-
21 przepę|dzić
pf — przepę|dzać impf vt 1. (wypędzić) to chase away, to chase [sb] away [intruza]; to fight off, to fight [sb] off [napastnika]; to drive away a. off, to drive [sb] away a. off, to force back a. out, to force [sb] back a. out [nieprzyjaciela, najeźdźcę]- armia przepędziła wroga z kraju the army forced a. drove the enemy back across the border(s)- przepędziła go z domu she chased him out of the house2. (zmusić do zmiany miejsca) to drive [sportowców, owce, gęsi]- trener przepędził nas dziesięć kilometrów przez las the coach ran us through ten kilometres of forest- przewodnik przepędzał turystów z muzeum do muzeum the guide hurried the tourists from one museum to another- przepędzali bydło przez pastwisko/most they drove a. were driving the cattle across a pasture/bridge3. przen. to drive away, to drive [sth] away, to chase away, to chase [sth] away- wiatr przepędził chmury the wind drove a. chased the clouds away4. książk., przest. to spend [młodość, życie]- przepędziła wiele lat na studiach zagranicznych she spent many years studying abroad- nie możesz całego dnia przepędzić w łóżku you can’t spend the whole day in bedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przepę|dzić
-
22 wyświe|cić
pf — wyświe|cać impf Ⅰ vt 1. (zniszczyć przez częste noszenie) to wear [sth] out, to wear out [ubranie] 2. (wypolerować) to polish [posadzkę, buty] 3. pot. (zużyć) to use [sth] up, to use up [prąd] 4. Hist. (wypędzić) to banish Ⅱ wyświecić się — wyświecać się (o ubraniu) to become worn outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyświe|cić
-
23 wytup|ać
pf — wytup|ywać impf (wytupię — wytupuję) vt 1. (wystukać) to stamp [sth] out, to stamp out [takt, rytm] 2. (wypędzić) to stamp one’s feet in disapproval of a speaker or performerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytup|ać
-
24 precz
pójść precz fortgehen;precz stąd! raus!, hinaus!;precz z drogi! aus dem Weg!;precz z wojną! kein Krieg!;precz z dyktatorem! nieder mit dem Diktator!;precz z rękami! Hände weg! -
25 wiatr
wiatr m (-u, L wietrze; -y) Wind m;wieje silny wiatr es weht ein heftiger Wind;wiatr od morza Seebrise f;na wietrze im Wind;wiatr w plecy Rückenwind m;z wiatrem vor dem Wind;pomyślne wiatry pl fig günstiger Wind m;wypędzić pf na cztery wiatry zum Teufel jagen;być chorągiewką na wietrze pej sein Fähnchen nach dem Wind hängen; -
26 wypędzać
-
27 wypędzać
-
28 fortjagen
-
29 graulen
-
30 jagen
jagen ['ja:gən]1) ( Wild verfolgen)Hasen \jagen polować [ perf za-] na zającejdn aus dem Bett \jagen wyrzucić kogoś z łóżkajdn aus dem Land \jagen wypędzić kogoś z krajuII. vidurch die Stadt/zum Flughafen \jagen pędzić przez miasto/na lotnisko -
31 verbannen
-
32 verstoßen
verstoßen *I. vigegen ein Gesetz \verstoßen naruszyć prawo, wykroczyć przeciwko prawugegen die Disziplin \verstoßen naruszać [ perf naruszyć] dyscyplinęgegen den Anstand/die guten Sitten \verstoßen uchybić przyzwoitości/dobrym obyczajomII. vtjdn \verstoßen wypędzić kogośseinen Sohn \verstoßen wyrzec się swojego syna -
33 vertreiben
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wypędzić — dk VIa, wypędzićdzę, wypędzićdzisz, wypędzićpędź, wypędzićdził, wypędzićdzony wypędzać ndk I, wypędzićam, wypędzićasz, wypędzićają, wypędzićaj, wypędzićał, wypędzićany «zmusić do odejścia skądś, wyniesienia się gdzieś indziej; wygonić» Wypędzić… … Słownik języka polskiego
wypędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypędzaćam, wypędzaća, wypędzaćają, wypędzaćany {{/stl 8}}– wypędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypędzaćdzę, wypędzaćdzi, wypędzaćpędź, wypędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się … Słownik frazeologiczny
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
powypędzać — dk I, powypędzaćam, powypędzaćasz, powypędzaćają, powypędzaćaj, powypędzaćał, powypędzaćany «o wielu: wypędzić; wypędzić wielu (wiele), jednego po drugim» Powypędzał bydło na pastwisko … Słownik języka polskiego
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego
wiatr — 1. Chwycić, złapać wiatr w żagle «wykorzystać sprzyjające okoliczności»: Pochodził z rodziny, która umiała trafnie rozpoznawać sytuację, wiatr chwytać w żagle oraz chronić materialną podstawę rodu – folwarki, lasy (...). K. Moczarski, Rozmowy. 2 … Słownik frazeologiczny
bydlątko — n II, N. bydlątkokiem; lm D. bydlątkotek zdr. od bydlę Nie miał kto bydlątek wypędzić na pastwisko … Słownik języka polskiego
kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… … Słownik języka polskiego
łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… … Słownik języka polskiego
pastewnik — m III, D. a, N. pastewnikkiem; lm M. i «miejsce, najczęściej ogrodzone, przeznaczone do wypasania bydła» Wypędzić krowy na pastewnik … Słownik języka polskiego