-
1 pokrzykiwać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokrzykiwać
-
2 pokrzykiwać
pokrzykiwać (-uję) ab und zu rufen;pokrzykiwać na k-o jemanden antreiben, jemanden anschreien -
3 pokrzykiwać
глаг.• кричать• покрикивать* * *несов. покрикивать* * *несов.покри́кивать -
4 pokrzykiwać
japper -
5 hukać
глаг.• аукать• гикать• грохотать• кричать• улюлюкать* * *несов. 1. шуметь; гудеть;2. na kogo кричать, покрикивать на кого; 3. (w lesie) аукать; 4. (o sowach itp.) ухать+2. pokrzykiwać 3. pohukiwać
* * *несов.1) шуме́ть; гуде́ть2) na kogo крича́ть, покри́кивать на кого3) ( w lesie) ау́кать4) (o sowach itp.) у́хатьSyn:pokrzykiwać 2), pohukiwać 3) -
6 pokrzyk|iwać
impf vi [osoba] to shout repeatedly; [ptak] to cry out repeatedly- pokrzykiwać na kogoś (przywołować) to call to sb; (strofować) to scream at sb; (poganiać) to scream at sb to hurry up- w krzakach pokrzykiwały sroki magpies were screeching in the bushesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokrzyk|iwać
-
7 wykrzykiwać
1) ( wydać okrzyk) ausrufen, schreien\wykrzykiwać przekleństwa laut fluchen [ lub schimpfen]
См. также в других словарях:
pokrzykiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, pokrzykiwaćkuję, pokrzykiwaćkuje, pokrzykiwaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} co jakiś czas wydawać okrzyki; też: co jakiś czas napominać kogoś ostro, podniesionym głosem; pohukiwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokrzykiwać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokrzykiwać — ndk VIIIb, pokrzykiwaćkuję, pokrzykiwaćkujesz, pokrzykiwaćkuj, pokrzykiwaćiwał, pokrzykiwaćiwany 1. «krzyczeć, wołać raz po raz, od czasu do czasu, mówić co jakiś czas podniesionym głosem» Pokrzykiwać na dzieci. Pokrzykiwali w lesie na siebie. 2 … Słownik języka polskiego
pohukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, pohukiwaćkuję, pohukiwaćkuje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać okrzyki; pokrzykiwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci dla dodania sobie odwagi dziarsko pohukiwały. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hukać — ndk I, hukaćam, hukaćasz, hukaćają, hukaćał huknąć dk Va, hukaćnę, hukaćniesz, hukaćnął, hukaćnęła, hukaćnęli, hukaćnąwszy 1. «o niektórych ptakach i owadach: wydawać głuchy, przeciągły lub przerywany głos, dźwięk» Hukały sowy i puszczyki. 2.… … Słownik języka polskiego
pohukiwać — ndk VIIIb, pohukiwaćkuję, pohukiwaćkujesz, pohukiwaćkuj, pohukiwaćiwał 1. «wydawać okrzyki; pokrzykiwać» Pohukiwać w lesie. 2. «łajać, strofować kogoś co pewien czas» Pohukiwać na niegrzeczne dzieci. 3. «rozbrzmiewać, rozlegać się donośnie od… … Słownik języka polskiego
powrzaskiwać — ndk VIIIb, powrzaskiwaćkuję, powrzaskiwaćkujesz, powrzaskiwaćkuj, powrzaskiwaćiwał «wrzeszczeć od czasu do czasu, niezbyt głośno; pokrzykiwać» Matka powrzaskuje na dzieci … Słownik języka polskiego