-
1 abfahren
-
2 abtransportieren
-
3 bringen
bringen ( brachte, gebracht) vt ( herbringen) przynosić <- nieść> (a fig Nutzen, Glück usw); Person przyprowadzać <- dzić>; fahrend Sachen und Personen przywozić <- wieźć>; ( hinbringen) odnosić, zanosić <- nieść> (nach, zu do G, na A); ( jemanden begleiten) odprowadzać <- dzić>; fahrend Sachen und Personen odwozić, zawozić <- wieźć>; etwas im Radio usw poda(wa)ć; ( publizieren) <o>publikować; Unglück sprowadzać <- dzić> ( jemandem na A);fam. was bringt das? po co to (wszystko)?;fam. er bringt das nicht on nie potrafi, to mu nie wyjdzie;auf den Markt bringen wypuszczać <- puścić> na rynek;jemanden auf einen Gedanken, eine Spur bringen naprowadzać <- dzić> k-o na myśl, na ślad;etwas hinter sich bringen załatwi(a)ć (A);jemandem etwas in Erinnerung bringen przypomnieć k-u (A);(es) mit sich bringen <s>powodować, sprawi(a)ć (że);etwas nicht über sich bringen zu (+ inf) nie móc się przemóc, żeby (+ inf);zum Kochen bringen doprowadzać <- dzić> do wrzenia;es zu etwas bringen wyjść na ludzi;es weit bringen zajść daleko -
4 heimfahren
-
5 wegfahren
-
6 ausfahren
-
7 ausführen
ausführen jemanden wyprowadzać <- dzić> na spacer; ( einladen) zapraszać <- prosić> ( jemanden zu k-o do G, na A); fam. Kleid usw obnosić, pokazywać; Waren wywozić <- wieźć>, eksportować (im)pf; Auftrag, Reparatur, Freistoß usw wykon(yw)ać; Tat dokon(yw)ać (G); Plan, Gedanken <z>realizować; ( darlegen) przedstawi(a)ć, rozwijać <- winąć> -
8 befördern
be'fördern (-) ( transportieren) przewozić <- wieźć>, transportować; przes(y)łać ( mit der Post pocztą); Person awansować (im)pf ( zum Direktor na dyrektora);befördert werden otrzymać pf awans;jemanden ins Jenseits befördern wyprawić pf k-o na tamten świat -
9 düngen
-
10 einfliegen
-
11 fahren
fahren ( fährt, fuhr, gefahren) vt Last, Person (od-, za)wozić <(od-, za)wieźć>; jeździć, jechać ( Auto autem; Ski usw na nartach usw); ( lenken) prowadzić;fam. einen fahren lassen puścić pf wiatry; vi (sn) jeździć, <po>jechać ( langsam powoli; mit dem Bus autobusem; spazieren na spacer; nach, zu do G); Schiff <po>płynąć; ( verkehren) jeździć, kursować (von … nach … z … do …); ( abfahren) odjeżdżać <- jechać>; Schiff odpływać <- płynąć>;gegen etwas fahren najeżdżać <- jechać> (na A);fig in die Kleider fahren wrzucić pf szybko coś na grzbiet;mit der Hand über etwas fahren przeciągnąć pf ręką po (L);was ist bloß in dich gefahren? jaki diabeł cię opętał?; -
12 fliegen
fliegen ( flog, geflogen) vt ( befördern) przewozić <- wieźć> (samolotem); ( lenken) pilotować, prowadzić (samolot); (a sn) latać (… Route na … trasie); Strecke przelatywać <- lecieć>;eine Kurve fliegen wykon(yw)ać wiraż; vi (sn) Vogel, Flugzeug usw <po>lecieć, latać (mit … I; nach … do G; zum Mond na Księżyc); wylatywać < wylecieć> ( aus Berlin z Berlina; aus dem, durch das Fenster z okna, przez okno);um etwas fliegen oblatywać <- lecieć> (A); fig Lächeln przemykać <- mknąć> ( übers Gesicht po twarzy); Haare rozwiewać się;fam. durch die Prüfung fliegen przepaść pf na egzaminie;fam. auf etwas, jemanden fliegen lecieć (na A) -
13 fortfahren
fortfahren ( irr) vi (sn) odjeżdżać <- jechać>, wyjeżdżać <- jechać>; ( weitermachen) kontynuować (in A, mit etwas A);fahre fort zu lesen czytaj dalej; v/t odwozić, wywozić <- wieźć> -
14 heimbringen
-
15 herbringen
-
16 herfahren
fahren Sie hinter mir her proszę jechać za mną -
17 herumfahren
-
18 hinfahren
-
19 kutschieren
-
20 mitbringen
mitbringen ( irr) Sache, Neuigkeiten przynosić <- nieść>; einen Gast usw przyprowadzać <- dzić> ze sobą; fahrend Sache, Person przywozić <- wieźć> ze sobą; fig Fähigkeiten, Wissen mieć, posiadać;Sie müssen Zeit mitbringen będzie pan(i) musiał(a) poczekać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wieźć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, wiozę, wiezie, wieź, wiózł, wiozła, wieźli, wieziony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać kogoś lub coś, korzystając z jakiegoś środka transportu, transportować w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wieźć — kogoś na łebka zob. łebek 2 … Słownik frazeologiczny
wieźć — ndk XI, wiozę, wieziesz, wieź, wiózł, wiozła, wieźli, wieziony 1. «transportować coś lub kogoś z miejsca na miejsce za pomocą jakiegoś środka lokomocji» Wieźć turystów autobusem. Wieźć towar ciężarówką. Wieźć siano na wozie. Wieźć kogoś bryczką,… … Słownik języka polskiego
łebek — 1. pot. Robić coś, czytać, sprzątać itp. po łebkach, łepkach «robić coś niedokładnie, byle jak, pobieżnie, tak, aby jak najszybciej skończyć jakąś czynność»: Obecnie trzeba będzie jednak oblecieć „cały Paryż” w ciągu tygodnia, po łebkach. A.… … Słownik frazeologiczny
łepek — 1. pot. Robić coś, czytać, sprzątać itp. po łebkach, łepkach «robić coś niedokładnie, byle jak, pobieżnie, tak, aby jak najszybciej skończyć jakąś czynność»: Obecnie trzeba będzie jednak oblecieć „cały Paryż” w ciągu tygodnia, po łebkach. A.… … Słownik frazeologiczny
łebek — m III, D. łebekbka, N. łebekbkiem; lm M. łebekbki (w M. lp: zwykle łepek) 1. zdr. od łeb (w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Pisklęta wytknęły łebki z gniazda. b) w zn. 2: Ciemnowłosy łebek dziecka. ◊ Zapłacić od łebka «zapłacić za jedną osobę» ◊ Jechać,… … Słownik języka polskiego
Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre … Wikipédia en Français
Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… … Wikipédia en Français
Список праиндоевропейских корней — Для улучшения этой статьи желательно?: Найти и оформить в виде сносок ссылки на авторитетные источники, подтверждающие написанное … Википедия
Древнепольский язык — Страны: Польша (до XVI века) Вымер: К началу … Википедия
apofonia — ż I, DCMs. apofonianii; lm D. apofonianii (apofonianij) jęz. «wymiana, oboczność samogłosek w rdzeniach i afiksach wyrazów (np. e: o wieźć: wozić)» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
