wyświęcać

См. также в других словарях:

• wyświecać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyświecaćam, wyświecaća, wyświecaćają, wyświecaćany {{/stl 8}}– wyświecić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyświecaćcę, wyświecaćci, wyświecaćświeć, wyświecaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyświęcać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyświęcaćam, wyświęcaća, wyświęcaćają, wyświęcaćany {{/stl 8}}– wyświęcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyświęcaćcę, wyświęcaćci, wyświęcaćświęć, wyświęcaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyświecać się – wyświecić cię — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ubraniu: stawać się wytartym, wyświechtanym wskutek długiego noszenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Marynarka wyświeciła się na łokciach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyświecić — dk VIa, wyświecićcę, wyświecićcisz, wyświecićświeć, wyświecićcił, wyświecićcony wyświecać ndk I, wyświecićam, wyświecićasz, wyświecićają, wyświecićaj, wyświecićał, wyświecićany 1. zwykle dk «długim noszeniem spowodować wytarcie, wybłyszczenie… …   Słownik języka polskiego

• wyświęcić — dk VIa, wyświęcićcę, wyświęcićcisz, wyświęcićświęć, wyświęcićcił, wyświęcićcony wyświęcać ndk I, wyświęcićam, wyświęcićasz, wyświęcićają, wyświęcićaj, wyświęcićał, wyświęcićany 1. rel. «udzielić święceń kapłańskich» Wyświęcić kogoś na księdza. 2 …   Słownik języka polskiego

• wyświecić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wyświecać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień