wypłatę

См. также в других словарях:

• wypłata — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wypłataacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wypłacanie, wypłacenie należnych komuś pieniędzy, pensji, wynagrodzenia za pracę itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jutro będzie wypłata.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zbawienie — Czekać, wyglądać kogoś, czegoś jak zbawienia; czekać na coś jak na zbawienie «czekać na kogoś, na coś z utęsknieniem, z wielką niecierpliwością, usilnie czegoś pragnąć»: (...) czekają na wypłatę jak na zbawienie. M. Bielecki, Dziewczyna. Znudzeni …   Słownik frazeologiczny

• asekuracyjny — asekuracyjnyni 1. «zapewniający bezpieczeństwo; zabezpieczający, ubezpieczający, asekurujący» Lina asekuracyjna. Urządzenia asekuracyjne. Przedsięwziąć środki asekuracyjne. 2. przestarz. «związany z ubezpieczeniem, zapewniający wypłatę kwoty… …   Słownik języka polskiego

• asygnować — ndk IV, asygnowaćnuję, asygnowaćnujesz, asygnowaćnuj, asygnowaćował, asygnowaćowany 1. «przeznaczać pewną sumę pieniężną na określony cel» Asygnować pieniądze na bieżące wydatki. 2. «wystawiać przekaz do wypłaty, zlecać wypłatę określonej sumy… …   Słownik języka polskiego

• pięćsetka — ż III, CMs. pięćsetkatce; lm D. pięćsetkatek «banknot wartości pięciuset złotych» Dostał wypłatę samymi pięćsetkami …   Słownik języka polskiego

• polisa — ż IV, CMs. polisasie; lm D. polisais «dokument stwierdzający zawarcie umowy ubezpieczeniowej, wydany przez zakład ubezpieczeń, zapewniający wypłatę określonej sumy przewidzianej w umowie za straty poniesione przez ubezpieczonego bez jego winy»… …   Słownik języka polskiego

• trzydziesty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 30» Trzydziesta rocznica. W trzydziestym roku życia. Trzydziesty pierwszy albo trzydziestego pierwszego maja. Rok tysiąc dziewięćset trzydziesty. trzydziesty blm w użyciu rzecz.… …   Słownik języka polskiego

• wstrzymać — dk I, wstrzymaćam, wstrzymaćasz, wstrzymaćają, wstrzymaćaj, wstrzymaćał, wstrzymaćany wstrzymywać ndk VIIIa, wstrzymaćmuję, wstrzymaćmujesz, wstrzymaćmuj, wstrzymaćywał, wstrzymaćywany 1. «spowodować zatrzymanie się czegoś, nie pozwolić posunąć… …   Słownik języka polskiego

• wyasygnować — dk IV, wyasygnowaćnuję, wyasygnowaćnujesz, wyasygnowaćnuj, wyasygnowaćował, wyasygnowaćowany «przeznaczyć pewną sumę na jakiś określony cel; wypłacić pewną kwotę lub zlecić wypłatę» Wyasygnować pieniądze na zakup książek …   Słownik języka polskiego

• wypłata — ż IV, CMs. wypłataacie; lm D. wypłataat 1. «wypłacanie, wypłacenie należności, należnych poborów, pensji» Wypłata poborów, należności. Dokonać wypłaty. Robić zakupy po wypłacie. 2. «wypłacone pieniądze; pensja, pobory, należność» Miesięczna… …   Słownik języka polskiego

• asekuracyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabezpieczający, ochraniający, ubezpieczający, zapewniający bezpieczeństwo, pomoc; asekurujący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyrządy asekuracyjne. Liny,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień