-
1 fliegen
1.1) * vi s latać, lecieć2) ugs. wylecieć (np. ze szkoły)2. * vt -
2 fliegen
fliegen ( flog, geflogen) vt ( befördern) przewozić <- wieźć> (samolotem); ( lenken) pilotować, prowadzić (samolot); (a sn) latać (… Route na … trasie); Strecke przelatywać <- lecieć>;eine Kurve fliegen wykon(yw)ać wiraż; vi (sn) Vogel, Flugzeug usw <po>lecieć, latać (mit … I; nach … do G; zum Mond na Księżyc); wylatywać < wylecieć> ( aus Berlin z Berlina; aus dem, durch das Fenster z okna, przez okno);um etwas fliegen oblatywać <- lecieć> (A); fig Lächeln przemykać <- mknąć> ( übers Gesicht po twarzy); Haare rozwiewać się;fam. durch die Prüfung fliegen przepaść pf na egzaminie;fam. auf etwas, jemanden fliegen lecieć (na A) -
3 Luft
dünne Luft rozrzedzone powietrze;frische Luft atmen oddychać świeżym powietrzem;an der frischen Luft ( draußen) na wolnym powietrzu;die Luft anhalten wstrzym(yw)ać (od)dech;fig fam. die Luft ist rein okej, nic nie grozi;fam. jemanden wie Luft behandeln traktować k-o jak powietrze;fam. er ist Luft für mich on dla mnie nie istnieje;fam. da blieb ihm die Luft weg aż go zatkało;fam. das ist aus der Luft gegriffen to (jest) wzięte z sufitu;fam. die Angelegenheit hängt in der Luft sprawa wisi w powietrzu;ein Streit liegt in der Luft zanosi się na awanturę;fam. dicke Luft naprężona atmosfera;fam. in die Luft gehen wybuchnąć pf, wściec się pf; -
4 schießen
schießen1 (du schießt, schoss, geschossen) vi strzelać < wystrzelić> ( auf A do G); ( feuern) wypalić pf, palnąć pf; vt Tor strzelać <- lić>; Wild ustrzelić pf; fam. Foto pstrykać <- knąć>
См. также в других словарях:
wylecieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wylatywać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nie wylecieć [wypaść] sroce spod ogona; wyjeżdżać – wyjechać [wyskakiwać – wyskoczyć i in.] z gębą [z pyskiem i syn.] na {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wylecieć — Coś jednym uchem wchodzi, a drugim wylatuje zob. ucho 4. Coś komuś wyleciało z głowy, z pamięci zob. głowa 11. Ktoś nie wyleciał sroce spod ogona zob. sroka 2. Wylecieć (skądś) jak z procy zob. proca. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą… … Słownik frazeologiczny
wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… … Słownik języka polskiego
wylecieć — 1) Zostać usuniętym ze szkoły lub ze studiów Eng. To be expelled or relegated from school or university 2) Zostać zwolnionym z pracy Eng. To get dismissed or discharged from a job … Słownik Polskiego slangu
wylecieć z głowy — (O czymś, co miało być zapamiętane) Zostać zapomnianym Eng. (For something which was to be remembered) To be forgotten; to forget … Słownik Polskiego slangu
wylecieć z roboty — Zostać zwolnionym z pracy Eng. To get dismissed or discharged from a job … Słownik Polskiego slangu
nie wylecieć [wypaść] sroce spod ogona — {{/stl 13}}{{stl 33}} być kimś (równie jak ktoś inny) ważnym, liczącym się, znającym się na czymś :{{/stl 33}}{{stl 10}}Myśmy też sroce spod ogona nie wypadli i tak samo damy sobie z tym radę! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wylatywać – wylecieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}z głowy {{/stl 13}}{{stl 7}} być szybko zapominanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nazwisko pisarza wyleciało komuś z głowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wylatywać — → wylecieć … Słownik języka polskiego
powylatywać — dk VIIIa, powylatywaćtuje, powylatywaćywał 1. «o wielu: wylecieć; wylecieć jeden po drugim» Ptaki powylatywały z gniazd. 2. pot. «spaść, wypaść z czegoś kolejno, jedno po drugim; wylecieć, odpaść w wielu miejscach» Szyby powylatywały z okien.… … Słownik języka polskiego
wylatywać — Coś jednym uchem wchodzi, a drugim wylatuje zob. ucho 4. Coś komuś wyleciało z głowy, z pamięci zob. głowa 11. Ktoś nie wyleciał sroce spod ogona zob. sroka 2. Wylecieć (skądś) jak z procy zob. proca. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą… … Słownik frazeologiczny