-
21 Curio
1.cūrĭo, ōnis, m. [curia].I.The priest of a curia, Varr. L. L. 5, § 83; 6, § 46 Müll.:II.maximus,
he who presided over all the curiæ, Liv. 27, 8, 1; cf. Paul. ex Fest. p. 126, 17 Müll.—Post-Aug., a crier, herald, = praeco, Mart. lib. 2 praef.; Treb. Gall. 12.2.Cūrĭo, ōnis, m., a surname in the gens Scribonia; v. Scribonius; hence, Cū-rĭōnĭānus, a, um, adj., of or pertaining to Curio, Auct. B. Afr. 52 fin.3.cūrĭo, ōnis, m. adj. [cura] (a humorously-formed word, corresp. with curiosus), wasted by sorrow, lean, emaciated:agnus,
Plaut. Aul. 3, 6, 27 sq. (v. the passage in connection); cf. Paul. ex Fest. p. 60, 3 Müll. -
22 curio
1.cūrĭo, ōnis, m. [curia].I.The priest of a curia, Varr. L. L. 5, § 83; 6, § 46 Müll.:II.maximus,
he who presided over all the curiæ, Liv. 27, 8, 1; cf. Paul. ex Fest. p. 126, 17 Müll.—Post-Aug., a crier, herald, = praeco, Mart. lib. 2 praef.; Treb. Gall. 12.2.Cūrĭo, ōnis, m., a surname in the gens Scribonia; v. Scribonius; hence, Cū-rĭōnĭānus, a, um, adj., of or pertaining to Curio, Auct. B. Afr. 52 fin.3.cūrĭo, ōnis, m. adj. [cura] (a humorously-formed word, corresp. with curiosus), wasted by sorrow, lean, emaciated:agnus,
Plaut. Aul. 3, 6, 27 sq. (v. the passage in connection); cf. Paul. ex Fest. p. 60, 3 Müll. -
23 curiosus
cūrĭōsus, a, um, adj. [cura].I.(Acc. to cura, I.) Bestowing care or pains upon a thing, applying one's self assiduously, careful, diligent, thoughtful, devoted (class.; esp. freq. in Cic.).A.In gen.(α).With in or ad:(β).in omni historiā curiosus,
Cic. Tusc. 1, 45, 108:si me nihilo minus nosti curiosum in re publicā quam te,
id. Att. 5, 14, 3:ad investigandum curiosior,
id. Fam. 4, 13, 5.—With gen. (post-Aug.):(γ).medicinae,
Plin. 25, 2, 3, § 7:memoriae,
Aur. Vict. Caes. 20 fin.:curiosissimus famae suae,
Capitol. Anton. Philos. 20.—With circa:(δ).circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit,
Capitol. Pert. 13, 8.—Absol.:* 2.non quidem doctus, sed curiosus,
Petr. 46, 6; so,pictor,
id. 29, 4:felicitas Horatii,
id. 118, 5:manus,
id. 13, 1:consilia,
Quint. 7, 5, 2:interpolatione,
Plin. 13, 12, 23, § 75 al. —With the access. idea of excess, too eager:B.est etiam supervacua (ut sic dixerim) operositas, ut a diligenti curiosus et a religione superstitio distat,
Quint. 8, 3, 55.—In partic., inquiring eagerly or anxiously about a thing, inquiring into, in a good or bad sense; curious, inquisitive.1.In gen.:2.ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam, etc.,
Cic. N. D. 1, 35, 97; id. Fam. 3, 1, 1; Varr. R. R. 2, 3, 5; Quint. 1, 8, 21; 11, 3, 143; * Hor. Epod. 17, 77 al.:curiosis oculis perspici non possit,
Cic. Sest. 9, 22.—Implying censure ( = polupragmôn), meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive:b.primum patere me esse curiosum,
Cic. Fl. 29, 70; id. Fin. 2, 9, 28 Madv.; 1, 1, 3; id. Att. 15, 26, 5; cf.:quare ut homini curioso ita perscribe ad me,
id. ib. 4, 11, 2:curiosum aliquem extimescere,
Petr. 127:Quae (basia) nec pernumerare curiosi Possint,
Cat. 7, 11 Ellis ad loc.—Post-Aug., subst.: cūrĭōsus, i, m., of one who is prying, a spy, scout:II.curiosum ac speculatorem ratus,
Suet. Aug. 27.—Later, a class of secret spies, secret police, an informer, etc.; cf. Cod. Just. 12, tit. 23: De Curiosis et Stationariis al.—(Acc. to cura, II.) Lit., that injures himself by care; hence, transf., emaciated, wasted, lean:A.belua,
Plaut. Aul. 3, 6, 26 (v. the passage in connection); cf.: nempe ille vivit carie curiosior, Afran. ap. Non. p. 21, 28 (Com. Rel. v. 250 Rib.).— Adv.: cūrĭŏsē.(Acc. to I. A.) With care, carefully:* 2. B.involvendus vestimentis,
Cels. 2, 17; cf. Petr. 63, 6; Col. 12, 55, 2:cavere,
Suet. Aug. 40 al. — Comp., Vitr. 7, 4.— Sup., Col. 11, 2, 18.—(Acc. to I. B. 2.) Inquisitively, curiously:inquirerem,
Suet. Vesp. 1.— Comp.:curiosius conquiram,
Cic. Brut. 35, 133:facere aliquid,
id. N. D. 1, 5, 10:animadvertunt ea, quae domi fiunt (pueri),
id. Fin. 5, 15, 42. -
24 diffluo
dif-flŭo, ĕre, v. n., to flow in different directions, to flow away (class.; repeatedly in Lucr.—cf.: laxo, rescindo, solvo).I.Lit.:2.diffluere humorem cernis,
Lucr. 3, 436; cf.:ut nos quasi extra ripas diffluentes coerceret,
Cic. Brut. 91 fin.; cf.:in plures partes (Rhenus),
divides itself, Caes. B. G. 4, 10, 4:ut ab summo tibi diffluat altus acervus,
Lucr. 3, 198.— Poet., of that from which any thing flows:duo juvenes, Sudore multo diffluentes,
dripping with perspiration, Phaedr. 4, 25, 23; so,sudore,
Plin. 21, 13, 44, § 75.—Transf., to dissolve, melt away, disappear:II.privata cibo natura animantum Diffluit amittens corpus,
Lucr. 1, 1038:juga montium diffluunt,
Sen. Ep. 91, p. 19 Bip.;so,
to be wasted, Amm. 15, 8, 18.—Trop., to be dissolved in, abandoned to:luxuriā et lasciviā,
Ter. Heaut. 5, 1, 72:luxuriā,
Cic. Off. 1, 30, 106:luxu et inertia,
Col. 12 prooem. § 9, for which, in luxum, Prud: Symm. 1, 125:deliciis,
Cic. Lael. 15; cf.:otio diffluentes,
id. de Or. 3, 32 fin.:luxu,
id. Tusc. 2, 22, 52; cf.risu,
App. M. 3, p. 132.—In rhet.:diffluens ac solutum,
loose, not periodic, Cic. Or. 70; 233; cf.:verbis humidis et lapsantibus diffluere,
Gell. 1, 15. -
25 diffundito
diffundĭto, āre, v. freq. a. [diffundo], to pour out, scatter, spread (very rare;perh. only post-class.): pretium per domos,
