-
1 wypędzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypędzić
-
2 wypę|dzić
pf — wypę|dzać impf vt (wygnać) (z kraju, miejsca zamieszkania) to expel (z czegoś from sth); (z domu, lokalu) to chase out, to turn out (z czegoś of sth); (odpędzić) to drive [sth] away, to drive away [muchy, osę]; to drive [sb/sth] out a. away, to drive out a. away [intruza, konkurenta, zwierzę]; to drive out, to drive [sb] out; to cast out książk. [złe duchy]- wypędzić kogoś z pokoju/budynku to chase a. throw sb out of a room/building- wypędzić psa/kota na dwór to chase the dog/cat out- zła pogoda wypędziła nas z gór/tarasu the bad weather drove us out of the mountains/from the terrace- wypędzić bydło/owce na pastwisko to put cattle/sheep out to grass a. pastureThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypę|dzić
-
3 wypędzać
impf ⇒ wypędzić* * ** * *ipf.wypędzić pf.1. (= przepędzać) drive out.2. (= wydalać) banish.3. wypędzać bydło (na pastwisko) roln. drive cattle (out) (to pasture).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypędzać
-
4 precz
Ⅰ adv. away, out- wypędzić kogoś precz to turn sb out- poszedł sobie precz he went away- cisnął młotek precz he threw the hammer away- wynoś mi się precz z mojego domu! get out of my house!Ⅱ inter. precz!, precz stąd! out!, off with you!, get lost!; begone! przest.- precz mi z oczu! out of my sight!- precz z komuną/tyranią! down with communism/tyranny!- precz z rękami! hands off!- ręce precz… hands off…* * *excl* * *adv.away; idź sobie precz! go away!; precz ode mnie! go away from me!; precz z łapami! pot. keep your hands off!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > precz
-
5 wyrugować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrugować
-
6 przepę|dzić
pf — przepę|dzać impf vt 1. (wypędzić) to chase away, to chase [sb] away [intruza]; to fight off, to fight [sb] off [napastnika]; to drive away a. off, to drive [sb] away a. off, to force back a. out, to force [sb] back a. out [nieprzyjaciela, najeźdźcę]- armia przepędziła wroga z kraju the army forced a. drove the enemy back across the border(s)- przepędziła go z domu she chased him out of the house2. (zmusić do zmiany miejsca) to drive [sportowców, owce, gęsi]- trener przepędził nas dziesięć kilometrów przez las the coach ran us through ten kilometres of forest- przewodnik przepędzał turystów z muzeum do muzeum the guide hurried the tourists from one museum to another- przepędzali bydło przez pastwisko/most they drove a. were driving the cattle across a pasture/bridge3. przen. to drive away, to drive [sth] away, to chase away, to chase [sth] away- wiatr przepędził chmury the wind drove a. chased the clouds away4. książk., przest. to spend [młodość, życie]- przepędziła wiele lat na studiach zagranicznych she spent many years studying abroad- nie możesz całego dnia przepędzić w łóżku you can’t spend the whole day in bedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przepę|dzić
-
7 wyświe|cić
pf — wyświe|cać impf Ⅰ vt 1. (zniszczyć przez częste noszenie) to wear [sth] out, to wear out [ubranie] 2. (wypolerować) to polish [posadzkę, buty] 3. pot. (zużyć) to use [sth] up, to use up [prąd] 4. Hist. (wypędzić) to banish Ⅱ wyświecić się — wyświecać się (o ubraniu) to become worn outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyświe|cić
-
8 wytup|ać
pf — wytup|ywać impf (wytupię — wytupuję) vt 1. (wystukać) to stamp [sth] out, to stamp out [takt, rytm] 2. (wypędzić) to stamp one’s feet in disapproval of a speaker or performerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytup|ać
См. также в других словарях:
wypędzić — dk VIa, wypędzićdzę, wypędzićdzisz, wypędzićpędź, wypędzićdził, wypędzićdzony wypędzać ndk I, wypędzićam, wypędzićasz, wypędzićają, wypędzićaj, wypędzićał, wypędzićany «zmusić do odejścia skądś, wyniesienia się gdzieś indziej; wygonić» Wypędzić… … Słownik języka polskiego
wypędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypędzaćam, wypędzaća, wypędzaćają, wypędzaćany {{/stl 8}}– wypędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypędzaćdzę, wypędzaćdzi, wypędzaćpędź, wypędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się … Słownik frazeologiczny
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
powypędzać — dk I, powypędzaćam, powypędzaćasz, powypędzaćają, powypędzaćaj, powypędzaćał, powypędzaćany «o wielu: wypędzić; wypędzić wielu (wiele), jednego po drugim» Powypędzał bydło na pastwisko … Słownik języka polskiego
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego
wiatr — 1. Chwycić, złapać wiatr w żagle «wykorzystać sprzyjające okoliczności»: Pochodził z rodziny, która umiała trafnie rozpoznawać sytuację, wiatr chwytać w żagle oraz chronić materialną podstawę rodu – folwarki, lasy (...). K. Moczarski, Rozmowy. 2 … Słownik frazeologiczny
bydlątko — n II, N. bydlątkokiem; lm D. bydlątkotek zdr. od bydlę Nie miał kto bydlątek wypędzić na pastwisko … Słownik języka polskiego
kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… … Słownik języka polskiego
łeb — m IV, D. łba, C. łbu, Ms. łbie; lm M. łby 1. «głowa zwierzęcia, szczególnie dużego» Łeb konia, krowy. ∆ Kocie łby «bruk ułożony z okrągłych, nietłuczonych kamieni» □ Koń ma duży łeb, niech się martwi. 2. «pogardliwie, rubasznie lub potocznie o… … Słownik języka polskiego
pastewnik — m III, D. a, N. pastewnikkiem; lm M. i «miejsce, najczęściej ogrodzone, przeznaczone do wypasania bydła» Wypędzić krowy na pastewnik … Słownik języka polskiego