-
1 wybuchać
impf ⇒ wybuchnąć* * *(o bombie, granacie) to explode, to go off; (o wojnie, pożarze, epidemii) to break out; ( o wulkanie) to erupt* * *ipf.1. (= eksplodować) explode; (bomba, granat) explode; ( wulkan) erupt.2. (= zaczynać się nagle) break out; (wojna, pożar, awantura, kłótnia) outbreak.3. (= gwałtownie reagować) fume, flare-up; wybuchać gniewem fly into a passion; wybuchać śmiechem burst out laughing; wybuchać płaczem burst into tears.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybuchać
-
2 wybuchać
• blow up -
3 wybuchać wybuch·ać
-
4 odpalać
impf ⇒ odpalić* * *1. (-am, -asz); perf -ić; vt(pocisk, torpedę) to fire; ( rakietę) to launch; (pot: odstępować) to cough up (pot)2. vi( strzelać) to fire; ( wybuchać) to explode, to detonate; ( o silniku rakietowym) to ignite, to blast off; (pot: odpowiadać, odcinać się) to riposte* * *ipf.odpalić pf.1. (= zapalać papierosa, fajkę, zapałkę) light.2. (= strzelić) fire.3. (= wystrzelić) launch.4. (= spowodować zapłon rakiety) ignite, blast off.5. pot. (= uruchamiać, włączać silnik w samochodzie) start.6. pot. (= odcinać się) riposte.7. pot. (= dzielić się, dawać) fork over l. out l. up, give o.s. one's cut.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odpalać
-
5 pękać
impf ⇒ pęknąć* * *-am, -asz, -nąć; perf; vi(o lodzie, szybie) to crack; (o sznurku, strunie) to burst; (o koszuli, worku) to ripgłowa mi pęka (przen) — my head is splitting
pękać ze śmiechu (przen) — to burst with laughter, to be in stitches
* * *ipf.1. (o szybie, lodzie) crack; (= zarysować się) flaw; (= rozłupać się) rift, cleave; (o desce, pniu) split; ( o farbie) check, crack; (o sznurku, strunie, strąkach) burst; ( o wrzodzie) burst (open); (o ubraniu, tkaninie) rip; uszy mi pękają od tego hałasu this noise is ear-splitting; głowa mi pęka I've got a splitting headache, my head is splitting; choćbym pękł, to... not even if I had all the power in the world...; pękać z ciekawości burn l. burst with curiosity; pękać z dumy swell with pride, be puffed up with pride; pękać z zazdrości be burning with envy, be eating one's heart out; pękać ze śmiechu laugh one's head off, split one's sides; pękać w szwach burst l. split at the seams; sala pęka w szwach the house is full to bursting.2. (= rozrywać się) snap, break, split, rip; pękły mi spodnie my pants split.3. (= wybuchać) burst, explode; co chwila pękały granaty grenades would explode now and again; bomba pękła pot. the shit hit the fan, the curtains parted.4. (o wydaniu, konsumpcji) crack, blow, pop; pękło parę butelek pot. ( o piwie) we cracked a few; (o piwie, winie) we popped a few; ( o wódce) we tossed back l. killed a few; pękło tysiąc złotych pot. we blew a grand.5. (= bać się) pussyfoot, chicken out; nie pękaj! don't be such a chicken.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pękać
-
6 samoistnie
adv. książk. [występować, wybuchać, oddychać] spontaneously; [istnieć] intrinsically- objawy ustąpiły samoistnie the symptoms subsided spontaneously a. by themselves* * *adv.intrinsically, spontaneously; ( występować) naturally.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > samoistnie
-
7 śmiech
m (G śmiechu) 1. (wyrażanie radości) laugh, laughter- pusty śmiech inane laughter- zaraźliwy śmiech infectious laughter- gorzki śmiech książk. a bitter laugh- śmiech przez łzy laughing through one’s tears- wybuch a. salwa śmiechu a burst a. peal of laughter- dusić się ze śmiechu a. od śmiechu to choke with laughter- pękać ze śmiechu to laugh till one’s sides ache- umierać a. konać ze śmiechu to die laughing a. of laughter- wybuchnąć śmiechem to burst out laughing- ryczeć ze śmiechu to roar with laughter- zwijać a. skręcać się ze śmiechu to be in convulsions- tubalny śmiech a hearty laugh- wzbudzić a. wywołać śmiech to get a. raise a laugh- zrobić coś dla śmiechu to do sth for a laugh- śmiech radości a laugh of joy- jego wypowiedź przywitano śmiechem his speech was greeted with laughter- sala trzęsła się od