wyjąć

См. также в других словарях:

• wyjąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyjmować{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}(jest) jak psu [krowie] z gardła (wyciągnięte [wyjęte]); {{/stl 7}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}(jest) jakby psu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyjąć — dk Xc, wyjąćjmę, wyjąćjmiesz, wyjąćjmij, wyjąćjął, wyjąćjęła, wyjąćjęli, wyjąćjęty, wyjąćjąwszy wyjmować ndk IV, wyjąćmuję, wyjąćmujesz, wyjąćmuj, wyjąćował, wyjąćowany 1. «wydostać, wydobyć, wyciągnąć coś z czegoś, spod czegoś» Wyjąć pieniądze z …   Słownik języka polskiego

• wyjąć — 1. Ktoś wyjęty spod prawa «o kimś skazanym na utratę praw, pozbawionym ochrony prawnej»: Rząd tymczasowy ogłaszał każdego białego, schwytanego na terytorium republiki, wyjętym spod prawa, jako rozsadnika dżumy. B. Jasieński, Palę. (...) spieszyli …   Słownik frazeologiczny

• wyjmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wyjmowaćmuję, wyjmowaćmuje, wyjmowaćany {{/stl 8}}– wyjąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wyjmowaćjmę, wyjmowaćjmie, wyjmowaćjmij, wyjmowaćjął, wyjmowaćjęli, wyjmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• usta — 1. Być na ustach wszystkich «być powszechnie wspominanym, być przedmiotem rozmów»: Najwyższy czas dowiedzieć się czegoś o słodkiej Penelope Cruz, bo już niedługo będzie na ustach wszystkich. Cosm 7/2000. 2. Coś przechodzi z ust do ust «coś jest… …   Słownik frazeologiczny

• kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… …   Słownik języka polskiego

• okno — n III, Ms. oknonie; lm D. okien 1. «otwór w ścianie (budynku, pojazdu itp.), w którym osadzona jest oszklona rama, służący do doprowadzania światła, zwykle także umożliwiający wentylację; potocznie niekiedy o szybie wprawionej w ramę okalającą… …   Słownik języka polskiego

• powyjmować — dk IV, powyjmowaćmuję, powyjmowaćmujesz, powyjmowaćmuj, powyjmowaćował, powyjmowaćowany «o wielu: wyjąć; wyjąć wiele czegoś, kolejno, jedno po drugim» Powyjmować naczynia z kredensu. Powyjmować drobiazgi z kieszeni …   Słownik języka polskiego

• rozpakować — dk IV, rozpakowaćkuję, rozpakowaćkujesz, rozpakowaćkuj, rozpakowaćował, rozpakowaćowany rozpakowywać ndk VIIIa, rozpakowaćowuję, rozpakowaćowujesz, rozpakowaćowuj, rozpakowaćywał, rozpakowaćywany «zdjąć opakowanie z czegoś, wyjąć coś z opakowania …   Słownik języka polskiego

• wygarnąć — dk Va, wygarnąćnę, wygarnąćniesz, wygarnąćnij, wygarnąćnął, wygarnąćnęła, wygarnąćnęli, wygarnąćnięty, wygarnąćnąwszy wygarniać ndk I, wygarnąćam, wygarnąćasz, wygarnąćają, wygarnąćaj, wygarnąćał, wygarnąćany 1. «garnąc wyjąć, wydostać, wyjąć coś …   Słownik języka polskiego