Amm. 18, 5, 6:aliquid ex sese,
id. 21, 1, 11:ubique sese diffunditans,
id. 16, 12:amoris vi diffunditari ac didier,
to be consumed, wasted, Plaut. Merc. prol. 54. -
26 epoto
ē-pōto (ex-poto, Plaut. Trin. 2, 4, 5, v. infra), āvi, pōtum (in late Lat. potatum, v. fin.), 1, v. a., to drink out, off, or up, to drain, quaff, swallow (in the verb. finit. rare, and only post-Aug.; in the part. perf. class.):epotum venenum,
Cic. Clu. 62, 173:medicamentum,
Liv. 8, 18:potionem,
Quint. 7, 2, 17; 25; Ov. M. 5, 453 al.:epoto poculo,
Cic. Clu. 60, 168:poculum,
Liv. 40, 24:amphoram,
Suet. Tib. 42; Phaedr. 3, 1, 1; Vulg. Ezech. 23, 34:remedia,
Amm. 16, 5, 8:argentum expotum,
wasted in drinking, Plaut. Trin. 2, 4, 5.— Poet., to suck up, swallow up, etc.:omnibus epotis umoribus,
Lucr. 5, 384:ter licet epotum ter vomat illa fretum (Charybdis),
Ov. P. 4, 10, 28:epoto Sarmata pastus equo (i. e. sanguine equino),
Mart. Spect. 3:ubi terreno Lycus est epotus hiatu,
Ov. M. 15, 273:Tyron (i. e. purpuram Tyriam) epotavere lacernae,
Mart. 2, 29, 3:naumachias videbar epotaturus,
Sid. Ep. 1, 5. -
27 langueo
languĕo, ēre, 2, v. n. [root lag-; Gr. lagaros, lagnos, lewd; Lat. laxare, lactes; cf. Sanscr. lang-a, prostitute; Gr. lagôs, hare, lagones, the flanks, womb], to be faint, weary, languid (cf.: languesco, marceo, torpeo).I.Lit.A.In gen.:B.cum de via languerem,
was fatigued with my journey, Cic. Phil. 1, 5, 12:per assiduos motus languere,
to be wearied, Ov. H. 18, 161.— Poet.:flos languet,
droops, Prop. 4 (5), 2, 46; Val. Fl. 7, 24 al.:languet aequor,
the sea is calm, Mart. 10, 30, 12:lunae languet jubar,
is enfeebled, obscured, Stat. Th. 12, 305.—In partic., to be weak, faint, languid from disease ( poet. and in post-Aug. prose):II.languent mea membra,
Tib. 3, 5, 28:tristi languebunt corpora morbo,
Verg. G. 4, 252:sub natalem suum plerumque languebat,
Suet. Aug. 81: si te languere audierimus, Aug. ap. Suet. Tib. 21 fin.:ego langui et aegrotavi per dies,
Vulg. Dan. 8, 27; Luc. 7, 10; cf. languesco.—Trop., to be languid, dull, heavy, inactive, listless:languet juventus, nec perinde atque debebat in laudis et gloriae cupiditate versatur,
Cic. Pis. 33, 82:nec eam solitudinem languere patior,
to pass in idleness, to be wasted, id. Off. 3, 1, 3:otio,
id. N. D. 1, 4, 7; cf.:in otio hebescere et languere,
id. Ac. 2, 2, 6:si paululum modo vos languere viderint,
to be without energy, Sall. C. 52, 18:languet amor,
Ov. A. A. 2, 436:mihi gratia languet,
Sil. 17, 361.—Hence, languens, entis, P. a., faint, weak, feeble, inert, powerless, inactive, languid:incitare languentes,
Cic. Leg. 2, 15, 38; cf.: commovere languentem id. de Or. 2, 44, 186:nostris languentibus atque animo remissis,
Caes. B. C. 2, 14: languenti stomacho esse, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 13:irritamentum Veneris languentis,
Juv. 11, 167:vox languens,
Cic. Off. 1, 37, 133:cor,
Cat. 64, 97:hyacinthus,
drooping, Verg. A. 11, 69; so,ramus,
Suet. Aug. 92. -
28 marceo
marcĕo, ēre, v. n. [Sanscr. root mar, die; Gr. marainô, marasmos; cf. also morbus, morior], to wither, droop, shrink, shrivelI.Lit. ( poet.): marcebant coronae, [p. 1113] Claud. Rapt. Pros. 3, 244:II.silva comis,
Stat. S. 5, 5, 29.—Transf., to be faint, weak, drooping, feeble, languid, lazy (not in Cic. or Cæs.):A.annis corpus jam marcet,
Lucr. 3, 946:marcent luxuria, vino, et epulis per totam hiemem confecti,
Liv. 23, 45:otio ac desidia corrupti marcebant,
Just. 30, 1:pavore,
Curt. 4, 13, 18; Vell. 2, 84:si marcet animus, si corpus torpet,
Cels. 2, 2:amor,
Claud. Laud. Seren. 226:juventa,
Nemes. Ecl. 1, 60.—Hence, marcens, entis, P. a., withering, drooping, feeble, wasted away, exhausted, weak, languid, indolent (mostly poet.).Lit.:B.marcentes coronae, Claud. Epithal. Pall. et Celer. 96: marcentes tibi porrigentur uvae,
Mart. 5, 78, 12:bracchia marcentia vino,
Col. 10, 428.—Transf.:colla,
Stat. Th. 2, 630:guttura,
Ov. M. 7, 314:senex marcentibus annis,
Sil. 15, 746:visus,
Sen. Agam. 788:stomachus,
Suet. Calig. 58:terga,
Mart. Cap. 6, § 704.— Absol.:tostis marcentem squillis recreabis,
Hor. S. 2, 4, 58:Vitellius deses et marcens,
Tac. H. 3, 36:pocula,
i. e. enfeebling, Stat. S. 4, 6, 56:pax,
Tac. G. 36: flamma cupiditatis, Mam. Grat. Act. ad Julian. 17. -
29 marcidus
marcĭdus, a, um, adj. [marceo], withered, wasted, shrunk, decayed, rotten (mostly poet. and post-Aug.).I.Lit.:II.lilia marcida,
Ov. M. 10, 92:aures,
Plin. 11, 37, 50, § 137:cicatrices, id. prooem. 23: stagna,
foul, Claud. Rapt. Pros. 1, 280:asseres vetustate marcidi fiunt,
Vitr. 2, 8, 20:manus,
Val. Max. 6, 9, 6 ext. —Transf., weak, feeble, languid, enervated, exhausted:huc incede gradu marcidus ebrio,
Sen. Med. 69:marcidus edomito bellum referebat ab Haemo Liber,
Stat. Th. 4, 652:somno,
Plin. Pan. 63:somno aut libidinosis vigiliis,
Tac. A. 6, 10; Plin. Pan. 63: sol, faint, pale, dull, Poët. ap. Diom. p. 445 P.:senectus,
Val. Max. 7, 7, 4:oculi libidine marcidi,
languishing, voluptuous, App. M. 3, p. 135, 34. -
30 Narcissus