głośnego śmiechu the hall shook with loud laughter- cokolwiek powiedział, to zaraz wszyscy w śmiech everybody burst out laughing at every word he said- moje uwagi zbyła śmiechem she laughed off my remarks- tak tylko powiedziałem, do śmiechu I just said that for a laugh- nie będzie mu do śmiechu, gdy się dowie he’ll be laughing on the other side of his face when he finds out- nie mogłem się powstrzymać od śmiechu I couldn’t keep a straight face- trząsł się od z trudem powstrzymywanego śmiechu he was shaking with suppressed laughter2. (drwina) mockery, ridicule- narazić się na czyjś śmiech to be held up to ridicule3. przen. (głos zwierząt) laugh■ śmiechu warte [cena, ilość] derisory- te wybory były śmiechu warte the election was a sham- wzdycha na jej widok, przewraca oczami, a to wszystko śmiechu warte he sighs when he sees her, rolls his eyes, and it’s all so pathetic- on kandyduje na prezydenta? śmiechu warte! he’s running for the presidency a. for president? that’s ridiculous!- śmiechu warta ta cała jego robota all his work is rubbish* * *-u; -y; mwybuchać (wybuchnąć perf) śmiechem — to burst out laughing
robić (zrobić perf) coś dla śmiechu — to do sth for a laugh
* * *milaughter; wybuch śmiechu burst of laughter; parskać śmiechem burst out laughing; pękać ze śmiechu laugh one's head off; sikać ze śmiechu pot. piss o.s. laughing; zanosić się śmiechem rock with laughter; zrobić coś dla śmiechu do sth for a laugh; zrywać boki ze śmiechu burst one's sides with laughter; śmiechu warte it's ludicrous!, that's a laugh!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmiech
-
8 wybuchnąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybuchnąć
-
9 eksplod|ować
pf, impf Ⅰ vt (detonować) to detonate, to explode [pocisk, ładunek] Ⅱ vi 1. (wybuchać) [pocisk, ładunek, bomba] to explode 2. książk., przen. (pojawiać się gwałtownie) to explode przen.; to burst out- jej nienawiść w końcu eksplodowała her hatred has finally burst into the openThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > eksplod|ować
См. также в других словарях:
wybuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybuchaćam, wybuchaća, wybuchaćają {{/stl 8}}– wybuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, wybuchaćnę, wybuchaćnie, wybuchaćnij, wybuchaćnąłem || wybuchaćchłem, wybuchaćnął || wybuchaćbuchł, wybuchaćnęła ||… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybuchać — Bomba wybuchła zob. bomba 2 … Słownik frazeologiczny
wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj … Słownik języka polskiego
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego
detonować — ndk IV, detonowaćnuję, detonowaćował, detonowaćowany 1. «wybuchać, eksplodować» Bomby detonowały co kilka minut. 2. «zbijać z tropu, onieśmielać, peszyć» Detonować kogoś ironicznym uśmiechem. 3. muz. «brać dźwięki fałszywie, nieczysto, za nisko… … Słownik języka polskiego
eksplodować — ndk a. dk IV, eksplodowaćduje, eksplodowaćował «wybuchać, wybuchnąć, rozrywać się, rozerwać się, pękać, pęknąć z hukiem» Eksplodował gaz ziemny. Bomba eksplodowała. Materiały wybuchowe eksplodowały. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… … Słownik języka polskiego
implodować — ndk a. dk IV, implodowaćduje, implodowaćował «wybuchać, wybuchnąć do środka» Implodują gazy w galaktyce. Implodowała lampa kineskopowa. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach … Słownik języka polskiego
płacz — m II, D. u; lm M. e, D. ów «wylewanie, ronienie łez, często połączone ze szlochem; stan człowieka zdenerwowanego, wzruszonego, któremu łzy z oczu płyną» Bezgłośny, rzewny, spazmatyczny płacz. Oczy czerwone od płaczu. Był wyczerpany płaczem.… … Słownik języka polskiego
prychać — ndk I, prychaćam, prychaćasz, prychaćają, prychaćaj, prychaćał prychnąć dk Va, prychaćnę, prychaćniesz, prychaćnij, prychaćnął, prychaćnęła, prychaćnęli, prychaćnąwszy 1. «wydmuchiwać powietrze nozdrzami lub wargami, wydając charakterystyczny… … Słownik języka polskiego
