-
1 wykrzyknąć
глаг.• восклицать• выкрикивать• выкрикнуть* * *wykrzykn|ąć\wykrzyknąćięty сов. выкрикнуть, крикнуть; воскликнуть+* * *wykrzyknięty сов.вы́крикнуть, кри́кнуть; воскли́кнутьSyn: -
2 wykrzyknąć
(-nę, -niesz); imp - nij; vb; od wykrzykiwaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykrzyknąć
-
3 wykrzyknąć
[викжикнǒчь]v.dkвигукнути, викрикнути -
4 wykrzyknąć
викрикнути, вигукнути -
5 wykrzyknąć
bumulalás -
6 zawołać
глаг.• воззвать• вскричать• вызвать• вызывать• выкликать• звать• звонить• именовать• кликать• кликнуть• назвать• называть• наименовать• обзывать• окликнуть• позвать• призвать• призывать• скликать• созывать* * *zawoła|ć\zawołaćny сов. 1. позвать;\zawołać dziecko do domu позвать ребёнка домой;
2. na kogo окрикнуть, окликнуть кого; крикнуть кому;\zawołać ро nazwisku окликнуть по фамилии; \zawołać na psa кликнуть (позвать) собаку;
3. вскричать, закричать, воскликнуть+1. przywołać, wezwać 2. wykrzyknąć
* * *zawołany сов.1) позва́тьzawołać dziecko do domu — позва́ть ребёнка домо́й
zawołać po nazwisku — окли́кнуть по фами́лии
zawołać na psa — кли́кнуть (позва́ть) соба́ку
3) вскрича́ть, закрича́ть, воскли́кнутьSyn: -
7 wykrzykiwać
1. (-kuję, -kujesz); perf; - knąć; vt 2. vito bellow, to shout* * *ipf.wykrzyknąć pf. -ij shout (out).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykrzykiwać
-
8 wykrzykiwać1
impf ⇒ wykrzyknąćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykrzykiwać1
-
9 wykrzykiwać
-
10 wykrzykiwać
1) ( wydać okrzyk) ausrufen, schreien\wykrzykiwać przekleństwa laut fluchen [ lub schimpfen] -
11 ausrufen
aus|rufenvt irr1) ( laut rufen) wykrzyknąć3) ( über Lautsprecher suchen)jdn \ausrufen [lassen] [kazać] wywołać kogoś
См. также в других словарях:
wykrzyknąć — dk Va, wykrzyknąćnę, wykrzyknąćniesz, wykrzyknąćnij, wykrzyknąćnął, wykrzyknąćnęła, wykrzyknąćnęli, wykrzyknąćnięty, wykrzyknąćnąwszy wykrzykiwać ndk VIIIb, wykrzyknąćkuję, wykrzyknąćkujesz, wykrzyknąćkuj, wykrzyknąćiwał, wykrzyknąćiwany 1.… … Słownik języka polskiego
zawołać — dk I, zawołaćam, zawołaćasz, zawołaćają, zawołaćaj, zawołaćał, zawołaćany 1. «powiedzieć coś głosem podniesionym, odezwać się głośno; krzyknąć, wykrzyknąć» Zawołać gromkim, tubalnym głosem. Ktoś głośno zawołał. 2. «wołając rozkazać, polecić komuś … Słownik języka polskiego
wykrzykiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wykrzykiwaćkuję, wykrzykiwaćkuje, wykrzykiwaćany {{/stl 8}}– wykrzyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wykrzykiwaćnę, wykrzykiwaćnie, wykrzykiwaćnij, wykrzykiwaćnął, wykrzykiwaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} krzycząc, mówić … Langenscheidt Polski wyjaśnień