Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

workshop

  • 1 officina

    workshop, factor.

    Latin-English dictionary of medieval > officina

  • 2 officīna

        officīna ae, f    [for opificīna (old), from opifex], a workshop, manufactory: instituit officinam in regiā maximam, studio: armorum officinae in urbe: monetae, mint, L.: Cyclopum Volcanus urit officinas, H.—Fig., a workshop, factory, laboratory: tamquam omnium artium: sapientiae: ex rhetorum officinis: eloquentiae: corruptelarum, L.
    * * *
    workshop; office

    Latin-English dictionary > officīna

  • 3 fabrica

        fabrica ae, f    [1 faber], a joiner's shop, smith's shop, workshop: fabricae praeesse.— An art, trade, pursuit, industry, craft: aeris et ferri.— Architecture: pictura et fabrica ceteraeque artes.— A skilful production, fabric, structure: admirabilis membrorum. — Fig., a crafty device, wile, trick, stratagem: ad senem aliquam fabricam fingere, T.
    * * *
    craft, art; craft of metalwork/building; construction/building/making; workshop, factory; workmanship; plan, device; trick

    Latin-English dictionary > fabrica

  • 4 officina

    offĭcīna, ae, f. [contr. from opificina, from opifex; the uncontracted prim. form, opĭfĭcīna, is still found in Plaut. Mil. 3, 3, 7, and Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 83 fin. Mai], a workshop, manufactory (class.; cf. fabrica).
    I.
    Lit.:

    nec enim quicquam ingenuum potest habere officina,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    instituit officinam Syracusis in regiā maximam,

    id. Verr. 2, 4, 24, § 54:

    armorum,

    a manufactory of arms, Caes. B. C. 1, 34; Cic. Phil. 7, 4, 13; Nep. Ages. 3, 2;

    for which, ferraria, Auct. B. Afr. 20: aerariorum,

    Plin. 16, 6, 8, § 23:

    fullonum,

    id. 35, 11, 40, § 143:

    pictoris,

    id. ib.:

    plastarum,

    id. 35, 12, 45, § 155:

    tingentium,

    id. 9, 38, 62, § 133:

    tonstrinarum,

    id. 36, 22, 47, § 165 al.:

    promercalium vestium,

    a shop in which garments are made for sale, Suet. Gram. 23:

    cetariorum,

    a place where fish are salted, Col. 8, 17:

    officina monetae,

    Liv. 6, 20:

    dum graves Cyclopum Volcanus ardens urit officinas,

    Hor. C. 1, 4, 8.—
    2.
    In partic., in econom. lang. = ornithon, a place where fowls are kept, in order to lay their eggs and hatch their young, a poultry-house or yard, Col. 8, 3, 4.—
    B.
    Transf., a making, formation:

    in magnis corporibus facilis officina sequaci materia fuit,

    Plin. 11, 2, 1, § 2.—
    II.
    Trop., a workshop, manufactory, laboratory:

    mathematici, poëtae, musici, medici denique ex hac tamquam omnium artium officinā profecti sunt,

    Cic. Fin. 5, 3, 7:

    falsorum commentariorum, et chirographorum officina,

    id. Phil. 2, 14, 35:

    nequitiae,

    id. Rosc. Am. 46, 134:

    dicendi,

    id. Brut. 8, 32:

    sapientiae,

    id. Leg. 1, 13, 36:

    spirandi pulmo,

    Plin. 11, 37, 72, § 188:

    rhetoris,

    Cic. de Or. 2, 13, 57:

    ex rhetorum officinis,

    id. Or. 3, 12:

    domus ejus officina eloquentiae habita est,

    id. ib. 13, 40:

    corruptelarum omnis generis,

    Liv. 39, 11, 6; cf.

    39, 8, 7: crudelitatis,

    Val. Max. 3, 1, 2:

    humanarum calamitatium,

    Sen. Contr. 5, 33, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > officina

  • 5 aureficina

    Latin-English dictionary > aureficina

  • 6 aurificina

    Latin-English dictionary > aurificina

  • 7 carpentarius

    I
    carpentaria, carpentarium ADJ
    of wagons/carriages/chariots; of/pertaining to carriage building
    II
    carriage/wagon/chariot builder/cartwright's workshop
    III
    carriage/wagon/chariot builder, cartwright; carriage-driver, coachman (L+S)

    Latin-English dictionary > carpentarius

  • 8 figilina

    pottery-work; pottery (pl.), potter's workshop

    Latin-English dictionary > figilina

  • 9 figlina

    pottery-work; pottery (pl.), potter's workshop

    Latin-English dictionary > figlina

  • 10 figulina

    pottery-work; pottery (pl.), potter's workshop

    Latin-English dictionary > figulina

  • 11 anima

    ănĭma, ae, f. ( gen. animāï, Lucr. 1, 112; 3, 150 et saep.; cf. Neue, Formenl. I. p. 12; Lachm. ad Lucr. 1, 29; dat. and abl. plur. regul. animis, Cic. Fam. 14, 14; Lact. Inst. 6, 20, 19; 7, 2, 1; Arn. 2, 18; 2, 30; 2, 33; Aug. Civ. Dei, 13, 18; 13, 19; id. Ver. Relig. 22, 43:

    animabus, only in eccl. and later Lat.,

    Vulg. Exod. 30, 12; ib. Psa. 77, 18; ib. Matt. 11, 29; ib. Heb. 13, 17 et saep.; Tert. adv. Marc. 4, 34; id. Anim. 33 al.; Aug. Civ. Dei, 19, 23; Prud. c. Symm. 1, 531; Aus. Rer. Odyss. 11; Serv. ad Verg. A. 6, 136 al.; Neue, Formenl. I. p. 29) [v. animus], pr. that which blows or breathes; hence,
    I.
    Lit., air, a current of air, a breeze, wind (mostly poet.):

    ne quid animae forte amittat dormiens,

    Plaut. Aul. 2, 4, 23 sq.: vela ventorum animae immittere, Att. ap. Non. p. 234, 9 (Trag. Rel. p. 137 Rib.):

    aurarum leves animae,

    Lucr. 5, 236:

    prece quaesit Ventorum pavidus paces animasque secundas,

    he anxiously implores a lull in the winds and a favoring breeze, id. 5, 1229:

    impellunt animae lintea,

    Hor. C. 4, 12, 2:

    Ne dubites quin haec animaï turbida sit vis,

    Lucr. 6, 693: Quantum ignes animaeque [p. 121] valent (of the wind in the workshop of Vulcan), Verg. A. 8, 403.—Also of a flame of fire (blowing like the air): noctilucam tollo, ad focum fero, inflo; anima reviviscit, Varr. ap. Non. p. 234, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., the air, as an element, like fire, water, and earth (mostly poet.): aqua, terra, anima et sol, Enn. ap. Varr. R. R. 1, 4, 1:

    qui quattuor ex rebus posse omnia rentur, Ex igni, terrā atque animā, procrescere et imbri,

    Lucr. 1, 715:

    ut, quem ad modum ignis animae, sic anima aquae, quodque anima aquae, id aqua terrae proportione redderet. Earum quattuor rerum etc.,

    Cic. Tim. 5:

    utrum (animus) sit ignis, an anima, an sanguis,

    id. Ac. 2, 39, 124:

    si anima est (animus), fortasse dissipabitur,

    id. Tusc. 1, 1, 24; 1, 25, 6:

    si deus aut anima aut ignis est, idem est animus hominis,

    id. ib. 1, 26, 65:

    animus ex inflammatā animā constat, ut potissimum videri video Panaetio,

    id. ib. 1, 18, 42:

    Semina terrarumque animaeque,

    Verg. E. 6, 32.—
    B.
    The air inhaled and exhaled, breath (concr.); while spiritus denotes orig. breathing (abstr.; very freq. in prose and poetry); cf. Cic. N. D. 2, 54, 136:

    excipiat animam eam, quae ducta sit spiritu,

    Plaut. As. 5, 2, 44:

    animam compressi, aurem admovi,

    Ter. Phorm. 5, 6, 28 Ruhnk.:

    animam recipe,

    take breath, id. Ad. 3, 2, 26:

    cum spiritus ejus (sc. Demosthenis) esset angustior, tantum continendā animā in dicendo est assecutus, ut, etc.,

    Cic. de Or. 1, 61, 261:

    ne circuitus ipse verborum sit longior quam vires atque anima patiatur,

    id. ib. 3, 49, 191; 3, 46, 181; id. N. D. 2, 54, 136: fetida anima nasum oppugnat, Titin. ap. Non. p. 233, 5 (Com. Rel. p. 136 Rib.); Caecil. ib. 9:

    qui non modo animum integrum, sed ne animam quidem puram conservare potuisset,

    Cic. Verr. 2, 3, 58: animas et olentia Medi Ora fovent illo, with this the Medes correct their breath, etc., Verg. G. 2, 134:

    respiramen iterque Eripiunt animae,

    Ov. M. 12, 143; cf. id. F. 1, 425:

    animae gravitas,

    bad smell of the breath, Plin. 20, 9, 35, § 91; cf. id. 11, 37, 72, § 188; 22, 25, 64, § 132 al.:

    artavit clusitque animam,

    Luc. 4, 370; so Tac. A. 6, 50:

    spes illorum abominatio animae,

    Vulg. Job, 11, 20.—Of breath exhaled:

    inspirant graves animas,

    Ov. M. 4, 498.— Of the air breathed into a musical instrument, a breath of air, Varr. ap. Non. p. 233. 13.—Since air is a necessary condition of life,
    C.
    1.. The vital principle, the breath of life:

    animus est, quo sapimus, anima, quā vivimus,

    Non. p. 426, 27 (hence anima denotes the animal principle of life, in distinction from animus, the spiritual, reasoning, willing principle; very freq. in Lucr. and class.): Mater est terra, ea parit corpus, animam aether adjugat, Pac. ap. Non. p. 75, 11 (Trag. Rel. p. 88 Rib.):

    tunc cum primis ratione sagaci, Unde anima atque animi constet natura, videndum,

    whence spring life and the nature of the mind, Lucr. 1, 131; 3, 158 sq.; so id. 3, 417 sq.; 3, 565; 3, 705; 2, 950; 4, 922; 4, 944; 4, 959; 6, 798; 6, 1223;

    6, 1233 et saep.: deus totus est sensuus, totus visuus, totus audituus, totus animae, totus animi, totus sui,

    Plin. 2, 7, 5, § 14 Jan:

    quaedam (animantia) animum habent, quaedam tantum animam,

    Sen. Ep. 58:

    anima omnis carnis in sanguine est,

    Vulg. Lev. 17, 14 al. —Hence,
    2.
    In gen., life:

    cum anima corpus liquerit,

    Att. Trag. Rel. p. 214 Rib.:

    Animae pauxillulum in me habet,

    Naev. Com. Rel. p. 14 Rib.: Date ferrum, quī me animā privem, Enn. ap. Non. p. 474, 31 (Trag. Rel. p. 37 Rib.): me dicabo atque animam devōvo (i. e. devovero) hostibus, Att. ap. Non. p. 98, 12 (Trag. Rel. p. 283 Rib.):

    conficit animam vis volneris,

    Att. Trag. Rel. p. 209 Rib.:

    adimere animam,

    Plaut. Mil. 3, 1, 137; so id. Men. 5, 5, 7:

    exstinguere,

    Ter. Ad. 3, 2, 16:

    relinquere,

    id. ib. 3, 4, 52:

    edere,

    Cic. Sest. 38:

    de vestrā vitā, de conjugum vestrarum ac liberorum animā judicandum est,

    id. Cat. 4, 9, 18:

    si tibi omnia sua praeter animam tradidit,

    id. Rosc. Am. 50:

    libertas et anima nostra in dubio est,

    Sall. C. 52, 6:

    pauci, quibus relicta est anima, clausi in tenebris, etc.,

    id. J. 14, 15; cf.

    retinere,

    id. ib. 31, 20:

    de manu viri et fratris ejus requiram animam hominis,

    Vulg. Gen. 9, 5; ib. Matt. 2, 20; ib. 1 Cor. 14, 7:

    animam agere,

    to give up the ghost, to die, Cic. Tusc. 1, 9, 19;

    so also efflare,

    to expire, id. ib.; id. Mil. 18 fin.; Suet. Aug. 99; so,

    exhalare,

    Ov. M. 15, 528; and, exspirare, id. ib. 5, 106 (cf. in Gr. thumon apopneein, psuchên ekpneein, bion apopsuchein, etc.):

    deponere,

    Nep. Hann. 1, 3:

    ponere,

    Vulg. Joan. 10, 17; 13, 27:

    amittere,

    Lucr. 6, 1233:

    emittere,

    Nep. Epam. 9, 3 Br. (so in Gr. aphienai tên psuchên):

    proicere,

    Verg. A. 6, 436:

    purpuream vomit ille animam, said of a wounded man,

    id. ib. 9, 349.—In Vulg. Matt. 16, 25 and 26, anima in v. 25 seems to pass to the higher meaning, soul, (cf. infra, II. D.) in v. 26, as hê psuchê in the original also can do.— Poet.:

    anima amphorae,

    the fumes of wine, Phaedr. 3, 1: Ni ego illi puteo, si occepso, animam omnem intertraxero, draw up all the life of that well, i. e. draw it dry, Plaut. Am. 2, 2, 41.— Trop.:

    corpus imperii unius praesidis nutu, quasi animā et mente, regeretur,

    Flor. 4, 3:

    accentus quasi anima vocis est,

    Pompon. p. 67 Lind.—Prov.: animam debere, to owe life itself, of one deeply in debt:

    quid si animam debet?

    Ter. Phorm. 4, 3, 56 (Graecum proverbium: kai autên tên psuchên opheilei, Don.).—Metaph., applied to plants and other things possessing organic life, Sen. Ep. 58; so Plin. 17, 21, 35, § 152; 31, 1, 1, § 3; 14, 1, 3, § 16 al.—
    3.
    Meton., a creature endowed with anima, a living being: ova parere solet genu' pennis condecoratum, non animam, Enn. ap. Varr. L. L. 5, 10, 18:

    hi (deos) fibris animāque litant,

    Stat. Th. 2, 246; Vulg. Gen. 2, 7; ib. Josh. 11, 11; ib. Luc. 9, 56; ib. Act. 2, 43 et saep.:

    animae rationis expertes,

    Lact. 3, 8.—So esp. of men (as we also say souls for persons; poet. or in post-Aug. prose):

    egregias animas, quae sanguine nobis Hanc patriam peperere suo, etc.,

    Verg. A. 11, 24:

    animae quales nec candidiores, etc.,

    Hor. S. 1, 5, 41; Luc. 5, 322:

    vos Treveri et ceterae servientium animae,

    ministering spirits, Tac. H. 4, 32.—So in enumerations in eccl. Lat.:

    hos genuit Jacob sedecim animas,

    Vulg. Gen. 46, 18; 46, 22; ib. Act. 2, 41; 7, 14.—Of slaves (eccl. Lat.):

    merces animarum hominum,

    Vulg. Apoc. 18, 13 (after the use of hê psuchê and). —Hence, also, souls separated from the body, the shades of the Lower World, manes: Unde (ex Averno) animae excitantur, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37:

    tu pias laetis animas reponis Sedibus,

    Hor. C. 1, 10, 17; cf. id. S. 1, 8, 29:

    animamque sepulcro Condimus,

    Verg. A. 3, 67; Ov. M. 7, 612; so id. ib. 8, 488; 10, 41; 14, 411; 15, 158; Suet. Caes. 88; so,

    vita: tenuīs sine corpore vitas volitare,

    Verg. A. 6, 292.—So in eccl. Lat. of departed spirits:

    timete eum, qui potest animam et corpus perdere in Gehennam,

    Vulg. Matt. 10, 28 bis:

    non derelinques animam meam in Inferno,

    ib. Act. 2, 27; ib. Apoc. 6, 9; 20, 4.—
    4.
    As expressive of love:

    vos, meae carissimae animae,

    my dearest souls, Cic. Fam. 14, 14; 14, 18:

    Pro quā non metuam mori, Si parcent animae fata superstiti,

    the dear surviving life, Hor. C. 3, 9, 12; cf.:

    animae dimidium meae,

    id. ib. 1, 3, 8:

    meae pars animae,

    id. ib. 2, 17, 5.—
    D.
    Sometimes for animus, as the rational soul of man.
    a.
    The mind as the seat of thought (cf. animus, II. A.):

    anima rationis consiliique particeps,

    Cic. N.D.1, 31, 87:

    causa in animā sensuque meo penitus affixa atque insita,

    id. Verr. 2, 5, 53:

    ingenii facinora, sicut anima, immortalia sunt,

    Sall. J. 2, 2.—So often in eccl. Lat.:

    ad te Domine, levavi animam meam,

    Vulg. Psa. 24, 1; 102, 1; 118, 129:

    magnificat anima mea Dominum,

    ib. Luc. 1, 46; ib. Act. 15, 24 al.—
    b.
    As the seat of feeling (cf. animus, II. B.): sapimus animo, fruimur animā: sine animo anima est debilis, Att. ap. Non. p. 426, 29 (Trag. Rel. p. 175 Rib.):

    desiderat anima mea ad te, Deus,

    Vulg. Psa. 41, 2:

    tristis est anima mea,

    ib. Matt. 26, 38; ib. Joan. 10, 27 et saep.—
    E.
    For consciousness (cf. animus, II. A. 3. and conscientia, II. A.):

    cum perhibetur animam liquisse,

    Lucr. 3, 598; in this phrase animus is more common.

    Lewis & Short latin dictionary > anima

  • 12 Brontes

    Brontes, ae (acc. Brontem, Stat. S. 1, 1, 4), m., = Brontês, a Cyclops who labored in the workshop of Vulcan, Verg. A. 8, 425; Ov. F. 4, 288; Claud. III. Cons. Hon. 193.

    Lewis & Short latin dictionary > Brontes

  • 13 carpentaria

    carpentārĭus, a, um, adj. [carpentum], of or pertaining to a wagon or chariot:

    fabricae,

    Plin. 16, 8, 13, § 34: artifex, a wagon - or carriage-maker, Lampr. Alex. Sev. 52; cf.

    fabri,

    Dig. 50, 6, 6: vehiculu m = carpentum, Treb. XXX. Tyrann. 29.—
    II.
    Subst.
    A.
    carpentārĭus, ii, m., a carriage-driver, coachman, Cod. Th. 8, 5, 31.—
    B.
    carpentārĭa, ae, f. (sc. fabrica), a wagon - or carriage - maker ' s workshop, Firm. 2, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > carpentaria

  • 14 carpentarius

    carpentārĭus, a, um, adj. [carpentum], of or pertaining to a wagon or chariot:

    fabricae,

    Plin. 16, 8, 13, § 34: artifex, a wagon - or carriage-maker, Lampr. Alex. Sev. 52; cf.

    fabri,

    Dig. 50, 6, 6: vehiculu m = carpentum, Treb. XXX. Tyrann. 29.—
    II.
    Subst.
    A.
    carpentārĭus, ii, m., a carriage-driver, coachman, Cod. Th. 8, 5, 31.—
    B.
    carpentārĭa, ae, f. (sc. fabrica), a wagon - or carriage - maker ' s workshop, Firm. 2, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > carpentarius

  • 15 crgasterium

    crgastērĭum, ii, n., = ergastêrioW, a workshop, Cod. Just. 1, 3, 2; 12, 41, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > crgasterium

  • 16 fabrica

    fā̆brĭca, ae, f. [1. faber], the workshop of an artisan who works in hard materials (syn.: taberna, officina).
    I.
    Prop., Ter. Ad. 4, 2, 45; 4, 6, 4:

    Vulcanus, qui Lemni fabricae traditur praefuisse,

    Cic. N. D. 3, 22, 55:

    armorum,

    armory, Veg. Mil. 2, 11 (for which:

    armorum officinae,

    Caes. B. C. 1, 34 fin.).—
    II.
    Transf., the art, trade, or profession of such an artisan, Vitr. 1, 1:

    pictura et fabrica ceteraeque artes habent quendam absoluti operis effectum,

    architecture, Cic. N. D. 2, 13, 35; cf. id. Div. 1, 51, 161; and:

    natura effectum esse mundum: nihil opus fuisse fabrica,

    id. ib. 1, 20, 53:

    omnis fabrica aeris et ferri,

    id. N. D. 2, 60, 150: aeraria, ferrea, materiaria, the art of working in brass, etc., Plin. 7, 56, 57, § 197 sq.; cf.:

    aerariae artis,

    Just. 36, 4, 4; and: ejus fabricae, quam Graeci chalkeutikên vocant, Quint. 2, 21, 10.—In apposition with ars:

    abies Graeco fabricae artis genere spectabilis,

    Plin. 16, 42, 82, § 225:

    servus arte fabrica peritus,

    Dig. 33, 7, 19 fin.:

    fanum solerti fabrica structum,

    with artistic skill, App. M. 6, p. 174, 25.—
    2.
    In gen., any skilful production, a fabric, building, etc.: admirabilis membrorum animantium, [p. 713] Cic. N. D. 2, 47, 121; cf. id. Off. 1, 35, 127; Pall. 1, 7, 4; 1, 9, 2 al.—Of man as the creature of God, Prud. Hymn. de Rad. Dom. 45. —
    b.
    In the comic writers, a crafty device, trick, stratagem:

    ei nos facetis fabricis et doctis dolis Glaucumam ob oculos obiciemus,

    Plaut. Mil. 2, 1, 69; id. Cist. 2, 2, 5:

    nescio quam fabricam facit,

    id. Ep. 5, 2, 25; id. Bacch. 2, 3, 132:

    ad senem fingere,

    Ter. Heaut. 3, 2, 34 al.

    Lewis & Short latin dictionary > fabrica

  • 17 fabricula

    fā̆brĭcŭla, ae, f. dim. [fabrica], a small workshop, Cassiod. Var. 8, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > fabricula

  • 18 figlina

    fī̆glīnus, or, in the uncontr. primary form, fĭgŭlīnus, a, um, adj. [1. figulus], of or belonging to a potter, potter ' s - (cf. fictilis).
    I.
    Form figlinus:

    creta,

    Varr. R. R. 3, 9, 3:

    opera,

    Plin. 35, 10, 36, § 66. —
    B.
    Subst.
    1.
    figlīna, ae, f.
    a.
    The art or trade of a potter (sc. ars), Varr. R. R. 1, 2, 23.—
    b.
    A potter ' s workshop, pottery, Plin. 3, 6, 12, § 82; 35, 12, 46, § 159; Inscr. Orell. 1, p. 371 sq.;

    in the form FIGVLINA,

    Inscr. Orell. 935.—
    2.
    figlīnum, i, n., an earthen vessel, crock, Plin. 31, 3, 27, § 46; 34, 18, 50, § 170:

    opus figulinum,

    id. 36, 25, 64, § 189:

    fabricae,

    id. 7, 56, 57, § 198; Vitr. 5, 10, 3.—
    II.
    Form figulinus:

    opus,

    Plin. 31, 11, 47, § 130:

    fornaces,

    Arn. 6, 200.

    Lewis & Short latin dictionary > figlina

  • 19 figlinum

    fī̆glīnus, or, in the uncontr. primary form, fĭgŭlīnus, a, um, adj. [1. figulus], of or belonging to a potter, potter ' s - (cf. fictilis).
    I.
    Form figlinus:

    creta,

    Varr. R. R. 3, 9, 3:

    opera,

    Plin. 35, 10, 36, § 66. —
    B.
    Subst.
    1.
    figlīna, ae, f.
    a.
    The art or trade of a potter (sc. ars), Varr. R. R. 1, 2, 23.—
    b.
    A potter ' s workshop, pottery, Plin. 3, 6, 12, § 82; 35, 12, 46, § 159; Inscr. Orell. 1, p. 371 sq.;

    in the form FIGVLINA,

    Inscr. Orell. 935.—
    2.
    figlīnum, i, n., an earthen vessel, crock, Plin. 31, 3, 27, § 46; 34, 18, 50, § 170:

    opus figulinum,

    id. 36, 25, 64, § 189:

    fabricae,

    id. 7, 56, 57, § 198; Vitr. 5, 10, 3.—
    II.
    Form figulinus:

    opus,

    Plin. 31, 11, 47, § 130:

    fornaces,

    Arn. 6, 200.

    Lewis & Short latin dictionary > figlinum

  • 20 figlinus

    fī̆glīnus, or, in the uncontr. primary form, fĭgŭlīnus, a, um, adj. [1. figulus], of or belonging to a potter, potter ' s - (cf. fictilis).
    I.
    Form figlinus:

    creta,

    Varr. R. R. 3, 9, 3:

    opera,

    Plin. 35, 10, 36, § 66. —
    B.
    Subst.
    1.
    figlīna, ae, f.
    a.
    The art or trade of a potter (sc. ars), Varr. R. R. 1, 2, 23.—
    b.
    A potter ' s workshop, pottery, Plin. 3, 6, 12, § 82; 35, 12, 46, § 159; Inscr. Orell. 1, p. 371 sq.;

    in the form FIGVLINA,

    Inscr. Orell. 935.—
    2.
    figlīnum, i, n., an earthen vessel, crock, Plin. 31, 3, 27, § 46; 34, 18, 50, § 170:

    opus figulinum,

    id. 36, 25, 64, § 189:

    fabricae,

    id. 7, 56, 57, § 198; Vitr. 5, 10, 3.—
    II.
    Form figulinus:

    opus,

    Plin. 31, 11, 47, § 130:

    fornaces,

    Arn. 6, 200.

    Lewis & Short latin dictionary > figlinus

См. также в других словарях:

  • Workshop — Workshop …   Deutsch Wörterbuch

  • workshop — work‧shop [ˈwɜːkʆɒp ǁ ˈwɜːrkʆɑːp] noun [countable] 1. a fairly small room or building in which tools and machines are used for making or repairing things: • Many local crafts people produce their goods from small workshops in their homes. 2. a… …   Financial and business terms

  • workshop — ● workshop nom masculin (anglais workshop, atelier) Nom que prirent aux États Unis et en Angleterre plusieurs écoles théâtrales d avant garde. (Le plus ancien workshop fut celui de G. P. Baker à l université Harvard [1905 1924] ; celui d E.… …   Encyclopédie Universelle

  • workshop — WÓRKSHOP s.n. Grup de lucru, atelier. [pr. uắc şap] (din engl. workshop) Trimis de tavi, 14.05.2004. Sursa: MDN  WORKSHOP UĂCŞÓP/ s. n. grup de lucru, atelier. (< engl. workshop) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • workshop — |uorquechope| s. m. Aula ou curso prático sobre uma atividade ou um assunto específico (ex.: workshop de fotografia, workshop de teatro). = ATELIÊ, OFICINA • Plural: workshops.   ‣ Etimologia: palavra inglesa …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Workshop — Work shop , n. A shop where any manufacture or handiwork is carried on. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Workshop — Workshop,der:⇨Erfahrungsaustausch …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • workshop — / wə:kʃɑp/, it. / wɔrkʃɔp/ s. ingl. [comp. di work lavoro e shop bottega ], usato in ital. al masch. [serie di incontri in cui un gruppo di persone lavora collettivamente su uno specifico argomento] ▶◀ laboratorio, seminario, stage …   Enciclopedia Italiana

  • workshop — 1580s, from WORK (Cf. work) (n.) + SHOP (Cf. shop). Meaning gathering for study, etc., is from 1937 …   Etymology dictionary

  • workshop — /ˈworkʃɔp, ingl. ˈwYːkˌʃHp/ [vc. ingl., comp. di work «lavoro» e shop «negozio, bottega»] s. m. inv. seminario, convegno riunione …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • workshop — ► NOUN 1) a room or building in which goods are manufactured or repaired. 2) a meeting at which a group engages in intensive discussion and activity on a particular subject or project …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»