćsłany wysyłać ndk I, wysłaćam, wysłaćasz, wysłaćają, wysłaćaj, wysłaćał, wysłaćany 1. «polecić komuś, żeby się udał dokądś, do kogoś w jakimś celu, z jakimś poleceniem; wyprawić, posłać» Wysłać… …   Słownik języka polskiego

  • delegować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, delegowaćguję, delegowaćguje, delegowaćany {{/stl 8}}– wydelegować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wysyłać kogoś jako przedstawiciela upoważnionego do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uczynek — Schwytać, złapać, przyłapać kogoś na gorącym uczynku «schwytać, zastać kogoś w chwili popełnienia czegoś złego»: (...) major Arnold S. nie chciał na razie wysyłać listu gończego. Obawiał się, że spłoszy to przestępcę, a on chciał schwytać go na… …   Słownik frazeologiczny

  • adresować — ndk IV, adresowaćsuję, adresowaćsujesz, adresowaćsuj, adresowaćował, adresowaćowany 1. «umieszczać adres na liście, przesyłce itp., wysyłać pod czyimś adresem» Adresować do kogoś list, paczkę. Depesza adresowana na czyjeś imię. 2. «kierować,… …   Słownik języka polskiego

  • awizować — ndk IV, awizowaćzuję, awizowaćzujesz, awizowaćzuj, awizowaćował, awizowaćowany 1. «wypisywać lub wysyłać awizo» Awizować komuś wysyłkę towaru. 2. «zapowiadać, powiadamiać, donosić, oznajmiać, uprzedzać, dawać znać, meldować, anonsować» Awizować… …   Słownik języka polskiego

  • delegować — ndk IV, delegowaćguję, delegowaćgujesz, delegowaćguj, delegowaćował, delegowaćowany «wysyłać kogo jako swego delegata, przedstawiciela upoważnionego do załatwiania powierzonej mu sprawy» Delegować kogo do podjęcia negocjacji, rokowań (handlowych …   Słownik języka polskiego

  • ekspediować — ndk IV, ekspediowaćdiuję, ekspediowaćdiujesz, ekspediowaćdiuj, ekspediowaćował, ekspediowaćowany 1. «wysyłać, wyprawiać kogoś lub coś» Ekspediować dzieci na kolonie. Ekspediować list, paczkę. 2. «obsługiwać klientów w sklepie» Ekspediować… …   Słownik języka polskiego

  • emitować — ndk a. dk IV, emitowaćtuję, emitowaćtujesz, emitowaćtuj, emitowaćował, emitowaćowany 1. «puszczać, puścić w obieg pieniądze, papiery wartościowe, znaczki pocztowe» Bank emitował nowe banknoty. Poczta emitowała serię znaczków. 2. «nadawać, nadać… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»