1.narcissus, i, m., = narkissos, the narcissus, Plin. 21, 5, 12, § 25; 21, 19, 75, § 128; Verg. E. 5, 38; id. G. 4, 123; 160.2.Narcissus, i, m., Narcissus, the son of Cephisus and the nymph Liriope. He was exceedingly beautiful, and fell so violently in love with himself on beholding his image in a fountain, that he wasted away with desire, until he was changed into the flower of the same name, Ov. M. 3, 407 sq. —II.Narcissus, a freedman of Claudius, by whose orders Messalina was put to death, Tac. A. 11, 29 sqq.; Juv. 14, 329. -
31 narcissus
1.narcissus, i, m., = narkissos, the narcissus, Plin. 21, 5, 12, § 25; 21, 19, 75, § 128; Verg. E. 5, 38; id. G. 4, 123; 160.2.Narcissus, i, m., Narcissus, the son of Cephisus and the nymph Liriope. He was exceedingly beautiful, and fell so violently in love with himself on beholding his image in a fountain, that he wasted away with desire, until he was changed into the flower of the same name, Ov. M. 3, 407 sq. —II.Narcissus, a freedman of Claudius, by whose orders Messalina was put to death, Tac. A. 11, 29 sqq.; Juv. 14, 329. -
32 obedo
ŏb-ĕdo, ēdi, ēsum, ĕre, to eat, eat away, devour (used only in the part. perf. and P. a.).— Trop.:I.nec obesa cavamine terra est,
Auct. Aetn. 344.—Hence, P. a.: ŏbēsus, a, um.Wasted away, lean, meagre: corpore pectoreque undique obeso, Laev. ap. Gell. 19, 7, 3; and ap. Non. 361, 17: (obesum hic notavimus proprie magis quam usitate dictum pro exili atque gracilento, Gell. ib.: obesum gracile et exile, Non. l. l.).—II.Mid., that has eaten itself fat; hence, in gen., fat, stout, plump: obesus pinguis quasi ob edendum factus, Paul. ex Fest. p. 188 Müll. (not in Cic.; perh. not ante-Aug.;B.syn.: opimus, pinguis): corpus neque gracile, neque obesum,
Cels. 2, 1; cf. Col. 6, 2, 15:turdus,
Hor. Ep. 1, 15, 40:sus,
Col. 7, 10, 6:terga,
Verg. G. 3, 80:cervix,
Suet. Ner. 51.— Sup.:obesissimus venter,
Plin. 11, 37, 79, § 200; Suet. Vit. 17; App. M. 11, p. 263.— Poet.:fauces obesae,
swollen, Verg. G. 3, 497.—Trop., gross, coarse, heavy, dull ( poet.): munera quid mihi quidve tabellas Mittis nec firmo juveni neque naris obesae? that has not a quick nose, that is not nice or delicate, = obtusae, Hor. Epod. 12, 3; so,aures,
Calp. Ecl. 4, 147:mens,
Aus. Epigr. 7, 20: obeso somno mori, idle, lazy, inactive, of bees, Sulp. Sat. 56. -
33 pereo
pĕr-ĕo, ĭi (īvi), ĭtum, īre (periet for peribit, Coripp. Johann. 7, 27; perf. perivit, App. M. 4, 21:I.perīt,
Juv. 8, 85:perisset,
Lact. 3, 20, 17 al.:perisse,
Liv. 1, 49, 1; Ov. Am. 2, 19, 56; fut. periet, Vulg. Sap. 4, 19 al.), v. n.To pass away, come to nothing; to vanish, disappear, be lost:B.e patriā,
Plaut. Capt. 3, 4, 5:ecqua inde perisset soror,
Ter. Eun. 3, 3, 15:ne vena periret aquae,
Ov. Tr. 3, 7, 16.—Esp., to pass through, leak, be absorbed ( poet.):II.lymphae Dolium pereuntis,
Hor. C. 3, 11, 27; cf.:postremo pereunt imbres, ubi eos pater aether In gremium matris terrai praecipitavit,
Lucr. 1, 250.—To pass away, to be destroyed, to perish (the predom. and class. signif. of the word; syn.: occĭdo, intereo, obeo).A.In gen.:B.aedes cum fundamento perierint,
Plaut. Most. 1, 2, 69:tantam pecuniam tam brevi tempore perire potuisse,
Cic. Phil. 5, 4, 11:totum exercitum periturum,
Nep. Epam. 7, 4:fac pereat vitreo miles ab hoste tuus (in the game of chess),
let your knight be taken by a pawn, Ov. A. A. 2, 208:causae cur urbes perirent,
Hor. C. 1, 16, 19:peritura regna,
Verg. G. 2, 498:puppis,
Ov. F. 3, 600:Troja peritura,
Verg. A. 2, 660:pereunt sole tepente nives,
melt away, Ov. F. 3, 236:telum rubigine,
Hor. S. 2, 1, 13:comae,
Ov. Am. 1, 14, 30:fabae laeso flore,
id. F. 5, 267.—Of the crocus:gaudet calcari et atteri, pereundoque melius provenit,
Plin. 21, 6, 17, § 34.—In partic.1.To perish, lose one's life, die (class.): non intellego, quamobrem, si vivere honeste non possunt, perire turpiter velint;2.aut cur minore dolore perituros se cum multis, quam si soli pereant, arbitrentur,
Cic. Cat. 2, 10, 21:summo cruciatu supplicioque,
id. N. D. 3, 33, 81:fame,
id. Inv. 2, 57, 172:eodem leto esse pereundum,
id. Div. 1, 26, 56:morbo,
Hor. Ep. 1, 7, 86:naufragio,
Cic. Deiot. 9, 25:hominum manibus,
Verg. A. 3, 606:uterque juravit, periturum inter nos secretum,
that it should perish with us, Petr. 21:ab Hannibale,
at his hands, Plin. 11, 37, 73, § 189:perire turpiter,
Cic. Cat. 2, 10, 21:fortiter,
Hor. S. 2, 3, 42:generosius,
id. C. 1, 37, 21:a morbo,
Nep. Reg. 3, 3.—To pine away with love, to be desperately in love; to love to desperation ( poet.):3.indigno cum Gallus amore peribat,
Verg. E. 10, 10; Cat. 45, 3:quo beatus Vulnere, quā pereat sagittā,
Hor. C. 1, 27, 11:ipse Paris nudā fertur periisse Lacaenā,
Prop. 2, 12, 13.—With acc. of the beloved object, Plaut. Poen. 5, 2, 135.—To be lost, wasted, spent in vain:4.ne et oleum et opera perierit,
Cic. Att. 2, 17, 1:tempora,
Ov. R. Am. 107:labor,
id. M. 1, 273:nullus perit otio dies,
Plin. 11, 6, 5, § 14:ne nummi pereant,
Hor. S. 1, 2, 133:minae,
Ter. Ad. 4, 7, 25:aurum,
Col. 11, 1, 29; cf.actiones,
Liv. 39, 18.—To be lost, ruined, undone:C.quid fieri tum potuit? jampridem perieramus,
Cic. Att. 14, 10, 1:meo vitio pereo,
id. ib. 11, 9, 1.—Hence, perii, etc., as an exclamation of despair, I am lost! I'm undone! hei mihi, disperii! vocis non habeo satis:vicini, interii, perii,
Plaut. Most. 4, 3, 36:perii, interii, occidi! quo curram! quo non curram?
id. Aul. 4, 9, 1:perii animo,
am disheartened, id. Rud. 2, 6, 26; cf.:ingenio perii,
Ov. Tr. 2, 2; Lucr. 4, 1136:periimus, actum est,
we are lost, it is all over with us, Ter. Ad. 3, 2, 26:perierat et inventus est,
Vulg. Luc. 24, 32; 15, 6.—So, peream, si, nisi, in asseverations, may I perish, may I die, if or if not, Ov. H. 17, 183; Cassiod. ap. Cic. Fam. 15, 19, 4; Ov. P. 3, 5, 47; id. H. 17, 183.— Gerund and gerundive:nisi illud perdo argentum, pereundum est mihi,
Plaut. As. 1, 3, 91; Prop. 2, 1, 53:pereundi figurae,
Ov. H. 10, 81:pereundi terminus,
Sil. 3, 559:puppis pereunda est probe,
must be lost, Plaut. Ep. 1, 1, 70.—Trop., of moral qualities, etc.:pudor periit,
Plaut. Bacch. 3, 3, 81:fides,
id. Truc. 1, 1, 24:virtus,
Ov. F. 2, 227. -
34 spargo
1.spargo, si, sum, 3 (old inf. spargier, Hor. C. 4, 11, 8), v. a. [Sanscr. root sparç, to touch, sprinkle; M. H. Germ. Sprengen; cf. Gr. speirô], to strew, throw here and there, cast, hurl, or throw about, scatter; to bestrew; to sprinkle, spatter, wet; to bespatter, bedew, moisten, etc. (freq. and class.; syn. sero).I.Lit., in gen.:B.semen,
Cic. Rosc. Am. 18, 50:semina,
id. Div. 1, 3, 6; Quint. 1, 3, 5; 2, 9, 3; Ov. M. 5, 647:humi, mortalia semina, dentes,
id. ib. 3, 105:per humum, nova semina, dentes,
id. ib. 4, 573:vipereos dentes in agros,
id. ib. 7, 122:nummos populo de Rostris,
Cic. Phil. 3, 6, 16:venena,
id. Cat. 2, 10, 23:nuces,
Verg. E. 8, 30:flores,
id. A. 6, 884; Hor. Ep. 1, 5, 14:rosas,
id. C. 3, 19, 22:frondes,
id. ib. 3, 18, 14: hastati spargunt hastas, cast or hurl about, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 287 Vahl.): hastas, id. ap. Macr. 6, 4:tela,
Verg. A. 12, 51; Ov. M. 12, 600:harenam pedibus,
Verg. E. 3, 87; id. A. 9, 629 et saep.— Absol.: sagittarius cum funditore utrimque spargunt, hurl, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 1.—Esp., of liquids, to sprinkle, scatter:II.umorem passim toto terrarum in orbi,
Lucr. 6, 629:cruorem,
id. 2, 195:per totam domum aquas,
Hor. Epod. 5, 26 et saep.—Transf., to bestrew, strew, scatter upon:2.spargite humum foliis,
bestrew, strew, Verg. E. 5, 40; so,virgulta fimo pingui,
id. G. 2, 347:molā caput salsā,
Hor. S. 2, 3, 200:gruem sale multo,
id. ib. 2, 8, 87:(jus) croco,
id. ib. 2, 4, 68:umerum capillis,
id. C. 3, 20, 14:tempora canis,
Ov. M. 8, 567 al. —To besprinkle, sprinkle, moisten, wet, etc.: saxa spargens tabo, sanie et sanguine atro, sprinkling, wetting, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107; id. Pis. 19, 43 (Trag. v. 414 Vahl.):B.aras sanguine multo quadrupedum,
Lucr. 5, 1202:aram immolato agno,
Hor. C. 4, 11, 8:ora genasque lacrimis,
Lucr. 2, 977:debitā lacrimā favillam amici,
Hor. C. 2, 6, 23:corpus fluviali lymphā,
Verg. A. 4, 635:proximos umore oris,
Quint. 11, 3, 56 et saep.:anguis aureis maculis sparsus,
sprinkled over, spotted, flecked, Liv. 41, 21, 13:sparsā, non convolutā canitie,
Plin. 36, 7, 11, § 55:capreoli sparsis etiam nunc pellibus albo,
Verg. E. 2, 41:tectum nitidius, aure aut coloribus sparsum,
covered over, Sen. Ben. 4, 6, 2; cf.:priscis sparsa tabellis Livia Porticus,
Ov. A. A. 1, 71: sparso ore, adunco naso, with a spotty or freckled face, * Ter. Heaut. 5, 5, 18.— Absol.: exi, Dave, Age, sparge: mundum esse hoc vestibulum volo, sprinkle, * Plaut. Fragm. ap. Gell. 18, 12, 4: verrite aedes, spargite, Titin. ap. Charis. p. 183 P. (Com. Rel. p. 130 Rib.):qui verrunt, qui spargunt,
Cic. Par. 5, 2, 37.—To scatter, separate, disperse, divide, spread out (mostly poet. and in post-Aug. prose for the class. dispergere, dissipare):III.omnibus a rebus... Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora,
Lucr. 6, 922:res sparsas et vage disjectas diligenter eligere,
Auct. Her. 4, 2, 3:(aper) spargit canes,
Ov. M. 8, 343:corpora,
id. ib. 7, 442:sparsus silebo,
Sen. Herc. Oet. 1394:sparsam tempestate classem vidit,
Liv. 37, 13:sparsi per vias speculatores,
id. 9, 23:exercitum spargi per provincias,
Tac. H. 3, 46 fin.:(natura) sparsit haec (cornua) in ramos,
Plin. 11, 37, 45, § 123:fulgentes radios in orbem (gemma),
id. 37, 10, 67, § 181:(Sicoris) Spargitur in sulcos,
Luc. 4, 142:spargas tua prodigus,
you dissipate, squander, waste, Hor. Ep. 2, 2, 195: stare et spargere sese hastis, scatter, disperse, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 154 Vahl.):se in fugam passim spargere, Liv 33, 15, 15: saepe solet scintilla suos se spargere in ignes (shortly before, dissilire and dividi),
Lucr. 4, 606:Rhenus ab septentrione in lacus, ab occidente in amnem Mosam se spargit,
Plin. 4, 15, 29, § 101:magnum ab Argis Alciden,
to separate, part, Val. Fl. 5, 488:sparsis consumptisque fratribus bello intestinae discordiae,
Just. 27, 3, 1.—Trop.A.In gen., to distribute, spread abroad, spread, extend:B.animos in corpora humana,
Cic. Sen. 21, 77:omnia spargere ac disseminare,
id. Arch. 12, 30:sparserat Argolicas nomen vaga Fama per urbes Theseos,
Ov. M. 8, 267:genera enim tractamus in species multas sese spargentia,
Plin. 21, 8, 22, § 45:spargit legiones, nova cottidie bello semina ministrat,
Tac. H. 2, 76:vestigia fugae,
Curt. 5, 13, 18.—In partic.1.Of speech, to intersperse, interpose, insert a word or words; of a report or rumor, to spread or noise abroad, to circulate, report (so perh. not ante-Aug.;2.syn. dissemino): cum vigilans Quartae esto partis Ulixes Audieris heres: Ergo nunc Dama sodalis Nusquam est? etc.... Sparge subinde,
break in with, Hor. S. 2, 5, 103; cf.' libris actorum spargere gaudes Argumenta viri,
Juv. 9, 84; Quint. 8, 3, 53:spargere voces In vulgum ambiguas,
Verg. A. 2, 98:suspitiones,
Quint. 7, 2, 12:in parentes crimina,
id. 9, 2, 80:fama spargitur,
Stat. Th. 9, 33.— Pass. impers., with obj.-clause:spargebatur insuper, Albinum insigne regis et Jubae nomen usurpare,
Tac. H. 2, 58 fin. —Pregn., of time:2.satis multum temporis sparsimus,
wasted, consumed aimlessly, Sen. Ep. 19, 1.—Hence, sparsus, a, um, P. a., spread open or out:sparsior racemus,
Plin. 16, 34, 62, § 146: uberior Nilo, generoso sparsior istro, Ven. Vit. S. Mart. 1, 129. -
35 vastus
I.Lit. (so rare but class.;B.syn.: vacuus, desertus): genus agrorum propter pestilentiam vastum atque desertum,
Cic. Agr. 2, 26, 69:lex erat lata vasto ac relicto foro,
id. Sest. 24, 53:agrum vastum ac desertum habere,
Liv. 28, 11, 10:vasta ac deserta urbs,
id. 24, 3, 11; 28, 7, 12: vasta incendiis ruinisque urbs, id. 5, 53, 1:mons vastus ab naturā et humano cultu,
uncultivated, Sall. J. 48, 3:urbs a defensoribus vasta,
without, Liv. 23, 30, 7 (al. ex conj. vacua).—Trop. (the fig. taken from tracts of country lying waste or untilled), uncultivated, unpolished, rude, rough, harsh:II.vultu motuque corporis vasti atque agrestes,
Cic. de Or. 1, 25, 115:vastus homo atque foedus,
id. ib. 1, 25, 117:vasti quidam et insubidi,
Gell. 19, 9, 9:fugiemus crebras vocalium concursiones, quae vastam atque hiantem orationem reddunt, ut hoc est: baccae aeneae amoenissimae impendebant,
Auct. Her. 4, 12, 18:omnia vasta ac temeraria esse,
Liv. 24, 48, 7:littera vastior,
too harsh-sounding, Cic. Or. 45, 153.—Transf.A.Desolate, deserted: abs te viduae et vastae virgines sunt, made lonely, Enn. ap. Serv. Verg. A. 1, 52 (Trag. v. 279 Vahl.):B.dies per silentium vastus,
Tac. A. 3, 4.—Wasted by destruction, laid waste, ravaged, devastated, destroyed (rare; cf.C. 1.vastatus): fit vasta Troja,
Plaut. Bacch. 4, 9, 130:jam hanc urbem ferro vastam faciet Peleus, Att. ap. Fest. pp. 372 and 373: haec ego vasta dabo,
Verg. A. 9, 323:nec solum modo vastum hosti relictum, sed castellis etiam vicisque illatus ignis,
Liv. 10, 12, 8.—Of size: jamque fere pulvis ad caelum vasta videtur, Enn. ap. Non. 217, 11 (Ann. v. 286 Vahl.):2.immani et vastae insidens beluae,
Cic. Rep. 2, 40, 67:vasta et immanis belua,
id. Div. 1, 24, 49; cf.:vastissimae beluae,
id. Rep. 2, 26, 49: elephanto beluarum nulla prudentior;ad figuram quae vastior?
id. N. D. 1, 35, 97:summa erat vasto atque aperto mari, difficultas navigandi,
Caes. B. G. 3, 12; cf.:in vastissimo atque apertissimo Oceano,
id. ib. 3, 9, 7:fossa vastissima,
Cic. Rep. 2, 6, 11:solitudines,
id. ib. 2, 6, 19:campi,
Verg. A. 3, 13:Charybdis,
Lucr. 1, 722:antiquus crater, quem vastum vastior ipse Sustulit Aegides,
Ov. M. 12, 236:antrum,
Verg. A. 1, 52:hiatus speluncae,
id. ib. 6, 237:suspectus turris,
id. ib. 9, 530:manus,
Ov. F. 2, 322:arma,
Verg. A. 10, 768:corpus,
Col. 7, 12, 3.—Transf., of degree, etc., immense, enormous, prodigious, vast, etc.:3.iter,
i.e. on the vast ocean, Ov. M. 14, 438:certamen,
Verg. A. 12, 553:impetus,
Hor. C. 4, 14, 30:pugnae Cannensis clades vastissima,
Gell. 5, 17, 5:tempestas,
Col. 2, 20, 5; cf.:vapores vastissimi,
id. 2, 20, 1:clamor,
Verg. A. 10, 716; Ov. M. 12, 494:murmur,
Verg. A. 1, 245:latratus,
Col. 7, 12, 3:tonitru,
Val. Fl. 1, 617:pondus,
Verg. A. 5, 447; Ov. H. 9, 88.—Trop.:1.vastus animus,
i.e. insatiable, Sall. C. 5, 4.—Rarely with abstr. nouns:quam vasta potentia nostra est,
Ov. M. 2, 520:varia vastaque scientia,
Col. 1, pr. 28:nefas,
Sen. Herc. Oet. 767.— Adv.: vastē.(Acc. to vastus, I. B.) Rudely, harshly:2.loqui non aspere, non vaste, non rustice, etc.,
Cic. de Or. 3, 12, 45:ne vastius diducantur verba,
id. ib. 3, 43, 172.—(Acc. to II. B.) Widely, vastly, immensely, violently, enormously:vaste cedentia litora,
Mel. 1, 1, 4:vastius insurgens decimae ruit impetus undae,
Ov. M. 11, 530:vastius podagra correpti,
Scrib. Comp. 107. -
36 verso
verso ( vorso), āvi, ātum, 1 ( inf. vorsarier, Plaut. Poen. 1, 2, 53), v. freq. a. [verto], to turn, wind, twist, or whirl about often or violently (freq. and class.; syn.: verto, contorqueo).I.Lit.: qui caelum versat stellis fulgentibus aptum, Enn. ap. Macr. 6, 1 (Ann. v. 30 Vahl.): Sisyphus versat Saxum, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10:B.turbinem puer,
Tib. 1, 5, 4:turdos in igni,
Hor. S. 1, 5, 72:ova non acri favillā,
Ov. M. 8, 667:cum versati appositi essent pisces,
Quint. 6, 3, 90:vinclorum inmensa volumina,
Verg. A. 5, 408:manum,
Ov. M. 12, 493:lumina,
id. ib. 5, 134; 6, 247;7, 579: cardinem,
id. ib. 4, 93:fusum,
id. ib. 4, 221;6, 22: corpus,
id. Am. 1, 2, 4:sortem urnā,
to shake, Hor. C. 2, 3, 26:ligonibus glaebas,
to turn up, hoe, id. ib. 3, 6, 39; so,rura (juvenci),
Prop. 4 (5), 1, 129:terram,
Ov. R. Am. 173:desectum gramen,
hay, id. M. 14, 646:currum in gramine,
i. e. to wheel about, Verg. A. 12, 664:oves,
to drive about, pasture, id. E. 10, 68:pulsat versatque Dareta,
id. A. 5, 460:me versant in litore venti,
id. ib. 6, 362: vos exemplaria Graeca Nocturnā versate manu, versate diurnā, turn them over, i. e. read, study them, Hor. A. P. 269:et nummulario non ex fide versanti pecunias manus amputavit,
handling, accounting for, Suet. Galb. 9.—With se, or mid., to turn one's self often, to turn, revolve, etc.: versabat se in utramque partem, non solum mente, verum etiam corpore, Cic. Verr. 2, 2, 30, § 74.—Prov.:satis diu jam hoc saxum vorso,
I have wasted time enough with this man, Ter. Eun. 5, 8, 55.—Mid.:mundum versari circum axem caeli,
Cic. N. D. 1, 20, 52:qui (orbes) versantur retro,
id. Rep. 6, 17, 17:pars superior mundi non versatur in turbinem,
Sen. Ira, 3, 6, 1:suāpte naturā et cylindrum volvi et versari turbinem putat,
Cic. Fat. 18, 42:ne versari aves possent,
Col. 8, 7, 1.—Trop.1.In gen., to turn, twist, bend:2.versare suam naturam et regere ad tempus atque huc et illuc torquere et flectere,
Cic. Cael. 6, 13:ad omnem malitiam et fraudem versare mentem suam coepit,
id. Clu. 26, 70:eadem multis modis,
id. Or. 40, 137:causas,
i. e. to treat, manage, id. ib. 9, 31; Quint. 10, 5, 9; cf. absol.:non mille figuris variet ac verset (orator)?
id. 5, 14, 32:verba,
to pervert, alter, Cic. Fin. 4, 20, 56:fors omnia versat,
turns, changes, Verg. E. 9, 5;so mid.: versatur celeri Fors levis orbe rotae,
Tib. 1, 5, 70:huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, etc.,
Cic. Fin. 2, 31, 99:in quo, utrum respondebo, verses te huc atque illuc necesse est,
id. ib. 5, 28, 86:versabat se ad omnis cogitationes,
Curt. 6, 6, 27.—In partic. (rare in Cic.).a.Qs. to turn upside down, i. e. to discompose, disturb, vex, agitate:b.versabo ego illum hodie, si vivo, probe,
Plaut. Bacch. 4, 5, 6; id. Pers. 5, 2, 17:haerere homo, versari, rubere,
to be disturbed, Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187: si quid te adjuero curamve levasso Quae nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1 (Ann. v. 340 Vahl.):miserum toto cubili,
Prop. 1, 14, 21:illum toto versant suspiria lecto,
id. 2, 22, 47 (3, 16, 5):odiis domos,
to overthrow, ruin, subvert, Verg. A. 7, 336:ille placet, versatque domum, neque verbera sentit,
i. e. disturbs without being punished, Ov. Am. 2, 2, 29:sic fortuna in contentione et certamine utrumque versavit, ut alter alteri inimicus auxilio salutique esset,
alternated with, treated each in turn, Caes. B. G. 5, 44 fin.:pectora,
id. ib. 2, 45:muliebrem animum in omnes partes,
Liv. 1, 58, 3:patrum animos,
id. 1, 17, 1:pectora (nunc indignatio nunc pudor),
id. 2, 45, 5; cf.:spesque timorque animum versat utroque modo,
Prop. 3, 17 (4, 16), 12.—To turn over a thing in the mind, to think over, meditate, or reflect upon, revolve, consider; to transact, carry on (cf.:II.volvo, agito): multas res simitu in meo corde vorso,
Plaut. Trin. 2, 1, 1:versarent in animis secum unamquamque rem,
Liv. 3, 34, 4:illa dolos dirumque nefas in pectere versat, Certa mori,
Verg. A. 4, 563; so,dolos,
id. ib. 2, 62:versate diu, quid ferre recusent, Quid valeant umeri,
Hor. A. P. 39:ubi maxima rerum momenta versantur,
Quint. 8, 3, 13:versenturque omni modo numeri,
examined, considered, id. 10, 3, 5; 10, 5, 9:somnia decies,
to interpret, Prop. 2, 4, 16:multum igitur domi ante versandi sunt (testes), variis percontationibus, etc.,
examined, practised, Quint. 5, 7, 11.—Transf., in the mid. form, versor ( vor-sor), ātus, 1, prop. to move about in a place, i. e. to dwell, live, remain, stay, abide, be in a place or among certain persons; constr. most freq. with in aliquā re; also with inter, intra, apud, and cum.A.Lit.:B.vorsari crebro hic cum viderent me domi,
Plaut. Am. prol. 128:in medio pariete,
id. Cas. 1, 52:non ad solarium, non in campo, non in conviviis versatus est,
Cic. Quint. 18, 59:in fundo,
id. Mil. 20, 53:in castris,
Caes. B. G. 2, 24:inter aciem,
id. ib. 1, 52; cf.:nec versari inter eos sine dedecore potero,
Cic. Att. 10, 8, 3:intra vallum,
Caes. B. C. 3, 96:alicui inter femina,
Suet. Tib. 44:nobiscum versari jam diutius non potes,
Cic. Cat. 1, 5, 10;apud praefectos regis,
Nep. Con. 2, 4.—Trop.1.In gen., to be; to be circumstanced or situated:2. a.nescis, quantis in malis vorser miser,
Ter. And. 4, 1, 25:certe ego te in medio versantem turbine leti Eripui,
Cat. 64, 149:ergo illi nunc in pace versantur,
Cic. Phil. 8, 2, 6:in clarissimā luce,
id. Off. 2, 13, 44:Minturnenses aeternā in laude versantur,
id. Planc. 10, 26:in simili culpā,
Caes. B. C. 3, 110:mihi ante oculos dies noctesque versaris,
Cic. Fam. 14, 2, 3:nec versantur omnino scripta eorum inter manus hominum,
i. e. are read, Dig. 1, 2, 2.—Of abstract subjects: numquam tibi populi Romani dignitas, numquam species ipsa hujusmodi multitudinis in oculis animoque versata est? Cic. Verr. 2, 5, 55, § 144:mors, exsilium mihi ob oculos versabantur,
id. Sest. 21, 47:haec omnia in eodem errore versantur,
id. N. D. 3, 10, 25; id. Tusc. 1, 44, 107:aliquid in dubitatione versatur,
id. Rep. 2, 15, 29:Mithridaticum bellum, in multā varietate versatum,
waged with many vicissitudes, id. Arch. 9, 21.—Of persons.(α).With in and abl. (class.):(β).opifices omnes in sordidā arte versantur,
Cic. Off. 1, 42, 150:in omnibus ingenuis artibus,
id. Fam. 4, 3, 4:versabor in re difficili,
id. Leg. 3, 15, 33:in re publicā atque in his vitae periculis laboribusque,
id. Arch. 12, 30;ullā in cogitatione acrius ac diligentius versari,
id. Rep. 1, 22, 35:si diutius in hoc genere verser,
id. ib. 1, 46, 70:multum in imperiis,
Nep. Milt. 8, 2.—With circa and acc. (post-Aug.):(γ).circa mensuras ac numeros non versabitur (orator)?
Quint. 2, 21, 19.—With inter:b.inter arma ac studia versatus,
Vell. 1, 13, 3.—Of abstract subjects.(α).With in and abl. (class.):(β).haec omnia in eodem quo illa Zenonis errore versantur,
depend on, Cic. N. D. 3, 10, 25:dicendi omnis ratio in hominum more et sermone versatur,
is occupied with, concerns, Cic. de Or. 1, 3, 12:ejus omnis oratio versata est in eo, ut, etc.,
id. ib. 1, 57, 244; cf.:imitatio est posita fere in eludendo, sed versatur etiam in factis,
Quint. 9, 2, 58: ipsae res in perfacili cognitione versantur Cic. Or. 35, 122;quae omnes artes in veri investigatione versantur,
id. Off. 1, 6, 19:omnia quae in causā versarentur,
Quint. 7, 1, 4:epilogi omnes in eādem fere materiā versari solent,
id. 7, 4, 19; 2, 4, 1:praejudiciorum vis omnis tribus in generibus versatur,
id. 5, 2, 1.—With circa and acc. (post-Aug.):(γ).haec pars (tragoedia) circa iram, odium, metum, miserationem fere tota versatur,
Quint. 6, 2, 20:circa quae versari videatur omnis quaestio,
id. 3, 6, 23:quidam circa res omnes, quidam circa civiles modo versari rhetoricen putaverunt,
id. 2, 15, 15.—With abl.:c.itaque (finitio) pluribus legibus isdem quibus conjectura versatur,
Quint. 7, 3, 1 (dub.; Halm, ex conj. in isdem).—Part. perf.:homo in aliis causis exercitatus et in hac multum et saepe versatus,
Cic. Quint. 1, 3:viri in rerum publicarum varietate versati,
id. Rep. 3, 3, 4:semper inter arma ac studia versatus,
Vell. 1, 13, 3.— Absol.:is missum ad dilectus agendos Agricolam integreque ac strenue versatum praeposuit, etc.,
Tac. Agr. 7. -
37 vorsor
verso ( vorso), āvi, ātum, 1 ( inf. vorsarier, Plaut. Poen. 1, 2, 53), v. freq. a. [verto], to turn, wind, twist, or whirl about often or violently (freq. and class.; syn.: verto, contorqueo).I.Lit.: qui caelum versat stellis fulgentibus aptum, Enn. ap. Macr. 6, 1 (Ann. v. 30 Vahl.): Sisyphus versat Saxum, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 5, 10:B.turbinem puer,
Tib. 1, 5, 4:turdos in igni,
Hor. S. 1, 5, 72:ova non acri favillā,
Ov. M. 8, 667:cum versati appositi essent pisces,
Quint. 6, 3, 90:vinclorum inmensa volumina,
Verg. A. 5, 408:manum,
Ov. M. 12, 493:lumina,
id. ib. 5, 134; 6, 247;7, 579: cardinem,
id. ib. 4, 93:fusum,
id. ib. 4, 221;6, 22: corpus,
id. Am. 1, 2, 4:sortem urnā,
to shake, Hor. C. 2, 3, 26:ligonibus glaebas,
to turn up, hoe, id. ib. 3, 6, 39; so,rura (juvenci),
Prop. 4 (5), 1, 129:terram,
Ov. R. Am. 173:desectum gramen,
hay, id. M. 14, 646:currum in gramine,
i. e. to wheel about, Verg. A. 12, 664:oves,
to drive about, pasture, id. E. 10, 68:pulsat versatque Dareta,
id. A. 5, 460:me versant in litore venti,
id. ib. 6, 362: vos exemplaria Graeca Nocturnā versate manu, versate diurnā, turn them over, i. e. read, study them, Hor. A. P. 269:et nummulario non ex fide versanti pecunias manus amputavit,
handling, accounting for, Suet. Galb. 9.—With se, or mid., to turn one's self often, to turn, revolve, etc.: versabat se in utramque partem, non solum mente, verum etiam corpore, Cic. Verr. 2, 2, 30, § 74.—Prov.:satis diu jam hoc saxum vorso,
I have wasted time enough with this man, Ter. Eun. 5, 8, 55.—Mid.:mundum versari circum axem caeli,
Cic. N. D. 1, 20, 52:qui (orbes) versantur retro,
id. Rep. 6, 17, 17:pars superior mundi non versatur in turbinem,
Sen. Ira, 3, 6, 1:suāpte naturā et cylindrum volvi et versari turbinem putat,
Cic. Fat. 18, 42:ne versari aves possent,
Col. 8, 7, 1.—Trop.1.In gen., to turn, twist, bend:2.versare suam naturam et regere ad tempus atque huc et illuc torquere et flectere,
Cic. Cael. 6, 13:ad omnem malitiam et fraudem versare mentem suam coepit,
id. Clu. 26, 70:eadem multis modis,
id. Or. 40, 137:causas,
i. e. to treat, manage, id. ib. 9, 31; Quint. 10, 5, 9; cf. absol.:non mille figuris variet ac verset (orator)?
id. 5, 14, 32:verba,
to pervert, alter, Cic. Fin. 4, 20, 56:fors omnia versat,
turns, changes, Verg. E. 9, 5;so mid.: versatur celeri Fors levis orbe rotae,
Tib. 1, 5, 70:huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, etc.,
Cic. Fin. 2, 31, 99:in quo, utrum respondebo, verses te huc atque illuc necesse est,
id. ib. 5, 28, 86:versabat se ad omnis cogitationes,
Curt. 6, 6, 27.—In partic. (rare in Cic.).a.Qs. to turn upside down, i. e. to discompose, disturb, vex, agitate:b.versabo ego illum hodie, si vivo, probe,
Plaut. Bacch. 4, 5, 6; id. Pers. 5, 2, 17:haerere homo, versari, rubere,
to be disturbed, Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187: si quid te adjuero curamve levasso Quae nunc te coquit et versat in pectore fixa, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1 (Ann. v. 340 Vahl.):miserum toto cubili,
Prop. 1, 14, 21:illum toto versant suspiria lecto,
id. 2, 22, 47 (3, 16, 5):odiis domos,
to overthrow, ruin, subvert, Verg. A. 7, 336:ille placet, versatque domum, neque verbera sentit,
i. e. disturbs without being punished, Ov. Am. 2, 2, 29:sic fortuna in contentione et certamine utrumque versavit, ut alter alteri inimicus auxilio salutique esset,
alternated with, treated each in turn, Caes. B. G. 5, 44 fin.:pectora,
id. ib. 2, 45:muliebrem animum in omnes partes,
Liv. 1, 58, 3:patrum animos,
id. 1, 17, 1:pectora (nunc indignatio nunc pudor),
id. 2, 45, 5; cf.:spesque timorque animum versat utroque modo,
Prop. 3, 17 (4, 16), 12.—To turn over a thing in the mind, to think over, meditate, or reflect upon, revolve, consider; to transact, carry on (cf.:II.volvo, agito): multas res simitu in meo corde vorso,
Plaut. Trin. 2, 1, 1:versarent in animis secum unamquamque rem,
Liv. 3, 34, 4:illa dolos dirumque nefas in pectere versat, Certa mori,
Verg. A. 4, 563; so,dolos,
id. ib. 2, 62:versate diu, quid ferre recusent, Quid valeant umeri,
Hor. A. P. 39:ubi maxima rerum momenta versantur,
Quint. 8, 3, 13:versenturque omni modo numeri,
examined, considered, id. 10, 3, 5; 10, 5, 9:somnia decies,
to interpret, Prop. 2, 4, 16:multum igitur domi ante versandi sunt (testes), variis percontationibus, etc.,
examined, practised, Quint. 5, 7, 11.—Transf., in the mid. form, versor ( vor-sor), ātus, 1, prop. to move about in a place, i. e. to dwell, live, remain, stay, abide, be in a place or among certain persons; constr. most freq. with in aliquā re; also with inter, intra, apud, and cum.A.Lit.:B.vorsari crebro hic cum viderent me domi,
Plaut. Am. prol. 128:in medio pariete,
id. Cas. 1, 52:non ad solarium, non in campo, non in conviviis versatus est,
Cic. Quint. 18, 59:in fundo,
id. Mil. 20, 53:in castris,
Caes. B. G. 2, 24:inter aciem,
id. ib. 1, 52; cf.:nec versari inter eos sine dedecore potero,
Cic. Att. 10, 8, 3:intra vallum,
Caes. B. C. 3, 96:alicui inter femina,
Suet. Tib. 44:nobiscum versari jam diutius non potes,
Cic. Cat. 1, 5, 10;apud praefectos regis,
Nep. Con. 2, 4.—Trop.1.In gen., to be; to be circumstanced or situated:2. a.nescis, quantis in malis vorser miser,
Ter. And. 4, 1, 25:certe ego te in medio versantem turbine leti Eripui,
Cat. 64, 149:ergo illi nunc in pace versantur,
Cic. Phil. 8, 2, 6:in clarissimā luce,
id. Off. 2, 13, 44:Minturnenses aeternā in laude versantur,
id. Planc. 10, 26:in simili culpā,
Caes. B. C. 3, 110:mihi ante oculos dies noctesque versaris,
Cic. Fam. 14, 2, 3:nec versantur omnino scripta eorum inter manus hominum,
i. e. are read, Dig. 1, 2, 2.—Of abstract subjects: numquam tibi populi Romani dignitas, numquam species ipsa hujusmodi multitudinis in oculis animoque versata est? Cic. Verr. 2, 5, 55, § 144:mors, exsilium mihi ob oculos versabantur,
id. Sest. 21, 47:haec omnia in eodem errore versantur,
id. N. D. 3, 10, 25; id. Tusc. 1, 44, 107:aliquid in dubitatione versatur,
id. Rep. 2, 15, 29:Mithridaticum bellum, in multā varietate versatum,
waged with many vicissitudes, id. Arch. 9, 21.—Of persons.(α).With in and abl. (class.):(β).opifices omnes in sordidā arte versantur,
Cic. Off. 1, 42, 150:in omnibus ingenuis artibus,
id. Fam. 4, 3, 4:versabor in re difficili,
id. Leg. 3, 15, 33:in re publicā atque in his vitae periculis laboribusque,
id. Arch. 12, 30;ullā in cogitatione acrius ac diligentius versari,
id. Rep. 1, 22, 35:si diutius in hoc genere verser,
id. ib. 1, 46, 70:multum in imperiis,
Nep. Milt. 8, 2.—With circa and acc. (post-Aug.):(γ).circa mensuras ac numeros non versabitur (orator)?
Quint. 2, 21, 19.—With inter:b.inter arma ac studia versatus,
Vell. 1, 13, 3.—Of abstract subjects.(α).With in and abl. (class.):(β).haec omnia in eodem quo illa Zenonis errore versantur,
depend on, Cic. N. D. 3, 10, 25:dicendi omnis ratio in hominum more et sermone versatur,
is occupied with, concerns, Cic. de Or. 1, 3, 12:ejus omnis oratio versata est in eo, ut, etc.,
id. ib. 1, 57, 244; cf.:imitatio est posita fere in eludendo, sed versatur etiam in factis,
Quint. 9, 2, 58: ipsae res in perfacili cognitione versantur Cic. Or. 35, 122;quae omnes artes in veri investigatione versantur,
id. Off. 1, 6, 19:omnia quae in causā versarentur,
Quint. 7, 1, 4:epilogi omnes in eādem fere materiā versari solent,
id. 7, 4, 19; 2, 4, 1:praejudiciorum vis omnis tribus in generibus versatur,
id. 5, 2, 1.—With circa and acc. (post-Aug.):(γ).haec pars (tragoedia) circa iram, odium, metum, miserationem fere tota versatur,
Quint. 6, 2, 20:circa quae versari videatur omnis quaestio,
id. 3, 6, 23:quidam circa res omnes, quidam circa civiles modo versari rhetoricen putaverunt,
id. 2, 15, 15.—With abl.:c.itaque (finitio) pluribus legibus isdem quibus conjectura versatur,
Quint. 7, 3, 1 (dub.; Halm, ex conj. in isdem).—Part. perf.:homo in aliis causis exercitatus et in hac multum et saepe versatus,
Cic. Quint. 1, 3:viri in rerum publicarum varietate versati,
id. Rep. 3, 3, 4:semper inter arma ac studia versatus,
Vell. 1, 13, 3.— Absol.:is missum ad dilectus agendos Agricolam integreque ac strenue versatum praeposuit, etc.,
Tac. Agr. 7.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Wasted — may refer to: *See waste or wasting. * A slang word for various forms of intoxication * A slang word for murder * Wasted (comics) , a comic book created by Gerry Alanguilan * , a book about anorexia by Marya Hornbacher. * Wasted (film), a 2002… … Wikipedia
Wasted — Single par Carrie Underwood extrait de l’album Some Hearts Sortie 6 février 2007 Durée 4:34 (version album) 3:25 (radio) Genre Country For … Wikipédia en Français
wasted — [adj1] emaciated anorexic, atrophied, attenuated, bony, famished, gaunt, haggard, lank, lean, scrawny, shrivelled, skeletal, skinand bones*, skinny, starved, thin, underfed, undernourished, withered; concepts 490,491 wasted [adj2] high on drugs… … New thesaurus
wasted — index futile, irredeemable, lost (taken away), otiose, stale, unavailing, unsound (not strong) Burton s Legal Thesaurus. William C … Law dictionary
wasted — pinched, cadaverous, *haggard, worn, careworn Analogous words: gaunt, scrawny, skinny, angular, rawboned (see LEAN adj) Contrasted words: sturdy, *strong, stout, stalwart: robust, *healthy … New Dictionary of Synonyms
wasted — ☆ wasted [wās′təd ] adj. Slang 1. intoxicated by a drug 2. drunk … English World dictionary
wasted — 1. mod. dead; killed. □ Pete didn’t want to end up wasted. □ That’s silly. We all end up wasted one way or another. 2. mod. alcohol or drug intoxicated. □ I really feel wasted. What did I drink? □ … Dictionary of American slang and colloquial expressions
Wasted — Waste Waste, v. t. [imp. & p. p. {Wasted}; p. pr. & vb. n. {Wasting}.] [OE. wasten, OF. waster, guaster, gaster, F. g[^a]ter to spoil, L. vastare to devastate, to lay waste, fr. vastus waste, desert, uncultivated, ravaged, vast, but influenced by … The Collaborative International Dictionary of English
wasted — wast|ed [ weıstəd ] adjective 1. ) something such as time or money that is wasted is not used effectively: an entirely wasted day Someone with her experience would be wasted in a job like that. 2. ) INFORMAL someone who is wasted is very drunk or … Usage of the words and phrases in modern English
wasted — adjective 1) a wasted effort Syn: squandered, misspent, misdirected, misused, dissipated; pointless, useless, needless, unnecessary; vain, fruitless 2) a wasted opportunity Syn: miss … Thesaurus of popular words
wasted — UK [ˈweɪstɪd] / US [ˈweɪstəd] adjective 1) something such as time or money that is wasted is not used effectively an entirely wasted day Someone with her experience would be wasted in a job like that. 2) informal someone who is wasted is very… … English dictionary