wygranej

См. также в других словарях:

• konto — 1. Coś idzie, poszło na czyjeś konto, na czyjś rachunek «coś zostało komuś przypisane, uznane za czyjąś zasługę lub winę, coś zostało zrobione czyimś kosztem, coś obciążyło kogoś»: Gomułka i jego administracja nie dysponują zespołem tego rodzaju… …   Słownik frazeologiczny

• konto — n III, Ms. kontoncie; lm D. kont 1. księg. «rachunek dwustronny w księdze handlowej służący do rejestracji zmian majątkowych wyrażonych w pieniądzu» Na kontach księgowane są wszystkie transakcje dokonywane przez przedsiębiorstwo. ∆ Konto winien… …   Słownik języka polskiego

• hazardowy — hazardowywi 1. «połączony z hazardem, ryzykiem, ryzykowny, niebezpieczny; uzależniony od przypadku» Hazardowe spekulacje, przedsięwzięcia. ∆ Gra hazardowa «gra, w której o wygranej decyduje głównie przypadek, najczęściej gra o pieniądze, zwykle o …   Słownik języka polskiego

• kontra — I ż IV, CMs. kontratrze; lm D. kontr 1. karc. «zobowiązanie się gracza wobec partnera do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej» 2. druk. «kreskowa klisza drukarska, dająca na odbitce odwrotny w stosunku do oryginału układ plam… …   Słownik języka polskiego

• kontrować — ndk IV, kontrowaćruję, kontrowaćrujesz, kontrowaćruj, kontrowaćował, kontrowaćowany 1. karc. «w brydżu: zobowiązać się do niedopuszczenia licytującego przeciwnika do wygranej» 2. sport. «w boksie: zadawać kontry, odpowiadać ciosami na ciosy… …   Słownik języka polskiego

• los — m IV, D. u, Ms. lossie; lm M. y 1. «dola, koleje życia, bieg wydarzeń» Ciężki, zły, marny los. Koleje losu. Skarżyć się na los, przeklinać los. Pogodzić się z losem. Dzielić z kimś los. Narażać się na niepewny los. Rzuc …   Słownik języka polskiego

• loteria — ż I, DCMs. loteriarii; lm D. loteriarii (loteriaryj) «gra, której uczestnicy nabywają bilety numerowane (losy), a o wygranej decyduje losowanie» Loteria fantowa. Loteria książkowa, liczbowa, pieniężna. Grać, wygrać na loterii. Trzymać los na… …   Słownik języka polskiego

• możliwość — ż V, DCMs. możliwośćści; lm MD. możliwośćści 1. «sytuacja umożliwiająca coś, fakt, że coś jest możliwe, staje się możliwe; prawdopodobieństwo, ewentualność» Możliwość nauki. Możliwość wygranej. Możliwość wybuchu gazu. Nie widzieć możliwości… …   Słownik języka polskiego

• parol — m I, D. u, blm 1. przestarz. «umówione, tajne hasło, umożliwiające wartownikowi, patrolowi itp. rozpoznanie własnych żołnierzy» 2. przestarz. «słowo honoru» Wypuścić, zwolnić kogoś na parol. Dotrzymać, nie dotrzymać parolu. Złamać parol. 3.… …   Słownik języka polskiego

• rekontra — ż IV, CMs. rekontratrze; lm D. rekontrakontr karc. «w grze w brydża: odpowiedź na kontrę przeciwnika pociągająca za sobą podwojenie wygranej lub przegranej w stosunku do już podwojonej stawki przez kontrę» …   Słownik języka polskiego

• ryzykować — ndk IV, ryzykowaćkuję, ryzykowaćkujesz, ryzykowaćkuj, ryzykowaćował «podejmować przedsięwzięcie o niepewnym wyniku, zakończeniu, z narażeniem kogoś lub czegoś na niebezpieczeństwo, stratę, zniszczenie; odważać się na niebezpieczeństwo» Nie był… …   Słownik języka polskiego